Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ο μεγεθυντικός Φακός εστιάζει το βλέμμα του σε όλα τα γήπεδα της Ευρώπης και κάθε εβδομάδα θα επιλέγει να αναλύει με το μπασκετικό του μάτι κάποιες από τις αναμετρήσεις που έκλεψαν την παράσταση στη κορυφαία διοργάνωση!
Έμεινε ζωντανή η Λόκο
Φανταστικό τέταρτο παιχνίδι στη Βαρκελώνη ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Λοκομοτίβ Κουμπάν. Οι φιλοξενούμενοι κάνοντας το καλύτερο τους παιχνίδι στη σειρά, επικράτησαν στην παράταση μετά από ένα εκπληκτικό ματς. Ολόκληρο το επιθετικό σχέδιο της Λοκομοτίβ χτύπησε πάνω στον Άντε Τόμιτς. Από την αρχή του αγώνα μέχρι το τέλος, αλλά ήταν καθοριστικό στα τελευταία λεπτά της κανονικής περιόδου και στην παράταση. Ουσιαστικά όλα τα plays της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα στόχευαν τον Κροάτη σέντερ με όλα τα σκριν στην μπάλα να γίνονται από τον παίκτη που τον μάρκαρε. Εκεί επιδίωκε να χτυπήσει με τους γκαρντ με διεισδύσεις ή σουτ μέσης απόστασης στα αργά hedge out του Τόμιτς.
Αν δεν πετύχαινε αυτό υπήρχε το δεύτερο πλάνο, με τον Άντονι Ράντολφ και τον Κρις Σίνγκλετον να τραβιούνται στην περιφέρεια για να αναγκάσουν τον αντίπαλο ψηλό να βγει από τη ρακέτα. Τον χτυπούσαν με την μπάλα στο παρκέ αλλά και με σουτ από την περιφέρεια. Σίνγκλετον και Ράντολφ σκόραραν 42 πόντους μαζί, τους περισσότερους με αυτή την τακτική, εκ των οποίων οι 20 ήταν στα τελευταία λεπτά τους αγώνα και στο έξτρα πεντάλεπτο της παράτασης. Το πρόβλημα με φάουλ του Σαμάρντο Σάμιουελς, αλλά και ο τραυματισμός του Τζόι Ντόρσι, είχαν δέσει τα χέρια του Τσάβι Πασκουάλ που δεν πήρε το ρίσκο να κάνει ροντέο το παιχνίδι δοκιμάζοντας χαμηλά σχήματα με τον Τζάστιν Ντόελμαν στη θέση 5.
Η Λοκομοτίβ στη δική της άμυνα δοκίμασε αρκετά τις αλλαγές ρισκάροντας αρκετά τα μις ματς, που σε κάποια σημεία του αγώνα της βγήκαν, ενώ σε άλλα όπως στα τέλη της τρίτης και αρχές τέταρτης περιόδου δεν είχαν αποτέλεσμα. Το κακό για την Μπαρτσελόνα ήταν ότι δενπήρε ιδιαίτερα πολλούς πόντους από τα πολλά μις – ματς που είχε ο Τόμιτς με τον Μάλκολμ Ντιλέινι και τον Μάτ Τζάνινγκ στο ζωγραφιστό, με τον ψηλό της Μπαρτσελόνα να μην είναι επιθετικός και τις περισσότερες φορές να ψάχνει πάσες. Η Λοκομοτίβ προσπάθησε να χτυπήσει και τους Χουάν Κάρλος Ναβάρο και Κάρλος Αρόγιο με απομονώσεις στην περιφέρεια, κομμάτι που απέδωσε μόνο στα πρώιμα στάδια του παιχνιδιού. Πέρα από την τρομερή απόδοση του Ράντολφ και το μεστό παιχνίδι του Ντιλέινι, αξίζει να αναφέρουμε και την εκπληκτική εμφάνιση του Βίκτορ Κλαβέρ.
