Του Αχιλλέα Μαυροδόντη/ info@eurohoops.net
Όλη η Ευρώπη, αλλά και συνολικά ο κόσμος, ζει πρωτόγνωρες στιγμές, με την έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού να έχει αναγκάσει τους πάντες να διαφοροποιήσουν την καθημερινότητά τους.
Οι Έλληνες του εξωτερικού έσπευσαν να γυρίσουν στην Ελλάδα, ενώ το ίδιο ισχύει και για πολλούς από τους αθλητές, οι αγωνιστικές υποχρεώσεις των οποίων είτε αναβλήθηκαν, είτε τερματίστηκαν οριστικά.
Εκτός από τους πρωτοκλασσάτους παίκτες των μεγάλων κατηγοριών, μεγάλη ταλαιπωρία έζησαν και εκείνοι των μικρότερων κατηγοριών, με πιο έντονη ιστορία από όλες να είναι εκείνη του Γιώργου Μούκα.
Ο έμπειρος γκαρντ – φόργουορντ αγωνίστηκε στην Καρταχένα, ομάδα της 4ης κατηγορίας της Ισπανίας και μετά από περίπου 10 μέρες καραντίνας στο σπίτι, ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής στην Ελλάδα. Βέβαια σε καμία περίπτωση αυτό δεν ήταν εύκολο, όπως θα διαπιστώσετε από την ιστορία που είπε ο ίδιος στο Eurohoops.
“Ξεκίνησα από την πόλη της Καρταχένα με τρένο την Κυριακή το πρωί με προορισμό την πόλη της Μαδρίτης το οποίο έκανε 10 ώρες για να φτάσει στο σταθμό τον τρένων. Στη συνέχεια επιβιβάστηκα σε ένα δεύτερο τρένο για 45 λεπτά περίπου ούτως ώστε να φτάσω στο αεροδρόμιο” είπε αρχικά ο ίδιος, με την ταλαιπωρία του στο αεροδρόμιο να φτάνει σε… άλλο επίπεδο!
Μιλώντας για το αεροδρόμιο της Μαδρίτης, ο Γιώργος Μούκας είπε: “Γνώριζα από την αρχή ότι το ταξίδι μου θα ήταν δύσκολο και θα είχε αναμονή στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης 14 ωρών όπως και έγινε, στο οποίο αεροδρόμιο, δεν υπήρχε ψυχή! Ήμουν εγώ και το προσωπικό ασφαλείας μόνο. Επίσης δεν υπήρχε τρόπος να αγοράσω φαγητό διότι ήταν όλα τα καταστήματα κλειστά λόγω του κορωνοϊού. Όταν πέρασαν οι 14 ώρες πήγα παρέδωσα τις βαλίτσες μου κι επιβιβάστηκα στο αεροπλάνο με προορισμό το Παρίσι. Εδώ να σου πω ότι το αρχικό πλάνο της επιστροφής μου ήταν Μαδρίτη – Παρίσι – Βουδαπέστη – Θεσσαλονίκη”.
Στο Παρίσι η ταλαιπωρία ήταν ακόμα μεγαύτερη, καθώς η πτήσεις ξεκίνησαν να ακυρώνονται η μία μετά την άλλη, κάνοντας την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη, όπως ανέφερε ο 30χρονος: “Φτάνοντας στο Παρίσι υπήρχαν έλεγχοι για πυρετό κυρίως και αφού ελέγχθηκα μου έδωσαν την άδεια να μπω στο αεροδρόμιο στο οποίο έπρεπε να περιμένω 17 ώρες αρχικά για την πτήση προς Βουδαπέστη. Κατά τη διάρκεια όμως της αναμονής ακυρώθηκαν όλες οι πτήσεις και αναγκάστηκα έτσι να αγοράσω καινούριο εισιτήριο για να συνεχίσω το ταξίδι μου. Αυτό δυστυχώς έγινε 3 φορές με τους υπεύθυνους να μην γνωρίζουν εάν είναι εφικτό να πετάξει κάποια εταιρία μέσω τηλεφώνου καθώς δεν υπήρχε κάποιος στα desk των εταιριών το αεροδρόμιο ήταν άδειο. Ότι προείπα για τη Μαδρίτη ίσχυε και στο Παρίσι για το φαγητό. Τα πάντα ήταν κλειστά, λόγω της πανδημίας, όμως στο Παρίσι κατάφερα να βρω κάποια chips και ζελεδακια από αυτόματο πωλητή και 2 μπουκάλια νερό διότι είχα να φάω 2 μέρες. Η ταλαιπωρία μου στο Παρίσι με ανάγκασε να επικοινωνήσω με την πρεσβεία της Ελλάδας στην Γαλλία και να ζητήσω βοήθεια και ενημέρωση σύμφωνα με το τι πρέπει να κάνω για να επιστρέψω Ελλάδα. Οι άνθρωποι με συμβούλεψαν να κλείσω εισιτήριο με απευθείας πτήση προς Αθήνα μέσω Aegean για την επόμενη ημέρα διότι θα έκλειναν τα σύνορα και θα ήμουν εγκλωβισμένος στο Παρίσι. Όπως κι έκανα και η αναμονή των 22 πλέον ωρών είχε φτάσει στο τέλος της”.
Μέσα σε όλα, ο ίδιος έχασε και τις βαλίτσες του, οι οποίες ακόμα… αγνοούνται και είναι άγνωστο το αν και πότε θα τις πάρει στα χέρια του… “Μέσα σε όλα, για 3 ώρες έψαχνα τις βαλίτσες μου στο αεροδρόμιο του Παρισιού αλλά όποιον κατάφερνα μετά από ώρα να βρω στο αεροδρόμιο για να με βοηθήσει, με έστελνε στον επόμενο. τελικά μου ανακοίνωσαν μετά από 3 ώρες πως έχασαν τις βαλίτσες μου και δεν γνωρίζουν που βρίσκονται. Με προέτρεψαν να συμπληρώσω μια φόρμα στο σάιτ τους με όλες τις λεπτομέρειες για να καταφέρουν να βρουν τις βαλίτσες και να μου τις στείλουν στον προορισμό μου. Εγώ όμως πετούσα με την AirFrance μόνο μέχρι Βουδαπέστη και στην συνέχεια πετούσα με άλλη εταιρία αρχικά για Θεσσαλονίκη όποτε ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζω αν θα μου τις στείλουν στην Θεσσαλονίκη η εάν οι βαλίτσες μου θα πάνε Βουδαπέστη”.
Η τρομερή περιπέτεια των 3 ημερών έφτασε στο τέλος της, με την επιστροφή του στην Ελλάδα, πηγαίνοντας στην Αθήνα αεροπορικώς και στην συνέχεια στην Θεσσαλονίκη με ΚΤΕΛ: “Επιβιβάστηκα στο αεροπλάνο την επόμενη μέρα με προορισμό την Αθήνα όπου και έφτασα μετά από 3 ώρες πτήσης. Στην συνέχεια έπρεπε να περιμένω 6 ώρες στα ΚΤΕΛ στο πεδίο του Άρεως για να ξεκινήσω με το λεωφορείο προς Θεσσαλονίκη τελικό προορισμό. Όπως και έγινε και μετά από 7 ώρες στο λεωφορείο κατάφερα να φτάσω στο σπίτι μου σώος και αβλαβής χωρίς πράγματα χωρίς να έχω φάει κάτι και άυπνος για περίπου 3 ημέρες”.
Σίγουρα μια εμπειρία που ο ίδιος δεν θα ξεχάσει ποτέ…