Του Αντώνη Στρογγυλάκη – Απόδοση στα Ελληνικά: Γιάννης Γιανναράκης/ info@eurohoops.net
Το απόλυτο φαινόμενο των ’90s. Ο άνθρωπος που λατρεύτηκε ως Θεός. Ο άνθρωπος που άλλαξε μια για πάντα την κουλτούρα του αγαπημένου μας αθλήματος. Ο Μάικλ Τζόρνταν κατάφερε για άλλη μια φορά να μας καθηλώσει, αυτή την φορά εν μέσω καραντίνας, χάρη σε ένα ντοκιμαντέρ που λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι, μπασκετόφιλοι ή μη.
Στον απόηχο του “The Last Dance” λοιπόν, το Eurohoops ρώτησε #23 (ναι, δεν είναι καθόλου τυχαίο το νούμερο) παίκτες της EuroLeague για την εμπειρία που βίωσαν βλέποντας το ντοκιμαντέρ αλλά και τα μαθήματα που πήραν τόσο εκείνοι, όσο και ο υπόλοιπος κόσμος.
Οι 23 παίκτες κλήθηκαν να απαντήσουν τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1) Άλλαξε καθόλου η άποψη σου για τον Μάικλ Τζόρνταν αφού είδες το “The Last Dance”;
2) Ποιο ήταν το πιο τρελό/σοκαριστικό/απροσδόκητο πράγμα που είδες στο “The Last Dance”;
3) Τι είδους έμπνευση μπορεί να προσφέρει το “The Last Dance” στους αθλητές γενικότερα και σε εσένα προσωπικά; – Τι θα έλεγες στον MJ αν τον είχες μπροστά σου αυτή την στιγμή;
Η παρακάτω λιστά ονομάτων είναι τουλάχιστον εκλεκτή, καθώς περιλαμβάνει πρώην πρωταθλητές Ευρώπης, MVPs σε Regular Season και Final Four, συμμετοχές στην Κορυφαία Ομάδα της Χρονιάς αλλά και στο ΝΒΑ. Προέρχονται από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές κουλτούρες και έθιμα. Μερικοί από αυτούς τον είδαν ζωντανά, μερικοί αναγκάστηκαν να νοικιάσουν DVD με τα στιγμιότυπα του, ενώ ένας δεν ήταν καν τριών ετών όταν ο MJ έπαιζε το τελευταίο του παιχνίδι με τους Ουίζαρντς το 2003.
Τι τους ενώνει; Η αγάπη για το μπάσκετ και η έμπνευση που τους προσέφερε το ντοκιμαντέρ, σε μικρό ή και μεγάλο βαθμό.
Η ταξινόμηση της λίστας είναι τυχαία και δεν συμπίπτει με κάποιο άλλο κριτήριο
Μπίλι Μπάρον: “Δεν ήταν απλά ο καλύτερος, δούλευε και όσο κανείς”
1. Η εντύπωση μου για τον MJ δεν άλλαξε, ήταν ανέκαθεν o GOAT και θα συνεχίσει να είναι ο GOAT.
2. Ήξερα ότι ο Ρόντμαν έκανε του κεφαλιού τις περισσότερες φορές αλλά είχα ξεχάσει ότι εμφανίστηκε στο WWE ενώ οι Τελικοί βρίσκονταν στο κρισιμότερο σημείο τους. Ήταν απλά τρελό.
3. Πάντα ήξερα τι ηγέτης ήταν ο MJ. Ο Μπι Τζέι Άρμστρονγκ ήταν ο ατζέντης μου όσο βρισκόμουν στο κολέγιο και όταν ετοιμαζόμουν για το Draft πήγαινα πολλές φορές στο γραφείο του και οι συζητήσεις κατέληγαν στον Τζόρνταν. Το σημείο που με άγγιξε περισσότερο από όλα ήταν ο MJ είπε ότι το να είσαι ηγέτης δεν έρχεται έτσι απλά και πως δεν ανάγκαζε κανέναν να παίζει όπως εκείνος. Όχι απλά ήταν ο καλύτερος αλλά δούλευε και όσο κανείς άλλος. Ήταν εθισμένος με την νίκη και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του κάθε μέρα για να πλησιάσει στον τελικό στόχο. Για αυτό παίρνω το θαρρός να τον χρίσω ως τον GOAT.
Μάλκομ Ντιλέινι: “Το ‘The Last Dance’ με έκανε να σεβαστώ περισσότερο τον MJ”
1. Οχι, οι εντυπώσεις μου για τον Τζόρνταν δεν άλλαξαν. Μελέτησα τον Τζόρνταν και γνώριζα όλα αυτά τα πράγματα ενώ μεγάλωνα. Το ντοκιμάντερ βέβαια με έκανε να τον σεβαστώ περισσότερο, γιατί είδα τα πάντα από την δική του οπτική γιατί αυτή τον έκανε τέτοιο “δολοφόνο”. Δεν είναι μόνο θέμα ικανοτήτων.
