Του Νίκου Βαγγέλη/info@eurohoops.net
Το Eurohoops.net συνεχίζει να γυρίζει το χρόνο πίσω και να σας παρουσιάζει με τη σειρά όλους τους πρωταθλητές Ελλάδας στα χρόνια του ΕΣΑΚΕ. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να πρωταγωνιστεί και αυτή τη φορά θα σας παρουσιάσουμε το τέταρτο σερί τρόπαιο που κατακτήθηκε τη σεζόν 1995-96… Μια αρκετά περίεργη χρονιά, γεμάτη απρόοπτα και προβλήματα, που καλύφθηκαν στο τέλος από τον απόλυτο θρίαμβο επί του Παναθηναϊκού.
1995-96
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Κανονική περίοδος
1ος (24-2 νίκες)
Πλέι οφ
Προημιτελικά: Πρόκριση επί του Απόλλωνα Πατρών (2-0 νίκες)
Ημιτελικά: Πρόκριση επί του ΠΑΟΚ (2-1 νίκες)
Τελικοί: Κατάκτηση επί του Παναθηναϊκού (3-2 νίκες)
Η σεζόν
Ο Παναθηναϊκός έριξε τη μεγαλύτερη βόμβα όλων των εποχών στην Ελλάδα, φέρνοντας τον Ντομινίκ Ουίλκινς, ενώ παρέδωσε τη σκυτάλη της τεχνικής του ηγεσίας στον… κακό δαίμονα του Ολυμπιακού κατά την παρουσία του στη Λιμόζ, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Ο Γιάννης Ιωαννίδης επέλεξε να διαφοροποιήσει τα πλάνα του κι έκανε εντελώς απρόβλεπτο σχεδιασμό, αποκτώντας για πρώτη φορά Αμερικανό πλέι μέικερ, τον οποίο βρήκε στο πρόσωπο του Ντέιβιντ Ρίβερς. Στη θέση του Έντι Τζόνσον, που επέστρεψε στο ΝΒΑ, λίγο έλειψε να έρθει ο Φάνης Χριστοδούλου, μεταγραφή που χάλασε στις λεπτομέρειες και έτσι έπιασε λιμάνι ο Νάσος Γαλακτερός από τον ΠΑΟΚ. Στη φροντ λάιν επέστρεψε ο Ουόλτερ Μπέρι, που αντικατέστησε τον Σάσα Βολκόφ, μετά από μια απίστευτη σεζόν με τον Ηρακλή!
Οι “οιωνοί” δεν ήταν οι καλύτεροι στο ξεκίνημα, καθώς στην πρεμιέρα ήρθε η ήττα-σοκ στο ΣΕΦ από τον ΠΑΟΚ. Το διπλό στο Ιβανώφειο ανέβασε το ηθικό, ενώ λίγες αγωνιστικές αργότερα ήρθε μια “καθαρή” εκτός έδρας ήττα από τον Παναθηναϊκό. Είχε προηγηθεί ο σοβαρός τραυματισμός του Γαλακτερού και ακολούθησε αυτός του Τάρλατς, που έμεινε έξω για αρκετό διάστημα. Τα χειρότερα ήρθαν με τον Ουόλτερ Μπέρι, που σόκαρε τους πάντως όταν διαγνώστηκε πως έχει προσβληθεί από ηπατίτιδα Β’. Ωστόσο, η ομάδα έδειξε χαρακτήρα στα δύσκολα, με τον πιτσιρικά -τότε- Δημήτρη Παπανικολάου να μπαίνει στα βαθιά. Άλλο στραβοπάτημα δεν υπήρξε, κι όταν γύρισε ο Μπέρι, συνεχίστηκε το σερί και η κανονική περίοδο ολοκληρώθηκε με ρεκόρ 24-2, τρεις νίκες περισσότερες από τον Παναθηναϊκό. Εκεί η σειρά ήταν αρκετά αμφίρροπη, μέχρι που ήρθε η φυγή του “Human Highlight”, την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Ολυμπιακός και έφτασε το “θρυλικό” 73-38.
Το ρόστερ
Ντέιβιντ Ρίβερς
Μίλαν Τόμιτς
Ευθύμης Μπακατσιάς
Γιώργος Σιγάλας
Νάσος Γαλακτερός
Φράνκο Νάκιτς
Δημήτρης Παπανικολάου
Ουόλτερ Μπέρι
Ανατόλι Ζουρπένκο
Βασίλης Σούλης
Παναγιώτης Φασούλας
Ντράγκαν Τάρλατς
Γιώργος Παπαδάκος
Ο σταρ
Γιώργος Σιγάλας
Είχε συνηθίσει τους πάντες να είναι ένας καλός στρατιώτης και άνθρωπος των δύσκολων αποστολών. Η αποχώρηση του Έντι Τζόνσον και ο διαφορετικός τρόπος παιχνιδιού του Ντέιβιντ Ρίβερς, τον έκαναν να εμφανίσεις σημαντικές επιθετικές αρετές που σε πολλά σημεία της σεζόν άλλαξαν τις ισορροπίες. Ο “Ράμπο” εξελίχθηκε σε σημαντικό όπλο στα χέρια του Γιάννη Ιωαννίδη και αποδείχτηκε κομβικός στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Ο παίκτης-κλειδί
Φράνκο Νάκιτς
Η μεγάλη αποκάλυψη της σεζόν. Η μετακόμιση του Φάνη Χριστοδούλου από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό δεν έγινε ποτέ, ο Νάσος Γαλακτερός που αποκτήθηκε από τον ΠΑΟΚ ατύχησε στο ξεκίνημα της σεζόν και ο Φράνκο Νάκιτς άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά (μαζί με τον “βενιαμίν” της ομάδας Δημήτρη Παπανικολάου). Ο Ελληνοποιημένος Κροάτης φόργουορντ πραγματοποίησε αρκετές σπουδαιες εμφανίσεις και κέρδισε τον σεβασμό όλων.
Ο προπονητής
Γιάννης Ιωαννίδης
Μπορεί να μην κατέκτησε ποτέ του ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, όμως έφυγε από τον Ολυμπιακό με ψηλά το κεφάλι. Στην τελευταία του χρονιά, κατάφερε να διαχειριστεί εντυπωσιακά τις ατελείωτες ατυχίες, η ομάδα έμεινε ενωμένη στα δύσκολα και έφτασε στην κορυφή της Ελλάδας για τέταρτη σερί φορά με αυτόν στο τιμόνι. Λίγο αργότερα ακολούθησε το “διαζύγιο” και η έλευση του Ντούσαν Ίβκοβιτς, με τον κόσμο να αντιδρά έντονα…
Το ματς της χρονιάς
Πέμπτος τελικός με Παναθηναϊκό
Όλα έδειχναν πως το φινάλε της σεζόν θα ήταν ανάλογο της περασμένης σεζόν, που είχε κριθεί στην τελευταία φάση. Ωστόσο, ο Ολυμπιακός φρόντισε να μετατρέψει τον πέμπτο τελικό σε παράσταση για έναν ρόλο, φτάνοντας στο ανεπανάληπτο 73-38. Σίγουρα, η απώλεια του Ντόμινικ Ουίλκινς ήταν κομβικής σημασίας για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος ωστόσο ήταν δύσκολο να βρει δικαιολογίες σε ένα ματς όπου παραδόθηκε ουσιαστικά άνευ όρων.