Ο Ισπανός φόργουορντ ήταν καταλύτης στην άμυνα στο ποστ στη θέση 4, ενώ ήταν εκπληκτικός σε όλα τα αμυντικά κομμάτια, προσωπική άμυνα, παγίδες, ριμπάουντ, κοψίματα. Πέτυχε και πολλά σπουδαία καλάθια ενώ προσέφερε σημαντικά με τα επιθετικά ριμπάουντ και τους πόντους δεύτερης ευκαιρίας. Πλέον η σειρά μεταφέρεται στο Κράσνονταρ για ένα παιχνίδι, μία ζαριά που θα στείλει τον νικητή στο Βερολίνο, για να παίξει ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Επέστρεψε μετά από 8 χρόνια!
Η Βιτόρια πανηγυρίζει για το καμάρι της. Η Μπασκόνια επιστρέφει στα Φάιναλ 4 μετά από 8 χρόνια και το έκανε με απόλυτα εμφατικό τρόπο, απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό ανήμπορο να αντιδράσεις και με λάθος κατεύθυνση από τον πάγκο στο μεγαλύτερο μέρος της σειράς. Η ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς κέρδισε και τη Τρίτη μάχη της σειράς στηριζόμενη ακριβώς στα ίδια όπλα που της είχαν δώσει και τις δύο πρώτες νίκες. Παρότι για ένα ακόμα παιχνίδι αγωνίστηκαν χωρίς τους Τόρνικε Σενγκέλια, Φαμπιέν Κοζέρ και Άνταμ Χάνγκα. Οι δύο εκπληκτικοί Αμερικανοί γκαρντ, Μάικ Τζέιμς και Ντάριους Άνταμς διέλυσαν κάθε αμυντικό πλάνο του Παναθηναϊκού δημιουργώντας ρήγματα στην άμυνα με κάθε τρόπο. Συνολικά σκόραραν κοντά στους 40 πόντους ανά παιχνίδι, όσο δηλαδή η μισή παραγωγική επιθετικότητα της ομάδας τους.
Στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι φύλαγαν και τη καλύτερη παράστασή τους. Στο πρώτο ημίχρονο όλη τη δουλειά την έκανε ο Τζέιμς ο οποίος ήταν καταπληκτικός και στην άμυνα, πέρα από το επιθετικό κομμάτι. Σπουδαία δουλειά είδαμε για ένα ακόμα παιχνίδι στη κίνηση και στα σκριν μακριά από την μπάλα, που εκμεταλλεύτηκαν άρτια τα δυνατά κομμάτια του παιχνιδιού της Λαμποράλ Κούτσα. Μιλάμε για τα ρήγματα που δημιουργούσαν οι γκαρντ στην περιφέρεια σε παιχνίδι απομόνωσης , με την άμυνα του Παναθηναϊκού να αναγκάζεται να στείλει βοήθειες, αλλά και το εκπληκτικό δημιουργικό παιχνίδι του Γιάννη Μπουρούση από το ποστ.
Ο Έλληνας σέντερ για μία ακόμα φορά έδειξε το απέραντο ταλέντο του στη δημιουργία, διαβάζοντας όλες τις βοήθειες και πασάροντας σε εκπληκτικό timing, είτε στα κοψίματα των συμπαικτών του, είτε στην περιφέρεια. Σε όλες αυτές τις φάσεις, οι φιλοξενούμενοι κάνανε και εκπληκτικά σκριν στους παίκτες που δέχονταν την μπάλα με αποτέλεσμα να βρίσκουν το χώρο και το χρόνο να εκτελέσουν. Το τελικό νούμερο των 6 ασσίστ απεικονίζει απόλυτα την επιδραστικότητα του Μπουρούση στο κομμάτι της δημιουργίας. Τα μοναδικά σημείο που οι γηπεδούχοι κατάφεραν να αντιδράσουν ήταν μέσω της άμυνας στο τέλος του ημιχρόνου, και της επίθεσης στις αρχές της τρίτης περιόδου.