2. Το πιο σοκαριστικό απ’ όλα ήταν να βλέπεις το πως ο Ντένις Ρόντμαν έφυγε για διακοπές στο Λας Βέγκας και επέστρεψε σαν να μην συνέβη τίποτα και μετά έχασε και μια προπόνηση για να πάει να παλέψει, προκειμένου να βγάλει λεφτά στην μέση των Τελικών! (γέλια)
3. Η έμπνευση έρχεται όταν δείχνει τα αποτέλεσματα του συνδυασμού της ψυχικής σκληράδας με την αθλητική προετοιμασία. Όταν ψάχνεις τρόπους για να βρεις κίνητρο και δεν κοιτάς απλά για το επόμενο άτομο. Επίσης, αν ο MJ ήταν μπροστά μου θα τον ευχαριστούσα για όλα όσα έκανε για το μπάσκετ. Α, και για τον κόσμο των παπουτσιών! (γέλια)
Αμεντέο Ντέλα Βάλε: “Μακάρι να ήμουν μέλος της παρέας του Ντένις Ρόντμαν για ένα βράδυ”
1. Ειλικρινά, ακολουθούσα την καριέρα του Μάικλ Τζόρνταν από πολύ κόντα όλον αυτό το καιρό. Ακόμα κι έτσι, υπήρχαν μερικά επεισόδια για τα οποία δεν γνώριζα, όμως περίμενα όντως να τον δω όπως τον είδα. Ακρίβως γιατί ήθελε να κερδίζει τόσο άσχημα. Τόσο, που θα κινούσε γη και ουρανό. Πάντα μου έδινε αυτή την αύρα και χαίρομαι που επιβεβαιώθηκα μέσω του ντοκιμαντέρ.
2. Η πιο τρελή εμπειρία από το ντοκιμαντέρ ήταν τα όσα είδα στους Τελικούς, όπου οι παίκτες μπορούσαν άνετα να φύγουν. Για παράδειγμα, ο Μάικλ Τζόρνταν πήγε στο καζίνο και ο Ντένις Ρόντμαν στο WWE. Σε αγώνα πάλης. Αγαπούσα τον χαρακτήρα του από πριν και τώρα τον αγαπάω ακόμα περισσότερο γιατί ήταν τόσο αλλόκοτος και τόσο αληθινός.
3. Νομίζω ότι το “The Last Dance” δίνει κίνητρο σε κάθε μπασκετμπολίστα. Ειδικά από την στιγμή που ενώ βλέπαμε το σόου, πολλοί από εμάς δεν βρίσκονταν στο γήπεδο, λόγω καραντίνας. Αυτό μας έκανε να θέλουμε να επιστέψουμε εκεί, να δουλέψουμε σκληρά, Το ίδιο το σόου μας έκανε να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα.
Ο Τζόρνταν σπουδαίος αναμφίβολα, αλλά εύχομαι να μπορούσα να έχω την παρέα του Ντένις Ρόντμαν για νύχτα.
Μπόμπι Ντίξον (Αλί Μουχάμαντ): “Ήθελε να κερδίζει αλλά ήταν και μεγάλος μα…κας”
1. Η πρώτη μου εντύπωση για τον Μάικλ Τζόρνταν ήταν ότι είναι πολύ εθισμένος σε αυτό που κάνει. Μιας και είμαι από το Σικάγο, είδα τι γινόταν σε πραγματικό χρόνο. Ήταν κάτι μεγαλύτερο από την ίδια την ζωή.
2. The most shocking thing to me was seeing how aggressive MJ was and how he talked to people. Jordan wanted to win but he was a big as—ole (laughs).
2. Αυτό που με σόκαρε ήταν η επιθετικό του MJ και ο τρόπος που μιλούσε στους άλλους. Ήθελε να κερδίζει αλλά ήταν πραγματικά μεγάλος μα…κας (γέλια).
3. Σίγουρα ο Τζόρνταν είναι ένας και μοναδικός. Το να βλέπεις όμως τι χρειάστηκε για να γίνει ο κορυφαίος όλων των εποχών; Σου διδάσκει πως πρέπει πάντοτε να κάνεις το καλύτερο που μπορείς για να γίνεις σπουδαίος, ανεξαρτήτου του που βρίσκεσαι.
Αν τον συναντούσα, πιθανότατα δεν θα έλεγα πολλά, απλά θα ζητούσα να βγάλουμε μια φωτογραφία. Πιστεύω θα έλεγε όχι, οπότε θα αναγκαζόμουν να αρχίσω τα ανέκδοτα (γέλια).
