Του Λευτέρη Μούτη/ moutis@eurohoops.net
Μετά από 145 συμμετοχές με την Εθνική, ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε να αποσυρθεί αφήνοντας μια τεράστια κληρονομιά πίσω του: του μεγαλύτερου σκόρερ της τελευταίας δεκαετίας και ενός μεγάλου ηγέτη! Το Eurohoops.net θυμάται τις μεγάλες στιγμές του “Kill-Bill” με την “επίσημη αγαπημένη”.
Ηταν πρωταγωνιστής και στις τρεις μεγάλες στιγμές της “επίσημης αγαπημένης” την τελευταία 15ετία και μάλιστα κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ όντας ο πρώτος σκόρερ της ομάδας σε όλα τα τουρνουά από το Μουντομπάσκετ του 2006 και μετά!
Από μικρός φαινόταν…
Η φήμη του ήταν πολύ γνωστή στη Λάρισα και σε όλο τον… κάμπο από μικρή ηλικία. Οταν όμως, εντάχθηκε σταδιακά στις μικρές εθνικές ομάδες, το όνομα του άρχισε να γίνεται γνωστό στο πανελλήνιο. Επιλέχθηκε πρώτη φορά σε μεγάλο τουρνουά ενόψει του Ευρωμπάσκετ Εφήβων το 2000 όταν πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο όντας ο τρίτος σκόρερ της ομάδας πίσω από τους Χρήστο Ταπούτο και Χάρη Μαρκόπουλο.
Επειτα, από αυτή τη διοργάνωση έγινε βασικό και αναντικατάστατο μέλος των Εθνικών ομάδων, στην Εθνική που πήρε μέρος στους Μεσογειακούς αγώνες το 2001, αλλά και στη Νέων που κατέκτησε το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας το 2002. Τότε ο Σπανούλης ήταν ο κορυφαίος πασέρ (μαζί με τον “Διόσκουρο”, Ζήση) της ελληνικής ομάδας.
Η άνοδος του ωστόσο, τα επόμενα χρόνια ήταν αλματώδης! Εκτόξευσε την ταχύτητα, την εκτελεστική του δεινότητα και την αντίληψη γηπέδου και αφού πήρε σημαντικό ρόλο στο Μαρούσι, πήρε το πρώτο μεγάλο παράσημο στην καριέρα του το καλοκαίρι του 2004.
Στο πλαίσιο της ανανεώσης της Εθνικής ο Παναγιώτης Γιαννάκης τον συμπεριέλαβε στην προεπιλογή, αλλά και στη δωδεκάδα, γνωρίζοντας μάλιστα την αμφισβήτηση από τους “ειδήμονες” που τον κατηγόρησαν για αβάντα του παίκτη του στο Μαρούσι. Η πορεία τους διέψευσε, καθώς ο “Kill-Bill” άρχισε να παίρνει σταδιακά ρόλο στην Εθνική και να αναδεικνύεται συνεχώς και πιο καθοριστικός.
Στο Βελιγράδι πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ κατακτώντας τον πρώτο σπουδαίο τίτλο της καριέρας του. Την επόμενη χρονιά ωστόσο, εκτοξεύθηκε! Στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας ο Σπανούλης αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της “γαλανόλευκης” στην πιο επική στιγμή ίσως στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ! O “Kill-Bill” διέλυσε τους Αμερικανούς με 22 πόντους σε μια εξαιρετική διοργάνωση που αποτέλεσε τουρνουά-γνωριμίας για τους Αμερικανούς, αφού την επόμενη σεζόν ο Σπανούλης θα αγωνιζόταν στο ΝΒΑ.
Αποτέλεσε εξέχων μέλος της καλύτερης περιφερειακής τετράδας που διέθετε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ. Το κουαρτέτο που συνέθεσε μαζί με τους Διαμαντίδη, Παπαλουκά και Ζήση ήταν μοναδικό και ήταν για αρκετά χρόνια το “άρμα μάχης” της Εθνικής!
Το 2007 η Εθνική έφθασε για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι στην τετράδα μεγάλης διοργάνωσης με τον Σπανούλη να είναι και πάλι ο πρώτος σκόρερ! Ολοι θυμούνται το μεγάλο τρίποντο με την Κροατία, αλλά συνολικά ήταν εξαιρετικός με αποκορύφωμα τον… μοιραίο ημιτελικό με την Ισπανία.
Παρόμοιο ήταν το σκηνικό και στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2008. Ο Σπανούλης ήταν εξαιρετικός στο προολυμπιακό τουρνουά του ΟΑΚΑ και ήταν ο πρώτος σκόρερ και πρώτος πασέρ στο Πεκίνο! Μάλιστα στον προημιτελικό με την Αργεντινή πήρε την ευθύνη του τελευταίου σουτ, αλλά αστόχησε. Αυτή ήταν η τελευταία παράσταση της θαυματουργής τετράδας.
