Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει κάνει τα πάντα… δύσκολα. Δράση στο μπάσκετ και τον αθλητισμό δεν υπάρχει, κυβερνήσεις έχουν επιβάλει απαγόρευση κυκλοφορίας και σύνορα έχουν κλείσει. Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για έναν δικό μας άνθρωπο, τον Γιώργο Δέδα. Ο βοηθός του Καΐρις στην Άβτοντορ είναι… εγκλωβισμένος στην Μόσχα και δεν έχει τρόπο να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπως και περίπου 120 συμπολίτες μας που βρίσκονται στην Ρωσία.
Ο ίδιος ανέλυσε στο Eurohoops την όλη κατάσταση που ζει αυτή την περίοδο στη Ρωσία, ενώ αναφέρθηκε στην παρουσία του στον Ολυμπιακό, δίνοντας την δική του οπτική για την πορεία της ομάδας στο ξεκίνημα της σεζόν. Παράλληλα μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους Μπλατ και Κεμζούρα, αλλά και για τους ανθρώπους της ομάδας του Πειραιά, ενώ στάθηκε και στα σχέδια του για το μέλλον.
Γιώργος Δεδας λοιπόν στο Eurohoops.net…
Ας ξεκινήσουμε από το τώρα. Που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή;
“Είμαι στη Μόσχα στο ξενοδοχείο. Περιμένω κι εγώ, όπως κι άλλοι Έλληνες, κάποιο τρόπο να γυρίσουμε όσο το συντομότερο δυνατό. Προφανώς μιλάω με όσους είναι εδώ και με τους Ρώσους που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ανταλλάσσουμε πληροφορίες προκειμένου να βρεθεί λύση. Είμαστε φυσικά σε συνεννόηση με την πρεσβεία. Είναι όλοι εξυπηρετικοί. Θέλουν και εκείνοι να βρεθεί λύση”.
Ποια ήταν η τελευταία ενημέρωση που είχατε;
“Αναμείνετε στο ακουστικό σας. Δεν υπάρχει κάτι να μας πούνε. Δεν έχουν συγκεκριμένοι ενημέρωση. Δεν μας κρύβουν κάτι, απλά είναι όλα στον αέρα αυτή τη στιγμή. Μας είπαν να είμαστε σταντ μπάι. Από εκεί και πέρα βέβαια, έχει περάσει μια εβδομάδα χωρίς ουσιαστικό νέο”.
Η γυναίκα σου είναι ουσιαστικά στην πρώτη γραμμή της όλης κατάστασης, όντας νοσηλεύτρια. Πώς είναι η κατάσταση στο σπίτι;
“Τα παιδιά εδώ και ένα μήνα, πριν παρθούν τα αυστηρά μέτρα, είναι με τους παππούδες τους. Η γυναίκα μου για να σας δώσω να καταλάβετε, τους αφήνει στο ασανσέρ πράγματα και φεύγει. Δεν τα βλέπει καν. Τα παιδιά πήγαν στους γονείς μου σίγουρα μια εβδομάδα πριν κλείσουν τα σχολεία, οπότε τώρα κλείνουμε περίπου έναν μήνα. Σε όλο αυτό το διάστημα τα παιδιά μου δεν έχουν φύγει ακόμα από το σπίτι. Θέλω να επιστρέψω γιατί πρώτα από όλα, πρακτικά τελείωσε η δουλειά μου εδώ. Όταν ανακοίνωσε η VTB το τέλος της σεζόν, μείναμε πλέον στην ουσία χωρίς αντικείμενο. Από την άλλη όταν είσαι στην χώρα σου, υπάρχει και ασφάλεια. Είσαι χώρα σου ξέρεις ποιον να πάρεις τηλέφωνο για το οτιδήποτε, κλπ. Υπάρχει άγχος. Είμαι σε ένα δωμάτιο και δεν βγαίνω, παρά μόνο για να πάρω κάτι να φάω. Ελαχιστοποιώ τον κίνδυνο όσο μπορώ”.