Ζόραν Ντράγκιτς: “Δείχνει ότι η νίκη ξεκινάει από το μυαλό”
1. Όχι. Ήταν και παραμένει ένας εξωπραγματικός ανταγωνιστής.
2. Το πόσο εξαντλητικό είναι αυτό το ταξίδι. Το ταξίδι προς την νίκη και το μονοπάτι των επιτυχίων.
3. Αυτό που με “άγγιξε” είναι το γεγονός ότι η νίκη ξεκινάει από το κεφάλι σου. Αν θες να κερδίσεις πρέπει να το πιστέψεις. Όταν το πιστέψεις, σημασία έχουν μόνο οι πράξεις και όχι τα λόγια. No Pain, No Gain!
Τι θα έλεγα στον MJ; Ότι τον εκτιμώ επειδή θυσίασε τόσο πολλά για να κερδίσει και να είναι ο καλύτερος που μπορεί. Και προφανώς θα τον επαινούσα για αυτό.
Άντονι Γκιλ “Το ‘The Last Dance’ μας κάνει όλους να προσπαθήσουμε να μοιάσουμε λίγο περισσότερο τον MJ”
1. Είχα την ευκαιρία να δω μερικά από τα παιχνίδια και μπόρεσα να καταλαβώ τι διαδραματιζόταν εκείνη την εποχή. Ήμουν πολύ μικρός τότε και δεν θύμαμαι κανένα αγώνα.
2. Νομίζω τα δύο πράγματα που ξεχώρισα περισσότερο ήταν ο Ντένις Ρόντμαν και ο Σκότι Πίπεν. Ο Ντένις ήταν ένα τέρας, την μια στιγμή ξεσάλωνε σε πάρτι και την άλλη κυριαρχούσε απέναντι σε όλους. Ο Σκότι ήταν ένας τρομερός παίκτης και σίγουρα δεν αμοιβόταν όσο θα έπρεπε.
3. Το ντοκιμαντέρ αυτό θα κάνει άπαντες να προσπαθήσουν να μοιάσουν στον Μάικλ Τζόρνταν. Θα δουλέψουν πολύ σκληρά για να γίνουν όσο καλύτεροι γίνεται. Μάικ, σε ευχαριστώ για όσα προσέφερες στο άθλημα.
Κάιλ Χάινς: “MJ, είσαι ο λόγος που παίζω μπάσκετ”
1. Η άποψή μου για τον Michael Jordan δεν άλλαξε τόσο πολύ. Ήμουνα μεγάλος θαυμαστής του όσο μεγάλωνα, είχα δει παιχνίδια του και είχα διαβάσει ότι υπήρχε. Για εμένα, ήταν λίγο έως πολύ μία επιβεβαίωση για το ποιος είναι και για το ίδιο του το μεγαλείο, εντός και εκτός παρκέ. Η ανταγωνιστικότητα του, η φωτιά που έκαιγε μέσα του, η επιθυμία του για τη νίκη όλα αυτά μου επιβεβαίωσαν γιατί είναι ο καλύτερος μπασκετμπολίστας και ένας από τους καλύτερους αθλητές όλων των εποχών.
2. Το πιο σοκαριστικό για εμένα ήταν ότι αφορούσε τον Ντένις Ρόντμαν. Ήξερα για εκείνον, ήξερα την ιστορία του. Όμως ο τρόπος με τον οποίον διέφερε από τους άλλους, οι οι μοτοσικλέτες που οδηγούσε μετά τους αγώνες, οι προπονήσεις που έχασε για να παρευρεθεί σε αγώνες πάλης και τα λοιπά. Πραγματικά με εξέπληξε. Νόμιζα ότι τον γνώριζα αλλά δεν θυμόμουν απαραίτητα όλες αυτές τις διαφορετικές περιπτώσεις. Επίσης με σόκαρε και η καθημερινότητα του Μάικλ Τζόρνταν. Το γεγονός ότι δεν μπορούσε καν να φύγει από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του, δεν μπορούσε να κάνει μερικά από τα πιο απλά πράγματα. Αυτό ήταν όντως σοκαριστικά γεγονότα. Να τα βλέπεις όλα αυτά μέσα από τη δική του οπτική και να αναγνωρίζεις τους λόγους για τους οποίους έφυγε από το άθλημα εκείνη την εποχή.
Όμως αν έπρεπε να δώσει σε κάποιον την πρωτιά, αυτός ήταν ο Ρόντμαν. ‘Ολα αυτό που έγινε ήταν πραγματικά τρελά. Η ιστορία του για το ταξίδι που πήγε στο Λας Βέγκας απλά και μόνο για να ξεκουραστεί ήταν πολύ αστεία, Επίσης το δέσιμο που είχε ο Τζόρνταν με τους ανθρώπους της ασφάλειας του, αλλά και εκείνους που είχε γύρω του εκείνη την εποχή. Ήταν ο πιο γνωστός μπασκετμπολίστας στον κόσμο, ο πιο γνωστός αθλητής στον κόσμο. Θα μπορούσε άνετα να μην είναι τόσο ανοιχτός. Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι μοιραζόταν τόσο πολλά με τους ανθρώπους της ασφάλειας του νομίζω δείχνει το τι είδους άνθρωπος ήταν και σίγουρα με εξέπληξε.
