Του Γιώργου Μπακόλα
Μπορεί στο ποδόσφαιρο τα αυτογκόλ να αποτελούν αρκετά σύνηθες φαινόμενο, στο μπάσκετ, ωστόσο, τα… αυτοκαλάθια είναι τόσο σπάνια όσο το να φυτρώσουν μπανάνες στο Νευροκόπι Δράμας! Ακόμα κι έτσι, η Ιστορία της πορτοκαλί θεάς έχει καταγράψει τέτοιου είδους περιστατικά με πρώτο στη σχετική λίστα ένα που όμοιό του πολύ δύσκολα θα επαναληφτεί και αφορά μάλιστα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (νυν Ευρωλίγκα).
Βρισκόμαστε λοιπόν στο 1962 και στην προημιτελική φάση όπου η Ινις Βαρέζε αντιμετωπίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι αγώνες είναι «διπλοί» και η «βασίλισσα» διαθέτοντας σπουδαίους παίκτες στις τάξεις της (Σεβιλιάνο, Εμιλιάνο, Λουίς και τους Αμερικανούς Μόρισον και Χαόυτερ) έχει τη ρεβάνς στην έδρα της.
Το πρώτο ματς εξελίσσεται σε ντέρμπι με τις δύο ομάδες να εναλλάσσονται στο προβάδισμα. Ενώ απομένουν λίγα δευτερόλεπτα για τη λήξη, ο προπονητής της Ρεάλ, ο κοντοπίθαρος όσο και ιδιόρρυθμος Πέδρο Φεραντίθ, δίνει εντολή στους παίκτες του να σημειώσουν αυτοκαλάθι, ώστε να αποφύγουν την παράταση και τυχόν αύξηση της εις βάρος τους διαφοράς! Πράγματι, το ματς λήγει στον πόντο υπέρ των Ιταλών, που όμως στη ρεβάνς δεν καταφέρνουν να πάρουν την πρόκριση.
Το κόλπο των Μαδριλένων είχε απόλυτη επιτυχία κι όσο για το πρόστιμο 500 δολαρίων που τους επέβαλε η FIBA για αντιαθλητική συμπεριφορά; Μπροστά στο δρόμο που ανοίχτηκε για τη συμμετοχή στον τελικό της διοργάνωσης (σ.σ. ηττήθηκαν 90-83 από την Ντιναμό Τιφλίδας στη Γενεύη) έμοιαζε με ψίχουλα… Άγνωστο είναι αν το «Ίδρυμα Πέδρο Φεραντίθ» που εδρεύει στη Μαδρίτη και έχει αναλάβει να καταγράψει την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, κάνει λόγο για την ιστορική απατεωνιά!