Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο ΛεΜπρον Τζέιμς μπήκε στο ΝΒΑ το 2003 από το #1 και έκτοτε έχει κατακτήσει τα πάντα.
Είναι μία από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις παικτών, που δεν χρειάστηκαν το κολέγιο, για να δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Οι εκκωφαντικές εμφανίσεις του με το St. Vincent–St. Mary ήταν αρκετές, για να δημιουργηθεί ο μύθος του.
Δεν ήταν πάντα ο κορυφαίος. Όσο περίεργο και αν φαίνεται σε πολλούς -ειδικά στους φανς- ο ”Βασιλιάς” δεν ήταν πάντα ”Βασιλιάς”. Υπήρχε ένα παιδί στο high school καλύτερο από εκείνον. Τουλάχιστον, για μεγάλο διάστημα.
Ο Λένι Κουκ γεννήθηκε το 1982, δύο χρόνια πριν τον Τζέιμς. Κατάφερε από την junior χρονιά του να κάνει όλη την Αμερική να ασχοληθεί μαζί του. Άλλωστε, οι Αμερικανοί λατρεύουν να ανακαλύπτουν νέα ταλέντα μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Και φαίνεται πως είχαν βρει το επόμενο λαμπρό αστέρι του αμερικανικού μπάσκετ. Με 25 πόντους-10 ριμπάουντ-2 μπλοκς ανά ματς, δεν χρειάστηκε πολύ για να πείσει τους φιλάθλους και τους ανθρώπους του μπάσκετ.
Η απόλυτη επιβεβαίωση ήρθε το 2001, όταν ο Κουκ ήταν πρώτος στα rankings, πάνω από τον ΛεΜπρον Τζέιμς, αλλά και τον Καρμέλο Άντονι!
”Ο άνθρωπος που ήταν καλύτερος από τον ΛεΜπρον Τζέιμς”
Αυτό θα γράψουν -και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να γράφουν- τα μεγαλύτερα Μέσα των ΗΠΑ. Και η ευλογία, έγινε κατάρα, μέσα σε μία στιγμή.
Παρόλο που, η συνέχεια ήταν ακόμα πιο σαρωτική: 30 πόντοι-15 ριμπάουντ και ήδη όλα τα high schools της χώρας ήθελαν τον Κουκ. Όχι όμως μόνο αυτά. Για κακή του τύχη.
Το καλοκαίρι του 2002, ο 19χρονος πείστηκε να μπει στο Draft, μιας και αρκετές ομάδες του ΝΒΑ είχαν δείξει ενδιαφέρον. Και κάπου εκεί, όλα πήγαν στραβά. Στο τέλος της βραδιάς (26/6/02), ο Γιάο Μινγκ ήταν στο #1 και ο Κουκ πουθενά.
Αξίζει να σημειώσουμε κάπου εδώ ότι η αποκαθήλωση είχε ξεκινήσει λίγο νωρίτερα. Ο Κουκ είχε κερδίσει στη Νέα Υόρκη την ομάδα του Καρμέλο Άντονι και ετοιμαζόταν να κάνει το ίδιο και με τον ΛεΜπρον. Έναν άσημο παίκτη, που μέσα σε ένα βράδυ, έγινε ο… ”Εκλεκτός” (chosen one).
Ο Τζέιμς είχε 21 πόντους, ο Κουκ 9, αλλά το καλύτερο -χειρότερο για τον Κουκ- ήρθε στο φινάλε. Έχασε την μπάλα από τον ΛεΜπρον και εκείνος σκόραρε για τη νίκη. Ο διοργανωτής του camp, τα είπε όλα με μία ατάκα, πριν λίγα χρόνια:
”Ήταν μία μυστήρια εμφάνιση από ένα παιδί από το Οχάιο, που δεν είχε βρεθεί ακόμα στην μεγάλη σκηνή. Ήταν το μόνο camp στο οποίο βρέθηκε και αντιμετώπισε το #1 της χώρας. Αυτό τον έκανε γνωστό και όλοι ήθελαν να μάθουν γι’ αυτόν”
Ο Κουκ προσπάθησε να μπει στο ΝΒΑ μέσω του Summer League, προπονήθηκε με Σέλτικς και Σουπερσόνικς, αλλά ο χαρακτήρας του δεν ήταν και ο καλύτερος, όπως επισημαίνει και η μητέρα του:
”Ήταν ένας πιτσιρικάς, που είχε βγάλει ήδη κάποια λεφτά. Ένιωθε ότι ο κόσμος τού άνηκε. Το εκμεταλλεύτηκε. Δεν υπολόγισε καλά τα πράγματα, ότι όλα θα καταρρεύσουν, παρόλο που όλοι γύρω τού έλεγαν ότι θα πάνε όλα καλά. Έκανε πολλά λάθη, αλλά όσο αφορά την νοοτροπία του, έχει αλλάξει πια. Έχει ωριμάσει”
Αφού το όνειρο του ΝΒΑ κατέρρευσε νωρίς, αποφάσισε να παίξει σε μικρότερες κατηγορίες των ΗΠΑ. Με τους Μπρούκλιν Κινγκς, είχε 28,8 πόντους μέσο όρο, κάτι που έκανε τους Σέλτικς να τον καλέσουν ξανά στο Summer League.