3. Η έμπνευση για εμένα έρχεται όταν βλέπεις την αφοσίωση, την αποφασιστικότητα και τη θέληση που έχει ένας άνθρωπος για να γίνει σπουδαίος. Ο MJ ήταν εθισμένος με τη νίκη και με την ιδέα του να γίνει καλύτερος ανεξαρτήτου κόστους. Ήταν διατεθειμένος να θυσιάσει τα πάντα προκειμένου να κερδίσει ένα πρωτάθλημα ή έναν αγώνα μπάσκετ. Η ανταγωνιστική του φύση και το ανταγωνιστικό του πνεύμα είναι αυτά που τον έκαναν τον καλύτερο. Αυτή είναι η έμπνευση για εμένα, το ότι αν θες να έίσαι σπουδαίος όχι μόνο στο μπάσκετ αλλά και σε οτιδήποτε άλλο θέλεις, πρέπει να έχεις την αποφασιστικότητα και την φλόγα του νικητή.
Επίσης κίνητρο σου έδινε όχι μόνο εκείνος, αλλά όλη η ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα. Είχα όλα αυτά που χρειαζόταν για να γίνουν πρωταθλητές. Όλη η δουλειά, όλη η προσπάθεια που κατέβαλαν εκείνη τη σεζόν. Είναι πραγματικά τρομερό να βλέπεις την δουλειά και τον κόπο που χρειάζεται για να γίνεις πετυχημένος σε αυτό που κάνεις. Αν είχα τον χρόνο μπροστά μου αυτή τη στιγμή θα του έλεγα ευχαριστώ. Ευχαριστώ για όλα όσα έχει κάνει για να βοηθήσει το μπάσκετ. Έχει εμπνεύσει εκατομμύρια παιδιά, εκατομμύρια παίκτες από όλες τις άκρες της γης. Μόνο και μόνο από τον τρόπο που αγωνιζόταν. Θα του έλεγα ευχαριστώ και θα του έδειχνα την ευγνωμοσύνη μου. Είναι ο λόγος που παίζω μπάσκετ, είναι ο λόγος που αγαπάω τα παπούτσια του, είναι ο λόγος που ήθελα να γίνω επιτυχημένος μπασκετμπολίστας. Για αυτό, θα του έδειχνα απλά την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό μου.
Όστιν Χόλινς: “Ο MJ μας έδειξε πόσο πρέπει να δουλέψεις για να γίνεις ο καλύτερος όλων!”
1. Η γνώμη για τον MJ δεν άλλαξε ιδιαίτερα, αλλά αφότου είδα το ντοκιμαντέρ εκτίμησα ακόμα περισσότερο το μεγαλείο του. Επιπλέον, επιβεβαιώσα πως είναι ο GOAT.
2. Υπήρχαν πολλά πράγματα που με εξέπληξαν όταν έβλεπα το ντοκιμαντέρ οπότε είναι δύσκολο να διαλέξω. Υπήρχαν πολλά ζητήματα εντός της ομάδας όμως ακόμα και έτσι κατάφεραν να κερδίσουν. Νομίζω ότι ο το περιστατικό με τον Σκότι Πίπεν, που αρνήθηκε να αγωνιστεί επειδή ο Φιλ Τζάκσον δεν σχεδίασε την επίθεση πάνω του ήταν το πλέον σοκαριστικό για μένα.
3. Νομίζω ότι το “The Last Dance” εμπνέει και δίνει κίνητρο στους αθλητές για να δουλέψουν για αυτό που θέλουν ανεξαρτήτως του σπορ. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι να ηγηθείς και να είσαι επιτυχημένος αλλά η δουλειά παραμένει η ίδια. Ο Τζόρνταν έδειξε το δρόμο για τη δουλειά που πρέπει να κάνεις προκειμένου να γίνεις ο καλύτερος αθλητής όλων των εποχών. Δεν ανησυχούσε για το πως τον έβλεπαν οι άλλοι, γιατί ο τελικός στόχος του ήταν πολύ πιο σημαντικός για εκείνον. Όντας ένας ανταγωνιστής, δεν γίνεται να δεις εκ των έσω προσωπικά πράγματα για έναν άνθρωπο που ενέπνευσε τόσους πολλούς σπουδαίους αθλητές της δικής μας γενιάς και να μην εμπνευστείς και εσύ ο ίδιος. Οι άνθρωποι μπορεί να μη συμφωνούν για το πως χειρίστηκε κάποιες καταστάσεις, αλλά δεν νομίζω πως υπάρχει καμία αμφιβολία στο ερώτημα ποιος είναι ο καλύτερος που έπαιξε ποτέ σε αυτό το άθλημα: Ο Μάικλ Τζόρνταν.
