Ο φακός… εστιάζει στην Ελλάδα

2015-08-30T19:05:28+00:00 2015-08-30T19:39:21+00:00.

Aris Barkas

30/Aug/15 19:05

Eurohoops.net

Ο μεγεθυντικός Φακός εστιάζει στο παιχνίδι της εθνικής μας ομάδας με βάση το τελευταίο δείγμα του “Ακρόπολις” και αναλύει τα θετικά, τα αρνητικά, αλλά και τα πράγματα που η ομάδα μπορεί να κάνει και δεν τα έχουμε δει ακόμα

Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net

Απέχουμε μόλις 6 ημέρες από την έναρξη της τελικής φάσης του Ευρωμπάσκετ και η στήλη, μετά τη τριήμερη παρακολούθηση της Εθνικής στο Τουρνουά Ακρόπολις, θα προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσει το παιχνίδι της. Ποια σημεία του παιχνιδιού της ομάδας είναι καλά, που δυσκολεύεται, και ποια σημεία του παιχνιδιού θα μπορούσαμε να δούμε στο Ζάγκρεμπ, αν και ακόμα δεν τα έχουμε παρατηρήσει με μεγάλη συχνότητα στα φιλικά.

Αυτό που συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, είναι ότι η Εθνική ακόμα ψάχνεται και δείχνει να εγκλωβίζεται αρκετά σε καταστάσεις 5 εναντίον 5. Οι ρόλοι ακόμα δεν είναι ξεκάθαροι, ειδικά στα γκαρντ, ενώ πλέον φαίνεται ότι ο Αντεντοκούνμπο θα παίξει περισσότερο στο 3 και περιστασιακά στη θέση 4.

Χρειάζεται περισσότερο τρανζίσιον

Η Εθνική πρέπει να έχει σαν απόλυτη προτεραιότητα το τρανζίσιον παιχνίδι. Έτσι όπως είναι δομημένη, είτε από την άμυνα, είτε από την εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, πρέπει να εξαντλεί τις πιθανότητες για τρανζίσιον παιχνίδι, η δευτερεύουσες καταστάσεις στο ανοιχτό γήπεδο. Η ομάδα έχει ιδανικούς παίχτες για να παίξει ένα τέτοιου είδους παιχνίδι, κυρίως με τον Αντεντοκούνμπο, τον Καλάθη και τον Σλούκα αλλά και κατά δεύτερο λόγο με Σπανούλη, Πρίντεζη και Παπανικολάου.

Σε καταστάσεις δευτερεύοντος αιφνιδιασμού η ομάδα ψάχνει αρκετά τον Πρίντεζη, που με την ταχύτητα του, μπορεί να πάρει γρήγορα καλές θέσεις στο ποστ και να τελειώσει φάσεις με την ταχύτατη εκτέλεση του. Όταν η Εθνική έτρεξε μέσα από την άμυνα και μετά από αμυντικό ριμπάουντ έπαιξε εντυπωσιακό μπάσκετ. Αν κι αυτό έγινε μόνο στη 1η περίοδο με τη Τουρκία και σε πολύ μικρά διαστήματα με τη Λιθουανία, στο τέλος του 3ου και στις αρχές της 4ης περιόδου.

Προβλήματα στο σετ παιχνίδι

Τα προβλήματα ξεκινάνε όταν η Εθνική δεν μπορεί να τρέξει στο ανοιχτό γήπεδο. Στο 5 εναντίον 5 η ομάδα δείχνει να μην έχει μεγάλη ποικιλία στο παιχνίδι της και να εξαρτάται πολύ από τον Σπανούλη, όταν αυτός βρίσκεται στο παρκέ.

Όταν είναι στο γήπεδο ο αρχηγός του Ολυμπιακού, σχεδόν κάθε επίθεση περνάει από τα χέρια του. Τις περισσότερες φορές ο Σπανούλης ξεκινάει τη κίνηση του από την baseline, δεχόμενος 2 σκριν, για να πάρει τη μπάλα σε hand off πάσα από τον ψηλό παίχτη που έχει πάρει τη μπάλα από τον Καλάθη, είτε άμεσα από τον ίδιο τον Καλάθη.

Οι επιλογές που έχει από εκείνη τη στιγμή είναι, είτε της άμεσης εκτέλεσης στο κενό της άμυνας, είτε να πάρει το πικ από τον ψηλό και να επιτεθεί προς το καλάθι, με τη λογική να τελειώσει τη φάση ή να βρει τις ανοιχτές πάσες, όταν η άμυνα κλείνει επάνω του.

Στο βίντεο μπορούμε να δούμε την ομάδα να παίζει κατ’ επανάληψη αυτό το play (5:20-7:30 του βίντεο) στις επιθέσεις της.

