Του Νίκου Μαστρογιαννόπουλου/ info@eurohoops.net
Μίλος Τεόντοσιτς. Ένα όνομα, ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού που εξακολουθεί να φορά τα… ερυθρόλευκα.
Τα πρώτα του μίλια τα έκανε με μία συγκεκριμένη φανέλα κι ένα σήμα, που αν μη τι άλλο δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ του, αφού τον έκανε αυτό που σήμερα είναι στα 36 του χρόνια.
Ο Τεόντοσιτς επιστρέφει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αυτή τη φορά ως “ερυθρόλευκος” (16/11, 21:15) και το Eurohoops μπαίνει στην μηχανή του χρόνου για να σας θυμίσει τις στιγμές μακριά από το λιμάνι του κόντρα στην αγαπημένη του ομάδα κι όχι μόνο.
Μικρός, αντιδραστικός, άγουρος αλλά και αστραφτερός
Ο μικρός Μίλος πριν από περίπου πάντως σίγουρα όχι. Έφυγε μικρός από την πατρίδα του, για να κυνηγήσει το όνειρό του. Παιδεύτηκε αρκετά, όμως στο τέλος το πρόσημο ήταν μόνο θετικό.
Δεν ήταν τυχαίο εξάλλου που μόλις στα 20 του χρόνια μερικές απ’ τις μεγαλύτερες ομάδες “σφάζονταν” στην ποδιά του για το ποιος θα τον κάνει δικό του…
Το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το βρήκε στην FMP. Σε ηλικία 19 ετών, αναδείχθηκε ως το “next big thing” του σερβικού μπάσκετ, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις στο ULEB Cup τη σεζόν 2006-07. Τότε μέτρησε 7.8 πόντους, 2.9 ασίστ και 2.1 ριμπάουντ σε 16 αναμετρήσεις, φτάνοντας έως και την ημιτελική φάση.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς τότε, έβλεπε ίσως τον μαέστρο του Παναθηναϊκού στο πρόσωπό του, καθώς το 2006 προσπάθησε να τον πείσει να έρθει στην χώρα μας, μετά το πέρασμά του από την Ζελέζνικ. Ωστόσο, μπορεί το πρώτο μέρος να μην πραγματοποιήθηκε ποτέ, όμως το δεύτερο συνέβη και μάλιστα έναν χρόνο αργότερα.
Το 2007 λοιπόν ανέβηκε στο αεροπλάνο με προορισμό την Αθήνα, για χάρη του αιωνίου αντιπάλου…
Ο Ολυμπιακός είχε συμφωνήσει σ’ όλα με τον Σέρβο γκαρντ, με τους κύριους, Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλου να του προσφέρουν ό,τι και όσα χρειάζεται για να τον πείσουν. Έτσι κι έγινε.
Έφτασε στον Πειραιά κι αμέσως έπιασε δουλειά. Υπέγραψε συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας, με τα πρώτα δύο να μην είναι και τα καλύτερά του, αφού κινήθηκε σε ρηχά νερά.
Ο Σέρβος ήταν ένα ακατέργαστο διαμαντάκι, άγουρο θα έλεγε κανείς, που μπορεί να είχε δείξει μερικά δείγματα του επιθετικού του ταλέντου, όμως ακόμη δεν είχε φτάσει στο σημείο ωριμότητας που θα ήθελε η ομάδα του.
Οι σκέψεις για πιθανή κίνηση δανεισμού ήταν ήδη στο τραπέζι (με τους ανθρώπους του Ολυμπιακού να τον προτείνουν στον Πανελλήνιο), όμως τα πράγματα και θαύματα που έκανε στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας όπου κατέκτησε με την ομάδα της Σερβίας το ασημένιο μετάλλιο, του έβαλε να κάτσουν να ξανασκεφτούν τα δεδομένα…
Κάπου εκεί φυσικά άλλαξαν όλα τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον Ολυμπιακό.