Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
Ο Απόλλωνας ήταν ο μεγάλος θριαμβευτής στο παιχνίδι με τον Ηρακλή, χάρη στον αρχηγό του, Γιάννη Μολφέτα.
Ο 29χρονος φόργουορντ πήρε το επιθετικό ριμπάουντ μετά το άστοχο τρίποντο του Ντέιβις και με 1” να απομένει για το τέλος, έβαλε μπροστά την ομάδα του, χαρίζοντάς της τη νίκη με 82-81.
“Γενικά κοιτάζω πολύ τις φάσεις στα τελευταία δευτερόλεπτα, προκειμένου, εάν χαθεί το σουτ ή το οτιδήποτε, πρέπει να είναι κάποιος κοντά να διεκδικήσει ένα ριμπάουντ”, είπε ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Πατρινών για την τελευταία φάση, μιλώντας στο Eurohoops και πρόσθεσε: “Όταν πάσαρε ο Νίκος (Δίπλαρος) κλείνω προς τα μέσα. Όταν σουτάρει ο Ντέιβις πήγα ακόμα πιο μέσα, σχεδόν κάτω από το καλάθι, περιμένοντας μήπως χρειαστεί να κάνω κάποιο τιπ. Όταν βλέπω τη μπάλα να φεύγει από το χέρι του, καταλαβαίνω πως πάει έρμπολ. Τότε πήδηξα, όμως το έκανα νωρίς και φοβήθηκα μην πάει η μπάλα πάνω από τα δάχτυλά μου. Αλλά τελικά ήρθε στα χέρια μου και μπήκε ένα καλάθι πιυ μας έδωσε τη νίκη. Βέβαια, κάποιες τέτοιες στιγμές είναι τρομερές. Ήταν η κατάλληλη στιγμή. Είδα την φάση, πήδηξα, η μπάλα ήρθε κοντά μου και έτσι μπήκε ένα καλάθι σαν αυτό. Παίζει βέβαια μεγάλο ρόλο και η τύχη σε αυτό. Να βρεθώ εκεί εγώ, ο παίκτης να ολιγωρήσει ο αμυντικός. Είναι πολλά”.
Το παράδοξο της ιστορίας είναι πως αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Γιάννης Μολφέτας δίνει τη νίκη στον Απόλλωνα με επιθετικό ριμπάουντ. Συγκεκριμένα, το έχει κάνει και τη σεζόν 2018-19, όταν με καλάθι σχεδόν στην εκπνοή χάρισε το ροζ φύλλο στην ομάδα του απέναντι στον Ιπποκράτη Κω με 74-72.
Βέβαια, το τελευταίο που θέλει ο Γιάννης Μολφέτας είναι να γίνει ήρωας. Αντιθέτως, το μόνο που τον απασχολεί είναι η νίκη της ομάδας του. “Δεν σκέφτομαι ποτέ να γίνω ήρωας. Προτιμώ να κερδίζει η ομάδα και να είμαι μέλος της. Αυτό που θέλω πραγματικά είναι σε κάθε παιχνίδι να δίνω το 100% στην άμυνα και να συνεισφέρω με κάποιο τρόπο στην ομάδα μου, ώστε να πάρει το αποτέλεσμα. Το αν θα βάλω εγώ το καλάθι ή κάποιος άλλος, δεν με απασχολεί καθόλου, αλήθεια σου λέω. Θέλω απλά να βοηθάω στις νίκες της ομάδας”, ανέφερε αρχικά και στη συνέχεια πρόσθεσε: “Με τον Απόλλωνα υπάρχει πράγματι μια ξεχωριστή σχέση, γιατί είμαι παιδί της ομάδας και των ακαδημιών της. Όταν ήμουν μικρός έπαιζα στις ακαδημίες και μετά βάραγα το ταμπούρλο. Επιπλέον, ο αήμνηστος Ανδρέας Μολφέτας, ο θείος μου και νονός μου είχε τον Απόλλωνα ως την μεγαλύτερή του αγάπη”.
Ο Απόλλωνας βέβαια μπορεί να πήρε τη νίκη, όμως απώλεσε μια διαφορά 11 πόντων στο τέταρτο δεκάλεπτο. Έτσι, χρειάστηκε η τελευταία φάση, όπου ο Μολφέτας κατέβασε το ριμπάουντ και σκόραρε σχεδόν σε νεκρό χρόνο. “Όταν παίζεις εκτός έδρας στην Α1 και ειδικά με ομάδες που έχουν ιστορία και κόσμο, δεν μπορείς να καθησυχάζεσαι καθόλου. Πρέπει για 40’ να είσαι συγκεντρωμένος στο στόχο και στο πλάνο. Βέβαια είναι δύσκολο αυτό. Ειδικά σε αυτό το παιχνίδι είχε πάρα πολύ κόσμο. Είχε μια ατμόσφαιρα που σε έπιανε δέος και μόλις χαλαρώσαμε βάλανε κάποια σουτ μεγάλα και έβγαλαν και μερικές κρίσιμες άμυνες. Θα έλεγα πραγματικά πως ο κόσμος του Ηρακλή χτες ήταν ο 6ος παίκτης και όλοι μαζί έφτασαν ένα δευτερόλεπτο μακριά από τη νίκη. Αυτό το ματς πρέπει να μας γίνει μάθημα για να μην κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη και να φτάσουμε να χάσουμε ένα τέτοιο ματς”, τόνισε στο Eurohoops.
