Επιμέλεια: Γιώργος Μπακόλας
Μετά από 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό ως διερμηνέας του Ομπράντοβιτς, τα μάτια της (και πολύ περισσότερο τα αυτιά της) έχουν ταυτιστεί με την «πράσινη» οικογένεια. Η Μαρία Τσατσαρώνη είναι αυτή που μετέφερε στους ανθρώπους του Τύπου και σε όλο τον κόσμο τα λόγια του «Ζοτς» και αναμφίβολα η άποψή της για τον Σέρβο κόουτς και για την ομάδα έχει βαρύνουσα σημασία. Ας θυμηθούμε τί είχε δηλώσει σε μία αποκλειστική συνέντευξή της στο Cobrasports.gr που μόνο… μετάφραση δε χρειάζεται!
Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεσαι στον Παναθηναϊκό αισθάνθηκες την ανάγκη να παραφράσεις/διασκευάσεις κάποια λόγια του Ομπράντοβιτς; Κι αν ναι, γιατί;
Η αλήθεια είναι ότι καμιά φορά μπορεί να θεωρήσεις ότι πρέπει να τον προστατέψεις, όχι μόνο τον Ομπράντοβιτς, αλλά τον οποιονδήποτε, ή να αποσαφηνίσεις κάτι για να μην υπάρχει παρεξήγηση. Όμως δεν μπορείς να το κάνεις! Όλα αυτά τα χρόνια έχω πάρει το ρίσκο να με διορθώσει ζωντανά ο Ιτούδης προκειμένου να φανεί ότι εγώ έκανα κάτι λάθος, παρά να παραφράσω ή να ερμηνεύσω διαφορετικά κάτι. Στο μέτρο του δυνατού, κάνω όσο πιο πιστή μετάφραση μπορώ.
Υπάρχει κάποιο ματς απ’ όλα όσα έχεις παραβρεθεί το οποίο ξεχωρίζεις για τα λόγια που ειπώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου;
Είναι αρκετά θα έλεγα, όχι ένα! Ωστόσο, το τρομερό ξέσπασμα του Ομπράντοβιτς μετά το ματς με την Πρόκομ, όπου μιλούσε σερί για εννιά λεπτά και παραπάνω ήταν πραγματικά αξέχαστο! Με είχε κάνει, μάλιστα, και γνωστή εκτός Ελλάδας, όπως με πληροφόρησαν κάποιοι δημοσιογράφοι από το Ισραήλ πρόσφατα. (γέλια) Ο Ζέλικο έφτασε στο σημείο να μου ζητήσει συγγνώμη που μιλούσε τόση ώρα!
Άλλο ένα περιστατικό που θυμάμαι έντονα, ήταν όταν μετά από μια διαμάχη ανάμεσα στον Μπατίστ και τον Όσμπολντ, ο Ομπράντοβιτς, απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το περιστατικό, είπε το περίφημο «βρήκαμε έναν μαλ…, ας του την πέσουμε»! Για να επανέλθω και στην πρώτη σου ερώτηση, εκείνη τη στιγμή είσαι ένα… φερέφωνο. Όφειλα να το πω! Όσο κι αν σε δυσκολεύει σαν άνθρωπο και σαν επαγγελματία, δεν έχεις το δικαίωμα να βάλεις τα δικά σου πράγματα μέσα στα λόγια του άλλου. Εξάλλου, μπορεί αυτός που τα λέει να θέλει να προκαλέσει την «χ» ή «ψ» αντίδραση. Αν δεν την προκαλέσει θα φταις εσύ γι’ αυτό και ο ίδιος θα μείνει με την απορία «μα, καλά, είπα τέτοιο πράγμα κι αυτή δεν το κατάλαβε;». Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου να μην επεμβαίνω στα λεγόμενα του άλλου!
