Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Εκείνη η διαπίστωση του Πάολο Κοέλιο στον «Αλχημιστή», αυτό το «όταν επιθυμείς κάτι έντονα, το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις», είναι μάλλον πολύ… χιολοτραγουδισμένη και απλοϊκά συνηθισμένη για τον ξεχωριστό, σε χαρακτήρα και ιδιόμορφο ταλέντο, Σάσα Βεζένκοφ.
Ούτως ή άλλως, ο MVP της φετινής Ευρωλίγκα δεν είχε ποτέ την ψευδαίσθηση ότι το (μπασκετικό) σύμπαν απλώς θα του χαρίσει κάτι. Αυτό ήταν κάτι ιδιαιτέρως εύκολο, πιο απλό και από οποιοδήποτε άλλοθι για εκείνον. Ο Βούλγαρος φόργουορντ, δεν ήταν ποτέ συνηθισμένος και, επιπλέον, ήθελε πάντα να έχει τον έλεγχο των αποφάσεών του.
Με την ίδια «ευλάβεια» κάθε επιλογής του, αποφάσισε το Σάββατο (1/7) να αφήσει τον Ολυμπιακό και να εκπληρώσει το παιδικό όνειρο του ΝΒΑ, υπογράφοντας στους Κινγκς. Ο Πλάτωνας συμβούλευε πως «η καλή απόφαση πρέπει να βασίζεται στη γνώση και ότι στους αριθμούς». Αυτή είναι μία αρχική διαφορά της ομάδας του Σακραμέντο με τον Σάσα Βεζένκοφ…
«Η δυσκολότερη απόφαση της ζωής μου»
Οι «βασιλιάδες», όπως συνήθως συμβαίνει με τα αμερικανικά μπασκετικά «φλερτ», «θαμπώθηκαν» από τα στατιστικά του. Ο ίδιος, όμως, όσο κι αν περίμενε για την, όπως ομολόγησε, «δυσκολότερη απόφαση της ζωής μου», δεν περίμενε να επιλέξει κυρίως βάσει των αριθμών και των χρημάτων που θα διάβαζε στα πολυσέλιδα έγγραφα των συμβολαίων που αντάλλαξε με τη διοίκηση της ομάδας από την Καλιφόρνια.
Σάσα Βεζένκοφ: Η θάλασσα μέσα του
Ο Σάσα Βεζένκοφ λάτρεψε την πορτοκαλί μπάλα από μικρός, στην Κύπρο, όπου γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1995 και όπου ο πατέρας του, Σάσο, αγωνιζόταν στην ομάδα μπάσκετ του ΑΠΟΕΛ. Αυτή ήταν και η πρώτη ομάδα του πιτσιρικά (Αλέξανδρου και μετέπειτα) Σάσα. Το όνομα του μπαμπά και τα πρώτα «ίχνη» ταλέντου δεν έκαναν δεδομένη την πρόοδό του.
Η… λύση στην εσωτερική αμφιβολία
Ο μικρός Σάσα μεγάλωνε, ωρίμαζε ταχύτερα από την ηλικία που αναγραφόταν στην ταυτότητά του, ωστόσο, όπως θα καταλάβαινε στην πορεία, σε όλη την καριέρα του θα καλούνταν να «λύσει» ένα «παζλ» που του προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα. Το μπάσκετ έγινε η ζωή του, αλλά ταυτόχρονα και μία αφόρητη πίεση. Το παραδέχθηκε πρόσφατα, στην ανάδειξή του σε πολυτιμότερο παίκτη της Ευρωλίγκα, λέγοντας ότι «μερικές φορές είχα δικαιολογίες ή κάποιος ίσως δεν ήταν δίκαιος απέναντι μου…
»Υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες στην Ευρωλίγκα, επομένως πρέπει να είσαι πνευματικά προετοιμασμένος ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά ή όπως το έχεις σκεφτεί. Δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα στο 100%. Πρέπει είναι είσαι σκληρός πνευματικά και να έχεις κοντή μνήμη. Υπήρχαν στιγμές που ήμουν πεσμένος και ήθελα να τα παρατήσω! Δεν πίστευα ότι άξιζα όσα μου έδιναν, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Το να είσαι νευρικός είναι πολύ εύκολο, αλλά θα έλεγα στον νεαρότερο εαυτό μου “έκανες πολύ καλή δουλειά που δεν τα παράτησες”».
