Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ο μεγεθυντικός Φακός εστιάζει το βλέμμα του σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης και κάθε εβδομάδα θα επιλέγει να αναλύει με το μπασκετικό του μάτι κάποιες από τις αναμετρήσεις που έκλεψαν την παράσταση στη κορυφαία διοργάνωση!
Tι θρίλερ!!
Απίστευτο Game 2 μεταξύ Μπασκόνια και Παναθηναϊκού στη Βιτόρια. Η ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς κατέθεσε τη ψυχή της στο γήπεδο και ακόμα και αν είχε τρεις παίκτες από το βασικό ροτέισιον εκτός λόγω τραυματισμού, κέρδισε στην παράταση την Ελληνική ομάδα, παρά τη συγκλονιστική εμφάνιση του Δημήτρη Διαμαντίδη. Ένα γενικό συμπέρασμα που μπορεί να γίνει είναι ότι κέρδισε η ομάδα με το μεγαλύτερο ταλέντο στην περιφέρεια, αλλά και αυτή που είναι πιο σωστά προετοιμασμένη. Ο Παναθηναϊκός για ένα ακόμα παιχνίδι, όπως και στο πρώτο της σειράς, είχε πολύ μεγάλο πρόβλημα να σταματήσει όλα σχεδόν τα περιφερειακά plays της Λαμποράλ Κούτσα. Μάικ Τζέημς και Ντάριους Άνταμς, νικούσαν τις περισσότερες φορές τους προσωπικούς της αντιπάλους. Εκτός αυτού όσες φορές βρήκαν άμυνες αλλαγών απέναντί τους χτύπησαν στη ταχύτητα και βρήκαν με καλά σκριν ανοιχτούς διαδρόμους μέχρι το βάθος της ρακέτας του Παναθηναϊκού.
Πολύ μεγάλο πρόβλημα δημιούργησε και ο Ντέιβις Μπέρτανς με τις γρήγορες κινήσεις του πίσω από τα σκριν, αλλά και τις κακές άμυνες των παικτών του Σάσα Τζόρτζεβιτς, που αντιμετώπιζαν πολύ σοφτ αυτού του είδους τα σκριν με αποτέλεσμα να βρίσκει ο Λετονός τον χρόνο που χρειαζόταν για να εκτελέσει. Το πρόβλημα αυτό εμφανίστηκε κυρίως στις άμυνες του Σάσα Πάβλοβιτς, με τον προπονητή των φιλοξενούμενων να αλλάζει αρκετούς παίκτες επάνω του όπως τον Τζέιμς Γκιστ και τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Η Λαμποράλ συνολικά είχε καλή κίνηση και πολλά σκριν μακριά από την μπάλα σε σχέση με τον Παναθηναϊκό που πέραν της στόχευσης να στείλει την μπάλα στο ζωγραφιστό κατέφυγε σε πολλές σκοτωμένες επιθέσεις στο τέλος του χρόνου. Το κομμάτι που εμφανίστηκαν βελτιωμένοι οι φιλοξενούμενοι ήταν η άμυνα στο ποστ, με τον Όγκνιεν Κούζμιτς να παίζει εξαιρετική άμυνα στο μεγαλύτερο διάστημα στον Γιάννη Μπουρούση.
Το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην επίθεση έμπαινε σε μία σειρά όταν πάταγε το παρκέ ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο πολύ σπουδαίος Έλληνας γκαρντ διάβαζε καλά τις άμυνες σε πικ εν ρολ φάσεις, είτε τελειώνοντας τις φάσεις με διεισδύσεις στο καλάθι αλλά και με σουτ πίσω από σκριν. Ήταν ο παίκτης που έδινε κατεύθυνση και ποιότητα στα επιθετικά plays. Σκόραρε 17 πόντους, μοίρασε 6 τελικές πάσες και ήταν και ο παίκτης που με ένα απίθανο τρίποντο έστειλε το παιχνίδι στην παράταση. Εκτός της επίθεσης πρόσφερε και στην άμυνα με πολύ καλές τοποθετήσεις όποτε πήγαινε να τον ποστάρει ο Μπέρτανς, ενώ είχε εξαιρετικές τοποθετήσεις σε άμυνες χώρους και στις παγίδες. Από κάποιο σημείο και μετά οι γηπεδούχοι προσπαθούσαν να πατήσουν την μπάλα στο ζωγραφιστό με τον Γιάννη Μπουρούση να παίρνει ουσιαστικά τις αποφάσεις για το πώς θα τρέξει η κάθε επίθεση της ομάδας του.
