Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Οι μέρες είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Η ώρα ήταν διαφορετική. Πριν από δεκατρία χρόνια, σε ένα ζεστό βράδυ της 11ης Ιουλίου 2010, γύρω στα μισά του πρώτου ημιχρόνου του τελικού του Μουντιάλ ανάμεσα στην Ισπανία και την Ολλανδία, ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτηση του σταρ του Παναθηναϊκού, Βασίλη Σπανούλη!
Τούτη τη φορά ήταν ντάλα μεσημέρι της 8ης Ιουλίου 2023, όταν έγινε γνωστό πως ο Κώστας Σλούκας ακολουθεί την αντίθετη διαδρομή, η οποία στην τοξικότητα της αθλητικής (και όχι μόνο) Ελλάδας μάλλον αποτελεί με κάτι σαν… κήρυξη «πολέμου». Άλλωστε, το κλισέ παρόμοιων μετακινήσεων είναι εκείνο το περίφημο, «διέβη τον Ρουβίκωνα»…
Όπως είχε κάνει το 49 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας, περνώντας τον ομώνυμο ποταμό στο Ρίμινι της Ιταλίας και κινούμενος εναντίον του άλλοτε συμμάχου του, Πομπήιου. Εκείνη η φράση ουσιαστικά έμεινε στην ιστορία ως περιγραφική για όποιον επιλέγει τον πόλεμο. Όσο αστείο κι αν είναι να θεωρούμε ακόμη στις μέρες μας «πολεμική» μία αθλητική μετεγγραφή.
Ο μπασκετικός «Ρουβίκωνας»
Η απευθείας πορεία από τη μία πλευρά στην άλλη, σε επίπεδο «αιωνίων» του ελληνικού μπάσκετ, δεν είναι σπάνια. Ωστόσο, τα μεγέθη και ο συνδυασμός ταλέντου αλλά και απήχησης στην (πρώην «ομόθρησκη») εξέδρα προφανώς και ξεχωρίζουν τις περιπτώσεις του Ζάρκο Πάσπαλι (1994, από το ΣΕΦ στη Γλυφάδα) και του Βασίλη Σπανούλη, το 2010, όταν και άφησε τον πανίσχυρο Παναθηναϊκό για να αλλάξει τα δεδομένα της σύγχρονης ιστορίας των «ερυθρόλευκων» και να θεωρείται πια από πολλούς ο κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών, για τον σύλλογο.
Τα ονόματα του «Σλου» και του «V-Span» δεν συνδέονται απλώς από τη συνύπαρξή τους στον Ολυμπιακό. Ούτε από την επιθυμία του πρώτου να έχει πιο ηγετικό ρόλο στο πλάι του αρχηγού, κάτι που δεν «εξαργύρωσε» και τον υποχρέωσε το 2015 να αφήσει τους «κόκκινους» και να μετακομίσει τη Φενερμπαχτσέ (τότε) του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Οι δυο τους έχουν πια κοινό το «άλμα» πάνω από τον μπασκετικό «Ρουβίκωνα» της χώρας, με σχεδόν μία ίδια… «πυξίδα» και αντίστοιχες ατομικές επιδιώξεις.
Το ρίσκο του Σπανούλη
Το 2010, ο Βασίλης Σπανούλης γνώριζε μεν πως, κατά το κοινώς λεγόμενο, είχε μία «στρωμένη» κατάσταση στον Παναθηναϊκό. Όμως η (υγιής) προσωπική φιλοδοξία του ήταν να λαμβάνει την ίδια αναγνώριση με τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Δίχως, πάντως – και αυτό είναι απαραίτητο να ξεκαθαριστεί – να έχει πρόβλημα με τον «Μήτσο». Γνώριζε, απλώς, ότι ακόμη κι αν είναι καλύτερος στο παρκέ, ο Διαμαντίδης θα είναι πάντα στην πρώτη θέση της καρδιάς της «πράσινης» κερκίδας».
Ο Σπανούλης έκανε το μεγάλο βήμα προς το άγνωστο, για την εποχή, αναζητώντας τον πρώτο ρόλο, την πάνω-πάνω θέση στη «μαρκίζα» και να είναι εκείνος που στο παρκέ θα λαμβάνει τις καθοριστικές αποφάσεις. Η επιλογή του περιλάμβανε φυσικά ρίσκο, αλλά ομολογουμένως και κότσια, για να συνδέσει το όνομά του με την «αναγέννηση» μίας άλλης ομάδας. Όποιες κι αν είναι οι ενστάσεις, οι διαφωνίες ή η αντιρρήσεις, αυτό το πέτυχε.
Ο… «νέος σερίφης»
Πολλοί λένε ότι ο Κώστας Σλούκας ήθελε από τον Ολυμπιακό να «μπει στα παπούτσια» του Βασίλη Σπανούλη. Αυτή η σπέκουλα ή οι συγκρίσεις πάντα θα αδικούν τον νεότερο παίκτη. Τον τύπο που αποδεδειγμένα θέλει να γίνει ο «νέος σερίφης». Ουσιαστικά, πάντως, ακόμη και ασυνείδητα, ο Σλούκας μπήκε… στο μυαλό και την προσέγγιση του νυν κόουτς του Περιστερίου. Η βασική σκέψη για αυτή τη σπουδαία αλλαγή και «στροφή» στην καριέρα του βασίζεται, θαρρεί κανείς, πάνω στην ίδια λογική.
