Tου Γιάννη Γιανναράκη/ info@eurohoops.net
1. Ο ψυχίατρος στον αγώνα των… αψυχολόγητων!
Είναι τρελός, είναι τρελός o αργεντινός!
Όχι πως χρειαζόμασταν περαιτέρω αποδείξεις, αλλά ο Φακούντο Καμπάτσο φρόντισε σε ένα αδιανόητο σε εξέλιξη ματς να πλησιάσει όσο κανείς το ρεκόρ που έθεσε το 2015 ο Στέφαν Γιόβιτς. Οι 19 ασίστ που μοίρασε ο πλέι μέικερ της Ρεάλ Μαδρίτης είναι οι περισσότερες από εκείνη τη βραδιά του σέρβου κόντρα στην Μπάγερν. Μάλιστα, αν το δούμε από μία άλλη οπτική, ο βραχύσωμος γκαρντ έχασε μία σπουδαία ευκαιρία να γίνει ο πρώτος παίκτης στην ιστορία της Euroleague με 20 ασίστ σε ένα μόνο παιχνίδι, καθώς τα… φάουλ ήταν εκείνα που τον σταμάτησαν.
Οι 11 τελικές πάσες που μοίρασε στο πρώτο μόλις δεκάλεπτο μαρτυρούν ακόμα και σε αυτόν που δεν έχει δει τον αγώνα πως η Ρεάλ είχε καταφέρει να επιβάλει την κυριαρχία της. Όταν όμως βλέπεις πως η βασίλισσα μετράει 41 πόντους στην εναρκτήρια περίοδο καταλαβαίνεις το τι δεν κατάφερες να δεις. Αν δε συνδυαστεί αυτό με το γεγονός πως η πολυνίκης του θεσμού πέτυχε μόλις 9 πόντους στο επόμενο δεκάλεπτο, τότε το σκηνικό γίνεται ακόμα πιο σουρεάλ, σε ένα παιχνίδι όπου το τελικό 103-97 σχεδόν αντικατοπτρίζει πλήρως την αλλοπρόσαλλη εικόνα του.
2. Οι καταργήση της λογικής μέσα από 1000+ λέξεις…
Έχουν γραφτεί ήδη χιλιάδες λέξεις για τα πεπραγμένα της Πέμπτης. Γι αυτό, αντί να προσθέσουμε ακόμα μερικές στο ατελείωτο μέτρημα, ας μετρήσουμε μόνο τις εικόνες που αρκούν για να περιγράψουν την ιστορία του αγώνα Ολυμπιακός–ΤΣΣΚΑ.
Η εικόνα του Μιλουτίνοφ να βγάζει από νωρίς εκτός μάχης τον Χάινς.
Η εικόνα του νεαρού Νικολάιδη να κερδίζει το τζάμπολ από τον Μάικ Τζέιμς και τον Ελις να καρφώνει στιγμές μετά.
Η εικόνα του Παπανικολάου να κλέβει, να κόβει, να… ξανακλεβει, να σκοράρει και να βρυχάται.
Η εικόνα του πεσμένου στο έδαφος Πολ να πανηγυρίζει το τρίποντο και φάουλ.
Η εικόνα του Ρούμπιτ να Ντύνεται για μια φάση… Ντιρκ.
Η εικόνα του Γιώργου Μπαρτζωκα να εξολοθρεύει τον Δημήτρη Ιτουδη.
Η εικόνα της… σιγουριάς του Κονιαρη πριν το τρίποντο μαχαίρια.
Η εικόνα του λαβωμένου Πρίντεζη κάθε καλάθι λες και είναι το τελευταίο και εκείνη του άτυχου αλλά πράου Σπανούλη.
Τέλος, η εικόνα της αναπτυσσόμενης ελπίδας των λιγοστών αλλά πιστών στο ΣΕΦ, που είδαν κάτι… απαγορευτικό να πραγματώνεται μπροστά στα μάτια τους.
Ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι μια… καλοκουρδισμενη μηχανή. Δεν είναι μια ομάδα final 4, ούτε καν ομάδα ομάδα οκτάδας. Ωστόσο, έστω και σε αυτή την κατάσταση, οφείλει στην ιστορία του βραδιές όπως αυτή. Αν όλες οι βραδιές που θα ακολουθήσουν φέρουν έστω μια γεύση από τα πεπραγμένα της τελευταίας, τότε ο κόσμος του θα ναι χαρούμενος ακόμα και με… 10-24. Γιατί; διότι περισσότερο από όλα, οι φίλαθλοι των Πειραιωτων δεν είχαν ξεχάσει την νίκη, αλλά την νοοτροπία που οδηγούσε την ομάδα τους εκεί.