Αξιοποίηση Γιάννη

Αυτό όμως που δεν εκμεταλλευόμαστε ιδιαίτερα σε καταστάσεις σετ παιχνιδιού, είναι τις δυνατότητες του Αντεντοκούνμπο είτε όταν αυτός παίζει στο 3, είτε όταν παίζει στο 4. Στο παιχνίδι με την Τουρκία αλλά κυρίως με την Ολλανδία τον είδαμε να δίνει σκριν στα γκαρντ ακόμα και από τη θέση 3, κόβοντας μετά προς το καλάθι για να πάρει την πικ εν ρολ πάσα (2:25-2:35 του βίντεο).

Από εκεί και πέρα όμως στα περισσότερα plays της ομάδας τον είδαμε να τραβιέται στη γωνία, είτε κάνοντας κάποιο κόψιμο προς τα μέσα, χωρίς να τροφοδοτηθεί ιδιαίτερα, είτε απλά περιμένοντας τη μπάλα σαν σουτέρ αδύναμης πλευράς. Βέβαια ο Γιάννης ακόμα δείχνει να μην έχει την ευχέρεια και την απόφαση στο σουτ που απαιτεί η συγκεκριμένη τοποθέτηση του στην επίθεση μας, παρότι σουτάρει με καλή μηχανική και έχει ευστοχήσει σε αρκετά σουτ. Κοινώς εκεί χάνεται χωρίς να έχει ιδιαίτερη συμμετοχή στο επιθετικό μας παιχνίδι.

Αυτό που θα περιμέναμε να δούμε περισσότερο είναι τη τροφοδότηση του νεαρού σταρ σε ποστ καταστάσεις, που σαφώς υπερτερεί απέναντι στα αντίπαλα 3αρια. Κάτι που στο ματς με Τουρκία και Λιθουανία το είδαμε ελάχιστα έως καθόλου. Από εκεί ο μικρός μπορεί να επιτεθεί άμεσα προς το καλάθι και να σκοράρει ή να ψάξει την ανοιχτή πάσα, που με τα τεράστια χέρια του έχει μεγάλη ευχέρεια και την αντίληψη να τη δώσει σωστά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φάση στο βίντεο (8:10-8:20).

Ακόμα και όταν αγωνίστηκε για κάποια διαστήματα στη θέση 4 και είχε αντιπάλους απέναντι του όπως ο Ιλιασόβα ή ο Γιανκούνας, δεν βγήκε προς τη κορυφή να πάρει τη μπάλα και να ξεκινήσει αυτός τα plays της ομάδας σε καταστάσεις απομόνωσης. Με την ταχύτητα του και την εκρηκτικότητα του ελάχιστα 4αρια μπορούν να τον αντιμετωπίσουν. Ας μη ξεχνάμε ότι στη φετινή Ευρωλίγκα βγήκε MVP ένας παίχτης που μοιάζει αρκετά σαν κορμί στον Γιάννη και η ομάδα του, τον εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο και σαν δημιουργό από την κορυφή.

Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε τη ζημιά που μας έκαναν οι Σέρβοι με τα πικ εν ρολ του 4 με το 5 πέρυσι στο Παγκόσμιο στο νοκ – άουτ παιχνίδι. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα “πυρηνικό όπλο” στη φαρέτρα της Εθνικής και πρέπει η ομάδα να πάρει όσα περισσότερα γίνεται από αυτόν.

Λίγο ποστ

Ένα ακόμα πρόβλημα είναι ότι γενικά το παιχνίδι της Εθνικής δεν έχει σχεδόν καθόλου κατεύθυνση στο ποστ, με εξαίρεση τον Πρίντεζη και κάποιες λίγες φορές που η μπάλα πάει στον Μπουρούση. Ειδικά στη 2η περίπτωση η μπάλα πάει μέσα στο ζωγραφιστό όχι κατόπιν σχεδίου αλλά σχεδόν κατ΄ανάγκη για να μη μείνει η ομάδα με τη μπάλα στα χέρια.

Παρά το βάθος που σαφέστατα έχει η Εθνική φέτος, το αγωνιστικό της πρόσωπο θα εξαρτηθεί απ’ ότι φαίνεται από λίγους παίχτες. Αυτοί που θα σηκώσουν το μεγαλύτερο βάρος θα είναι οι Σπανούλης, Ζήσης, Αντεντοκούνμπο και Πρίντεζης.