Σέιν Λάρκιν: “Ακόμα κι αν ο MJ ήταν ο καλύτερος όλων, δούλευε σαν να μην ήταν”
1. Η άποψη μου για τον Μάικλ Τζόρνταν άλλαξε λίγο αφότου είδα το ντοκιμαντέρ. Προφανώς και ήξερα ότι είναι ο GOAT από πριν και τώρα το κατάλαβα ακόμα πιο καθάρα. Ο τρόπος με τον οποίον ηγήθηκε την ομάδα του και ο τρόπος που προκαλούσε τον εαυτό του για να είναι η καλύτερη του εκδοχή κάθε μέρα είναι πραγματικά πηγή έμπνευσης. Όντας ο ηγέτης δεν ζήτησε ποτέ από τους συμπαίκτες του κάτι που δεν έκανε ο ίδιος. Παρότι ήταν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο πίεζε τον εαυτό σαν να μην ήταν και αυτό είναι που σε κάνει σπουδαίο.
2. Εμένα μου προκάλεσε έκπληξη ο τρόπος με τον οποίο τελείωσε η συγκεκριμένη δυναστεία. Ο εγωισμός είναι κάτι πολύ επικίνδυνο και βλέποντας πως αυτή η τρομερή δυναστεία διαλύθηκε λόγω του εγωισμού κάποιου είναι αποκαρδιωτικό. Θα ήθελα να υπήρχε τρόπος να βρίσκονταν μαζί για περισσότερο χρόνο έτσι ώστε να βλέπαμε επακριβώς το πόσο καλοί θα μπορούσαν να είναι. Με τα τωρινά δεδομένα, είναι μια από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία του αθλητισμού αλλά με τρόπο με τον οποίο κυριάρχησαν στην εποχή τους, θεωρώ πως είχαν ακόμα κι άλλα να δώσουν.
3. Νομίζω ότι το “The Last Dance” κάνει άπαντες να είναι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Ο Μάικλ Τζόρνταν είναι ο καλύτερος παίκτης στην ιστορία και κατάφερε να ξεπεράσει πολλές δυσκόλιες, προκειμένου να βρεθεί στην κορυφή μετά από επτά χρόνια προσπαθειών. Νομίζω ότι αυτό δείχνει πως ακόμα και οι καλύτεροι των καλύτερων πρέπει να ξεπεράσουν πολλά για να φτάσουν στο σημείο που βρίσκονται σήμερα. H επιβράβευση είναι πάντα πολύ καλύτερη όταν τα καταφέρνεις μέσα από τον δύσκολο δρόμο.
Αν ο MJ ήταν μπροστά μου τώρα θα τον ευχαριστούσα που μας άφησε να δούμε το μυαλό του εκ των έσω. Πιστεύω ότι όλοι κοιτούσαμε τον Τζόρνταν με βάση το μεγαλείο του και πολλοί μπασκετμπολίστες ονειρεύονταν να αποκτήσουν το δίκο του θρυλικό status. Θα του έλεγα ότι είμαι ευγνώμων και εκτιμώ τον τρόπο που προσέγγισε το άθλημα. Προσωπικά, το ντοκιμαντέρ με ενέπνευσε για να γίνω καλύτερος ηγέτης. Με έκανε να θέλω να γίνω καλύτερος, να επαναπροσδιορίσω κάποιους στόχους μου και κάποιες προτεραιότητες. Γενικά, τον ευχαριστώ για τον αντίκτυπο που είχε στο μπάσκετ και για το πόσο βοήθησε να γίνει το παιχνίδι μια παγκόσμια υπόθεση, έτσι ώστε να μπορούν όλοι να το απολαύσουν.
Ντέιβ Λάιτι: “Η νίκη ήταν η ύψιστη επιβράβευση του, παρά τους πόνους και τις δυσκολίες που έρχονταν πριν από αυτή”
1. Ναι, είναι διαφορετική. Πλέον το να είσαι επαγγελματίας αθλητής και να τον βλέπεις τόσο αφοσιωμένο σε ότι κάνει για να κερδίσει η ομάδα του είναι απίστευτο. Γνωρίζω την δυσκολία αυτού μέσω της δικής μου καριέρας. Εκείνος όμως έβρισκε πάντα τον τρόπο.
2. Είμαι εντυπωσιασμένος από τον τρόπο που χειριζόταν τα πάντα. Όταν ήμουν παιδί ήξερα ποιος ήταν ο MJ, όχι όμως τι γινόταν συνολικά. Δηλαδή το ότι δεν μπορούσε να πάει σε ένα κατάστημα μόνος του ποτέ, γιατί θα ξεκινούσε μία εξέγερση. Οπότε για εκείνον, το να δεχθεί ότι ερχόταν μαζί με τη δημοσιότητα Αλλά και να φέρνει χαρά στους ανθρώπους που είχε δίπλα του ήταν πραγματικά σπουδαίο να τον βλέπεις. Να κάνει πλάκα με τους δημοσιογράφους, να τζογάρει με τους ανθρώπους της ασφάλειας του και όλα τα συναφή.
3. Για μένα ήταν μία έμπνευση για το πώς πρέπει να ανταγωνίζεσαι. Αυτό είδα εγώ. Θεωρούσε το μπάσκετ κάτι εκπληκτικό για εκείνον. Όμως τα προβλήματα, οι πόνοι και όλες οι δυσκολίες που έρχονται μαζί με τον ανταγωνισμό και τον επαγγελματισμό για τη νίκη ήταν ύψιστης σημασίας για εκείνον. Αν υιοθετήσεις τη λογική του σε ότι κάνεις τότε έχεις την ευκαιρία να γίνεις σπουδαίος.
Σέρχιο Γιούλ: “Μετά το ‘The Last Dance’, θεοποίησα ακόμα περισσότερο τον Μάικλ Τζόρνταν”
1. Ο Μάικλ Τζόρνταν είναι το είδωλο μου από τότε που ήμουν παιδί. Για αυτό επέλεξα το νο23 στη φανέλα. Θεωρώ πως είναι ο καλύτερος πάικτης στην ιστορία, το απόλυτο νο1. Αφότου είδα το ντοκιμαντέρ, τον θεοποίησα ακόμα περισσότερο. Όλες οι εικόνες και τα γεγονός που είδαμε για το μεγαλείο του μας δείχνουν πως έβαζε την ομάδα στις πλάτες του, πως ήθελε πάντα να παίρνει το τελευταίο σουτ και πως δούλευε για να πετύχει. Τα στατιστικά του καθ’ όλη την διάρκεια της καριέρας του είναι εντυπωσιακά.
2. Με “άγγιξε” πραγματικά η σκληράδα εκείνης της εποχής. Οι Πίστονς, οι Λέικερς, οι Σέλτικς… ήταν σκληροτράχυλες ομάδες, δεν μπορούσες να τις κερδίσεις έτσι απλά. Σήμερα, χρεώνεσαι με φάουλ, απλό ή αντιαθλητικό για πολύ πιο ανώδυνα πράγματα. Νομίζω ότι ο τρόπος σκέψης του Τζόρνταν ήταν εντυπωσιακός. Το γεγονός ότι αναζητούσε για να πάρει κάθε κατάσταση προσωπικά είναι τρομερό. Επίσης βρίσκω απίστευτο το πόσο διάσημος ήταν τότε ο MJ παρότι δεν υπήρχαν τα social media. Αυτό σε κάνει να καταλαβαίνεις την επιρροή του.
3. Πιστεύω ότι όσα παιδιά δουν το ντοκιμαντέρ πρέπει να εστιάσουν στον τρόπο σκέψης του Μάικλ Τζόρνταν. Την εργατικότητα, την ανταγωνιστικότητα, τον τρόπο με τον οποίο έκανε τους γύρω του καλύτερους. Σου διδάσκει πως πρέπε να κάνεις θυσίες για να φτάσεις στην κορυφή.
Τζόρνταν Λόιντ: “Σε προκαλεί να γίνεις καλύτερος δίχως να ψάχνεις για δικαιολογίες”
1. Η άποψη μου για τον Μάικλ Τζόρνταν δεν άλλαξε, αλλά νιώθω πως μπόρεσα να τον δω από μια διαφορετική ματιά. Έμαθα πολλά και μπορώ επιτέλους να κατανοήσω τον τρόπο σκέψης του, ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο. Παρόλο που ήξερα ήδη ότι ήταν “σκυλί του πολέμου” και έφτασε τους συμπαίκτες του στα όρια. Ήταν απλά πολύ ωραίο που είδαμε το “πως”.
2. Το πιο σοκαριστικό που είδα ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Ντένις Ρόντμαν έκανε ότι ήθελε δίχως να τον νοιάζει το χρονικό σημείο της σεζόν ή η κατάσταση της ομάδας. Και παρόλα αυτά, ΠΑΝΤΑ απέδιδε στο παρκέ. Και μόνο ο Φιλ Τζάκσον μπορούσε να τον ελέγξει με τον τρόπο που το έκανε! Τέλεια οργανωμένο χάος.
