Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τα μεγάλα ραντεβού είναι για τις μεγάλες ομάδες. Κι οι μεγάλες στιγμές για τους μεγάλους παίκτες. Στο πέρασμα των χρόνων τα μεγάλα παιχνίδια σε Final Four (1988-σήμερα) στην Ευρωλίγκα ήταν πολλά, λίγα σουτ έκαναν τη διαφορά.
Το Eurohoops συνέθεσε το Top 5+1 σε τελικό:
Το πάρτι(ζαν) της ζωής τους
ΠΟΙΟΣ: Σάσα Τζόρτζεβιτς (Παρτιζάν)
ΠΟΥ: Abdi Ipekci, Κωνσταντινούπολη
ΠΟΤΕ: 16 Απριλίου 1992
ΓΙΑΤΙ: Χοβεντούτ-Παρτιζάν 70-71
Η Παρτιζάν είχε πολύ πιο σοβαρά πράγματα να σκέφτεται, άλλωστε, ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία την είχε στείλει εξόριστη στο προάστιο της Μαδρίτης, στη Φουενλαμπράδα. Το μπάσκετ ήταν η διέξοδος από όλα αυτά κι η κατάκτηση του τροπαίου στην Κωνσταντινούπολη το 1992 η απόλυτη ανταμοιβή σε μία προσπάθεια που ίσως να μην έχει όμοια. Το καλάθι του Τομάς Γιοφρέσα πάνω στην άμυνα του Ζόραν Στεφάνοβιτς ακόμη λίγο και θα είχε γράψει αλλιώς την ιστορία στον τελικό, αλλά… Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς πήρε γρήγορα την επαναφορά από τον Σλάβισα Κοπρίβιτσα, διέσχισε άλλο τόσο γρήγορα το παρκέ, σηκώθηκε για το τρίποντο της νίκης και… διάνα!
Ο “Σάλε” είχε ακόμα μαλλιά, ο rookie “Ζοτς” μόλις το πρώτο του τρόπαιο…
Ένα και να καίει
ΠΟΙΟΣ: Κορνίλιους Τόμπσον (Χοβεντούτ)
ΠΟΥ: Yad Eliyahu, Τελ Αβίβ
ΠΟΤΕ: 21 Απριλίου 1994
ΓΙΑΤΙ: Ολυμπιακός-Χοβεντούτ 57-59
Μέχρι το νικητήριο τρίποντο είχε σουτάρει στη διοργάνωση άλλες 14 φορές όλες κι όλες πίσω από τη γραμμή των -τότε- 6,25μ. κι είχε ευστοχήσει στις τέσσερις. Στον δε τελικό είχε 0/1 μέχρι τα -18″. Έβαλε το επόμενο. Ήταν και τελευταίο εύστοχο, δικό του, της Χοβεντούτ, όλων. Ο Κορνίλιους Τόμπσον σημάδεψε τη μάχη τροπαίου στο Τελ Αβίβ το 1994, όπως ακριβώς είχε σημαδέψει για να σκοράρει και να εκτελέσει τον Ολυμπιακό. Ο χρόνος περίσσευε για να γίνουν τα πάντα, αλλά τίποτα δεν ήταν γραφτό να στερήσει από τον ίδιο και τη Χοβεντούτ μία θέση στην αιωνιότητα.
Κορνίλιους Τόμπσον, 9 πόντοι με 3/10 σουτ εντός παιδιάς…
“Ίμπο”! “Ίμπο”!
ΠΟΙΟΣ: Ιμπραήμ Κουτλουάι (Παναθηναϊκός)
ΠΟΥ: PalaMalaguti, Μπολόνια
ΠΟΤΕ: 5 Μαΐου 2002
ΓΙΑΤΙ: Κίντερ Μπολόνια-Παναθηναϊκός 83-89
Εκείνη ήταν γηπεδούχος. Και φαβορί. Εκείνος είχε χρειαστεί ένα ανέλπιστο δώρο την προτελευταία αγωνιστική στο Top 16 (Ολυμπιακός-Ολίμπια Λιουμπλιάνα 85-89) μόνο και μόνο για να είναι παρών στο Final Four το 2002. Τα δώρα δεν επιστρέφονται. Με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα να παίζει από πόιντ γκαρντ μέχρι πάουερ φόργουορντ, τον rookie στη διοργάνωση Λάζαρο Παπαδόπουλο να παίζει σαν παλιός και τον Ιμπραήμ Κουτλουάι να σκοράρει το μεγάλο τρίποντο (80-85) η ολική επαναφορά στην έδρα της Κίντερ Μπολόνια απείχε μόλις 49″ μακριά.
Στο μπάσκετ τα 49″ ισούνται με αιωνιότητα, αλλά άπαξ κι ο “Ίμπο” άρχισε να πανηγυρίζει, πρώτα μόνος του και στη συνέχεια με τον “Ζοτς”, όλα είχαν τελειώσει…
ΤΟ “πεταχτάρι”
ΠΟΙΟΣ: Γιώργος Πρίντεζης (Ολυμπιακός)
ΠΟΥ: Sinan Erdem Dome, Κωνσταντινούπολη
ΠΟΤΕ: 13 Μαΐου 2012
ΓΙΑΤΙ: ΤΣΣΚΑ Μόσχας–Ολυμπιακός 61-62
Η χρονιά είχε αρχίσει για τον Ολυμπιακό με τρεις ήττες στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια. Και 0-2 στο Top 16. Έμελλε να συνεχιστεί με break στην πρεμιέρα των playoffs με τη Σιένα, πρόκριση στο Final Four με 1-3, πρόκριση στον τελικό επί της Μπαρτσελόνα (68-64) και να ολοκληρωθεί με την κατάκτηση του τροπαίου στην Κωνσταντινούπολη το 2012. Τι κι αν είχε βρεθεί στο -19 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο 28′; Με αντεπίθεση διαρκείας, 0/2 ελεύθερες βολές του Ραμούνας Σισκάουσκας στα -9,7″ με το σκορ στο 61-60 υπέρ της ρωσικής ομάδας και τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή για να υποδεχθεί τη μπάλα από τον Βασίλη Σπανούλη τα “μωρά” του αείμνηστου Ντούσαν Ίβκοβιτς κατόρθωσαν το ακατόρθωτο.
Με διαφορά το πιο διάσημο “πεταχτάρι” στην καριέρα του Γιώργου Πρίντεζη.