Ο Απόλλωνας έχει κάνει αίσθηση με τις εμφανίσεις του. Παίζει όμορφο μπάσκετ, είναι στο 3-3 και γενικά βγάζει κάτι θετικό. Αυτό όμως δεν σημαίνει τίποτα για τον 29χρονο άσσο. “Δεν πρέπει να καθησυχαστούμε και να κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά, ώστε η ομάδα να σωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί ακόμα δεν έχει σωθεί. Αυτό θα το κάνουμε με ωραίο μπάσκετ που απαιτεί συγκέντρωση, άμυνα και ενέργεια. Θεωρώ πως μέσα στην έδρα μας ειδικά θα πάρουμε αποτελέσματα”, δήλωσε και πρόσθεσε: “Πάντα είμαι προσγειωμένος προσωπικά. Και πέρσι που ήμασταν πρώτοι, έλεγα να κοιτάμε βήμα-βήμα την κατάσταση. Σίγουρα οι εκτός έδρας νίκες στην Α1 είναι διπλές, γιατί και με μια νίκη εντός έχεις πλεονέκτημα. Δεν θέλω να μιλήσω για πλέι οφ ακόμα, αλλά να πω πως χρειαζόμαστε ακόμα δουλειά σε κάποια πράγματα. Εάν το κάνουμε αυτό, ίσως πάμε και πιο ψηλά”.
Ο Γιάννης Μολφέτας είναι από τους παίκτες που γνωρίζουν όσο λίγοι τον Απόλλωνα. Ανδρώθηκε μέσα από αυτόν, τον έζησε στα δύσκολα χρόνια της Α2 και πλέον είναι αρχηγός του στην Stoiximan Basket League. Τι έχει όμως να πει ο έμπειρος φόργουορντ για τα προηγούμενα χρόνια του συλλόγου; “Όλες οι ομάδες μπορεί να έχουν κάποια προβλήματα στην πορεία της ιστορίας τους. Ο Απόλλωνας όντως πέρασε από αυτό το στάδιο και έπεσε κατηγορία. Εγώ ήμουν από εκείνους που ήρθαμε στην Α2 και με μεγάλο αγώνα την σώσαμε την ομάδα. Στη συνέχεια, άνθρωποι που αγαπούν τον Απόλλωνα και μιλάω για την διοίκηση, έκαναν τρομερό αγώνα. Θέλω να τους αφιερώσω και τη νίκη, γιατί πραγματικά υπάρχουν άνθρωποι στην ομάδα που σκίζονται για αυτή. Το λέω αυτό, έχοντας ζήσει την πρώτη χρονιά στην Α2 ένα σύνολο με πολύ χαμηλό μπάτζετ, μέχρι τα περσινά που ανεβήκαμε. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν κοντά μας όχι μόνο σαν διοίκηση αλλά και σαν φίλοι. Θεωρώ πως η ομάδα έχει μέλλον. Οι άνθρωποι που στηρίζουν την ομάδα έχουν μεράκι και όραμα. Δεν μπορείς να σταθείς σε παίκτες, γιατί κάποιος πρέπει να στηρίξει την προσπάθεια των παικτών. Φυσικά δεν μπορείς να πεις πως θα πρωταγωνιστήσουμε στην Α1, αλλά θα μπορέσει να είναι μια ομάδα που θα είναι από το 7 μέχρι το 9”.
Η περσινή άνοδος δεν ήρθε εύκολα. Αντιθέτως, για να περάσει στην Stoiximan Basket League η ομάδα της Πάτρας, έπρεπε να ξεπεράσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού Β”. Αυτό ήταν κάτι ξεχωριστό, όπως τόνισε ο Γιάννης Μολφέτας. “Ο Ολυμπιακός είτε είναι αντρικό, είτε παιδικό, έχει μια βαρύτητα. Αυτό το έχει δείξει με τα χρόνια και μπράβο τους, γιατί υπάρχει μια ομάδα που πρωταγωνιστεί και στην Ευρωλίγκα. Αυτό είναι καλό για την ίδια την Ελλάδα. Παίζοντας με μια τέτοια ομάδα, λες «παίζω με τον Ολυμπιακό, παίζω στο ΣΕΦ», οπότε υπάρχει ένα άγχος. Όμως μετά από ένα σημείο και βλέποντας το μπάσκετ που παίζαμε, θεώρησα πως η άνοδος θα κριθεί με τον Ολυμπιακό, αλλά θα έπρεπε να παιχτεί στην Πάτρα. Έτσι και έγινε και ανεβήκαμε”.
Τέλος, ο Γιάννης Μολφέτας κάνει έναν μικρό απολογισμό των όσων έχει ζήσει με τον Απόλλωνα, την ομάδα της καρδιάς του… “Είναι ένα μεγάλο όνειρο. Εάν μου έλεγε κάποιος πριν 10 χρόνια πως θα ζούσα όλα αυτά με τον Απόλλωνα, θα τον έλεγα τρελό. Αυτά τα καλάθια στο τέλος είναι στιγμές που μένουν. Οι άνοδοι, τα κύπελλα και οι προσωπικές επιτυχίες της στιγμής είναι πράγματα που μένουν και δεν τα ξεχνάς εύκολα. Έχει κάτι όμορφο όλο αυτό”.