3. Η έμπνευση που προσφέρει το ντοκιμαντέρ για τους αθλητές. Πιστεύω ότι μας δείχνει το πόσο ψυχικά και σωματικά σκληρός πρέπει να είσαι για να κερδίσεις, ανεξαρτήτως κόστους. Ο MJ σε εμπνέει γιατί ξεπέρασε τόσα πολλά εμπόδια εντός και εκτός παρκέ. Προσωπικά, με κάνει να θέλω να γίνω καλύτερος δίχως να ψάχνω για δικαιολογίες γιατί όποιος και αν είναι ο στόχος, είναι εφικτός. Αν ο Τζόρνταν ήταν μπροστά μου, απλά θα έλεγα ευχαριστώ. Ευχαριστώ για όσα έκανε σε τόσους πολλούς ανθρώπους, όχι μόνο με το μπάσκετ, αλλά και με οτιδήποτε όνειρο μπορεί να έχεις.
Βάνια Μαρίνκοβιτς: “Τώρα είμαι ακόμα πιο σίγουρος ότι ο Τζόρνταν είναι ο GOAT”
1. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα είμαι ακόμα πιο σίγουρος ότι ο MJ είναι ο GOAT! Ο τρόπος που έπαιζε και το πόσο σπουδαίος ήταν εκτός παρκέ. Αυτό τον έκανε τόσο ξεχωριστό!
2. Όταν αποσύρθηκε την πρώτη φόρα για να πάει να παίξει baseball και οι Μπουλς συνέχιζαν να τον πληρώνουν κανονικά. Αυτό το πρόσωπο με τα δάκρυα χαράς ήταν απίθανο.
3.Απλά ευχαριστώ! Ένα μεγάλο ευχαριστώ! Για όλα όσα έκανε για κάθε μπασκετμπολίστα εκεί έξω! Είναι ένα σύμβολο!
Νεμάνια Νέντοβιτς: “Το ντοκιμαντέρ ήρθε την κατάλληλη στιγμή και ‘ξύπνησε’ κάτι μέσα μου”
1. Έχει αλλάξει σίγουρα. Η άποψη μου για τον Τζόρνταν ήταν ήδη πολύ καλή, όμως μετά το ντοκιμαντέρ, νομίζω πως ο κόσμος θα καταλάβει πόσο σπουδαίος ήταν και πόσο μεγάλη επιρροή άσκησε σε όλη την μπασκετική κουλτούρα. Δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τον δω να παίζει ζωντανά. Ήμουν 5-6 χρονών τότε και με τραβούσαν άλλα αθλήματα. Όμως ήξερα ποιος ήταν ο Τζόρνταν, είδα στιγμιότυπα του, γνώριζα για εκείνον. Όμως το ντοκιμαντέρ έδωσα μια ματιά εκ των έσω στη ζωή του και στη προσωπικότητα του. Μιλούσα με τους φίλους μου και όλοι συμφωνήσαμε πως είναι το καλύτερο ντοκιμαντέρ που έχουμε δει.
Ο Κόμπι ήταν ο MJ της δικής μου και είμαι ευγνώμων που μπορέσαμε να δούμε ποσό καλός ήταν ο Τζόρνταν.
2. Ήμουν εντυπωσιασμένος από όλο το ντοκιμαντέρ. Ούτε που προλάβαινα να ανοιγοκλείσω τα μάτια μου. Ήμουν 100% συγκεντρωμένος εκεί. Όμως όλα όσα έκανε ο Ρόντμαν ήταν σοκαριστικά, αλλά και πολύ ενδιαφέροντα. Ο τρόπος με τον οποίο ο Φιλ Τζάκσον διαχειρίστηκε την κατάσταση αυτή ήταν απλά εκπληκτική. Όταν έχεις έναν προπονητή που κατανοεί άπαντες μέσα στην ομάδα, που καταλαβαίνει τις προσωπικότητες και ξέρει πως να αντλεί το καλύτερο από τον καθέναν, έχει τα φόντα για κάτι ξεχωριστό. Αυτοί οι προπονητές είναι ικανοί για σπουδαία πράγματα όπου κι αν εργάζονται.
Το πλέον σοκαριστικό πράγμα ήταν η φυγή του Ντένις Ρόντμαν εν μέσω των Τελικών για τους αγώνες πάλης και η επιστροφή του σαν να μην συνέβη τίποτα την επόμενη μέρα. Και την αμέσως επόμενη παίζει εξαιρετικά, βάζει και κρίσιμες βολές. Αυτό ήταν ο Ντένις Ρόντμαν.
3. Όποιος ασχολείται έστω και λίγο με το μπάσκετ έχει εμπνευστεί από την ιστορία που παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ. Για εμένα, ήρθε την κατάλληλη στιγμή, δεν μπορούσε πραγματικά καλύτερα. Άναψε κάτι νέο μέσα μου. Είμαι 28 χρονών. Νομίζω ότι έχω τα καλύτερα μπασκετικά χρόνια ακριβώς μπροστά μου. Ήταν στο τέλειο σημείο γιατί μου έδωσε κίνητρο ενόψει του καλοκαιριού, για να δουλέψω κατάλληλα έτσι ώστε να αφήσω έστω κάτι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είμαι ευγνώμων που βγήκε πριν το καλοκαίρι. Γιατί, προσωπικά, το χρειαζόμουν.
