Του Γιάννη Ασκούνη/ info@eurohoops.net Διένυσε ολόκληρη την καριέρα του στο NBA φορώντας τη φανέλα των Μπόστον Σέλτικς. Ωστόσο, πήρε την τελευταία του… γεύση από τα παρκέ όντας μέλος του ρόστερ της αυθεντικής Dream Team στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992. Τα επόμενα χρόνια βοήθησε τους “κέλτες” από διοικητικό πόστο, ενώ συνέχισε αρχικά ως προπονητής και μετέπειτα ως πρόεδρος των Ιντιάνα Πέισερς. Ο μύθος του Μπερντ Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιντιάνα, όπου έπαιξε στο NCAA από το 1976 μέχρι το 1979 με το Ιντιάνα Στέιτ. Βοήθησε το πανεπιστήμιό του να προκριθεί για πρώτη φορά στην postseason, ενώ το 1979 το οδήγησε μέχρι τον τελικό του Final Four. Τότε είχε πετύχει 19 πόντους, αλλά δεν απέτρεψε την ήττα με 75-64 από το Μίσιγκαν Στέιτ του Μάτζικ Τζόνσον. Με παρακαταθήκη τους μέσους όρους 30,3 πόντων, 13,3 ριμπάουντ και 4,6 ασίστ στο κολεγιακό πρωτάθλημα των ΗΠΑ, ο Μπερντ αποτέλεσε την 6η επιλογή του Draft του NBA. Στις 13 του σεζόν στους Σέλτικς κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, αναδείχθηκε δύο φορές MVP των τελικών και τρεις της σεζόν, έπαιξε σε 12 All Star Games και συμπεριλήφθηκε εννέα φορές στην κορυφαία πεντάδα της χρονιάς! Παραμένει μία από τις “σημαίες” της ιστορικής ομάδας της Βοστόνης. Έγινε αγαπητός στις τάξεις των φίλων των “κελτών” χάρη στη γενικότερα αρχοντική του παρουσία στα παρκέ και τα αναρίθμητα clutch σουτ του. Συνολικά είχε 24,3 πόντους ανά παιχνίδι της κανονικής περιόδου και 23,8 στα playoffs. Το… αντίο Το 1987-88 σημείωσε τις καλύτερες επιδόσεις της καριέρας του αγγίζοντας τους 30 πόντους ανά ματς. Η πορεία του ήταν πτωτική στη συνέχεια, αλλά “άντεξε” μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, στους οποίους έδωσαν για πρώτη φορά το παρών παίκτες του NBA. Πρόσθεσε ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο παλμαρέ του και σαν σήμερα αποσύρθηκε. Διαβάστε τα τελευταία νέα εδώ