Η «εκτόξευση» στον Άρη!
Το 2009, λίγο πριν κλείσει τα 15 του, μετακόμισε στα τμήματα υποδομής του Άρη. Οι «κίτρινοι» τον απέκτησαν χωρίς ανταλλάγματα στον ΑΠΟΕΛ, με μοναδική υποχρέωση να καλύπτουν τα δίδακτρά του στο αμερικανικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, το «Pinewood». Το παιχνίδι «ξεχείλιζε» από το μυαλό και το μπασκετικό IQ του και – έχοντας επιλέξει τις «μικρές» Εθνικές της Βουλγαρίας – «έλαμψε» στα Ευρωμπάσκετ Κ-16 (2011), Κ-18 (2013) και Κ-20 (2014), ως κορυφαίος σκόρερ και στα τρία τουρνουά!
Η επιλογή υπηκοότητας (έχει κυπριακό διαβατήριο και στη συνέχεια έλαβε και το ελληνικό) ήταν η πρώτη μεγάλη απόφασή του. Το 2011 ήρθε η δεύτερη, αφήνοντας στην άκρη την υποτροφία του πανεπιστήμιου Ζέιβιερ και μένοντας στον Άρη. Στο «Αλεξάνδρειο» τιμήθηκε δις ως κορυφαίος νέος παίκτης της Α1 και ως ο Πιο Βελτιωμένος του πρωταθλήματος και οι Θεσσαλονικείς κατάλαβαν πως οι ικανότητές του τον προόριζαν για αλλαγές.
O MVP… χωρίς διαβατήριο στη Μπάρτσα
Τη σεζόν 2014-15 έγινε ο νεαρότερος πρώτος σκόρερ (μ.ό. 16,8π.) και MVP στην ιστορία της Α1, ήταν δεύτερος ριμπάουντερ (7,3) και η συνηθισμένη εξέλιξη ήταν ο μεταγραφικός «καυγάς» Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού για την υπογραφή του. Τα πρωτοσέλιδα εκείνου του καλοκαιριού τον έφερναν κοντά στο «τριφύλλι». Η ρήξη των «πράσινων» με τον ατζέντη του, Τιμ Λώτσο, για άλλη υπόθεση, όμως, περιέπλεξε το θέμα. Οκτώ χρόνια μετά, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε αναφέρει στα social media πως «ο εκπρόσωπός του δεν πίστευε ότι ο Σάσα “χωρά” στην ίδια ομάδα με τον Μήτογλου»…
Ο Βεζένκοφ δεν είχε αποκτήσει ακόμη το ελληνικό διαβατήριο και οι «αιώνιοι» έδειχναν γενικά διστακτικοί. Ο νεαρός πήρε τη μεγάλη απόφαση και στα 20 του επέλεξε τη Μπαρτσελόνα. Δικαιώθηκαν εκείνοι που, στη θεωρία, πίστευαν πως η ταχύτητά του δεν ταιριάζει στον ισπανικό «τρελό» ρυθμό και δεν βρήκε ευκαιρίες ούτε με τον κόουτς Πασκουάλ (μ.ό. 2,7π. σε 9΄ στην Ευρωλίγκα και 4μ3π. σε 15΄ στην ACB) ούτε με τον Γιώργο Μπαρτζώκα (μ.ό. 7,5π. σε 18΄).
Η επιμονή-παραμονή στον Ολυμπιακό
Το ίδιο συνέβη, αρχικά, και με τους Ντέιβιντ Μπλατ και Κεστούτις Κεμζούρα, όταν το 2018 επέστρεψε στην Ελλάδα για τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι», στην πρώτη σεζόν που είχαν μείνει εκτός ελληνικού πρωταθλήματος (αγωνίζονταν στην Α2 με την αναπτυξιακή ομάδα τους), άρχισαν την Ευρωλίγκα με ρεκόρ 6-9 και τον Βεζένκοφ να μετρά μ.ό. 3,7 πόντους σε 9΄ συμμετοχής… Η πρόσληψη του Γιώργου Μπαρτζώκα, τον Ιανουάριο του 2020, έφερε μπροστά του ένα γνώριμο πρόσωπο, αλλά τον έφερε και πάλι ενώπιον μίας μεγάλης απόφασης.
