Νίκος Ζήσης: Ο τέλειος συμπαίκτης για όλη την Ευρώπη!

Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net

”Ένας από τους καλύτερους γκαρντ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ευχαριστούμε”

Με αυτόν τον τρόπο, η Ευρωλίγκα αποχαιρέτησε τον Νίκο Ζήση, ο οποίος το πρωί της Δευτέρας (28/6) ανακοίνωσε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση.

Ο 37χρονος έκανε επίσημο αυτό που… περίμεναν πολλοί το τελευταίο διάστημα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε την συγκίνησή του στο τελευταίο ματς της χρονιάς, όταν πήγε στον πάγκο με δάκρυα στα μάτια;

”Δεν έχω πάρει ακόμα την απόφαση, αλλά ξέρω ότι μπορεί αυτή να είναι η τελευταία μου στιγμή”

Και τελικά, ήταν.

Ίσως να ήξερε βαθιά μέσα του ότι το τέλος έφτασε. Ίσως να το πολέμησε, ίσως και να μην ήθελε να το δει. Στο φινάλε όμως, το αγκάλιασε. Πλέον, γεμάτος επιτυχίες και συναισθήματα, ετοιμάζεται για μία νέα ζωή, μακριά από τα παρκέ.

Το Eurohoops γράφει για το τελευταίο μέλος της ”χρυσής γενιάς” της Ελλάδας, έναν γκαρντ που πάντα ήταν εκεί για να δώσει το κάτι παραπάνω, σε όποια ομάδα ήθελε να πρωταγωνιστήσει και έψαχνε τον παίκτη, που δεν ήταν πάντα πρωταγωνιστής, ήταν όμως πάντα απαραίτητος!

Από μικρός στα… δύσκολα

O Ζήσης έπαιζε από τα 16 του στην Εθνική Παίδων, με την οποία κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο του Ευρωμπάσκετ 1999 και ήταν μάλιστα ο πρώτος σκόρερ. Η ΑΕΚ τον ”τσίμπησε” από την ιστορική Χ.Α.Ν.Θ. – ομάδα η οποία απέσυρε τη φανέλα του το 2018.

Η ΑΕΚ είχε εστιάσει τότε σε ανερχόμενα ταλέντα και στο τέλος, χαμογέλασε. Με παίκτες όπως οι Γιάννης Μπουρούσης, Δήμος Ντικούδης, αλλά και λίγο πριν με τους Νίκο Χατζή και Μιχάλη Κακιούζη, έφτασε στην μεγάλη επιτυχία του 2002.

Η Ευρωλίγκα τον υποδέχτηκε το 2001 όταν αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια σε ηλικία 18 ετών. Το 2002, είχε πλέον καλό ρόλο και στον πέμπτο του και τελευταίο χρόνια με τα κιτρινόμαυρα, έφτασε να βάζει 11,5 πόντους και να παίζει 31 λεπτά. Τότε, ήταν που έβαλε ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το σπουδαιότερο καλάθι της 20χρονης επαγγελματικής του καριέρας.

Αν κι είχε σπάσει η μύτη του από χτύπημα αντιπάλου, ο Ζήσης έκανε την καλύτερη εμφάνιση της σεζόν μετρώντας 22 πόντους. Είχε 19 με 6” πριν το τέλος. Η Εφές πήρε προβάδισμα ενός καλαθιού κι ο Ζήσης είχε 3/5 τρίποντα ως εκείνη τη στιγμή. Ως την τελευταία -κυριολεκτικά- στιγμή.

Η μπάλα έφτασε σε αυτόν, έχασε την ισορροπία, έπεσε στο παρκέ, αλλά κράτησε τον έλεγχο της μπάλας. Δεν υπήρχε χρόνος. Πήρε το σουτ από το τρίποντο και η μπάλα έφτασε στον στόχο της, σε μία επική στιγμή!

Ένας Έλληνας μακριά από την Ελλάδα

Η ΑΕΚ έφτασε ως τον τελικό του πρωταθλήματος όπου έχασε από τον Παναθηναϊκό με 3-1 κι αυτό αποτέλεσε το “κύκνειο άσμα” του Ζήση στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Ακολούθησε μία πλούσια καριέρα στο εξωτερικό, που ελάχιστοι Έλληνες μπορούν να υπερηφανεύονται πως κατάφεραν. Και αν νομίζει κανείς πως αυτό ήταν το ”εύκολο”, έχει πέσει πολύ έξω.