3. Το “νοσοκομείο” βρυχάται ακόμα!
“Συνηθισμένο το βουνό στα χιόνια”.
Μία ελληνική παροιμία με πολλαπλές χρήσεις στην καθημερινότητά μας, πού όμως τείνει να εξελιχθεί σε απόλυτη παρομοίωση των όσων καταφέρνει μέχρι στιγμής ο Γιάννης Σφαιρόπουλος στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος οδήγησε την ομάδα του αποδεκατισμένη στο σπουδαίο παιχνίδι με τη Φενέρ μέσα στην Κωνσταντινούπολη είδα τον νεαρό Αβντιγια να βγαίνει μπροστά, την ώρα που ο Τάιλερ Ντόρσι επιβεβαιώνε στα δύσκολα την αγωνιστική του άνοδο. Η πνευματική ετοιμότητα που επικρατούσε στο στρατόπεδο των ισραηλινών φάνηκε από την πρόθεση του Ουίλμπεκιν να αγωνιστεί παρά το προφανές πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Έστω και αν δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την αναμέτρηση, η προσφορά του ήταν κάτι παραπάνω από σημαντική.
Πέραν αυτού, παίκτες όπως ο Άαρον Τζάκσον ή ακόμα και ο Ρέινολντς κατάφεραν να κρατάνε μπροστά στο σκορ την ομάδα τους, ακόμα και όταν χρειάστηκε να αποχωρήσει και ο Κουίνσι Έισι, ύστερα από ένα στραβοπάτημα στην προσπάθειά του να αμυνθεί. Ανέκαθεν γνωρίζαμε πως οι ομάδες οι οποίες φέρουν την υπογραφή του Σφαιρόπουλου χαρακτηρίζονται από ένα ανελέητο mental toughness που της επιτρέπει να παραμένουν στον “αφρό” ακόμα και όταν βλέπουν τα σημαντικότερα γρανάζια τους να λείπουν. Όταν δε αυτή η αυταπάρνηση συνδυάζεται με ένα έξυπνο πλάνο και ένα ακόμα εξυπνότερο τελευταίο inbound play, το αποτέλεσμα ήταν αυτό που αντίκρισαν όλοι στην αρένα της πόλης στο τέλος της ημέρας.
Ποιος μπορεί άλλωστε να αδικήσει τους Ισραηλινούς που δηλώνουν αδιάκοπα την αγάπη τους προς τον Έλληνα προπονητή;
4. Θες δεν θες, πρόσεξε την!
Άρχισε ως αστείο, εξελίχθηκε σε κάτι πλήρως ουτοπικό, όμως καλώς ή κακώς έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά!
Η Βαλένθια, των τουλάχιστον μετριότατων ατομικών μονάδων και δίχως για μεγάλο κομμάτι της σεζόν τον -με διαφορά- ποιοτικότερο παίκτη της, Τζόρνταν Λόιντ, έχει καταφέρει αυτή τη στιγμή να φιγουράρει εντός οκτάδας και μάλιστα με νίκες οι οποίες κάθε άλλο παρά ασήμαντες μπορούν να θεωρηθούν. Με παίκτες-ανακαλύψεις όπως ο Μαρίνκοβιτς αλλά και ο Κολόν, η ομάδα του Πονσαρνάου καταφέρνει να παραμένει σε υψηλό επίπεδο, αφού μετά την σημαντική επικράτηση επί του Παναθηναϊκού έφτασε σε μία εκτός έδρας νίκη που έδειξε το “μέταλλο” με το οποίο έχει γαλουχηθεί.
Παρότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε μία θέση όπου θεωρητικά φιλοξενεί την χαμένη της υπόθεσης, καθώς πιθανότητα σταύρωμα με την Αναντολού Εφές θεωρείται για πολλούς λόγους χαμένη υπόθεση, ενδεχόμενη πρόκριση στα play offs θα είναι μία σπουδαία και απροσδόκητη κυρίως επιτυχία για μία ομάδα με… μισό ρόστερ Eurocup που αποδεικνύει πως δεν χρειάζονται πάρα πολλά πράγματα για να εκμεταλλευτείς τις συγκυρίες που σου προσφέρονται, ιδίως σε μία Euroleague που όλοι μπορούν να κερδίσουν τους πάντες.
