Της Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Ο Παλαίμαχος Διεθνής γκαρντ και νυν Διευθυντής της Eurohoops Academy κλείνει σήμερα τα 46 του χρόνια.
Οι επιτυχίες του είναι λίγο-πολύ γνωστές. Τα κύπελλα και τα ατομικά βραβεία δεν κοσμούν απλώς την τροπαιοθήκη του, αλλά και τις πιο λαμπρές σελίδες του ελληνικού και ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Για να τα καταφέρει, έμαθε με τον σκληρό τρόπο πώς είναι να είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος, αλλά στη… λάθος θέση. Μέχρι που η ικανότητα, οι συγκυρίες και κυρίως η σκληρή δουλειά και μία νοοτροπία έξω από τα συνηθισμένα (αλλά, ταυτόχρονα, και αυτονόητα) τον βοήθησαν να συνδυάσει αρμονικά τόπο και χρόνο.
Ο Θοδωρής Παπαλουκάς γεννήθηκε μία Κυριακή, στις 8 Μαΐου 1977 στην Αθήνα και μεγάλωσε στη γειτονιά των Ελληνορώσων, μεταξύ των ορίων των Δήμων Αθηναίων και Ψυχικού. Η αρχική επιθυμία για σπουδές στο Πολυτεχνείο – μαζί με μερικές σκέψεις για τη Γεωπονική σχολή – έμεινε στο περιθώριο όταν ασχολήθηκε επαγγελματικά με το μπάσκετ.
Το «όχι» στον Παναθηναϊκό και το κάλεσμα του «Ντούντα»
Η πρώτη μπασκετική αντίφαση της ζωής του ήταν πως ήταν ένας… ψηλός σε θέσεις των «κοντών». Παρόλα αυτά, παίζοντας σε Αμπελόκηπους, Δάφνη και Πανιώνιο, δεν πήρε τις ευκαιρίες του στις «μικρές» Εθνικές. Το 2001 αρνήθηκε τον Παναθηναϊκό, εξηγώντας στους αδερφούς Γιαννακόπουλου ότι δεν τίθεται θέμα χρημάτων και «θέλω να πραγματοποιήσω το όνειρό μου να παίξω στον Ολυμπιακό». Η σεζόν 2001-02 δεν εξελίχθηκε όπως περίμενε και αποχώρησε.
Το τάιμινγκ ήταν λάθος. Δεν συνέβη το ίδιο και με την κλήση του αείμνηστου πια, Ντούσαν Ίβκοβιτς, για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ ο «Τεό» ήταν με το στυλό στο χέρι για υπογραφές σε ιταλική ομάδα. Στη ρωσική πρωτεύουσα, αρχικά με τον «Ντούντα» και μετά με τον Ετόρε Μεσίνα, βρήκε τον μπασκετικό εαυτό του και παρά τις στιγμές μοναχικότητας, είχε παρέα τον σκύλο του, τον «Πειρατή», με τον οποίο έχει εκμυστηρευτεί πως «στις βραδινές βόλτες, ακόμη και στους -20 βαθμούς, κάναμε μεγάλες κουβέντες και μία φορά, στην Κόκκινη Πλατεία, κατούρησε το Μαυσωλείο του Λένιν και τρέχαμε να φύγουμε!».
MVP και… προνομιούχος
Όταν μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκα το 2006, στο φάιναλ φορ της Πράγας και μάλιστα με τον ίδιο ως MVP, τον κατηγόρησαν για κακές σχέσεις με τον κόουτς Μεσίνα, είχε αστειευτεί στο «ΕΘΝΟΣΠΟΡ» (στις 2/5/06), λέγοντας «ναι… Δεν μιλιόμαστε. Εκτός αν εκείνος που αγκάλιασα μετά τον τελικό ήταν σωσίας του!». Στη Μόσχα η αυτοπεποίθησή του «εκτοξεύθηκε» και αυτό αποτέλεσε «ευλογία» και για την Εθνική. Το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και το ασημένιο στο Μουντομπάσκετ του 2006 το επιβεβαίωσαν.
Ο συγκάτοικός του στις αποστολές της Εθνικής, Παναγιώτης Βασιλόπουλος, τον αποκαλούσε «χάκερ», εξηγώντας στο περιοδικό «Εικόνες» πως «ο Θοδωρής κοιμόταν το πρωί γιατί το βράδυ δεν άφηνε το λάπτοπ από τα χέρια του!». Σε συνέντευξή του στη «Lifo» (23/9/22), ο Παπαλουκάς έχει επισημάνει ότι «είμαι control freak», χαρακτήρισε το μπάσκετ «πανεπιστήμιο της ζωής μου» και τόνισε πως «ο αθλητισμός μού έδωσε την ευκαιρία να είμαι πιο επιλεκτικός και γι’ αυτό ευγνωμονώ το μπάσκετ και θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο».