Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
“Η ΚΑΕ Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ ανακοινώνει την απόκτηση του αθλητή Μάριο Χεζόνια μέχρι τέλος της αγωνιστικής περιόδου 2020-2021″. Με την ανακοίνωση αυτή ο 26χρονος swingman έγινε ο ένατος Κροάτης στην ιστορία του “Τριφυλλιού”.
Το Eurohoops κάνει rewind στους “Hrvati” στον Παναθηναϊκό από τον Στόγιαν Βράνκοβιτς και τον Άριαν Κόμαζετς το 1992 μέχρι τον Super Mario σήμερα.
ΣΤΟΓΙΑΝ ΒΡΑΝΚΟΒΙΤΣ
Παναθηναϊκός 1992-96 | Σέντερ | 22 Ιανουαρίου 1964
Tο κόψιμο τίτλου στον Χοσέ Αντόνιο Μοντέρο της Μπαρτσελόνα (67-66) στον τελικό της Ευρωλίγκας στο Παρίσι το 1996 (0π., 9ρ., 1ασ., 1κλ., 3κοψ., 3λ.) έρχεται αυτομάτως στο μυαλό όλων στο άκουσμα του ονόματος του Στόγιαν Βράνκοβιτς, ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα στην έναρξη της “πράσινης” δυναστείας. Κατέκτησε και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1993, 1996) ως παίκτης του “Τριφυλλιού” (Πρωταθλητής & Κυπελλούχος Ελλάδας στον Άρη το 1990). Το 2015 βραβεύτηκε από την ΚΑΕ ως μέλος της καλύτερης πεντάδας της τελευταίας τότε 25ετίας, όπως την ψήφισαν οι φίλοι της ομάδας μέσω internet.
ΑΡΙΑΝ ΚΟΜΑΖΕΤΣ
Παναθηναϊκός 1992-93 | Σμολ Φόργουορντ | 23 Ιανουαρίου 1970
Ο Παναθηναϊκός ήταν η δεύτερη ομάδα στην καριέρα του Άριαν Κόμαζετς κι η πρώτη εκτός Κροατίας μετά από τη Ζαντάρ (1986-92). Δεν έπαιξε περισσότερες από μία χρονιές, αλλά έφτανε και περίσσευε για να μνημονεύεται ακόμα για την εκτελεστική του ικανότητα. Είχε 21,6 πόντους στη Basket League και 30 στον τελικό Κυπέλλου Ελλάδας με τον Άρη (96-89). Μέτρησε άλλες δύο θητείες στην Ελλάδα για χάρη του Ολυμπιακού (1998-99) και της ΑΕΚ (2001), αλλά χωρίς να εμπλουτίσει τη made in Greece συλλογή του σε τρόπαια.
ΝΤΙΝΟ ΡΑΤΖΑ
Παναθηναϊκός 1997-99 | Πάουερ Φόργουορντ | 24 Απριλίου 1967
Μετά από τέσσερα χρόνια με το τριφύλλι των Σέλτικς ο Ντίνο Ράτζα επέστρεψε το 1997 στην Ευρώπη για να συνεχίσει με το τριφύλλι του Παναθηναϊκού μέχρι το 1999. Ήταν σημείο αναφοράς ό,τι έκανε η ομάδα, την οποία βοήθησε να κάνει το back to back στη Basket League και στα δύο χρόνια της παρουσίας του (19,1π., 12,7ρ. το 1998 & 17π., 10,8ρ. το 1999). Επέστρεψε το 2001 για χάρη του Ολυμπιακού χωρίς να κατακτήσει κάποιο τίτλο.