Αν δεν μπορούσε να σκοράρει στο ποστ έψαχνε τα κοψίματα των γκαρντ που γινόντουσαν μετά απο ένα σκριν στη κορυφή ή κάποια πάσα στη περιφέρεια σε παίκτη που τις περισσότερες φορές δεχόταν σκριν για να μείνει ελεύθερος. Αν δεν έβγαιναν αυτά τα plays, η μπάλα πήγαινε στην περιφέρεια για καθαρό παιχνίδι απομόνωσης από τους δύο Αμερικανούς γκαρντ. Ειδικά στην παράταση ο Μπουρούσης ήταν καταπληκτικός, σκοράροντας και πασάροντας με εξαιρετικό τρόπο. Στο τέλος με τους γηπεδούχους να έχουν τάσεις αυτοχειρίας, όπως και στο τέλος της κανονικής περιόδου, ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία με ένα καθαρό ποστάρισμα του Μίροσλαβ Ραντόυλιτσα σε κατάσταση ένας εναντίον ενός να ισοφαρίσει, με τον Σέρβο σέντερ να χάνει ένα θεωρητικά εύκολο καλάθι για τη κλάση του. Η Λαμποράλ επιβίωσε από ένα τρομερό παιχνίδι και πλέον πάει με μεγάλο αβαντάζ στην Αθήνα, ψάχνοντας τη μία νίκη που θα την στείλει στο Βερολίνο.
Ο Κάιλ Χάινς έκρινε το θρίλερ στη Μόσχα
Οι περισσότεροι από εμάς, μόλις ξεκίνησαν τα playoffs ποντάραμε ότι η ΤΣΣΚΑ θα ήταν η ομάδα που θα είχε το πιο εύκολο έργο απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα που είχε κάνει ήδη εκπληκτική πορεία φτάνοντας στους 8. Παρόλα αυτά στο πρώτο παιχνίδι η ομάδα του Βελιγραδιού πάλεψε και ηττήθηκε με μεγάλη δυσκολία, δείχνοντας σκληράδα αλλά και διαβασμένοι σε πολλά σημεία του παιχνιδιού. Το δεύτερο παιχνίδι ήταν εκπληκτικό με την ομάδα του Ντέγιαν Ράντονιτς να φτάνει στα άκρα τη πολυδιαφημισμένη ομάδα της ΤΣΣΚΑ. Οι φιλοξενούμενοι παρουσιάστηκαν πολύ διαβασμένη ειδικά απέναντι στην αντιμετώπιση του Μίλος Τεόντοσιτς, τον οποίο τον δυσκόλεψαν αφάνταστα, τον ανάγκασαν σε κακές επιλογές και πολλά λάθη. Οι αμυντικοί που τον αντιμετώπιζαν έβαζαν πολύ σκληρά το κορμί τους σε όλες τις φάσεις, πήγαν στις επαφές και προσπαθούσαν να διαβάσουν τα σκριν για να μπορέσουν να τα σπάσουν, κάτι που έκαναν με μεγάλη επιτυχία. Ο Σέρβος γκαρντ βγήκε εντελώς εκτός παιχνιδιού, έχοντας μόλις 9 πόντους, (με τους τρεις να είναι όμως το μεγάλο νικητήριο τρίποντο στο τελευταίο λεπτό) μόλις μία τελική πάσα και πέντε λάθη, τέσσερα εκ των οποίων στο πρώτο ημίχρονο. Τα λάθη αυτά έδωσαν αρκετές ευκαιρίες στον Ερυθρό Αστέρα για σκοράρισμα στο ανοιχτό γήπεδο, κάτι που το εκμεταλλεύτηκαν σε κάθε ευκαιρία.