Αλλά…
”Είχα την ευκαιρία να γίνει αστέρας του ΝΒΑ. Αλλά είχα δίπλα μου ανθρώπους, που μου είπαν να γίνω επαγγελματίας. Μου είπαν ότι θα με διαλέξουν. Δεν έπρεπε ποτέ να τους ακούσω”
Η συνεργασία δεν ευδοκίμησε και μερικά ματς αργότερα, αποφάσισε να μεταναστεύσει στις Φιλιππίνες και στην Κίνα, πριν επιστρέψει στην Αμερική, για το άδοξο φινάλε, μόλις το 2006, αν δεν τυπικά δεν έπαιζε ως τότε.
Το 2004, είχε ένα σοβαρό τροχαίο, το οποίο λίγο έλειψε να του κοστίσει το αριστερό του πόδι. Οι γιατροί δεν έδωσαν πολλές ελπίδες, παρόλα αυτά, ο Κουκ γλίτωσε τον ακρωτηριασμό και έμεινε για σχεδόν 3 χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι.
Προσπάθησε να επιστρέψει το 2008 με μία ομάδα από το Κουβέιτ, αλλά δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει, ούτε σωματικά, ούτε πνευματικά.
Απόρροια αυτής της ατυχίας ήταν -μεταξύ άλλων- η μεγάλη μεταβολή στο βάρος του. Έφτασε ακόμα και τα 135 κιλά, με τον ίδιο να ακολουθεί καριέρα στην μαγειρική. Το 2013, δημιούργησε ένα ντοκιμαντέρ με την ζωή του, θέλοντας να βοηθήσει τα νέα παιδιά με το παράδειγμα -προς αποφυγήν- που είχε ο ίδιος να προβάλλει.
”Το μήνυμά μου είναι ότι οι σπουδές πρέπει να έρχονται πρώτες. Στο τέλος, όταν μιλάμε για σπουδαστές-αθλητές, το ακαδημαϊκό κομμάτι πρέπει να είναι πάντα πρώτο”
Έχοντας πλέον νέο σκοπό στην ζωή του, αυτόν του μέντορα, ο Κουκ προσπάθησε και επέστρεψε στα παρκέ το 2019, έστω κι αν μιλάμε για ημι-επαγγελματικό επίπεδο. Οι Camden Monarchs του Νιου Τζέρσεϊ έκαναν το όνομα του Κουκ να ακουστεί και πάλι.
Αυτή τη φορά, για καλό λόγο.
Εμφανώς αδυνατισμένος, ο 39χρονος αγωνίστηκε και ένιωσε πιο καλά από ποτέ. Γιατί μπόρεσε να βοηθήσει με τον τρόπο του τα παιδιά της περιοχής, αλλά και να παίξει το παιχνίδι, που τόσο αγάπησε.
Ακόμα και αν αυτό δεν του ανταπόδωσε ποτέ την αγάπη αυτή.
”Στην αρχή, ήταν δύσκολο. Είδα παίκτες να παίζουν, παίκτες από τους οποίους ήμουν καλύτερος. Δεν μπορούσα να δω τίποτα που να αφορούσε τον ΛεΜπρον. Ένιωθα ότι έπρεπε να είμαι εγώ στην θέση του. Κάθε φορά που συναντώ το όνομά μου στο Διαδίκτυο, μιλούν για μένα και τον ΛεΜπρον.
Τα παιδιά διαβάζουν χωρίς εγώ να τους πω κάτι, ότι ήμουν εκεί με έναν τύπο, που αργότερα υπέγραψε τρελά συμβόλαια. Με ενοχλούσε όταν έλεγαν κάτι τέτοιο, ότι ήμουν υποτίθεται κάτι που δεν ήμουν στην πραγματικότητα. Τώρα όμως, όχι.
Ζω την ζωή μου”