Στο πρώτο μέρος είδαμε το τεχνικό τιμ να αλλάζει το αμυντικό πλάνο σε καθαρή άμυνα αλλαγών, με τον Βινς Χάντερ στη θέση του σέντερ, που έδειξε να έχει το κορμί και τα πόδια για να δυσκολέψει τις εκτελέσεις των αντίπαλων γκαρντ, Αυτή η αλλαγή έδωσε ένα 7-0 σερί που μείωσε τη διαφορά από τους δώδεκα στους πέντε. Στη τρίτη περίοδο είδαμε τον Έλιοτ Γουίλιαμς να ξεκινάει αυτός τα Plays από τη κορυφή της ρακέτας και να κάνει αρκετά καλή δουλειά με τα σουτ ενδιάμεσης απόστασης, τα οποία η Λαμποράλ τα ρίσκαρε σε όλη τη σειρά, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν το εκμεταλλεύτηκε.
Σε εκείνο το σημείο οι γηπεδούχοι έδειξαν να βρίσκουν μομέντουμ, αλλά κάποια άστοχα σουτ, αλλά και η σημαντική βοήθεια που πρόσφερε ο Ντάρκο Πλάνινιτς, σε φάσεις που έδειχναν χαμένες κράτησαν τους φιλοξενούμενους μέσα στο ματς, παρά την αστοχία από την περιφέρεια. Οι Βάσκοι είχαν 0/10 τρίποντα από το 18ο έως το 30ο λεπτό. Στο τέταρτο δεκάλεπτο είδαμε το απόλυτο ξέσπασμα των παικτών του Περάσοβιτς από την περιφέρεια, κάτι που έγειρε οριστικά τη σειρά με το μέρος τους. Ο Ντάριους Άνταμς σκόραρε 14 πόντους σε αυτό το διάστημα και εκτελούσε κάτω από όλες τις συνθήκες, ακόμα και όταν έβρισκε πραγματικά καλή άμυνα απέναντι του.
Μπουρούσης, Τζέιμς, ακόμα και ο Αλμπέρτο Κορμπάτσο σκόραραν από παντού, έχοντας το εξωπραγματικό 7/10 τρίποντα στα τελευταία δέκα λεπτά. Αυτά τα σουτ έκοψαν τα φτερά του Παναθηναϊκού που ουσιαστικά και λογικά δεν μπορούσε να αντιδράσει αφού και ψυχολογικά αυτά τα σουτ ήταν μαχαιριές. Η Λαμποράλ ξέφυγε με διψήφιες διαφορές κλειδώνοντας την πρόκριση για το Βερολίνο. Στο farewell του Δημήτρη Διαμαντίδη, ο Έλληνας αστέρας αποχώρησε με ήττα αλλά μέσα σε καθολική αναγνώριση του ταλέντου και της προσφοράς του από συμπάικτες, αντιπάλους, διαιτητές και κόσμο.
Ο κακός δαίμονας των πρωταθλητών
Στο ζευγάρι που όλοι περιμέναμε μία επική σειρά, η Φενέρμπαχτσε έπαιξε επιβλητικά και κυριαρχικά, ειδικά στο τρόπο που σταμάτησε τα ατού της Ρεάλ Μαδρίτης και έκανε το sweep στη Μαδρίτη, εξασφαλίζοντας τη θέση της στο Φάιναλ 4. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς αποκλείει την ομάδα που ήταν εν ενεργεία Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Πέρυσι ήταν η Μακάμπι που έχασε με 3-0 και παρέδωσε το στέμμα της, ενώ φέτος τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και η Ρεάλ. Αν μπορούσαμε να δώσουμε έναν τίτλο σε αυτή τη σειρά, αυτός θα ήταν « Η ραψωδία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς».
Στα 120 αγωνιστικά λεπτά της σειράς, είχε απάντηση για κάθε επιθετικό όπλο της Ρεάλ Μαδρίτης και ουσιαστικά δεν της έδωσε ποτέ το περιθώριο να βρει ρυθμό και να αποκτήσει ψυχολογικό πλεονέκτημα. Τεράστια ήταν η προσφορά του Έκπε Ούντο σε αυτή τη σειρά που έπαιξε ακόμα και για τον απόντα Γιαν Βέσελι. Ήταν εκπληκτικός στην άμυνα, είτε αυτή ήταν άμυνα αλλαγών, κάτι που έκανε πολύ συχνά η Φενέρ στη σειρά, είτε ήταν προσωπική άμυνα, είτε κάνοντας hedge and recover από την περιφέρεια με την απίστευτη ταχύτητα κα έκρηξη. Επίσης είχε ένα εκπληκτικό timing στο να διαβάζει τις κινήσεις των αντίπαλων γκαρντ, όταν αυτοί προσπαθούσαν να τρυπήσουν την άμυνα, κάνοντας πολλά μπλοκ σαν βοήθεια που ερχόταν από άλλο σημείο του γηπέδου και λειτουργώντας ως ο απόλυτος rim protector.
