Του Γιώργου Μπακόλα
To story: Λένε ότι πολλές η ιστορία επαναλαμβάνεται και μάλιστα στο ίδιο μέρος. Το 1992 ήταν τα τρομερά μωρά της Παρτιζάν, που άφησαν άφωνη την μπασκετική Ευρώπη στην Κωνσταντινούπολη, κλέβοντας την μπουκιά από το στόμα της Μπανταλόνα με το τρίποντο-buzzer beater του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Το 2012, ξανά στην Πόλη, ήρθε η σειρά της… πιτσιρικαρίας του Ντούσαν Ίβκοβιτς να μαγέψει με την καταπληκτική ενέργεια και την κατάθεση ψυχής που επέδειξε στο παρκέ της «Sinan Erdem Arena» κόντρα σε θηρία όπως η Μπαρτσελόνα και η ΤΣΣΚΑ του MVP της regular season Αντρέι Κιριλένκο.
Στον ημιτελικό με τους Καταλανούς, ο Ολυμπιακός έχοντας ηγέτη τον Σπανούλη (21π. 6 ασ.), επικράτησε 68-64, ελέγχοντας το ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και όντας καυτός από την περιφέρεια (9/20 τρίποντα). Τι κι αν έχασαν τη μάχη των ριμπάουντ (33 έναντι 43); Οι «ερυθρόλευκοι» αγωνίστηκαν με απαράμιλλο πάθος και την ίδια συνταγή ακολούθησαν στον τελικό με την ομάδα της Μόσχας, ανατρέποντας διαφορά 19 (!) πόντων, γεγονός πρωτόγνωρο σε τελικό Ευρωλίγκας. Μόλις 12 λεπτά πριν από το τέλος ήταν πίσω στο σκορ με 53-34, βρήκαν ωστόσο τα ψυχικά αποθέματα να φτάσουν σε μια ανεπανάληπτη ανατροπή.
Μάντζαρης και Σλούκας δεν άφησαν να φανεί η απουσία του Λο, ο οποίος έπαιξε μόλις 12 λεπτά λόγω τραυματισμού και δεν μπορούσε να βοηθήσει όπως θα ήθελε (και μπορούσε). Από κει πέρα, ο Πρίντεζης αναδείχθηκε σε ήρωα της τελευταίας στιγμής, καθώς πέτυχε το νικητήριο καλάθι στα 0.7” (62-61), ο αληθινός MVP του τελικού, Κώστας Παπανικολάου, φάνταζε με… Λεμπρόν Τζέιμς, περνώντας «χειροπέδες» στον Κιριλένκο και σκοράροντας 18 πόντους (εκ των οποίων οι περισσότεροι ιδιαίτερα κρίσιμοι) σε λιγότερο από 27 λεπτά, ενώ ο Σπανούλης ήταν για μια ακόμα φορά ο γνωστός… Kill Bill με 15 πόντους και το καθαρό μυαλό στην τελευταία φάση όπου όλοι περίμεναν ότι θα εκτελέσει αυτός την ΤΣΣΚΑ, ωστόσο έκανε την καλύτερη δυνατή επιλογή πασάροντας στον ελεύθερο Πρίντεζη.
Ο καλός: Βασίλης Σπανούλης. Το ότι είναι ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία των φάιναλ φορ που έχει αναδειχθεί MVP με δύο διαφορετικές ομάδες τα λέει όλα. Όπως το 2009 στο Βερολίνο με το τριφύλλι στο στήθος, έτσι και το 2012 ο διεθνής γκαρντ έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, οδηγώντας τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ευρωλίγκα, 15 ολόκληρα χρόνια μετά το θρίαμβο της Ρώμης. Η απόλυτη προσωπική του δικαίωση για τον ερχομό του στον Πειραιά, η οποία λίγες εβδομάδες μετά ενισχύθηκε με την κατάκτηση και του ελληνικού πρωταθλήματος (σ.σ. ύστερα από 15 χρόνια «νηστείας») κόντρα στον Παναθηναϊκό.
Ο κακός: Ραμούνας Σισκάουσκας. Ο πιο έμπειρος παίκτης της ΤΣΣΚΑ και ένας ομολογουμένως από τους κορυφαίους φόργουορντ που έχουμε δει ποτέ να αγωνίζονται στα ευρωπαϊκά γήπεδα, απέτυχε να ευστοχήσει στις δύο βολές που κέρδισε λίγο πριν από το τέλος για να ακολουθήσει στη συνέχεια το buzzer beater του Πρίντεζη. Από κοντά φυσικά κι ο Γιόνας Καζλάουσκας, ο οποίος… κοιμήθηκε στον ρωσικό πάγκο και συν τοις άλλοις έκανε τη χάρη στον Ολυμπιακό να αφήσει εντός παρκέ για πολλή ώρα τον εκτός τόπου και χρόνου, στο δεύτερο μισό του τελικού, Μίλος Τεόντοσιτς.
Η δήλωση: «Οι πιτσιρικάδες έχουν άστρο φαίνεται, δεν εξηγείται αλλιώς!». Ο Κώστας Παπανικολάου προσπάθησε να… συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ, ξέχασε ωστόσο κι έναν από τους ελάχιστους «ηλικιωμένους» της ομάδας! Tον σχεδόν 32χρονο -τότε- Λάζαρο Παπαδόπουλο, το άστρο του οποίου έλαμψε χαρίζοντάς του τη δεύτερη Ευρωλίγκα μετά από αυτή του 2002 όταν αγωνιζόταν στον Παναθηναϊκό!
Η κατάταξη: 1. Ολυμπιακός, 2. ΤΣΣΚΑ, 3. Μπαρτσελόνα, 4. Παναθηναϊκός
Ο τελικός της 12ης Μαΐου 2013
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ-ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ 62-61
Τα δεκάλεπτα: 7-10, 20-34, 40-53, 62-61
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15 (2), Ντόρσεϊ, Κέσελ 3 (1), Παπαδόπουλος, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 18 (2/2/ δίπ., 3/3 τρίπ, 5/5 βολ.), Μάντζαρης 3(1), Σλούκας 4(1), Λο
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15 (4τρίπ, 4ριμπ, 5λαθ), Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12 (10ριμπ, 5λαθ, 1κόψ), Βορόνοφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Κάουν 2, Κριάπα 3 (1), Γκόρντον 2
-Εγώ σας τα ‘λεγα μπρε, αλλά εσείς δε με ακούγατε!
-Να ΄ναι άραγε βαθιά τα νερά στο Βόσπορο; Είμαστε για πνίξιμο…