Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
“Πώς περάσαν τα χρόνια, τι είναι αυτά που φορώ” λέει ένα τραγούδι του Χρήστου Δάντη. Κάπως έτσι σκέφτονται και οι παίκτες που, με τη φανέλα του Ολυμπιακού, κατέκτησαν την Ευρωλίγκα το 1997.
Από το έπος της Ρώμης, συμπληρώνεται σήμερα ένα τέταρτο αιώνα, όμως η αίγλη του τροπαίου και η τεράστια χαρά για τον πρώτο πανευρωπαϊκό τίτλο στον Πειραιά παραμένει.
Ρίβερς στο Eurohoops: “Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα δάκρυα χαράς των φιλάθλων το 1997 – Δεν κατάλαβα το γιατί δεν έμεινα στην ομάδα”
Πέρσι τέτοια μέρα (24/4) το Eurohoops είχε μιλήσει με τον Ντέιβιντ Ρίβερς, ο οποίος μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του από τότε. Φέτος, ο Παναγιώτης Φασούλας μας έκανε την τιμή να αποδεχθεί την πρόσκλησή μας και να μοιραστεί μαζί μας και εκείνος τις αναμνήσεις του, αλλά και να μας αποκαλύψει ανέκδοτες ιστορίες από τότε!
“Δυστυχώς έχω συνηδειτοποιήσει πως πέρασαν 25 χρόνια. Λέγαμε τότε πως το 87’ ήταν κάτι μακρινό και ήταν μόνο 10 χρόνια. Τώρα πέρασαν 27 από το 97’. Παραμένει πάντως σαν σκέψη δυνατή. Το ευχάριστο είναι πως είχαμε την τύχη να μας θυμούνται πολλές μέρες το χρόνο και όχι μόνο στα γενέθλια και τη γιορτή μας”, ήταν τα πρώτα λόγια της “Αράχνης” του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Παναθηναϊκός είχε βρεθεί αντιμέτωπος με τον Ολυμπιακό στους ημιτελικούς του 1994 και του 1995. Το 1997, οι δύο ελληνικές ομάδες κοντραρίστηκαν στο δρόμο για το Final Four, με τους Πειραιώτες να θριαμβεύουν, να παίρνουν εν τέλει το εισιτήριο για τη Ρώμη και εκεί να παίρνουν τον τίτλο. Αυτή ήταν και η διαφορά, σύμφωνα με τον Παναγιώτη Φασούλα…
“Θυμάμαι το πρωτοφανές άγχος που είχαμε. Ήταν από τα λίγα Φάιναλ Φορ που δεν αντιμετωπίσαμε τον Παναθηναϊκό, το οποίο ήταν μάλλον καλό για εμάς. Κάθε φορά που είχαμε ντέρμπι στον ημιτελικό, το μυαλό μας ήταν εκεί. Έπρεπε να κερδίσουμε αυτό το ντέρμπι. Μόλις το κέρδιζες, πήγαινες στον τελικό ξεφουσκωμένος. Ενδεχομένως αυτή να ήταν η διαφορά. Υπήρχε μεγάλο άγχος, γιατί έπρεπε επιτέλους να κερδίσουμε αυτό που έπρεπε να έχει κατακτήσει ο Ολυμπιακός το 1994. Η Μπαρτσελόνα είναι ένα τεράστιο όνομα και είναι σπουδαίο να κερδίσεις ένα ευρωπα:iκό απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Θυμάμαι πως είχαμε βγει και προσπαθούσαμε να ξε-αγχωθούμε. Ήμασταν όμως η καλύτερη ομάδα και αυτό αποδείχθηκε”.
Ο Ντούντα είχε πάει τους παίκτες βόλτα στη Ρώμη και σε μια παραλία εκεί κοντά, όπου οι Πειραιώτες έκαναν… κόντρα στο πέταγμα βοτσάλων. Ο Παναγιώτης Φασούλας θυμήθηκε τις σκέψεις που είχε τότε, οι οποίες έχουν ενδιαφέρον…
“Όταν πλησιάζαμε πάντα προς το καλοκαίρι, η σκέψη μας ήταν πώς θα κάναμε καλοκαίρι. Όχι πού θα πάμε, αλλά το αν θα είμαστε σε ένα ευχάριστο περιβάλλον και θα μας λένε μπράβο, ή θα έπρεπε να κρυβόμαστε. Βλέπαμε τη θάλασσα και σκεφτόμασταν αυτό: «Πού θα κάνουμε διακοπές φέτος, πρέπει να πάρουμε αυτό το τίτλο». Έπαιξε πάντως και αυτό το ρόλο του. Τα βότσαλα στη θάλασσα”.
Όπως είπαμε, το 1997 συνέβη πριν 25 χρόνια. Ένα τέταρτο του αιώνα λοιπόν πέρασε, όμως παρόλα αυτά, η επιτυχία αυτή, έχει ξεχωριστή σημασία για όλους τους συντελεστές. Ο Παναγιώτης Φασούλας εξηγεί πως “Ένας άνθρωπος που αγωνίζεται σε μια ομάδα, θέλει, πέραν της προσωπικής του επιτυχίας, να δοξαστεί και να δοξάσει την ομάδα. Για εμένα το ότι αφήσαμε αυτή τη κληρονομιά είναι το πιο σημαντικό. ο Ολυμπιακός κατέκτησε έστω και καθυστερημένα, την κορυφή της Ευρώπης το 1997. Δεν θα το ξεχάσει ποτέ κανείς Ολυμπιακός αυτό. Ήταν μια τεράστια επιτυχία, γιατί ήρθε με αντίξοες συνθήκες. Δεν είχαμε πλεονέκτημα και έπρεπε να αποκλείσουμε πολύ μεγάλες ομάδες για να φτάσουμε στη Ρώμη. Ήταν μια σκληρή χρονιά και επισφραγίστηκε με τον καλύτερο τρόπο”.
Πάμε τώρα στο… παράδοξο της ιστορίας. Τα μπουζούκια και τα κλαμπ συνηθίζεται να βλέπουν τους παίκτες μετά από νίκες των ομάδων. Αυτό όμως δεν συνέβη το 1997, σύμφωνα με τα όσα μας αναφέρει ο Παναγιώτης Φασούλας. Παράλληλα, όπως θα δείτε και στις παρακάτω γραμμές, πριν το Final Four, οι παίκτες είχαν κάνει κάτι που, σε άλλη περίπτωση, θα τους κόστιζε. Εκείνος ο Ολυμπιακός όμως, ήταν κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα!
“Αυτή η ομάδα δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Θα εκπλαγείτε, αλλά εμείς πάντα πηγαίναμε στα μπουζούκια και στα κλαμπ μετά από ήττες, όχι νίκες. Μας έβλεπαν και απορούσαν. «Πώς είστε εδώ, αφού χάσατε;», μας έλεγαν. Εμείς όμως έτσι καταλαβαίναμε ότι πρέπει να κάνει η ομάδα. Στις ήττες φαίνονται οι άντρες, όχι στις νίκες. Πριν το Ευρωπαϊκό στη Ρώμη, είχαμε πάει στη Βουλιαγμένη και κάναμε μπάνιο, παίζαμε πόλο στη θάλασσα. Έτσι και το μάθαινε ο οποιοσδήποτε προπονητής, ότι οι παίκτες ρισκάρουν να κρυώσουν και κάνουν τζετ σκι, θα μας είχαν δολοφονήσει. Έτσι σφυρηλατήθηκε η σχέση που είχαμε οι παίκτες μεταξύ μας και κορυφώθηκε την τελευταία στιγμή”.
Έχει υπηρετήσει την ομάδα ως παίκτης, αλλά και παράγοντας (στο μπάσκετ Γυναικών). Γι’ αυτό, ο Παναγιώτης Φασούλας είναι από τους πλέον κατάλληλους για να περιγράψουν το τι σημαίνει ακριβώς ο Ολυμπιακός…
“Ο Ολυμπιακός είναι η κορυφαία ομάδα της Ελλάδας, όχι λόγω των πολλών τίτλων σε όλα τα αθλήματα, αλλά για τον τρόπο που αγαπιέται σε όλες τις άκρες τις χώρας. Η αγάπη και η τρέλα για τον Ολυμπιακό είναι εντυπωσιακή. Η διαφορά τους είναι πως θα γκρινιάξουν πολύ δύσκολα και πάρα πολύ αργά. Θα πρέπει να φάνε πολλές σφαλιάρες και ταπείνωση για να αντιδράσουν. Καταλαβαίνουν πως οι αθλητές κάνουν κάτι που εκείνοι δεν μπορούν να κάνουν και το αναγνωρίζουν. Δεν νομίζουν πως είναι καλύτεροι από τους παίκτες που παίζουν. Ίσως να φταίει το ότι το όνομα δεν παραπέμπει σε τοπικιστικά χαρακτηριστικά”.
Τέλος, πάμε στο τώρα. Ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα στο Game 2 απέναντι στη Μονακό. Αυτό μπορεί να αλλάξει την ιστορία για την ομάδα, όμως ο Παναγιώτης Φασούλας παραμένει αισιόδοξος, τόσο για την πρόκριση στο Final Four, όσο και για την κατάκτηση του νταμπλ, το οποίο θα είναι το πρώτο μετά από 25 χρόνια!
“Ο Ολυμπιακός παρά την κακή εμφάνιση, μπορεί να γυρίσει την κατάσταση. Θεωρώ πως οι μεγάλες επιτυχίες και η μεγάλη ευχαρίστηση έρχονται μετά από αποτυχίες. Χωρίς κούραση δεν υπάρχει ξεκούραση. Δεν υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν μόνο κακές στιγμές. Έχω την πίστη και την ελπίδα ότι μπορεί να ανατραπεί αυτή η άσχημη εικόνα, να επιστρέψουν τη σειρά του Πειραιά και να πάρουν εκεί την πρόκριση. Φυσικά αυτό υφίσταται και για το ελληνικό πρωτάθλημα. Εάν με τόση δυσκολία φτάσει και στο Φάιναλ Φορ έχουν μεγάλη τύχη. Ο Ολυμπιακός φέτος έχει ένα κακό φέτος. Όταν χάνει, χάνει χωρίς να το παλέψει. Η κακή του εμφάνιση κρατάει 40 λεπτά”.
Πέραν των από πάνω, στη μεγάλη συνέντευξη που παραχώρησε ο Παναγιώτης Φασούλας στην κάμερα του Eurohoops, αναφέρθηκε ακόμα και στα παρακάτω…
- Την ιστορία για το «ένα μπου#$%λο είμαστε» στα αποδυτήρια
- Την αγάπη για την κόρη του και το μπάσκετ γυναικών που είναι για… γευσιγνώστες
- Την φιλοσοφία του Ντούσαν Ίβκοβιτς για την άμυνα που άλλαξε μετά από αίτημα των παικτών
- Τα πιο δεμένα αποδυτήρια της καριέρας του
- Την ομοιότητα του Ρίβερς με το Νίκο Γκάλη
- Τον λόγος που δεν έχει σουβενίρ από τότε
Αρκετά σας είπαμε. Ώρα να τα ακούσετε από τον ίδιο τον Παναγιώτη Φασούλα, σε μια απολαυστική συνέντευξη στο Eurohoops…
Κάμερα & μοντάζ: Κωνσταντίνος Δημητρίου