Εκτός του Ούντο η Φενέρ είχε καταπληκτική και πιεστική άμυνα πάνω στην μπάλα κατορθώνοντας να αποσυντονίσει τους γκαρντ της Ρεάλ τόσο σε επίπεδο δημιουργίας όσο και εκτέλεσης. Η Ρεάλ σκόραρε στα playoffs κατά μέσο όρο 70 πόντους, 15 λιγότερους από το τοπ 16, το ποσοστό της στα τρίποντα έπεσε από το 37% στο 27%, ενώ ο δείκτης ασσίστ/λαθών ήταν ακριβώς στο ένα. Δηλαδή η Ρεάλ είχε ίδιο αριθμό τελικών πασών με λάθη.
Σε αυτό το κομμάτι ήταν η καλύτερη ομάδα στη διοργάνωση πριν ξεκινήσουν τα Playoffs. Το παιχνίδι κρίθηκε ουσιαστικά στο τρίτο δεκάλεπτο, αφού στα πρώτα δύο υπήρχε μια σχετική ισορροπία, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι. Σε εκείνο το σημείο του αγώνα εμφανίστηκε ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς, που σκόραρε τα αγαπημένα του σουτ πίσω από τα σκριν στην μπάλα. Η Ρεάλ δεν είχε σέντερ που να μπορεί να πάει επάνω του σε αλλαγή και αυτό ο Σέρβος το εκμεταλλεύτηκε σουτάροντας καλά, αλλά και φτάνοντας με διεισδύσεις προς το καλάθι σε κάθε ευκαιρία. Σκόραρε 17 πόντους, όλους στο δεύτερο ημίχρονο και μαζί με τον Τζίτζι Ντατόμε πέτυχαν μεγάλα σουτ υψηλής δυσκολίας που σκότωσαν τους αντιπάλους τους. Με την άμυνα της να συνεχίζει να είναι εξαιρετική σε όλα τα επίπεδα, η ομάδα του Ομπράντοβιτς έφτασε μέχρι και το +17 (47-64) κρατώντας τη Ρεάλ στη χαμηλότερη επιθετική συγκομιδή στην έδρα της τη φετινή χρονιά. Η δεύτερη καλύτερη επίδοση σε αυτό το κομμάτι ανήκει στην Λαμποράλ Κούτσα που κράτησε τη Ρεάλ στους 68 πόντους στο Barclaycard Center.
Δεν είναι ίσως και τόσο τυχαίο που αυτές οι δύο ομάδες θα βρεθούν αντιμέτωπες στο Βερολίνο. Οι γηπεδούχοι έκαναν απεγνωσμένη προσπάθεια να γυρίσουν το παιχνίδι πετυχαίνοντας 6/10 τρίποντα στο τελευταίο δεκάλεπτο, (μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν 3/23), αλλά η διαφορά ήταν μεγάλη και ο χρόνος λίγος. Η Φενέρμπαχτσε πάει πανάξια στο Βερολίνο ενώ για την Ρεάλ τελειώνει μία απογοητευτική χρονιά, που είχε αρνητικό πρόσημο αφού σε 27 παιχνίδια είχε μόλις 12 νίκες και 15 ήττες.
Σουίπ και 13/14 Φάιναλ 4 για την ΤΣΣΚΑ!
Η ομάδα που δεν λείπει σχεδόν ποτέ από τα Φάιναλ 4 επιβεβαίωσε για μία ακόμα χρονιά την ποιότητα της ξεπερνώντας με 3-0 το εμπόδιο του Ερυθρού Αστέρα για να βρεθεί στο Βερολίνο. Είναι η 13η φορά στα τελευταία 14 χρόνια που η Ρωσική ομάδα θα βρίσκεται καταφέρνει να φτάσει μόλις δύο νίκες μακριά από τη κατάκτηση της Ευρωλίγκα. Το εμπόδιο του Ερυθρού Αστέρα για μία ακόμα φορά αποδείχτηκε υψηλότερο από αυτό που περίμεναν οι περισσότεροι και για αυτό το λόγο πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στο σύνολο των παικτών και τον προπονητή Ντέγιαν Ράντονιτς.