Ο Βεζένκοφ σκεφτόταν έντονα να αποδεχθεί μία προσφορά από την Τενερίφη, ώστε να βρει και πάλι λεπτά στο παρκέ. Κάποιοι στο ΣΕΦ συμφωνούσαν με τον δανεισμό του. Ο εκπρόσωπός του ζήτησε τη συμβουλή του πατέρα του, επίσης ατζέντη, Νικ Λώτσου. Η εμπειρία του τελευταίου έλεγε να κάνει υπομονή. Ωστόσο, ξεκαθάρισε στον γιο του πως πρέπει να αφήσει τον ώριμο Σάσα να πάρει μόνος του απόφαση. Επέλεξε να μείνει και δικαιώθηκε.
Η περισσότερη κυκλοφορία που απαίτησε και εφάρμοσε ο κόουτς Μπαρτζώκας ανέδειξε το παιχνίδι του Βεζένκοφ, ο οποίος στο μεταξύ είχε δουλέψει σκληρά πάνω στη ταχύτητά του και στη γρήγορη εκτέλεση στο σουτ. Σε πολλές περιπτώσεις, σκόραρε ασταμάτητα και, όπως συχνά και ο Κλέι Τόμπσον των Ουόριορς, δίχως να κάνει ντρίμπλα! Αυτό χάρισε και πάλι αυτοπεποίθηση στον Βούλγαρο, ο οποίος παρά τις «θολές» σκέψεις για την πορεία της καριέρας του, δεν σταμάτησε ποτέ να προπονείται έντονα. Την περίοδο του κορονοϊού «κλείστηκε» για τέσσερις μήνες σε ένα γήπεδο στη Βουλγαρία και έγινε ακόμη καλύτερος.
Το δικό του «παζλ» αποφάσεων
Το «παζλ» της καριέρας του ήθελε πάντοτε να το συμπληρώνει μόνος, όσο κι αν γνωρίζει φυσικά πως πολλά «κομμάτια» του δεν ανήκουν στη δική του ευχέρεια, όχι απλώς επειδή το μπάσκετ είναι ομαδικό σπορ. Αυτή η ευχέρεια «ελέγχου» έμοιαζε αντιφατική, διότι ποτέ του δεν επιδίωξε να είναι το κέντρο της προσοχής. Δεν αποτελεί συνέχεια στους «λαμπερούς» MVP της Ευρωλίγκα, δεν καρφώνει, δεν μιλά πολύ μέσα στο παρκέ και δεν προσφέρει τίτλους στις συνεντεύξεις του. Οι Σακραμέντο Κινγκς, άλλωστε, ξέρουν πως όσο κι αν οι ατομικές διακρίσεις του είναι σημαντικές, επέλεξαν, κατά το κοινώς λεγόμενο στο ΝΒΑ, έναν παίκτη «κάτω από το ραντάρ».
Ο πρώην πια σταρ του Ολυμπιακού έκανε μόνος του άλλη μία επιλογή, για να γίνει ο δεύτερος Βούλγαρος, μετά τον Γκεόργκι Γκλούτσκοφ, που θα παίξει στις Η.Π.Α.. Ο Θίοντορ Ρούζβελτ έλεγε πως «σε κάθε στιγμή αποφάσεων, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι το σωστό, το επόμενο καλύτερο είναι το… λάθος και το χειρότερο είναι να μην κάνεις τίποτε». Ο Σάσα Βεζένκοφ γνωρίζει πως όλες οι αποφάσεις του θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Εκ των προτέρων, το μόνο που μετρά είναι η τελευταία αναφορά της παραπάνω ατάκας του Αμερικανού προέδρου…
Διαβάστε ακόμη:
- Ο Βεζένκοφ αποφάσισε: Αφήνει τον Ολυμπιακό για τους Κινγκς και το ΝΒΑ
- Βεζένκοφ: “Η πιο δύσκολη επιλογή που έχω κάνει ποτέ, σαν να αφήνω ένα κομμάτι της καρδιάς μου πίσω”
- Σάσα Βεζένκοφ στο Eurohoops: «Φέτος είμαι πιο έτοιμος, σωματικά και πνευματικά»
- Σάσα Βεζένκοφ: Από “ανεπιθύμητος”, κορυφαίος της Ευρώπης!