Τι θα έλεγα στον MJ αν ήταν μπροστά μου; Αν μπορούσα να πω κάτι, θα του έλεγα απλά ότι είναι ο κορυφαίος όλων. Για εμένα είναι ο GOAT. Ότι έκανε ήταν ξεχωριστό. Ο τρόπος που ντυνόταν, ο τρόπος που αντιδρούσε, ο τρόπος που φρόντιζε τον εαυτό του. Ο τρόπος που έζησε μακριά από το μπάσκετ και βρήκε την τέλεια ισορροπία. Και βέβαια το πως διαχειριστήκε την πίεση που του ασκήθηκε καθ΄όλη την διάρκεια της καριέρας του ήταν πραγματικά απίστευτο.
Ιωάννης Παπαπέτρου: “Το κίνητρο που μου προσέφερε το ντοκιμαντέρ ήταν τρομερό”
1. Πρώτα απ’ όλα, ήμουν πολύ μικρος όταν ο Τζόρνταν μεγαλουργούσε. Οπότε, η άποψη μου για εκείνον άλλαξε. Πάντα είχα την αίσθηση πως ήταν ο κορυφαίος στην ιστορία του αθλήματος, όμως αφότου είδα το ντοκιμαντέρ αυτή η αίσθηση έγινε ακόμα πιο δυνατή. Περισσότερο όσον αφορά τον χαρακτήρα του, παρά οτιδήποτε άλλο.
2. Πολλά πράγματα με σόκαραν. Οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις του Ρόντμαν, του Τζόρνταν, του Πίπεν και γενικά όλου του οργανισμού, όλες οι πληροφορίες που δεν ξέραμε και αποκάλυψε το ντοκιμαντέρ με εξέπληξαν. Το πόσο κακοπληρωμένος για χρόνια ήταν ο Πίπεν. O τρόπος που αντιμετωπίστηκε ο χαρακτήρας του Ρόντμαν από τον Φιλ Τζάκσον ήταν επίσης εκπληκτικός.
3. Προσφέρει τεράστια έμπνευση. Γιατί όταν βλέπεις κάποιον να δουλεύει έτσι και να δίνει και την ζωή του σε αυτό που κάνει, θέλεις να ακολουθήσεις τα βήματα του. Θέλεις να είσαι ο καλύτερος εαυτός σου. Οπότε θεωρώ πως το κίνητρο που πήρα από το ντοκιμαντέρ ήταν τρομερό. Με κάνει να δουλεύω ακόμα πιο σκληρά και να δίνω ότι έχω.
Αν είχα τον MJ μπροστά μου, νομίζω ότι θα του έλεγα πόσο πολύ τον εκτιμώ, πως ότι έκανε ενέπνευσαν όλους εμάς και το πόσο σπουδαίος είναι. Βέβαια, εννοείται πως αυτό είναι κάτι που θα του το έλεγαν όλοι, έτσι και εγώ.
Αλεξέι Ποκουσέφσκι: “Μετά το ντοκιμαντέρ, θέλω να κάνω τα διπλάσια pushups από τον οποιονδήποτε”
1. Η άποψη μου όσον αφορά το καθαρά μπασκετικό κομμάτι δεν άλλαξε τόσο όσο εκείνη για τον Μάικλ Τζόρνταν εκτός παρκέ. Αυτό ήταν κάτι το διαφορετικό.
2. Ο Ντένις Ρόντμαν και όλα όσα έκανε. Το ότι πήγε στο Λας Βέγκας για 48 ώρες ή η παρουσία στο WWE στη μέση των Τελικών. Ήξερα ότι ήταν τρελός αλλά όχι ότι ήταν τόσο τρελός.
3. Αυτό που ξέρω είναι τι έκανε το “The Last Dance” σε μερικούς παίκτες. Προσπαθούν να εντάξουν την νοοτροπία του νικητή ακόμα και στις προπονήσεις ή στις ασκήσεις. Δουλεύουν πιο σκληρά. Εννοειταί πως ή το έχεις ή δεν το έχεις. Όμως, σε τραβάει για να προσπαθήσεις περισσότερο. Προσωπικά, βλέποντας τα πράγματα που έκανε εκείνος για κερδίσει, προσπαθώ να δουλέψω περισσότερο. Για παράδειγμα, όταν βλέπω ότι κάποιος κάνει 10 pushups, θέλω να κάνω 20. Να σηκώσω τα διπλάσια κιλά. Όλα.