Του Γιώργου Μπακόλα
Το πέρασμά του από την Ελλάδα δε διήρκησε πολύ, ωστόσο υπήρξε ένας από τους πιο συμπαθείς στο ελληνικό κοινό Αμερικανούς που πάτησαν τα παρκέ της Α1. Ο γεννημένος στη Νέα Υόρκη, Κόναρντ ΜακΡέι (11/1/1971, 2.11), αγωνίστηκε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ την περίοδο 1997-98, έχοντας συνολικά 314 πόντους (58% δίποντα), 326 ριμπάουντ, 19 ασίστ, 38 κλεψίματα και 56 τάπες, διεκδικώντας μάλιστα το πρωτάθλημα στους τελικούς των πλέι οφ, όμως ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που κατέκτησε τον τίτλο (3-2).
Η τάπα ήταν πάντα η σπεσιαλιτέ του (σ.σ. όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο κολέγιο ήταν 4ος στην ιστορία του Σιράκιουζ σε κοψίματα πίσω από Ρούσβελτ Μπούι, Ρόνι Σεϊκέλι και Ντέρικ Κόλεμαν), αλλά και στα καρφώματα ήταν εξίσου εντυπωσιακός. Ο «McNasty», όπως ήταν το προσωνύμιό του, εξαιτίας του τρόπου παιχνιδιού του στα playgrounds του Χάρλεμ (σ.σ. κάρφωνε εντυπωσιακά θυμίζοντας αθλητή του Slamball), κατάφερε το 1989 να χρισθεί διεθνής με την εθνική ομάδα των ΗΠΑ κάτω των 18, λαμβάνοντας μέρος στους Junior Olympics. Επιλέχθηκε στο νούμερο 38 ντραφτ του 1993 από τους Ουάσινγκτον Μπούλετς, όμως δεν πέρασε ποτέ τις πύλες του ΝΒΑ. Η Ευρώπη έμελλε να τον υποδεχθεί μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το CBA με πρώτο σταθμό την τουρκική Φενέρμπαχτσε. Ακολούθησε (1994-95) η γαλλική Ορτέζ όπου είχε ηγετική παρουσία (16.7 πόντους, 8.5 ριμπάουντ) και η επιστροφή του στην Τουρκία, για λογαριασμό αυτή τη φορά της Εφές, ήταν θριαμβευτική, καθώς πανηγύρισε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Κόρατς το 1996!
Ο ΜακΡέι έφτασε στο «δικέφαλο του Βορρά» δύο χρόνια μετά, έχοντας αφήσει την Τιμσίστεμ Μπολόνια μετά από μια πολύ καλή σεζόν (11.9 π., 9.3 ριμπ.-5ος ριμπάουντερ στην Ιταλία) όντας ένας από τους πρωταγωνιστές που εκθρόνισαν τον Ολυμπιακό μετά από πενταετή κυριαρχία στην Α1. Ο Αμερικανός φόργουορντ/σέντερ συνέβαλε τα μέγιστα στην άλωση του ΣΕΦ το Μάιο του 1998 με το θρυλικό πια τρίποντο του Στογιάκοβιτς, ενώ ήταν αυτός που στη regular season είχε χαρίσει σπουδαία νίκη στον ΠΑΟΚ μέσα στο ΟΑΚΑ επί του Παναθηναϊκού ύστερα από ασίστ του Πέτζα. Ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με μ.ό, 8.9 πόντους, ενώ αναδείχθηκε 4ος ριμπάουντερ της Α1, έχοντας μ.ό. 10.0 «σκουπίδια». Ήταν επίσης 5ος μπλοκέρ με 1.8 τάπες ανά αγώνα. Σημειωτέον ότι έγινε πολύ φίλος με τον Σωτήρη Νικολαΐδη, τον οποίο είχε μάλιστα χαρακτηρίσει «αγαπημένο» του παίκτη.
Η επόμενη χρονιά τον βρίσκει ξανά στην Τουρκία και τη Φενέρ, ωστόσο το απωθημένο του ΝΒΑ τον «έκαιγε». Πράγματι, καταφέρνει να υπογράψει συμβόλαιο 10 ημερών με τους Ντένβερ Νάγκετς, αλλά η μοίρα είχε για ’κείνον άλλα σχέδια, μην επιτρέποντάς του να πραγματοποιήσει το μεγάλο του όνειρο. Λίγο πριν αγωνιστεί με τους «σβόλους» λιποθυμά δύο φορές στην προπόνηση και η ιατρική διάγνωση προκαλεί σοκ… Ο ΜακΡέι πάσχει από χρόνιο χρόνιο (εκ γενετής) πρόβλημα στην καρδιά και συγεκριμένα από καρδιακή αρρυθμία και οι γιατροί της ομάδας του συνιστούν να… ξεχάσει το μπάσκετ. Ο ίδιος όμως δεν το βάζει κάτω. Παίρνει τη γνώμη και άλλων γιατρών και κάπως έτσι επιστρέφει στη δράση για λογαριαμσό της ιταλικής Τριέστε. Με 10.8 πόντους και 10.7 ριμπάουντ στην τελευταία σεζόν της καριέρας του, ο Αμερικανός δείχνει να πατάει γερά στα πόδια του. Δυστυχώς όμως η καρδιά του τον πρόδωσε. Στις 10 Ιουλίου 2000 κι ενώ βρισκόταν στο καμπ των Ορλάντο Μάτζικ, προσπαθώντας για μια ακόμη φορά να πραγματοποιήσει το όνειρό του να αγωνιστεί στο ΝΒΑ υπέστη ανακοπή καρδιάς και έφυγε από τη ζωή στα 29 του μόλις χρόνια, χωρίς μάλιστα να προλάβει να παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, Έρικα Στάνλεϊ. Ο γάμος του ήταν προγραμματισμένος για τις 5 Αυγούστου…