Πρώτος σταθμός η Ιταλία και η Μπενετόν, με την οποία αγωνίστηκε μέχρι το 2007. Κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ιταλίας, ένα κύπελλο Ιταλίας και ένα Σούπερ Καπ, πριν κάνει το μεγάλο βήμα. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας τον κάλεσε και εκείνος αντάμωσε με τον Θοδωρή Παπαλουκά. Και μαζί, κατέκτησαν την Ευρώπη το 2008, στο Final Four της Μαδρίτης, στην κορυφαία -από πλευράς τίτλου- στιγμή της καριέρας του σε συλλογικό επίπεδο.

Μετά από μία VTB League και δύο πρωταθλήματα Ρωσίας, η αγαπημένη του Ιταλία τον φώναξε και πάλι, αυτή τη φορά για την μεγάλη Σιένα. Μέχρι το 2012, ο Ζήσης πρόλαβε να κατακτήσει όλα τα πρωταθλήματα, κύπελλα και Σούπερ Καπ της χώρας, με την Ρωσία να μπαίνει και πάλι στη ζωή του.

Η Ούνικς έδωσε τα χέρια με τον Έλληνα γκαρντ, για μία σεζόν, αλλά ήταν αρκετή για να πάρει το κύπελλο Ρωσίας. Η σεζόν 2014/15 ήταν ιδιαίτερη για τον ίδιο, καθώς στην Φενέρ δεν κατέκτησε κανένα τρόπαιο, κάτι… σπάνιο στην καριέρα του. Τα πράγματα άλλαξαν την τετραετία 2015-2019 με την Μπάμπεργκ, η οποία μάλιστα απέσυρε το #6 προς τιμήν του. Μαζί, πήραν το πρωτάθλημα Γερμανίας δύο χρονιές, όπως και το κύπελλο, ενώ πρόσθεσαν στο παλμαρέ του και ένα Σούπερ Καπ.

Το φινάλε στην παρουσία του εκτός συνόρων ήρθε μέσω της Ισπανίας, με τον Ζήση να καταφέρνει να αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης, παρά τα 35 του χρόνια. Η πορεία με την Μπανταλόνα ολοκληρώθηκε πρόωρα, με την μεγάλη του αγάπη, να τον καλεί και πάλι.

Η μεγάλη επιστροφή, 15 χρόνια μετά!

”Δεκαπέντε χρόνια σαν… αιώνας. Τόσο έμεινε μακριά από την ομάδα της καρδιάς του ο Νίκος Ζήσης”

”Νίκο, καλώς όρισες στο «σπίτι» σου”

Με αυτές τις δύο φράσεις ξεκίνησε και τελείωσε η επίσημη ανακοίνωση της ΑΕΚ στις 17/2/20, μίας ανακοίνωσης που περίμεναν για χρόνια οι φίλοι της ομάδας.

Ο Ζήσης φόρεσε ξανά την φανέλα της ομάδας, που αγάπησε όσο καμία και έμελλε να κατακτήσει ακόμα έναν τίτλο, ίσως τον πιο ”γλυκό”. Το Κύπελλο Ελλάδας 2020 έφτασε στα χέρια του, με τον ίδιο να είναι MVP.

Ακόμα πιο ωραίο όμως ήταν το συναίσθημα στην επιστροφή του. Το συναίσθημα που παίκτες σαν τον Ζήση πάντα έβαζαν πάνω από κάθε τίτλο και επιτυχία.

Αυτό ακριβώς έγινε και στο ”αντίο” του στα παρκέ στις 9/6/21, όταν με δάκρυα στα μάτια έκατσε για μία τελευταία φορά στον πάγκο. Τι κι αν η σεζόν 2020/21 δεν είχε κάποιο τρόπαιο; Δεν ήταν ποτέ αυτό το νόημα.

Η μεγαλύτερη αγάπη του (θα) έχει γαλανόλευκο χρώμα

H AEK ήταν η αρχή και το τέλος. Το πεπρωμένο του. Η Εθνική όμως θα είναι πάντα ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ζωή του.

”Η εθνική ομάδα κυλάει στο αίμα μου και ήταν, είναι και θα είναι η ομάδα της καρδιάς μου! Η φανέλα με το εθνόσημο με σημάδεψε, με καθόρισε, με στιγμάτισε και η περηφάνια που νιώθω για όλα αυτά τα καλοκαίρια που πέρασα αγωνιζόμενος για αυτήν δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις!”

Τα λόγια του για την Ελλάδα στο ”αντίο” είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Πέρα από τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, ταξιδιού, λύπης και πόνου με το εθνόσημο.

Ειδικά το τελευταίο, το έμαθε με το χειρότερο τρόπο. Κανείς  -πόσω μάλλον ο ίδιος- δεν θα ξεχάσει ποτέ το χτύπημα που σημάδεψε όχι απλά την καριέρα του, αλλά και την ζωή του.