Εκτός της καλής άμυνας, οι φιλοξενούμενοι είχαν καλό διάβασμα και στο μισό της επίθεσης. Με άξονα το πικ εν ρολ για μία ακόμα φορά οι παίκτες του Ντέγιαν Ράντονιτς, δημιούργησαν πολλά προβλήματα στους αντιπάλους τους. Τα κοψίματα του Μάικ Τζίρμπες ήταν καλά μέσα στη ρακέτα με την ΤΣΣΚΑ να αναγκάζεται σε πάρα πολλές φάσεις να αναγκάζεται να στείλει βοήθειες από τις πλευρές. Με καλές, άμεσες πάσες οι φιλοξενούμενοι διάβασαν αυτές τις βοήθειες, δημιουργώντας ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα, την οποία τιμώρησαν με σουτ από μέση και μακρινή απόσταση αλλά και με διεισδύσεις όποτε η ρακέτα ήταν ανοιχτή μετά τις αμυντικές περιστροφές. Σιμόνοβιτς, Κίνσει, Λάζιτς, Μίλερ, όλοι βρήκαν καλά σουτ και τιμώρησαν την άμυνα της ΤΣΣΚΑ. Οι φιλοξενούμενοι τελείωσαν το παιχνίδι με 18 τελικές πάσες έναντι μόλις 12 της ΤΣΣΚΑ ενώ στο πρώτο ημίχρονο τα λάθη ήταν 11-2, νούμερο που από μόνο του αρκούσε να εξηγήσει το προβάδισμα του Αστέρα. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Δημήτρης Ιτούδης διαβλέποντας τα αμυντικά προβλήματα, εμφάνισε μία πεντάδα καμικάζι, με βασικό στόχο να γυρίσει το παιχνίδι από την άμυνα. Με τους Κόρι Χίγκινς και Άαρον Τζάκσον στις θέσεις των γκαρντ, τα πολύεργαλεία Νικίτα Κουρμπάνοφ και Αντρέι Βορόντσεβιτς στους φόργουορντ και τον Κάιλ Χάινς σε θέση σέντερ.
Με αυτή την πεντάδα οι γηπεδούχοι κατάφεραν να παίξουν σπουδαίες άμυνες, με πολλές αλλαγές, αφόρητη πίεση στην μπάλα και ταχύτητα, αθλητικότητα και έκρηξη στο κομμάτι των περιστροφών και της προστασίας της ρακέτας. Ανάγκασαν τους φιλοξενούμενους σε 5 λάθη όταν στα πρώτα 20 λεπτά είχαν μόλις δύο, ενώ τους κράτησαν στους μόλις 12 πόντους, παρότι αναγκάστηκαν να αμυνθούν σε δεύτερες και τρίτες επιθέσεις λόγω των πολλών επιθετικών ριμπάουντ του Ερυθρού Αστέρα. Τα τελευταία λεπτά ήταν μία μάχη μέχρι τέλους με τις άμυνες να βγαίνουν νικήτριες στις περισσότερες φάσεις. Γιόβιτς και Τεόντοσιτς ευστόχησαν σε πανομοιότυπα τρίποντα μετά από καλή κυκλοφορία μπάλας, και μετά από λάθος του Νάντο Ντε Κολό ο Ερυθρός Αστέρας είχε μία τελευταία επίθεση να κλέψει το ματς. Το τεχνικό τιμ της ΤΣΣΚΑ επέλεξε αμυντική πεντάδα για να μπορεί να παίξει άμυνες αλλαγών. Μετά από το σκριν στην πάλα ο Γιόβιτς βρήκε απέναντι του τον Χάινς, ο οποίος είναι εκπληκτικός αμυντικός σε τέτοιου είδους άμυνες, έκλεισε τον διάδρομο και ανάγκασε τον Σέρβο γκαρντ σε λάθος. Ο Αμερικανός σέντερ ήταν ο κύριος λόγος της επικράτησης της ομάδας του, καθώς πέρα από τις άμυνες πρόσφερε 19 πόντους, 4 ριμπάουντ, 2 ασσίστ, έχοντας μόλις ένα άστοχο σουτ.
Το πρώτο βήμα της Φενέρμπαχτσε
Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούν το πιο ιντριγκαδόρικο, το πιο εντυπωσιακό ζευγάρι των playoffs σε μία επανάληψη του ημιτελικού του Φάιναλ 4 της Μαδρίτης. Το πρώτο παιχνίδι που έγινε στη Κωνσταντινούπολη απέδειξε ότι αυτή η σειρά έχει όλα τα φόντα να γίνει μία από τις πιο επικές στην ιστορία της διοργάνωσης. Στην ατελείωτη σκακιέρα που είδαμε επί 40 λεπτά επικράτησε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και η Φενέρμπαχτσε παρά την απουσία του εκπληκτικού φέτος Γιαν Βέσελι. Η Ρεάλ Μαδρίτης μπήκε αποφασισμένη στο γήπεδο να παίξει άμυνα, κάτι που σε ελάχιστα παιχνίδια είχε κάνει με επιτυχία τη φετινή σεζόν. Με τον Τζεφ Τέιλορ πάνω στον Μπόμπι Ντίξον και τον Σέρχιο Γιουλ πάνω στον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς προσπάθησε να αντιπαρατάξει ταχύτητα και έκρηξη απέναντι στο ταλέντο τους. Το αμυντικό φίλτρο λειτούργησε αρχικά με τη Φενέρμπαχτσε να δυσκολεύεται αρκετά να δημιουργήσει ρήγματα, να κυκλοφορήσει την μπάλα και να βρει ελεύθερα σουτ. Παρά την έλλειψη του Βέσελι, Πέρο Άντιτς και Έκπε Ούντο ξεκίνησαν μαζί στην πεντάδα, κάτι που δεν φαινόταν πιθανό στην αρχή, αφού στα προηγούμενα παιχνίδια τον περισσότερο χρόνο εναλλάσσονταν στη θέση 5, με τους Τζίτζι Ντατόμε και Νίκολα Κάλινιτς να καλύπτουν τη θέση 4. Η Ρεάλ μπορεί να κράταγε χαμηλά στο σκορ τους αντιπάλους της, αλλά στο επιθετικό κομμάτι είχε μεγάλο πρόβλημα στο να περάσει την μπάλα στο ζωγραφιστό.