Το τρίτο παιχνίδι εξελίχθηκε σε μία πραγματική σκυλομαχία, με τις δύο ομάδες να παίζουν απίστευτα σκληρά με τους διαιτητές να κρατούν με το ζόρι το παιχνίδι για να μη ξεφύγει. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ή άμυνα των γηπεδούχων δημιούργησε τρομερά προβλήματα στον Μίλος Τεόντοσιτς που τον ανάγκασε σε συνεχόμενα λάθη. Για ένα ακόμα παιχνίδι ο Σέρβος γκαρντ είχε 7 λάθη, αποτέλεσμα της πίεσης και της στόχευσης της άμυνας του Ερυθρού Αστέρα. Παρόλα αυτά η ΤΣΣΚΑ βρήκε λύσεις μετά τα πρώτα πέντε λεπτά, χάρις στον για ένα ακόμα παιχνίδι εκπληκτικό Νάντο Ντε Κολό, ο οποίος βοήθησε και στο σκοράρισμα, αλλά και στη καλή κυκλοφορία της μπάλας, ενώ σπουδαίο παιχνίδι έκανε όλο το supporting cast των φιλοξενούμενων, με τους Κόρι Χίγκινς, Νικίτα Κουρμπανοφ και Αντρέι Βορόντσεβιτς να βοηθάνε σε άμυνα και επίθεση με μεγάλα σουτ από την περιφέρεια.
Το πρώτο ημίχρονο ήταν απόλυτα ισορροπημένο με το παιχνίδι να μην έχει ιδιαίτερο ρυθμό λόγω των πολλών φάουλ που οδηγούσαν σχεδόν σε κάθε επίθεση τις δύο ομάδες στις βολές. Στη τρίτη περίοδο για μία ακόμα φορά τη διαφορά την έκανε η άμυνα της ΤΣΣΚΑ, ειδικά στο αμυντικό κομμάτι του πικ εν ρολ αλλά και στο τρανζίσιον, κομμάτια που η άμυνα της Ρωσικής ομάδας αντιμετωπίζει συστηματικά προβλήματα. Χίγκινς και Άαρον Τζάκσον ήταν πολύ πιεστική στην περιφερειακή άμυνα και δυσκόλεψαν τη κυκλοφορία της μπάλας. Στη τελευταία περίοδο με άξονα την τρανζίσιον επίθεση, αλλά και τη καλή άμυνα οι παίκτες του Ερυθρού Αστέρα μείωσαν τη διαφορά, που είχε φτάσει ακόμα και στους δώδεκα πόντους στο 30 (47-59).
Οι γηπεδούχοι σκόραραν 16 πόντους σε πέντε λεπτά τρέχοντας σε κάθε ευκαιρία και εκμεταλλευόμενη τις κακές επιστροφές της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη. Με το παιχνίδι πλέον να είναι στον πόντο η ΤΣΣΚΑ έκανε σπουδαίες επιθετικές επιλογές, ευστοχώντας σε όλα τα μεγάλα σουτ στα τελευταία τρία λεπτά. Με άξονα τα σκριν στο κεντρικό διάδρομο και το καλό διάβασμα, κυκλοφόρησαν ιδανικά την μπάλα και βρήκαν τις καλύτερες επιλογές που κατέληξαν σε σημαντικούς πόντους που εν τέλει έκριναν την αναμέτρηση. Το ότι ο Ερυθρός Αστέρας δεν κατάφερε να πάρει κάποια νίκη αδικεί την προσπάθεια του τόσο στο κομμάτι του διαβάσματος του αντιπάλου, όσο και στο κομμάτι της κατάθεσης ψυχής που έκαναν οι Σέρβοι στο παρκέ. Σίγουρα ήταν μία από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης και μας πρόσφερε όμορφες στιγμές, αλλά και νέους ταλαντούχους παίκτες.