Του Γιώργου Μπακόλα
Το story: Αφού άντεξε το ξύλο της Σιένα στον ημιτελικό, ο Παναθηναϊκός δεν είχε παρά να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα στον τελικό με τη Μακάμπι: να επιβάλλει το ρυθμό του, να παίξει ψυχωμένα, να δείξει ποιος είναι το αφεντικό από νωρίς! Και το κατάφερε περίφημα, επικρατώντας 78-70, βρίσκοντας λύσεις στην άμυνα ζώνης που επιστράτευσαν οι Ισραηλινοί στη μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης.
Με τον MVP Δημήτρη Διαμαντίδη να κάνει όργια (16π., 9 ασ.), τον Μπατίστ να επιβεβαιώνει ότι… ο παλιός είναι αλλιώς (18π.με 70% εντός παιδιάς) και το δίδυμο Σάτο-Νίκολας να τον «απογειώνει» στο γ’ δεκάλεπτο, ο Παναθηναϊκός (που στα προημιτελικά είχε αποκλείσει το κατά γενική ομολογία φαβορί εκείνης της χρονιάς, την Μπαρτσελόνα) πρόσθεσε το έκτο αστέρι στη φανέλα του, σε ένα φάιναλ φορ που ναι μεν δε διεκδικεί δάφνες ποιότητας, όμως αλήθεια ποιος νοιάζεται γι’ αυτό όταν η κούπα επιστρέφει στην Ελλάδα;
Ο Σοφοκλης Σχορτσανίτης παραδέχθηκε ότι ο αντίπαλος «είναι μεγάλη ομάδα», ωστόσο πέταξε και μια σπόντα για τη διαιτησία («Μου έδωσαν γρήγορα δύο φάουλ και με έβγαλαν εκτός παιχνιδιού»). Ο ίδιος ο προπονητής του, πάντως, ο Ντέιβιντ Μπλατ, φρόντισε να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, δίνοντας συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό και χαρακτηρίζοντας τη νίκη του «δίκαιη».
Ένας φίλος από τα παλιά, ο Ντέγιαν Μποντίρογκα πανηγύρισε έξαλλα το έκτο ευρωπαϊκό τρόπαιο των «πρασίνων», χαρακτήρισε πανάξιους πρωταθλητές Ευρώπης τους παίκτες του Παναθηναϊκού, ενώ έπλεξε το εγκώμιο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με δηλώσεις του στον σερβικό Τύπο. Και μια και μιλάμε για Τύπο, αξίζει να σημειωθεί ότι σε όλη την Ευρώπη οι τίτλοι των εφημερίδων και των ιστοσελίδων υπήρξαν διθυραμβικοί. Χαρακτηριστικός αυτός της ισπανικής
«La Informacion»: «Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ έχει ένα όνομα: Παναθηναϊκός!»
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς αφιέρωσε τον τίτλο (σ.σ. συνολικά έφτασε τους 8!) σε έναν προσωπικό φίλο του που έχασε τον πατέρα του. Νωρίτερα, ο Ζοτς πρωταγωνίστησε σε μια αληθινά αξέχαστη στιγμή που γράφθηκε στο πάνθεον της Ευρωλίγκας: λίγο πριν ολοκληρωθεί ο τελικός κι ενώ όλα είχαν κριθεί υπέρ του «τριφυλλιού» υποδέχθηκε στην αγκαλιά του τον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος αφού… χάθηκε προς στιγμήν στο βλέμμα του προπονητή του, έπεσε πάνω του και αμέσως μετά τον σήκωσε σε μια κίνηση-αποκορύφωμα συναισθηματικής έξαρσης.
Ο καλός: Δημήτρης Διαμαντίδης. Ό,τι και να γραφτεί για τον κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη εκείνο το διάστημα θα είναι πραγματικό λίγο! Έτσι… ενδεικτικά, να αναφέρουμε τις 9 ασίστ που μοίρασε στον τελικό. Πώς μετά να μη στάζει μέλι για τον «3D» ο Ομπράντοβιτς;
Ο κακός: Ρεάλ Μαδρίτης. Η συγκεκριμένη ομάδα δεν άξιζε να βρίσκεται στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης. «Άχρωμη», «άοσμη», χωρίς αρχή και τέλος, με την εικόνα που είχε σίγουρα δεν τίμησε το όνομα ενός συλλόγου, που είναι ο πολυνίκης του θεσμού με 8 κύπελλα πρωταθλητριών στην τροπαιοθήκη του.
Η δήλωση: «Το μπάσκετ δεν είναι μια ταινία του Χόλιγουντ γιατί δεν έχουμε αίσιο τέλος» είπε με γλαφυρό τρόπο ο Ντέιβιντ Μπλατ.
Η κατάταξη: 1. Παναθηναϊκός, 2. Μακάμπι, 3. Σιένα, 4. Ρεάλ
Ο τελικός της 8ης Μαΐου 2011
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΜΑΚΑΜΠΙ 78-70
Τα δεκάλεπτα: 22-15, 33-30, 54-43, 78-70
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Τέπιτς, Μάριτς 2, Περπέρογλου 2, Μπατίστ 18(7/10δ, 6ρ), Φώτσης 5(7ρ), Σάτο 13(3τρ, 7ρ), Νίκολας 14(2), Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 16(1τρ, 5ρ, 9ασ), Βουγιούκας 4, Καλάθης 4(6ασ), Καϊμακόγλου
Μακάμπι (Μπλατ): Πάργκο 12(5ρ, 6λ, 9ασ), Χέντριξ, Σαρπ, Μπλου 14(3), Ελιγιάχου 12(5ρ), Πνίνι 8(2τρ, 5ρ), Μπούρσταϊν, Έιντσον 17(2τρ, 7ρ), Μάτσαβαν 3(4ρ), Σχορτσανίτης 4