Πόσο ακόμα πιστεύεις θα βρίσκεσαι στον Παναθηναϊκό;
Θα σου απαντήσω ακριβώς όπως απάντησε ο Ομπράντοβιτς στη συνέντευξη Τύπου πριν από το πέμπτο ματς με τη Μακάμπι (σ.σ. 2012): «Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο, στον επόμενο αγώνα ή το καλοκαίρι. Τα πράγματα είναι όλα ακόμα ρευστά». Όπως εκείνος είναι πολύ περήφανος για τους παίκτες του, έτσι κι εγώ είμαι πολύ περήφανη που είχα την ευκαιρία να βρεθώ δίπλα σε έναν τέτοιο άνθρωπο.
Τι άνθρωπος λοιπόν είναι ο Ομπράντοβιτς; Πώς θα τον περιέγραφες;
Είναι «κύριος» με το «κ» κεφαλαίο. Πάνω απ’ όλα «κύριος»! Είναι εξαιρετικός, νομίζω ότι έχει μια νοοτροπία, μια φιλοσοφία ζωής, που σπανίζει στις μέρες μας. Είναι πιο προσγειωμένος και πιο φιλοσοφημένος απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς, καθώς πρόκειται για έναν άνθρωπο, ο οποίος βρίσκεται σε διαρκή πίεση λόγω πρωταθλητισμού.
Υπάρχει κάποια στιγμή που θα ήθελες να διαγράψεις από το μυαλό σου;
Ευτυχώς αυτή η ομάδα δεν με έχει κάνει να ζήσω άσχημες στιγμές! Η μοναδική, όχι άσχημη μα απογοητευτική στιγμή, ήταν ο αποκλεισμός από το φάιναλ φορ του Παρισιού το 2010. Πραγματικά δεν έχω αισθανθεί όλα αυτά τα χρόνια άβολα, παράξενα ή άσχημα. Είμαι τυχερή που βρέθηκα σε μια ομάδα, η οποία μου δίνει μόνο χαρές!
Αισθάνεσαι «μπασκετική»;
Αισθάνομαι… αθλητάνθρωπος! (γέλια) Παρακολουθώ όλα σχεδόν τα αθλήματα με εξαίρεση την πυγμαχία. Το μπάσκετ με συναρπάζει, είναι ένα σπορ γρήγορο, έντονο, με πολλές εναλλαγές, με πολύ θεαματικές φάσεις και ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού. Παρακολουθώ μπάσκετ πάρα πολύ, ίσως όχι τόσο όσο θα ήθελα, γιατί δεν είμαι από τους ανθρώπους που διαθέτουν ψηφιακές και δορυφορικές. (γέλια) Θα επιθυμούσα να βλέπω πιο πολλούς αγώνες ΝΒΑ, αλλά ευτυχώς ο Παναθηναϊκός δεν απέχει και πάρα πολύ από ομάδες αυτού του επιπέδου! Τουλάχιστον όχι όταν βρίσκεται στις καλές του μέρες!
Πώς είναι να είσαι μέλος της πιο πετυχημένης ομάδας στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και κατά πολλούς του ελληνικού αθλητισμού;
Ειλικρινά αισθάνομαι ευλογημένη! Πολλές φορές η δική μου η δουλειά, η οποία έχει πολύ στρες -διότι φέρεις μια ευθύνη των όσων λες-, έχει και… πλάκα!
Δηλαδή;
Γνωρίζω ότι όταν μεταφράζω τα λόγια του Ομπράντοβιτς και φυσικά εκείνος με παρακολουθεί, υπάρχει περίπτωση να με «διορθώσει» και μάλιστα στα ελληνικά! Το έχει κάνει και αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη πλάκα!
Πόσες ξένες γλώσσες μιλάς;
Εξαρτάται για τι πράγμα εννοείς…
Κατάλαβα… 50;
Όχι, δεν είναι τόσες πολλές! (γέλια). Είναι άλλος ο αριθμός για τη διερμηνεία, άλλος για τη μετάφραση και άλλος, ας πούμε, για μια συνομιλία επιστημονική.
Χονδρικά ένας αριθμός;
Χονδρικά… 14! (γέλια)
Ξαφνικά αισθάνομαι αμόρφωτος…
Όχι βέβαια! Για όνομα του Θεού!
Πώς προέκυψε αυτό το… 14άρι;
Μου αρέσουν οι γλώσσες. Νομίζω ότι με έναν άνθρωπο μπορείς να επικοινωνήσει πραγματικά μόνο στη γλώσσα του.