Ας μιλήσουμε για το μέλλον. Έχετε συζητήσει με την ομάδα για την επόμενη σεζόν;
“Είχαμε συμφωνία με τον κόουτς, στην οποία αναφέρεται ότι μπορούμε μέχρι 15/6 να μιλήσουμε για το αν συνεχίσουμε στην ομάδα ή όχι. Ουσιαστικά δεν υπάρχει υπογεγραμμένη συμφωνία. Υπάρχουν options. Σύμφωνα με την εμπειρία μου, θα σου πω πως η δουλειά του προπονητή είναι συγκυριακή. Εφόσον δεν προχωρήσει με την Άβτοντορ, γιατί και το συμβόλαιο όπως είπαμε δεν είναι εγγυημένο, τότε θα ψαχτούμε για κάτι άλλο. Αν οι συνθήκες είναι καλές κάπου, ένας προπονητής θα μπορέσει να πάράξει έργο”.
Πώς προέκυψε η Άβτοντορ;
“Όταν τελείωσα με τον Ολυμπιακό έμεινα σπίτι 10 μέρες. Τότε μου είπε ο κόουτς Καΐρις για την ομάδα και αν με ενδιέφερε να πάω μαζί του. Το σκέφτηκα, το συζήτησα με την οικογένεια και αποφασίσαμε να το κάνουμε. Από την στιγμή που πήγαμε παίξαμε ένα ματς, μετά είχαμε το διάλειμμα λόγω των εθνικών και μετά άλλα δύο ματς με Τσμοκι και Χίμκι. Το ένα το κερδίσαμε και το άλλο το παλέψαμε. Μετά λοιπόν, πριν πάμε αεροπλάνο για το επόμενο παιχνίδι, μας ανακοίνωσαν την αναβολή και μετά διακοπή. Ήταν μια καλή εμπειρία. Δεν ήταν μεγάλης διάρκειας. Είχαμε να παίξουμε και με τις μεγάλες ομάδες στη συνέχεια, οπότε θα η μπασκετική εμπειρία θα γινόταν ακόμα καλύτερη. Προσωπικά προσαρμόζομαι εύκολα, ήξερα και τον κόουτς, οπότε μέχρι να γίνουν όλα αυτά τα γεγονότα ήταν καλά”.
Ας πάμε λίγο στον Ολυμπιακό. Τι ήταν αυτό που έφταιξε και η ομάδα δεν παρουσιάστηκε όπως έπρεπε στο ξεκίνημα της σεζόν;
“Ας το πάρουμε από το τέλος της προηγούμενης. Όλοι θυμόμαστε πώς τελείωσε η περσινή σεζόν, χωρίς να παίξει η ομάδα τα πλέι οφς. Η διαφορά της περσινής με την φετινή σεζόν, είναι μια που δεν έδωσε ο κόσμος έμφαση. Πέρσι στην προετοιμασία ήταν όλοι, ενώ φέτος 7 λείπανε, είτε λόγω Εθνικών, είτε λόγω τραυματισμού. Ο κόουτς Μπλατ θέλει όλους τους παίκτες στην προετοιμασία του. Η προετοιμασία την πρώτη σεζόν ήταν από τις πιο έντονες που έχω δει ποτέ μου. Ο τρόπος δουλειάς του Μπλατ απαιτεί 15 άτομα στην προετοιμασία. Δεν πρόκειται να μοιραστούν οι εντάσεις σωστά αν δεν γίνει αυτό. Εγώ πιστεύω ότι η ομάδα δεν είχε τον χρόνο να δεθεί, ασχέτως αν είναι καλοί οι παίκτες ή όχι. Κανείς στον κόσμο δεν χτίζει μια ομάδα για να μην παίξει καλά. Ήρθε το αποτέλεσμα στη Βιλερμπάν, η ομάδα αποφάσισε ότι με τον κόουτς Μπλατ δεν θα συνεχίσει και έπειτα πορεύτηκε μέχρι Ιανουάριο με τον Κάστας”.
