Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Ο Αμερικανός δοκιμιογράφος, Ραλφ Ουόλντο Έμερσον, επέμενε ότι «το μόνο άτομο που προορίζεται να γίνεις είναι το άτομο που αποφασίζεις να γίνεις». Η έννοια του αφηρημένου πεπρωμένου δεν του άρεσε.
Για τον Τζανή Σταυρακόπουλο, η έννοια της μπασκετικής μοίρας ήταν απλώς ένα δίλημμα. Αρχικά ήταν το «μπάσκετ ή βόλεϊ;». Στην πορεία ήταν η αναζήτηση της αγωνιστικής ταυτότητάς του, με το χάρισμα και το ένστικτο να υπερισχύουν. Στην πιο «λαμπερή» στιγμή της καριέρας του, ωστόσο, ο ρόλος ήταν εύλογα λιγότερο «φανταχτερός», αλλά το ίδιο σημαντικός. Η ίδια βραδιά, όμως, ήταν επίσης ένα τρόπον τινά δίλημμα για την ίδια την ομάδα του…
Στου Ντομινίκ τα μέρη…
Ο παλαίμαχος φόργουορντ που κάποτε «φόρτωνε» τα καλάθια των αντιπάλων με «40αρες» και «50αρες», με τη φανέλα των Αμπελοκήπων, έζησε – και μάλιστα βοήθησε – στις 11 Απριλίου 1996 (σ)την κατάκτηση του πρώτου Κυπέλλου Πρωταθλητριών για την Ελλάδα. Ακριβώς 27 χρόνια πριν, ο Παναθηναϊκός νικούσε τη Μπαρτσελόνα με 67-66 στον τελικό του Παρισιού και ο τότε 25χρονος Τζανής δεν το πίστευε.
Όπως ανάφερε στο Eurohoops, «όταν έπαιζα μόνο για διασκέδαση, δεν φανταζόμουν πως θα φτάσω να αγωνιστώ σε έναν ευρωπαϊκό τελικό».
Δεν είναι βέβαιος αν αυτός ήταν ο προορισμός του. Σημασία είχε ότι αποφάσισε εκείνος για το άτομο και τον παίκτη που προοριζόταν να γίνει. Μονάχα που για τη μεγάλη βραδιά του «τριφυλλιού» στη γαλλική πρωτεύουσα, επιμένει ακόμη «ήταν το πεπρωμένο εκείνης της ομάδας να κατακτήσει το πρώτο ελληνικό Πρωταθλητριών στη Γαλλία και στην πόλη που γεννήθηκε ο μεγάλος σταρ μας, Ντομινίκ Ουίλκινς! Η σημειολογία ήταν και παραμένει εμφανής».
