Tου Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Τα σημάδια υπήρχαν από πέρυσι και για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια η Ισπανία δεν έχει το καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη. Η Τουρκία κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να κάνει το μεγάλο άλμα, εκμεταλλευόμενη τα δεδομένα της οικονομικής κρίσης και να διαθέτει το καλύτερο πρωτάθλημα στην γηραιά ήπειρο.
Στην τέταρτη, λοιπόν, χρονιά της κατάταξης των λιγκών της Ευρώπης του Eurohoops η ACB δεν είναι πρώτη, αλλά δεύτερη. Εντυπωσιακή είναι η άνοδος και της Ελλάδας που για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό έχει κι άλλα σημεία αναφοράς εκτός του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, ενώ και πάλι δεν υπάρχει νέα είσοδος στην δεκάδα με το Βέλγιο να μπορεί να θεωρηθεί ως η “ενδέκατη” λίγκα. Υπενθυμίζουμε ότι τα κριτήρια μας δεν είναι μόνο αγωνιστικά, αλλά περιλαμβάνουν την ανταγωνιστικότητα, το περιθώριο εκπλήξεων, των προϋπολογισμούς, την ποιότητα του ρόστερ, το μάρκετινγκ, την πρόωθηση του προϊόντος, τις προοπτικές ανάπτυξης και τις εγκαταστάσεις.
Δείτε τις προηγούμενες αξιολογήσεις για το 2014, το 2013 και το 2012.
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
Τουρκία – Super Ligi (+1)
Ισπανία – Liga Endesa (-1)
Λίγκα VTB (-)
Γερμανία – BBL (-)
Ελλάδα – ΕΣΑΚΕ (+3)
Γαλλία – ProA (-1)
Ιταλία – Legabasket (-1)
Αδριατική λίγκα – ΑΒΑ (-1)
Ισραήλ – Winner’s League (+1)
Λιθουανία – LKL (-1)
Τουρκία
Πλέον η Τουρκία τα έχει όλα: Παίκτες, προπονητές, ομάδες, γήπεδα, κόσμο, μάρκετινγκ, ενδιαφέρον από τα ΜΜΕ και κυρίως χρήματα. Το περυσινό πρωτάθλημα και το γεγονός ότι η Καρσίγιακα τελικά πήρε τον τίτλο αποδεικνύει πόσο ανταγωνιστική είναι η λίγκα, το να μπεις στα πλέι οφ δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση σχεδόν για κανέναν, η κορυφή δεν είναι “κλειδωμένη” από μία ή δύο ομάδες. Το μπάσκετ ζει την έκρηξη του, μερικές από τις σημαντικότερες μεταγραφικές κινήσεις στη γηραιά ήπειρο είχαν επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη και η τουρκική λίγκα έχει κυρίαρχο ρόλο στην Ευρώπη, προσέχοντας ακόμα και τις λεπτομέρειες, όπως τη μετονομασία του πρωταθλήματος σε “Super Ligi”, ένα μάλλον ταιριαστό όνομα.
Ισπανία
Η Ισπανία δεν έχει μεγάλες αλλαγές σε σχέση με την περυσινή σεζόν, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει και κάποια βελτίωση που να μπορεί να συγκριθεί με την τουρκική έκρηξη. Επιπλέον παρά το γεγονός ότι ομάδες σαν την Μάλαγα, την Βαλένθια, την Γκραν Κανάρια και το Μπιλμπάο καταφέρνουν να είναι απειλητικές, τα τελευταία χρόνια το δίδυμο Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα κυριαρχεί στους τελικούς. Υπάρχουν κάποια ελπιδοφόρα δείγματα, όπως η προσπάθεια της Μούρθια, όμως τα οικονομικά προβλήματα είναι πραγματικότητα για αρκετές ομάδες και οι οικονομικές εγγυήσεις που απαιτούνται για να αγωνιστεί κάποιος στην ACB, κάνουν αδύνατη, όπως έχει φανεί τα τελευταία χρόνια τον υποβιβασμό και την άνοδο από τη δεύτερη κατηγορία.