Τι ήταν αυτό το κάτι διαφορετικό που έφερε στην ομάδα ο Κάστας και είδαμε τέτοια αλλαγή στο πρώτο παιχνίδι;
“Ο Κάστας είχε αναβαθμισμένο ρόλο με τον Μπλατ. Τον ήξεραν οι παίκτες δηλαδή. Προσπάθησε να βάλει φυσικά την δική του φιλοσοφία. Είναι ένας προπονητής με μετάλλια με την Εθνική Λιθουανίας και με μεγάλο βιογραφικό. Δεν είναι… χτεσινός. Αυτό που κάναμε ήταν να προχωρήσουμε σε κάποιες αλλαγές για να ελαφρύνει και ξεκαθαρίσει το ρόστερ. Σε ένα 20ήμερο η ομάδα έπαιζε πολύ καλά η ομάδα. Κερδίσαμε την Ζαλγκίρις, όμως μετά ήταν τα ματς με Ρεάλ – Μπαρτσα εκτός, που ήταν δύσκολα. Χάσαμε από την Φενέρ και αυτό ήταν πρόβλημα”.
Άλλαξε κάτι στην προετοιμασία για τα παιχνίδια;
“Η ετοιμασία ήταν πάντα με όλους τους προπονητές. Λέγαμε όλοι την γνώμη μας και ο Μπατ αποφάσιζε. Μας άκουγε, του εξηγούσαμε το σκεπτικό μας, αποφάσιζε και το δουλεύαμε. Και με τον Κάστας συζητούσαμε, ίσως και περισσότερο από όταν ήταν στην ομάδα ο Μπλατ. Προσέγγιζε τα ματς με περισσότερη συζήτηση στο γραφείο και άλλαξε το στυλ προπόνησης. Φυσικά έχει επιρροές από τον Μπλατ, αλλά έβαλε και δική του εμπειρία”.
Πάμε στην περίοδο που φύγατε από τον Ολυμπιακό. Πώς ήταν η κατάσταση;
“Ήμασταν τότε στην Βαλένθια και ετοιμαζόμασταν για το παιχνίδι. Το κατάλαβε ότι θα έφευγε και μας το είπε, αλλά δεν το σκέφτηκε την ώρα του ματς. Είδαν όλοι και πώς κοουτσάρισε, παρότι ήξερε πως θα είναι το τελευταίο του παιχνίδι. Είναι επαγγελματίας”.
Ήταν η πρώτη σου εμπειρία στην Ευρωλίγκα. Πώς την έζησες;
“Ό,τι και να πω θα είναι λίγο πραγματικά. Δεν ήμουν παίκτης Ευρωλίγκας οπότε ήταν η πρώτες μου εικόνες από αυτό το επίπεδο. Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού ήταν πάντα μπροστά από τα γεγονότα. Όλοι τους είναι οι καλύτεροι σε αυτό που κάνουν και είμαι πολύ χαρούμενος που ακόμα και τώρα έχω φίλους εκεί. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία συνολικά”.
Ποια είναι η άποψή σου για τον κόουτς Μπλατ; Πώς ήταν η εμπειρία σου μαζί του;
“Για τον κόουτς Μπλατ, δεν μπορώ να πω, πραγματικά. Ο τρόπος που κάναμε την συνέντευξη όταν ήταν να πάω στην ομάδα, η συμπεριφορά του, όλα του. Για εμένα είναι μύθος, θρύλος. Σου μιλάει πάντα απλά. Ήταν σκληρός αλλά και δίκαιος. Το μπασκετικό του κομμάτι, δεν συζητιέται. Φυσικά ακόμα μιλάμε. Είναι στη Νέα Υόρκη. Όταν δεν παίζαμε μας καλούσε να βλέπουμε ματς Ευρωλίγκας μαζί του στη Γλυφάδα. Ο άνθρωπος είναι… μπάσκετ. Όλοι καταλαβαίνουν το μέγεθος του μπασκετανθρώπου Μπλατ όταν κυκλοφορείς μαζί του στο Εξωτερικό. Μπλατ, Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς ήταν οι κορυφαίοι ξένοι προπονητές που ήρθαν στην Ελλάδα και δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό”.