Αισθάνθηκες ποτέ σου «προπονητής»; Όπως ο κόουτς δίνει τις εντολές κι εσύ συνδέεις τις λέξεις, πιστεύεις ότι υπάρχουν κοινά στοιχεία ανάμεσα σε αυτά τα δύο;
Να σου πω την αλήθεια, δεν το είχα σκεφτεί έτσι, αλλά υπό αυτή την έννοια, μπορώ να πω πως αισθάνομαι… προπονητής του μυαλού μου! (γέλια) Πολλές φορές χρειάζεται να βάλεις στη σειρά τις λέξεις, έτσι ώστε να βγαίνει νόημα. Αυτός, εξάλλου είναι και ο πρωταρχικός της διερμηνείας και της μετάφρασης. Δεν μπορείς να κάνεις λέξη προς λέξη αντιστοίχηση. Αυτό δεν είναι ούτε μετάφραση, ούτε διερμηνεία, είναι απλά αντιστοίχηση. Οι γλώσσες λειτουργούν σε επίπεδο νοήματος κι όχι λέξης.
Όλοι μιλούν για το εξαιρετικό κλίμα μέσα στην ομάδα. Εσύ το έχεις «εισπράξει» αυτό ή είσαι κάπως αποστασιοποιημένη;
Θα σου πω το εξής χαρακτηριστικό. Στο φάιναλ φορ του Βερολίνου (σ.σ. 2009) ήρθε ο Ομπράντοβιτς στην ελληνική «καμπίνα», με αγκάλιασε και μου είπε «είσαι κομμάτι της ομάδας, είσαι οικογένεια». Πραγματικά συγκινήθηκα πάρα πολύ! Ο Παναθηναϊκός «μυρίζει» οικογένεια κι αυτό είναι κάτι που έχουν πετύχει ο Ομπράντοβιτς και οι Γιαννακόπουλοι και όχι κάτι που βγαίνει σε όλες τις ομάδες, ούτε συμβαίνει από τη μία μέρα στην άλλη. Θέλει βάσεις, πίστη και επιμονή να διατηρήσεις τις βάσεις και χρόνο να οικοδομήσεις το υπόλοιπο «κτίριο». Αν οι βάσεις είναι γερές, όπως στον Παναθηναϊκό, τότε το «κτίριο» διατηρείται για πάρα πολύ καιρό.
Φέτος ειδικά (σ.σ. 2012) που ακούγεται ότι κλείνει ο κύκλος της ομάδας με την αποχώρηση το καλοκαίρι πολλών πρωτοκλασάτων στελεχών, φαίνεται να υπάρχει μεγάλη συσπείρωση. Η δήλωση του Ομπράντοβιτς «θα πεθάνω μαζί με τους παίκτες μου» μετά το 4ο ματς με τη Μακάμπι προκάλεσε αίσθηση.
Αυτή η ομάδα διαθέτει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του επιπέδου της. Όποτε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο βγάζει τον καλύτερο εαυτό της, ο οποίος κάθε φορά ξεπερνά τον προηγούμενο καλύτερο εαυτό της! Δε θέλει σε καμία περίπτωση και με κανέναν τρόπο να πέσει κάτω από ένα επίπεδο το οποίο η ίδια έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια. Έχει το δικό της επίπεδο, τη δική της «σφραγίδα».
Μπορείς να φανταστείς τον Παναθηναϊκό χωρίς τον Ομπράντοβιτς;
Μου είναι εξαιρετικά δύσκολο! Θυμάμαι τον Παναθηναϊκό χωρίς τον Ομπράντοβιτς και χωρίς να ήταν κακός δεν είχε καμία σχέση με την οικογένεια, αυτόν τον ζωντανό οργανισμό που έχει φτιάξει ο Σέρβος προπονητής. Κάτι που ειπώθηκε στην αρχή της σεζόν και έχει ενσταλλαχθεί πολύ στους παίκτες είναι πως οτιδήποτε και να συμβεί φέτος, ακόμα κι αν όντως πρόκειται για την τελευταία χρονιά της οικογένειας Γιαννακόπουλου στο «τιμόνι» του Παναθηναϊκού, πρέπει όλοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για να ανταποδώσουνε στο ελάχιστο τόσα χρόνια συμβολής αυτών των ανθρώπων στην ανοικοδόμηση μιας τέτοιας ομάδας. Μιας παντοδύναμης αυτοκρατορίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, που αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο.
