Του Αντώνη Στρογγυλάκη – Απόδοση στα Ελληνικά: Γιάννης Γιανναράκης/ info@eurohoops.net
Το απόλυτο φαινόμενο των ’90s. Ο άνθρωπος που λατρεύτηκε ως Θεός. Ο άνθρωπος που άλλαξε μια για πάντα την κουλτούρα του αγαπημένου μας αθλήματος. Ο Μάικλ Τζόρνταν κατάφερε για άλλη μια φορά να μας καθηλώσει, αυτή την φορά εν μέσω καραντίνας, χάρη σε ένα ντοκιμαντέρ που λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι, μπασκετόφιλοι ή μη.
Στον απόηχο του “The Last Dance” λοιπόν, το Eurohoops ρώτησε #23 (ναι, δεν είναι καθόλου τυχαίο το νούμερο) παίκτες της EuroLeague για την εμπειρία που βίωσαν βλέποντας το ντοκιμαντέρ αλλά και τα μαθήματα που πήραν τόσο εκείνοι, όσο και ο υπόλοιπος κόσμος.
Οι 23 παίκτες κλήθηκαν να απαντήσουν τις ακόλουθες ερωτήσεις:
1) Άλλαξε καθόλου η άποψη σου για τον Μάικλ Τζόρνταν αφού είδες το “The Last Dance”;
2) Ποιο ήταν το πιο τρελό/σοκαριστικό/απροσδόκητο πράγμα που είδες στο “The Last Dance”;
3) Τι είδους έμπνευση μπορεί να προσφέρει το “The Last Dance” στους αθλητές γενικότερα και σε εσένα προσωπικά; – Τι θα έλεγες στον MJ αν τον είχες μπροστά σου αυτή την στιγμή;
Η παρακάτω λιστά ονομάτων είναι τουλάχιστον εκλεκτή, καθώς περιλαμβάνει πρώην πρωταθλητές Ευρώπης, MVPs σε Regular Season και Final Four, συμμετοχές στην Κορυφαία Ομάδα της Χρονιάς αλλά και στο ΝΒΑ. Προέρχονται από διαφορετικές χώρες, με διαφορετικές κουλτούρες και έθιμα. Μερικοί από αυτούς τον είδαν ζωντανά, μερικοί αναγκάστηκαν να νοικιάσουν DVD με τα στιγμιότυπα του, ενώ ένας δεν ήταν καν τριών ετών όταν ο MJ έπαιζε το τελευταίο του παιχνίδι με τους Ουίζαρντς το 2003.
Τι τους ενώνει; Η αγάπη για το μπάσκετ και η έμπνευση που τους προσέφερε το ντοκιμαντέρ, σε μικρό ή και μεγάλο βαθμό.
Η ταξινόμηση της λίστας είναι τυχαία και δεν συμπίπτει με κάποιο άλλο κριτήριο
Μπίλι Μπάρον: “Δεν ήταν απλά ο καλύτερος, δούλευε και όσο κανείς”
1. Η εντύπωση μου για τον MJ δεν άλλαξε, ήταν ανέκαθεν o GOAT και θα συνεχίσει να είναι ο GOAT.
2. Ήξερα ότι ο Ρόντμαν έκανε του κεφαλιού τις περισσότερες φορές αλλά είχα ξεχάσει ότι εμφανίστηκε στο WWE ενώ οι Τελικοί βρίσκονταν στο κρισιμότερο σημείο τους. Ήταν απλά τρελό.
3. Πάντα ήξερα τι ηγέτης ήταν ο MJ. Ο Μπι Τζέι Άρμστρονγκ ήταν ο ατζέντης μου όσο βρισκόμουν στο κολέγιο και όταν ετοιμαζόμουν για το Draft πήγαινα πολλές φορές στο γραφείο του και οι συζητήσεις κατέληγαν στον Τζόρνταν. Το σημείο που με άγγιξε περισσότερο από όλα ήταν ο MJ είπε ότι το να είσαι ηγέτης δεν έρχεται έτσι απλά και πως δεν ανάγκαζε κανέναν να παίζει όπως εκείνος. Όχι απλά ήταν ο καλύτερος αλλά δούλευε και όσο κανείς άλλος. Ήταν εθισμένος με την νίκη και έκανε ότι περνούσε από το χέρι του κάθε μέρα για να πλησιάσει στον τελικό στόχο. Για αυτό παίρνω το θαρρός να τον χρίσω ως τον GOAT.