Τα περισσότερα σουτ γίνονταν από την περιφέρεια, με τον Ούντο να κάνει θαυμάσια hedge and recover στην άμυνα κλείνοντας ουσιαστικά τις πάσες προς τον Γκουστάβο Αγιόν. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο Μεξικανός σέντερ έκανε μόλις ένα σουτ σε 25 λεπτά συμμετοχής, και αυτό είναι κομμάτι που πιστώνεται σε τεράστιο βαθμό στην άμυνα των γηπεδούχων. Ο Πάμπλο Λάσο, λόγω της επιθετικής αφλογιστίας της ομάδας του, αναγκάστηκε να ρίξει στο παρκέ τους Σέρχιο Ροντρίγκες και Τζέισι Κάρολ, επιλογή όμως που μείωσε αισθητά την αμυντική ικανότητα. Το χαμήλωμα του σχήματος της Φενέρ που για ένα διάστημα έπαιζε με Ντατόμε και Κάλινιτς στις θέσεις 4 και 5, έδωσε ταχύτητα και δυνατότητα για ρήγματα από όλες τις θέσεις στους γηπεδούχους, που με τη ταυτόχρονη άνοδο του Μπογκντάνοβιτς ανέβασαν τη διαφορά σε διψήφια νούμερα. Ο Ούντο με την επιστροφή του σκόραρε σε δύο συνεχόμενα πικ εν ρολ με την άμυνα της Ρεάλ να μην έχει βάθος και να χάνει όλες τις μάχες στη δεύτερη περίοδο. Η Φενέρ κυριαρχούσε, η Ρεάλ δεν είχε ιδέες, εκτελεστικά, ήταν πολύ άστοχη από την περιφέρεια και δημιουργικά είχε μόνο 3 τελικές πάσες, το χειρότερο νούμερο για ένα ολόκληρο ημίχρονο τη φετινή χρονιά.
Στο δεύτερο ημίχρονο αυτό που άλλαξε και έφερε τους φιλοξενούμενους μέσα στο παιχνίδι ήταν η βελτίωση της άμυνας πάνω στον Μπογκντάνοβιτς, με τη ταυτόχρονη βελτίωση των ποσοστών από την περιφέρεια. Επιπροσθέτως οι παίκτες του Λάσο εκμεταλλεύτηκαν κάποια ρήγματα σκοράροντας με διεισδύσεις. Αυτό που δεν μπορούσε να αλλάξει ήταν η μονόπλευρη ανάπτυξη των επιθέσεων με τη ρακέτα των γηπεδούχων να εξακολουθεί να μοιάζει με ναρκοπέδιο. Η Ρεάλ σούταρε 34 τρίποντα και μόλις 28 δίποντα, νούμερα που καθιστούν ξεκάθαρη αυτή τη δυσκολία. Αντιθέτως η Φενέρμπαχτσε βρήκε τη νέμεση της στο πρόσωπο του Κώστα Σλούκα, όταν έφτασε να βλέπει τη πλάτη των αντιπάλων της στο σκορ για πρώτη φορά στο παιχνίδι. Ο Έλληνας γκαρντ δημιούργησε ρήγματα, είτε μετά από σκριν στην μπάλα, είτε σε καθαρά plays απομόνωσης σκοράροντας 10 κρισιμότατους πόντους στη τελευταία περίοδο και 17 στο σύνολο, νούμερο που είναι και ατομικό του ρεκόρ στη διοργάνωση. Η Ρεάλ συνέχισε να είναι άστοχη και δημιουργικά έμεινε μόλις στις δέκα τελικές πάσες, με τον Σέρχιο Ροντρίγκες να μένει στο μηδέν, απέναντι στην πολύ καλή άμυνα που βρήκε απέναντί του. Το πρώτο αίμα χύθηκε από τη Ρεάλ, αλλά η σειρά εξακολουθεί να είναι μεγάλη.