Ποιον παίκτη ξεχωρίζεις απ’ όλους όσους έχεις γνωρίσει μέχρι τώρα;
Είναι πάρα πολλοί και δε θα ήθελα να αδικήσω κάποιον… Ωστόσο, μπορώ να πω ότι μου έκανε τρομερή εντύπωση η σεμνότητα και η αποδοχή του «καινούριου» ρόλου που κλήθηκε να παίξει ο Χατζηβρέττας, ο οποίος δεν κλήθηκε στον Παναθηναϊκό να παίξει ως σκόρερ. Κλήθηκε, αντίθετα, να παίξει έναν ρόλο, που δεν είχε καμία σχέση με τις ικανότητές του να σκοράρει και όχι απλώς το δέχθηκε, αλλά ανταποκρίθηκε περίφημα! Αλλά δεν είναι μόνο ο Νικόλας (σ.σ. Χατζηβρέττας). Ο Ίμπο (σ.σ. Κουτλουάι) ήταν εξαιρετικό παιδί πάνω απ’ όλα. Ο Ντόμινικ Γουίλκινς τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά στο ελληνικό all star game το 1996 μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση για τους τρόπους του και το μπασκετικό του μυαλό. Άλλος παίκτης τον οποίο ξεχωρίζω για το μυαλό του στο παρκέ είναι ο Τομάσεβιτς. Πιστεύω ότι όσο μυαλό είχαν όλοι οι υπόλοιποι μέσα στο γήπεδο, πρέπει να είχε μόνος του! Αυτή την αίσθηση μου έδινε σαν θεατή. Φυσικά δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον Σάρας, που είναι πολύ παθιασμένος με το μπάσκετ και πραγματικός showman στις εκφράσεις του και θεαματικός στον τρόπο που παίζει όταν έχει τα κέφια του. Υπέροχος πραγματικά!
Πες μου κάτι που δεν έχεις πει πουθενά αλλού και αφορά στον Παναθηναϊκό.
Αμέ! Ξέρεις ότι είμαι η μοναδική γυναίκα που κατάφερε να ρίξει στα πόδια της ολόκληρο Ντέγιαν Μποντίρογκα; (γέλια)
Δηλαδή;
Είχε έρθει στη συνέντευξη Τύπου και σκόνταψε πάνω σε μια καρέκλα με αποτέλεσμα να πέσει στα πόδια μου! Με κοίταγα, τον κοίταγα και του λέω «τι περιμένεις; Να σε σηκώσω; Δεν μπορώ! Ένα και… τίποτα είμαι! Εξαιρετικός παίκτης και πολύ καλό παιδί ο Μποντίρογκα.
Αν και πολλοί τον θυμούνται ως έναν όχι και τόσο ήρεμο χαρακτήρα μέσα στο γήπεδο…
Είναι, όπως λέω για τους οδηγούς που βρίζουν, «καλύτερα να σου βγει στο στόμα, παρά στο τιμόνι». Κάτι αντίστοιχο θα έλεγα για τον Ντέγιαν, αλλά και γενικά για παίκτες οι οποίοι ξεσπούν εκείνη την ώρα φραστικά για να ηρεμήσουν εσωτερικά και να κάνουν αυτό που πρέπει να κάνουν καλύτερα.
Από τους τίτλους που έχεις ζήσει στην ομάδα, ποιον ξεχωρίζεις και γιατί;
Νομίζω η Ευρωλίγκα το 2009 στο Βερολίνο. Γιατί ήμουν εκεί, έζησα όλη την προσπάθεια από κοντά συν φυσικά το περιστατικό με τον Ομπράντοβιτς, που ήρθε και μου είπε ότι είσαι μέλος της ομάδας.
Πηγή: Cobrasports.gr