Τα αμυντικά προβλήματα στο “5”

Στο αμυντικό κομμάτι η Εθνική με εξαίρεση τη θέση 5, είναι αρκετά δυνατή. Στα ατομικά μαρκαρίσματα, στη πίεση στη μπάλα και γενικότερα στη προσπάθεια να χαλάσει το παιχνίδι τον αντιπάλων η Εθνική πήγε αρκετά καλά. Το μεγαλύτερο θέμα εμφανίζεται όταν απέναντί μας είναι 5αρια με εξαιρετική ποιότητα όπως ο Βαλαντσιούνας, ο οποίος χαρακτηριστικά εύκολα σκόραρε 13 πόντους και μάζεψε 11ριμπάουντ, όταν αθροιστικά οι 2 σέντερ της Εθνικής, Κουφός και Μπουρούσης είχαν 12 πόντους και 7 ριμπάουντ.

Ένα ακόμα θέμα είναι οι καλύψεις των ψηλών στην πικ εν ρολ άμυνα. Η Εθνική επιλέγει να παίξει σχετικά επιθετικές άμυνες στα hedge out με τον ψηλό μας να προσπαθεί να παγιδέψει τα αντίπαλα γκαρντ, και με τους 3 που μένουν να έχουν πολύ γρήγορα πόδια, μακριά χέρια και γρήγορη μετακίνηση.

Παρόλα αυτά αν οι αντίπαλοι σπάσουν τη παγίδα, ο ψηλός δεν καλύπτει γρήγορα το χώρο του ακόμα και αν αργήσει ελαφρώς η κυκλοφορία. Παράδειγμα η φάση που καταλήγει σε εύκολο καλάθι του Κορκμάζ. (6:20-6:40 του βίντεο).

Είναι ένα σχετικό ρίσκο η παρουσία 2 σέντερ στο ρόστερ και πρέπει να υπάρχει και ένα εναλλακτικό σχέδιο για την κάλυψη της θέσης, σε περίπτωση κάποιου προβλήματος τραυματισμού η προβλημάτων με φάουλ του ενός από τους 2 σε κάποια παιχνίδια.

Επίσης πρέπει να υπάρξει και ένα εναλλακτικό σχέδιο για την κάλυψη των προβλημάτων στην πικ εν ρολ άμυνα με πιο ελαφριά και ευέλικτα σχήματα, που θα μας δίνουν καλύτερη άμυνα τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν δοκιμάστηκε και τίθεται εν αμφιβόλω οποιαδήποτε εφαρμογή του σε επίσημο παιχνίδι.

Ένα κομμάτι το οποίο η Εθνική οφείλει να εκμεταλλευτεί είναι η καλή εκτέλεση ενδιάμεσων σουτ στις αλλαγές πάνω στο σκριν στη μπάλα. Αυτό το είδαμε να δουλεύει με κύριους εκφραστές τους Ζήση στο παιχνίδι με τη Τουρκία και Σλούκα στο παιχνίδι με τη Λιθουανία. (1:08:00-1:10:00 του βίντεο).

Σε γενικές γραμμές αυτό που μπορούμε να πούμε ότι παρά το ταλέντο που υπάρχει στην Εθνική, η ομάδα ακόμα δείχνει να μην εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις αρετές και τα πλεονεκτήματα που μπορεί να εκμεταλλευτεί και να ξεδιπλώσει στο παιχνίδι της. Η άμυνα μπορεί να την κρατήσει αλλά σίγουρα χρειάζεται μεγαλύτερή ποικιλία και κίνηση στο επιθετικό κομμάτι με και χωρίς μπάλα.

Πρέπει να χτυπήσουμε στα δυνατά μας σημεία, κάποια από τα οποία αναφέραμε σε προηγούμενα σημεία του κειμένου, και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις ικανότητες των παιχτών μας σε όλα τα κομμάτια της επίθεσης. Ας ελπίσουμε όλα να πάνε καλά για την επίσημη αγαπημένη και οι διεθνείς μας να μπορέσουν να επιστρέψουν, έχοντας επιτύχει όλους τους αγωνιστικούς στόχους που έχουν θέσει.

ΥΓ1. Οι Τούρκοι δεν διαθέτουν τρομαχτικό ταλέντο, αλλά έχουν την πιο σκληρή περιφερειακή άμυνα. Επίσης με το full court press και τις παγίδες, σε στυλ κολεγιακού μπάσκετ μπορούν να δυσκολέψουν πολύ τους αντιπάλους τους και θα είναι ζόρικος αντίπαλος για όποια ομάδα βρεθεί στο διάβα τους.

ΥΓ2. Οι Λιθουανοί για μια ακόμα φορά δεν εντυπωσιάζουν, αλλά πως μπορείς να ξεγράψεις μια ομάδα που τερμάτισε 2η στο προηγούμενο Ευρωπαϊκό και 4η στο Παγκόσμιο 12 μήνες πριν?

ΥΓ3. Καλή επιτυχία στην Εθνική μας ομάδα!!

×