Ο «Σλου» επιθυμούσε (περισσότερη) αναγνώριση μέσα στον Ολυμπιακό. Το επιβεβαίωσε αυτό η πικρία στον αποχαιρετισμό του, με εκείνη την ατάκα πως «από την εξέλιξη των γεγονότων, νιώθω ότι δεν έχω καταφέρει να εμπνεύσω τον ίδιο σεβασμό προς όλους…». Θεωρεί ότι άξιζε να παίζει περισσότερο, επιθυμούσε να έχει τη μπάλα στα χέρια του για τις μεγάλες αποφάσεις και, όπως ο Σπανούλης δεν ήθελε να είναι «στη σκιά» του Διαμαντίδη, πίστευε ότι δεν έχει την αποδοχή που άρμοζε στην παρουσία του.
Το «χρυσό» συμβόλαιο και το… κάρμα
Τα φερόμενα χρήματα του νέου «χρυσού» συμβολαίου του Σλούκα με τον Παναθηναϊκό, με αναφορές για δέκα εκατομμύρια για τρία χρόνια, παραπέμπουν στην εποχή που ο Ολυμπιακός έφερε τον Θοδωρή Παπαλουκά από την ΤΣΣΚΑ, στα τέλη της προ-προηγούμενης δεκαετίας. Και είναι υψηλότερες απολαβές και από εκείνες του Δημήτρη Διαμαντίδη στο ΟΑΚΑ. Προφανώς και το ύψος της πρότασης έπαιξε ρόλο στην απόφαση του 33χρονου διεθνούς γκαρντ. Η εύκολη – για την ακρίβεια ευκολότερη – επιλογή θα ήταν να εκμεταλλευτεί τη ζήτηση στο εξωτερικό και να αποφύγει την ελληνική «τοξική» ατμόσφαιρα. Για άλλη μία φορά, η απόφαση ήταν δική του.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος σε μία ομάδα που «χτίζεται» από την αρχή τον ιντρίγκαρε. Όπως και με τον Σπανούλη, εκτός του ο καθένας έχει το δικαίωμα της απόφασης και της επιλογής του, αυτή η προτίμηση κρύβει επίσης υγιή προσωπική φιλοδοξία και ρίσκο. Η δικαίωσή της θα έρθει μόνο στο παρκέ. Για την ώρα, μία «λογοτεχνική» σκοπιά της μετεγγραφής του καλοκαιριού θα μπορούσε να είναι το… κάρμα. Ο Σλούκας, μπασκετική «καψούρα» του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς από το 2011, είχε γίνει σύμφωνα με φήμες αντικείμενο συζήτησης με τον κουμπάρο του, Ντούσαν Ίβκοβιτς. Ο «Ντούντα» δεν πίστευε πολύ στον «Σλου» και μετά τον δανεισμό του στον Άρη, το 2010-11, σκεφτόταν να κάνει το ίδιο και την επόμενη σεζόν.
Το καλοκαίρι του ’12, όμως, ο παίκτης θα ήταν ελεύθερος και ο «Ζοτς», για να αποφύγει την παλαιότερη μεταξύ τους παρεξήγηση για τον Τουρκτσάν, ενημέρωσε τον Ίβκοβιτς πως σκόπευε να πάρει τον τότε 22χρονο γκαρντ στο «τριφύλλι». Ο αείμνηστος τότε κόουτς του Ολυμπιακού πείστηκε να τον κρατήσει, το 2012 ο Σλούκας ανανέωσε για τρία χρόνια και το 2015 συνάντησε τελικά τον Ομπράντοβιτς στη «Φενέρ», κατακτώντας μαζί την Ευρωλίγκα του 2017. Η μετακίνηση στον Παναθηναϊκό είναι η νέα πρόκλησή του. Για κάποιους, ίσως η «ρεβάνς» του. Όπως έλεγε, ελαφρώς υπερβολικά για τούτη την περίπτωση, και ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «αν μας τρυπήσετε, δεν αιμορραγούμε; Αν μας γαργαλήσετε, δεν γελάμε; Αν μας δηλητηριάσετε, δεν πεθαίνουμε; Αν μας αδικήσετε, δεν θα εκδικηθούμε;». Ο Σλούκας είχε αισθανθεί αδικημένος στο ΣΕΦ…
Διαβάστε ακόμη:
- Επίσημη η ΒΟΜΒΑ της ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ!!! Ο Παναθηναϊκός ανακοίνωσε τον Κώστα Σλούκα!
- Κώστας Σλούκας: Η μπάλα – και οι αποφάσεις – στα χέρια του
- Κώστας Σλούκας: “Υπάρχει πικρία στο φινάλε – Δεν έχω καταφέρει να εμπνεύσω τον ίδιο σεβασμό σε όλους”
- Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός: Ο Κώστας Σλούκας κι οι 16 που έκαναν απευθείας την “απαγορευμένη” διαδρομή