VTB
Η λίγκα VTB στο παρκέ μπορεί να συγκριθεί άνετα στο πρεστίζ και στο ταλέντο με την τουρκική και την ισπανική. Το ίδιο ισχύει για τα χρήματα που ξοδεύονται, τα οποία μάλιστα τα τελευταία χρόνια δημοσιοποιούνται επίσημα, κάτι μόνο στη VTB και την Γαλλία συμβαίνει. To μεγάλο πρόβλημα για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα είναι ότι ειδικά από τη στιγμή που έχασε τις ομάδες της Λιθουανίας και της Ουκρανίας, το ενδιαφέρον των φιλάθλων είναι εξαιρετικά περιορισμένο, όπως και ο κόσμος που εμφανίζεται στο γήπεδο. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό προϊόν που όμως ακόμα δεν έχει βρει το κοινό του.
Γερμανία
Η Γερμανία σταθερά τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί ως ένα από τα καλύτερα και σταθερότατα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Είναι γεγονός ότι οι ομάδες είναι σταθερές, υπάρχει οικονομική συνέπεια και το τρίο των Μπάμπεργκ, Μπάγερν και Άλμπα Βερολίνου έχει κερδίσει τον σεβασμό στην Ευρώπη. Ο κόσμος γεμίζει τα γήπεδα και το μάρκετινγκ πάει καλά με τον νέο πρόεδρο της λίγκας τον Στέφαν Χολζ να συνεχίζει να δηλώνει ότι στόχος του είναι το 2020 η Γερμανία να είναι το καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης. Όμως τα πράγματα δεν είναι απλά. Η ποιότητα του μπάσκετ, όπως φαίνεται από το επίπεδο των παικτών που αγωνίζονται στη Γερμανία, των γηγενών παικτών και τα αποτελέσματα των υπολοίπων ομάδων στην Ευρώπη δεν είναι ανάλογα με όσα συμβαίνουν εκτός παρκέ.
Ελλάδα
Μέσα σε ένα καλοκαίρι και παρά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης το ελληνικό πρωτάθλημα βελτιώθηκε εντυπωσιακά. Η Ελλάδα είχε πάντα μια αξιοπρεπή υποδομή σε επίπεδο γηπέδων, είχε την παράδοση, είχε το ταλέντο στο παρκέ και αυτό το ταλέντο μετά από αρκετό καιρό βρήκε οικονομική υποστήριξη και εκτός του διδύμου Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Οι νέοι ιδιοκτήτες της ΑΕΚ και του Άρη έχουν χρήματα για να στηρίξουν τις ομάδες του, ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μια σταθερά καλή πορεία πορεία τα τελευταία χρόνια και οι ομάδες εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης έχουν βρει τον ρόλο και τον χώρο τους στις τοπικές κοινωνίες. Παρότι ακόμα απέχει πολύ η ελληνική λίγκα από τα να συγκριθεί με τις εποχές της δόξας της, δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι είναι ίσως στην καλύτερη κατάσταση που ήταν ποτέ τελευταία δέκα χρόνια με δύο τηλεοπτικά κανάλια να καλύπτουν τη λίγκα και το ενδιαφέρον του κοινού να μεγαλώνει.
Γαλλία
Η γαλλική λίγκα τα τελευταία χρόνια είναι σταθερή και έχει σημαντικά πλεονέκτημα. Οικονομική συνέπεια, ανταγωνισμό, φανατικό κοινό. Τι δεν έχει; Ενδιαφέρον σε πανεθνικό επίπεδο, αφού δεν υπάρχει μια ομάδα που να μπορεί να μιμηθεί σε δημοτικότητα την εθνική Γαλλίας – ή ακόμα και τους Σαν Αντόνιο Σπερς – και να μπορεί παρά τα συνεχή άλματα του αθλήματος να κάνει το πρωτάθλημα πρώτο θέμα. Είναι θετικό ότι οι Γάλλοι βρήκαν μια πολυετή τηλεοπτική συμφωνία που θα στηρίξει την λίγκα τους, κάνοντας την “πακέτα” με την εθνική τους ομάδα, που αποτελεί και το λόγο της έκρηξης του αθλήματος στη χώρα.