Η χαμένη ευκαιρία της Μπαρτσελόνα
Λοκομοτίβ Κουμπάν και Μπαρτσελόνα ξεκίνησαν τη δική τους σειρά με ένα μεγάλο θρίλερ στο Κράσνονταρ. Στο τέλος η πολύ άστοχη, για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στον αγώνα Λοκομοτίβ Κουμπαν πήρε τη μεγάλη νίκη με τους φιλοξενούμενους να έχουν τάσεις αυτοχειρίας χάνοντας ένα δικό τους παιχνίδι. Ο αγώνας ήταν μια μεγάλη μάχη, με την ποιότητα του να μην είναι αντιπροσωπευτική των παικτών των δύο ομάδων. Και οι δύο ομάδες έπαιξαν σε σχετικά χαμηλό τέμπο και δεν προσπάθησαν να ανοίξουν τον ρυθμό σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Το αργό τέμπο όπως αποδείχτηκε βόλευε την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ, που απέναντι στην άμυνα αλλαγών της Λοκομοτίβ, έψαχνε με κάθε τρόπο να βρει και να εκμεταλλευτεί τα μις ματς. Κάτι το οποίο έκανε με μεγάλη συνέπεια σκοράροντας με αυτό τον τρόπο και την πλειοψηφία των πόντων της στο πρώτο μισό του αγώνα. Από την άλλη η Λοκομοτίβ, δούλευε καλά στην επίθεση, προσπαθούσε να δημιουργήσει ρήγματα είτε με τους περιφερειακούς, είτε με τους ψηλούς που προσπαθούσαν να ξεκινήσουν τις προσπάθειες τους και αυτοί από την περιφέρεια. Τα πολλά split out και η καλή κυκλοφορία δημιούργησαν πολλά ελεύθερα σουτ, τα οποία όμως οι γηπεδούχοι δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν, όντας εκνευριστικά άστοχοι από την περιφέρεια.
Συνολικά η Λοκομοτίβ είχε 5/23 τρίποντα με τα περισσότερα από αυτά να είναι τελείως ελεύθερα. Η Μπαρτσελόνα έδειχνε να ελέγχει το παιχνίδι, αλλά ο τραυματισμός του Τζόι Ντόρσει άλλαξε τα δεδομένα, δίνοντας χώρους στον Άντονι Ράντολφ να κάνει το παιχνίδι του και να ξαναβάλει μέσα στο κόλπο την ομάδα του. Ο Αμερικανός φόργουορντ ξεκινώντας τις προσπάθειες του από την περίμετρο, έβαζε την μπάλα στο παρκέ και είτε σκόραρε , είτε κέρδιζε φάουλ που τον οδηγούσαν στις βολές φθείροντας και τους αντιπάλους του. Σκόραρε 9 συνεχόμενους πόντους για την ομάδα του και την κράτησε στο παιχνίδι σε ένα σημείο που η Μπαρτσελόνα είχε καλή κίνηση πίσω από τα σκριν μακριά από την μπάλα, δημιουργώντας ελεύθερα σουτ στα οποία ευστόχησαν οι Πάου Ρίμπας, Άλεξ Αμπρίνες και Χουάν Κάρλος Ναβάρο.
Έτσι οι φιλοξενούμενοι κράτησαν μία διαφορά της τάξης των 6-8 πόντων. Η Λοκομοτίβ με τους Μάτ Τζάνινγκ και Ράιαν Μπρόκχοφ, άπλωσε την επίθεση της σε όλο το πλάτος του γηπέδου και δημιούργησε χώρους για να φέρει σε ανισορροπία την άμυνα των φιλοξενούμενων. Βρήκαν χώρους και εκτέλεσαν κάποια σουτ από τις γωνίες ενώ σε άλλες φάσεις εκμεταλλεύτηκαν τις κακές close out άμυνες της Μπαρτσελόνα και έφτασαν με ευκολία στο καλάθι. Παρά τις επιθετικές λύσεις που είχε βρει η Λοκομοτίβ εξακολουθούσε να κυνηγάει στο σκορ και εν τέλει αυτό που της έδωσε τη νίκη ήταν η καλή άμυνα αλλά και οι πολλές χαμένες ευκαιρίες με ανοιχτά σουτ αλλά και φάσεις στο τρανζίσιον. Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ έμεινε χωρίς πόντο για περίπου 5 λεπτά. Η Λοκομοτίβ έβαλε τα ελάχιστα δυνατά σουτ αλλά πήρε μία τεράστια νίκη. Με την άμυνα της κράτησε τους αντιπάλους της στους μόλις 8 πόντους και αυτός ήταν ο βασικός λόγος που τους οδήγησε στη νίκη.