Του Στέφανου Τάτσιου/ info@eurohoops.net
Ένας από τους βασικούς λόγους που ο Ολυμπιακός της αγωνιστικής περιόδου 2020/21 δεν κατάφερε να πετύχει το μοναδικό και μεγάλο του στόχο με την επιστροφή στην οκτάδα και στα playoffs της Ευρωλίγκα ήταν η έλλειψη πολλών ποιοτικών λύσεων στα γκαρντ, αλλά και η αστοχία στις επιλογές ξένων παικτών που έγιναν στις συγκεκριμένες θέσεις.
Με αφορμή τα λάθη της περυσινής σεζόν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του μαζί με την διοίκηση αποφάσισαν πως πρώτο μέλημα στη φετινή offseason θα ήταν η διόρθωση του περυσινού λάθος και η ποιοτική αναβάθμιση στην περιφέρεια με παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και θα έχουν πολυσύνθετα χαρακτηριστικά στο τρόπο παιχνιδιού τους.
Σύμφωνα με αυτή τη λογική οι “ερυθρόλευκοι” που πέρυσι χρησιμοποίησαν συνολικά επτά παίκτες στις θέσεις του playmaker και του shooting γκαρντ, κινήθηκαν αποκτώντας συνολικά τέσσερις νέους παίκτες εκ των οποίων οι τρεις αγωνίζονται ως γκαρντ και διαθέτουν εξαιρετικό βιογραφικό (Ουόκαπ–Ντόρσεϊ) στο επίπεδο της Ευρωλίγκα.
Το Eurohoops μετά και την απόκτηση του Τάιλερ Ντόρσεϊ από τον Ολυμπιακό σας παρουσιάζει τις αλλαγές στην “ερυθρόλευκη” περιφέρεια από τη περυσινή σεζόν στο φετινό καλοκαίρι!
Σεζόν 2020/21: Έλλειψη χημείας και σταθερότητας παρά τις επτά επιλογές
Παίκτες στις θέσεις “1 και 2”: Σλούκας, Κόνιαρης, Νικολαΐδης, Σπανούλης, Χάρισον, Τζένκινς, ΜακΚίσικ, Λαρεντζάκης
Ο περυσινός Ολυμπιακός πήρε μία στρατηγική απόφαση να επενδύσει το παρόν και το μέλλον του στη περιφέρεια στον Κώστα Σλούκα ο οποίος επέστρεψε μετά από το καλοκαίρι του 2015 στην ομάδα και είχε τον απόλυτο μοναχικό ρόλο του καθαρόαιμου playmaker του ρόστερ.
Αν προσθέσουμε στο πλευρό του και το δίδυμο των νεαρών “άσσων” Κόνιαρη – Νικολαΐδη οι οποίοι δεν πήραν καθόλου ευκαιρίες και αγωνίστηκαν μαζί συνολικά σε 2 ματς Ευρωλίγκα, τότε θα αντιληφθεί ο καθένας πως ο “Σλου” αποτέλεσε τον μοναδικό άσσο του Ολυμπιακού της περασμένης σεζόν έχοντας βοήθειες μόνο από τους combo και shooting γκαρντ του ρόστερ.
Στο “2” και στο πλευρό του Σλούκα ο Γιώργος Μπαρτζώκας πέρα από τον θρύλο της ομάδας Βασίλη Σπανούλη και τον Σακίλ ΜακΚίσικ που συνέχισαν στον Πειραιά -με τον Αμερικανό να… ακουμπάει και στο “3”-, επένδυσε σε δύο άλλους Αμερικανούς και στον επίσης διεθνή Έλληνα γκαρντ Γιαννούλη Λαρεντζάκη.
Δυστυχώς για τον κόουτς και τον Ολυμπιακό οι λύσεις των δύο ξένων που αποκτήθηκαν δεν κρίνονται ως επιτυχημένες. Ο Άαρον Χάρισον με εμπειρία από EuroCup και Basketball Champions League και ο Τσαρλς Τζένκινς (μεγάλη διαδρομή στην Ευρωλίγκα) δεν κατάφεραν σχεδόν σε κανένα σημείο της σεζόν να κάνουν τη διαφορά ανεξαρτήτως αντιπάλου και θέσης στην πεντάδα. Εξαίρεση ίσως αποτελεί ο Αμερικανός shooting γκαρντ ο οποίος είχε κάποια καλά διαστήματα στη χρονιά, αλλά του έλειψε ξεκάθαρα η σταθερότητα.
Αν σκεφτεί κάποιος ότι Χάρισον και Τζένκινς είχαν συνολικά μαζί πέρυσι 6,5 και 2,9 πόντους αντίστοιχα με κατά μέσο όρο 34% στα τρίποντα μην βοηθώντας παράλληλα στη δημιουργία, αλλά ούτε και στην άμυνα (σπεσιαλιτέ του Τζένκινς) θα καταλάβει τα μεγάλα προβλήματα που είχε η περυσινή περιφέρεια του Ολυμπιακού.