Στις 23/8/06, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η Ελλάδα αντιμετώπισε την Βραζιλία και έδειχνε ότι θα περάσει μία εύκολη ημέρα. Τέσσερα λεπτά πριν ολοκληρωθεί το τρίτο δεκάλεπτο και με το σκορ στο +14, ο Ζήσης παίρνει την μπάλα για να επιχειρήσει ντράιβ. Στην κορυφή της ρακέτας βγαίνει ο Άντερσον Βαρεχάο, που απλώνει το χέρι του με σαφή πρόθεση να χτυπήσει τον Έλληνα γκαρντ.

Ο Ζήσης πέφτει κάτω. Αρχικά, ελάχιστοι κατάλαβαν τι είχε γίνει ακριβώς. Το ριπλέι ωστόσο της τηλεόρασης είναι ανατριχιαστικό. Και οι φόβοι επιβεβαιώνονται, με την Έλληνα γκαρντ να χτυπάει σοβαρά στο ζυγωματικό και να βγαίνει off για το υπόλοιπο τουρνουά.

”Πες μου γιατί το έκανες αυτό; Πήγες να με σκοτώσεις”

Ο Ζήσης δεν ξέχασε τι έκανε ο τότε παίκτης των Καβαλίερς. Δεν ήθελε καν να του ξαναμιλήσει. Ο χαρακτήρας του ήταν ανέκαθεν τέτοιος, που στο τέλος συγχώρεσε μία τέτοια πράξη.

”Ενώ τότε έδειχνε αμετανόητος, αργότερα το 2012 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, άλλαξαν τα πράγματα. Μόλις φτάσαμε εκεί, ένα μέλος της βραζιλιάνικης ομοσπονδίας με πλησίασε και μου είπε ότι ο Άντερσον θέλει να μου μιλήσει. Εγώ ήμουν ανένδοτος, δεν ήθελα. Το είχα ξεχάσει μεν, αλλά δεν ήθελα να του μιλήσω.

Κι αυτός ήρθε πίσω από την πλάτη μου στην παρουσίαση, χωρίς να δω ποιος είναι αρχικά και μου ζήτησε συγνώμη. Μου είπε ότι το κουβαλάει χρόνια αυτό, ότι τον ρωτούσε η οικογένειά του γιατί το έκανε αυτό, συγνώμη. Ε κι εγώ εκείνη τη στιγμή ένιωσα ότι ήταν ειλικρινές όλο αυτό και είπα περασμένα – ξεχασμένα”

Ο Ζήσης θα είναι πάντα κάτι παραπάνω από αυτό το συμβάν. Θα είναι μέλος του ”χρυσής γενιάς” του ελληνικού μπάσκετ -μέχρι την επόμενη- και ο άνθρωπος που πάντα ήταν εκεί, πρώτα για την ομάδα και τους συμπαίκτες του. Δεν υπήρχε ποτέ το ”εγώ” στο παιχνίδι του και την ζωή του. Και γι’ αυτό όλη η Ευρώπη έχει μόνο καλά λόγια να πει για τον παίκτη και άνθρωπο Ζήση.

Για τα τυπικά, ο Ζήσης πήρε μέρος σε 273 αγώνες με όλες τις Εθνικές ομάδες και μέτρησε 2.689 πόντους. Κατέκτησε συνολικά 7 μετάλλια, με το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005, το ασημένιο στο Παγκόσμιο του 2006 και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 2009 να ξεχωρίζουν.

Όπως και η ασίστ στο μεγάλο τρίποντο του Δημήτρη Διαμαντίδη το 2005 στον ημιτελικό με την Γαλλία. ”Βάλτο αγόρι μου”. Και το έβαλε.

Ο Ζήσης αποτελεί ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κεφάλαιο για το ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ελπίζουμε να γυρίσει σύντομα ξανά στο μπάσκετ.

Γιατί ο αθλητισμός χρειάζεται παίκτες/ανθρώπους σαν τον Ζήση. Όχι το αντίστροφο.

Νίκο, σε ευχαριστούμε πολύ για όλα!

Αναλυτικά όσα κατέκτησε ο Νίκος Ζήσης στους 1.365 αγώνες που έδωσε στην καριέρα του (σύλλογοι και εθνικές)

Διαβάστε επίσης:

Νίκος Ζήσης: Το ευρωπαϊκό μπάσκετ “αποχαιρετά” τον σπουδαίο Έλληνα!

Ντέιβιντ Μπλατ: “Εύχομαι ο γιος μου να γίνει παίκτης και άνθρωπος σαν τον Νίκο Ζήση” (video)

Δείτε εδώ τα τελευταία νέα