Ιταλία
Η ιταλική λίγκα ψάχνει να βρει την ταυτότητα της και την παλιά της αίγλη. Το σκάνδαλο της Σιένα στέρησε από τη λίγκα ένα σταθερό πυλώνα, το Μιλάνο είναι μακράν η πιο εμπορική ομάδα, όμως αυτό δεν έχει μεταφραστεί και σε επιτυχία στο παρκέ. Ανταγωνισμός υπάρχει, όπως, η Σάσαρι απέδειξε περίτρανα, όμως λείπουν οι σύλλογοι που θα βοηθήσουν την λίγκα να αποκτήσει ενδιαφέρον πέραν των συνόρων μιας πόλης, ή που θα φέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα εκτός των συνόρων. Η οικονομική κρίση που συνεχίζεται και ρίχνει τα μπάτζετ των ομάδων επίσης δεν βοηθά, ενώ τα μεγάλα σκορ έχουν να κάνουν περισσότερο με το στιλ του παιχνιδιού της λίγκας που δεν βασίζεται στην άμυνα – για να το πούμε ευγενικά – παρά με το ταλέντο των παικτών.
Αδριατική λίγκα
Με το δίδυμο Ερυθρός Αστέρας και Τσεντεβίτα να έχει κυρίαρχο ρόλο, η Αδριατική λίγκα συνεχίζει να είναι ένα πρωτάθλημα πολλών ταχυτήτων όπου δύσκολα τα συγκεκριμένο δίδυμο δεν θα βρεθεί στο φάιναλ φορ. Ταλέντο υπάρχει, έστω κι ακατέργαστο, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όμως τα χρήματα και οι υποδομές είναι τεράστιο πρόβλημα με λίγες εξαιρέσεις και πιο πρόσφατο παράδειγμα την Παρτιζάν. Οι καλοί παίκτες από την Αδριατική πολύ γρήγορα μετακομίζουν για άλλες πολιτείες και παρά το ενδιαφέρον μπάσκετ μέσα στο παρκέ, εκτός γηπέδων υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα με τελευταίο αυτό που εντέλει τακτοποιήθηκε με την λίγκα να εναρμονίζει το καταστατικό της με τις απαιτήσεις της FIBA.
Ισραήλ
Το γεγονός ότι η Μακάμπι Τελ Αβίβ πέρυσι δεν πήρε το πρωτάθλημα, βοήθησε τη λίγκα και της έδωσε άνοδο μιας θέσης στην κατάταξη μας. Κακά τα ψέματα, το Ισραήλ παραμένει μέχρι αποδείξεως του εναντίου το πρωτάθλημα της Μακάμπι και όλες οι ειδήσεις που ενδιαφέρουν εκτός των συνόρων του προέρχονται από την “ομάδα του λαού”. Μπράβο, λοιπόν, στην Χαποέλ Εϊλάτ που πέρυσι κατάφερε να την αποκλείσει στα ημιτελικά, μπράβο στην Χαποέλ Ιερουσαλίμ που σιγά, σιγά αποδεικνύεται το αντίπαλο δέος. Παρόλα αυτά όταν μια ομάδα κυριαρχεί στα πάντα τόσο, όσο η Μακάμπι, είναι δύσκολο να αναπτυχθεί συνολικά μια λίγκα.
Λιθουανία
Σταθερή αξία, φανατικό κοινό και ένα αρκετά ενδιαφέρον πρωτάθλημα με αρκετό ανταγωνισμό. Παρόλα αυτά, με την Λιέτουβος Ρίτας τα τελευταία χρόνια να έχει χάσει τον βηματισμό της και την Ζαλγκίρις Κάουνας να κυριαρχεί ξανά, το ενδιαφέρον σιγά, σιγά ατονεί. Το συγκεκριμένο δίδυμο δύσκολα θα σπάσει και φέτος, παρά την εντυπωσιακή παρουσία της Νεπτούνας στην Ευρωλίγκα. Η Ζαλγκίρις, παρά τα χρέη της, είναι μάλλον πιο δυνατή μετά τις επιστροφές παικτών όπως ο Καλνιέτις και μόνο αν η Λιέτουβος αν υπερβεί τον εαυτό της, μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα. Οι σταθερές της λίγκας είναι πια το ταλέντο, το κοινό και η Ζαλγκίρις κατά συνέπεια το γεγονός ότι ο δεύτερος πόλος της λίγκας, η Λιέτουβος, δεν μοιάζει τόσο δυνατός όσο η Χαποέλ Ιερουσαλίμ στο Ισραήλ, αφήνει τους Λιθουανούς μισό βήμα πίσω.