Του Γιώργου Μπακόλα
Το ποιος είναι ο Νίκος Γκάλης το ξέρουν και οι πέτρες. Αυτό, επίσης, που πολλοί θυμούνται είναι ο τρόπος με τον οποίο είπε «αντίο» στα γήπεδο εκείνο το μοιραίο βράδυ στο ΜΕΤΣ, το Σεπτέμβριο του 1995, μετά την κόντρα του με τον Κώστα Πολίτη. Αυτή, ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που ο «γκάνγκστερ» είχε υποστεί «άδειασμα».
Στις 5 Ιουλίου του 1992, πριν δηλαδή από 23 χρόνια, ο Θεόφιλος Μητρούδης ενημέρωνε τον Γκάλη ότι για να μείνει στον Άρη έπρεπε να δεχθεί μείωση αποδοχών (σ.σ. το ρεπορτάζ της εποχής ανέφερε πρόταση ύψους 100 εκατομμυρίων δραχμών) και να αναλάβει την τεχνική ηγεσία του εφηβικού τμήματος, δείχνοντάς του ουσιαστικά την πόρτα της εξόδου.
Ο Νικ αρνείται και λίγο αργότερα (σ.σ. 14 Ιουλίου) αφήνει τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό.
Η απάντησή του στον Μητρούδη (σ.σ. «Δεν επιθυμώ άλλο ρόλο στον Άρη») δεν ιδρώνει το αυτί του τελευταίου, που ξεκαθαρίζοντας πως όσο θα βρίσκεται στην ομάδα αυτός θα είναι και ο σούπερσταρ, αποφασίζει να κρατήσει τον Γιαννάκη και να επενδύσει στα αναμφισβήτητα προσόντα, αλλά και στην… τρέλα του Ρόι Τάρπλεϊ!
«Ο Γκάλης έπρεπε να καταλάβει ότι θα δούλευε με έναν νέο τρόπο που απαιτούσε η νέα χημεία της ομάδας» ισχυριζόταν ο Μητρούδης, ο οποίος μέσω της εταιρείας που εκπροσωπούσε υποσχόταν το καλοκαίρι του 1992 επένδυση 200.000.000 δραχμών στο αγωνιστικό μέρος και κατασκευή νέου γηπέδου εντός διαστήματος 6 μηνών, κάτι που όμως δεν έγινε ποτέ.