Μάλκομ Ντιλέινι: “Το ‘The Last Dance’ με έκανε να σεβαστώ περισσότερο τον MJ”
1. Οχι, οι εντυπώσεις μου για τον Τζόρνταν δεν άλλαξαν. Μελέτησα τον Τζόρνταν και γνώριζα όλα αυτά τα πράγματα ενώ μεγάλωνα. Το ντοκιμάντερ βέβαια με έκανε να τον σεβαστώ περισσότερο, γιατί είδα τα πάντα από την δική του οπτική γιατί αυτή τον έκανε τέτοιο “δολοφόνο”. Δεν είναι μόνο θέμα ικανοτήτων.
2. Το πιο σοκαριστικό απ’ όλα ήταν να βλέπεις το πως ο Ντένις Ρόντμαν έφυγε για διακοπές στο Λας Βέγκας και επέστρεψε σαν να μην συνέβη τίποτα και μετά έχασε και μια προπόνηση για να πάει να παλέψει, προκειμένου να βγάλει λεφτά στην μέση των Τελικών! (γέλια)
3. Η έμπνευση έρχεται όταν δείχνει τα αποτέλεσματα του συνδυασμού της ψυχικής σκληράδας με την αθλητική προετοιμασία. Όταν ψάχνεις τρόπους για να βρεις κίνητρο και δεν κοιτάς απλά για το επόμενο άτομο. Επίσης, αν ο MJ ήταν μπροστά μου θα τον ευχαριστούσα για όλα όσα έκανε για το μπάσκετ. Α, και για τον κόσμο των παπουτσιών! (γέλια)
Αμεντέο Ντέλα Βάλε: “Μακάρι να ήμουν μέλος της παρέας του Ντένις Ρόντμαν για ένα βράδυ”
1. Ειλικρινά, ακολουθούσα την καριέρα του Μάικλ Τζόρνταν από πολύ κόντα όλον αυτό το καιρό. Ακόμα κι έτσι, υπήρχαν μερικά επεισόδια για τα οποία δεν γνώριζα, όμως περίμενα όντως να τον δω όπως τον είδα. Ακρίβως γιατί ήθελε να κερδίζει τόσο άσχημα. Τόσο, που θα κινούσε γη και ουρανό. Πάντα μου έδινε αυτή την αύρα και χαίρομαι που επιβεβαιώθηκα μέσω του ντοκιμαντέρ.
2. Η πιο τρελή εμπειρία από το ντοκιμαντέρ ήταν τα όσα είδα στους Τελικούς, όπου οι παίκτες μπορούσαν άνετα να φύγουν. Για παράδειγμα, ο Μάικλ Τζόρνταν πήγε στο καζίνο και ο Ντένις Ρόντμαν στο WWE. Σε αγώνα πάλης. Αγαπούσα τον χαρακτήρα του από πριν και τώρα τον αγαπάω ακόμα περισσότερο γιατί ήταν τόσο αλλόκοτος και τόσο αληθινός.
3. Νομίζω ότι το “The Last Dance” δίνει κίνητρο σε κάθε μπασκετμπολίστα. Ειδικά από την στιγμή που ενώ βλέπαμε το σόου, πολλοί από εμάς δεν βρίσκονταν στο γήπεδο, λόγω καραντίνας. Αυτό μας έκανε να θέλουμε να επιστέψουμε εκεί, να δουλέψουμε σκληρά, Το ίδιο το σόου μας έκανε να θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα.
Ο Τζόρνταν σπουδαίος αναμφίβολα, αλλά εύχομαι να μπορούσα να έχω την παρέα του Ντένις Ρόντμαν για νύχτα.