5. Δεν είναι καιρός για δοκιμές..
Μία βραδιά με πολλές αλχημείες, ελάχιστα συμπεράσματα και θέαμα ικανοποιητικό αλλά σίγουρα μη ικανό να καμουφλάρει τις υπαρκτές αδυναμίες.
Ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βγει αλώβητος σε ένα από εκείνα που έχεις ελάχιστα να κερδίσεις όμως πάρα πολλά να χάσεις. Η αποδεκατισμένη και ουραγός Ζενίτ δεν κατάφερε να γίνει εμπόδιο για πάνω από ένα ημίχρονο, όμως ακόμη και αυτό το δεύτερο δεκάλεπτο της κυριαρχίας της οφείλει να προβληματίζει το Ρικ Πιτίνο, ο οποίος όντας σωστός κόντρα στον εαυτό του αλλά και στους παίκτες του ασχολήθηκε περισσότερο με τα κακώς κείμενα παρά με τους δύο πόντους τους όποιους έβαλε στο σακούλι η ομάδα του. Το γεγονός ότι ο ίδιος έπαθε… Κεμζούρα ξεκινώντας βασικό τον… εξαφανισμένο Ράουτινς, αντικατοπτρίζει πλήρως το γεγονός ότι ο Αμερικάνος δεν έχει καταφέρει να προβεί ακόμα σε ασφαλή συμπεράσματα ενόψει της τελικής ευθείας στην Ευρώπη, καθώς το ελληνικό πρωτάθλημα λίγο πολύ μπορεί να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση. Τα πεπραγμένα του Τόμας είναι σίγουρα κάτι αρκετά θετικό, το σημαντικό για το Τριφύλλι όμως είναι να μάθει να ζει ακόμα και στις βραδιές όπου ο Νικ Καλάθης θα χωλαίνει, κυρίως επιθετικά.
Ο αρχηγός των Πράσινων μετρά συνεχόμενα άσχημα παιχνίδια με πολλές βεβιασμένες προσπάθειες. Η τωρινή βαθμολογική κατάσταση του Παναθηναϊκού ουσιαστικά αποτυπώνει και τα μέχρι στιγμής σκαμπανεβάσματα του. Ωστόσο, τα όσα βλέπουμε από τον Οκτώβριο έως και σήμερα δεν μας επιτρέπουν να ποντάρουμε στις πιθανότητες του να βρεθεί στο Final Four της Kολωνίας, ιδίως αν βρει μπροστά του μία εκ των Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ όπως λέει η λογική.
Όλα αυτά βέβαια μπορεί να είναι μία διαφορετική συζήτηση τον Απρίλιο, καθώς τα Playoffs είναι μία υπόθεση μομέντουμ και στιγμών οι οποίες καθαρίζουν ολόκληρες χρονιές.
Bonus. Το Όσκαρ ατυχίας στα γαλλικά χέρια…
Σχεδόν… ειρωνικό, λόγω περίστασης.
Ναι, η Μπαρτσελόνα μπορεί να νίκησε, όμως για ιανές πόνου του Τόμας Ερτέλ, καθώς βρισκόταν στο παρκέ επισκίασαν τα πάντα. Βέβαια, για να μη εξελιχτούμε σε αγγελιαφόρους κακών μαντάτων, ο Γάλλος θα μείνει εκτός με ένα διάστρεμμα, παρά το γεγονός πως εκ πρώτης όψεως το γύρισμα στον αστράγαλο του φαινόταν εξαιρετικά βαρύ. Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή του στα “πιτς” μετά την αγωνιστική επάνοδο κάθε άλλο παρά ευχάριστη εξέλιξη είναι, τόσο για την ομάδα όσο και βέβαια για τον πρωταγωνιστή ο οποίος δέχεται άλλο ένα πισωγύρισμα, έξι μήνες μετά τον σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε μέχρι τώρα εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων.
Ο Γάλλος που αποτελεί μαζί με τον επίσης τραυματία Κέβιν Πάνγκος τους δύο καθαρόαιμους δημιουργούς των μπλαουγκράνα, οι οποίοι είδαν τον Μάλκομ Ντιλέινι να ντύνεται MVP, παρουσιάζοντας ένα… μεταξύ τους κράμα.
Ωστόσο, ακόμα και ο ίδιος ξέρει και ο ίδιος πως το κενό του δεν μπορεί να καλυφθεί εν μία νυκτί, παρά μόνο για… Μια νυκτί.
Να επιστρέψεις το ίδιο δυνατός, Τόμας!