Ωστόσο, το Ευρωμπάσκετ του 2009 ήταν το δύσκολότερο, καθώς απουσίαζαν για πρώτη φορά και ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης. Ο Σπανούλης ανέλαβε τον ηγετικό ρόλο στο παρκέ και οδήγησε την αποδεκατισμένη Εθνική στο χάλκινο μετάλλιο κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Φυσικά, είναι εκ των ων ουκ άνευ η υπενθύμιση ότι ήταν ο πρώτος σκόρερ της “γαλανόλευκης”.
Στο Μουντομπάσκετ του 2010, η… παράδοση του πρώτου σκόρερ τηρήθηκε με τον Σπανούλη να πετυχαίνει στο ματς των ομίλων με το Πουέρτο Ρίκο το ρεκόρ καριέρας του με την Εθνική. Πέτυχε 28 πόντους με Πουέρτο Ρίκο το 2010, ενώ το αμέσως ρεκόρ του ήταν με τον ίδιο αντίπαλο στο Προολυμπιακό τουρνουά το 2012 με 27 πόντους.
Το καλοκαίρι του 2011 ο Σπανούλης απείχε λόγω τραυματισμού από την “επίσημη αγαπημένη” και επέστρεψε για το προολυμπιακό της Βενεζουέλας, όπου ήταν και πάλι ο ηγέτης της ομάδας. Η Εθνική δεν πέτυχε το στόχο της να προκριθεί στο Λονδίνο, αλλά ο Σπανούλης πεισμωμένος από την αποτυχία είχε πει ότι “η Εθνική μού έχει προσφέρει πολλά και θα είμαι πάντα εδώ για να της τα ανταποδώσω, την αγαπάω αυτή την ομάδα. Θα αγωνίζομαι όσο είμαι υγιής! Μου έχει δώσει πολλές χαρές και πολλές λύπες όπως αυτή εδώ στο Καράκας. Θα είμαι πάντα πρόθυμος να προσφέρω. Είμαι στρατιώτης της Εθνικής”.
Οπως δηλαδή συνέβη και το επόμενο καλοκαίρι το 2013 στη Σλοβενία, όταν ο Σπανούλης αντιμετώπιζε προβλήματα τραυματισμών, αλλά έσφιξε τα δόντια και έδωσε το παρών. Με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στο κρίσιμο ματς με τη Φινλανδία, όταν αγωνίστηκε τρεις μέρες μετά από το διάστρεμμα που υπέστη.
Εβαλε την Εθνική και την προσπάθεια διάκρισης κάτω από την υγεία του και τον επαγγελματισμό του για να τιμήσει το εθνόσημο. Το περσινό καλοκαίρι δεν τα κατάφερε λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης τραυματισμού του και απείχε από το Μουντομπάσκετ.
Πήρε την απόφαση να δώσει την τελευταία του παράσταση με την “επίσημη αγαπημένη” στο φετινό Ευρωμπάσκετ, αλλά η αποστολή δεν κρίθηκε επιτυχημένη. Ηταν ωστόσο, και πάλι ο πρώτος σκόρερ σε μέσο όρο διατηρώντας μέχρι τέλους τη συνήθεια που άνοιξε από το 2006…
Στο μπάσκετ κερδίζει όποιος σκοράρει περισσότερους πόντους, αλλά ο Βασίλης Σπανούλης δίνει σε κάθε ομάδα του το πάθος, το πείσμα, την αποφασιστικότητα, την προσήλωση στο στόχο και την υπέρβαση του εφικτού που δεν μετριούνται με… πόντους.
Οι επιδόσεις του Βασίλη Σπανούλη με την Εθνική
| Διοργάνωση | Πόντοι | Ασίστ |
| Ευρωμπάσκετ 2015 | 11,4 | 5,2 |
| Ευρωμπάσκετ 2013 | 16,7 | 2,5 |
| Προολυμπιακό τουρνουά 2012 | 19,3 | 5,7 |
| Μουντομπάσκετ 2010 | 13,7 | 2,3 |
| Ευρωμπάσκετ 2009 | 14,1 | 4,2 |
| Ολυμπιακοί αγώνες 2008 | 14,3 | 3 |
| Προολυμπιακό τουρνουά 2008 | 12,8 | 3,8 |
| Ευρωμπάσκετ 2007 | 11,7 | 2 |
| Μουντομπάσκετ 2006 | 11,7 | 2 |
| Ευρωμπάσκετ 2005 | 2,4 | 0,3 |
| Ολυμπιακοί αγώνες 2004 | 3,8 | 1 |