Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Με ένα όνειρο τρελό…” ξεκίνησε το κουβάρι της ζωής του να ξετυλίγεται. Όλα γυρνούσαν γύρω από μία αμερικάνικη σφαίρα. Μία μόνο σκέψη ήταν καρφωμένη γύρω από το μυαλό του και έκανε κύκλους μέχρι να γίνει η φαντασία απτή, χειροπιαστή.
Ο Φιλίπ Πετρούσεφ βγήκε στον πηγαιμό για τη… δική του Ιθάκη και γνώριζε ότι “ο δρόμος θα είναι μακρύς, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώση”. Έτσι αποδείχθηκε. H διαδρομή δεν τον τρόμαζε. Ήξερε πως οι θυσίες ήταν προαπαιτούμενες για να φτάσει στον τελικό του προορισμό και έκανε τα πάντα γι’ αυτόν; Ήταν όμως αρκετό, η επόμενη αυθόρμητη ερώτηση. Comsi-Comsa είναι η αλήθεια γιατί το “βάπτισμα του πυρός” το πήρε, όμως έμεινε μόνο σε αυτό. Και πάλεψε πολύ σκληρά για να είναι μόνο αυτό.
Ο Ολυμπιακός έκανε δικό του για τους επόμενους 2+1 χειμώνες τον Φίλιπ Πετρούσεφ. Έναν ομολογουμένως επίμονο και ταλαντούχο ψηλό που τον μπασκετικό του βίο τον έστρωσε για να καθιερωθεί στην από κει πλευρά του ωκεανού. Αφού όμως ο ύπνος δεν τον έπαιρνε έτσι όπως είχε στρώσει, κατέφυγε πάλι στο καταφύγιο της Ευρώπης ίσως για περισσότερο από κάθε άλλη φορά αν ακολουθήσει τα σημάδια. Το Eurohoops ξετυλίγει το κουβάρι της ζωής του πολυαναμενόμενου κομματιού στο παζλ του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Τα πάντα για την επίτευξη του στόχου
Με τα καρποφόρα δέντρα του φθινοπώρου να έχουν… ξεμυτίσει, ο Πετρούσεφ είδε το πρώτο φως του ήλιου στη “δύση” του δεύτερου millenium. Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στις νεανικές ομάδες των “γιγάντων” του Βελιγραδίου πριν το… αποδημητικό πουλί που έκρυβε μέσα του, πετάξει για πρώτη φορά.
Σε ηλικία 14 ετών, ο δίμετρος ήδη Πετρούσεφ εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της ισπανικής Μπασκόνια, Λαμποράλ Κούτσα τότε. Το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού αποχωρίστηκε για πρώτη φορά την οικογένειά του, το σπίτι του. Δεν ήξερε τίποτα ακόμα για τη ζωή, τα έμαθε στην… πρόωρη ενηλικίωση.
Δεν ήταν ο μόνος από τους φίλους του που το επιχείρησαν. Αρκετοί από την προικισμένη των Γιουγκοσλάβων σχολή ξεκινούσαν (και ξεκινούν) την επαγγελματική τους καριέρα μακριά από την πατρίδα, ωστόσο πολλοί ήταν εκείνοι που δεν άντεχαν και επέστρεφαν στη “ζεστασιά” της πατρίδας. Για τον Πετρούσεφ όμως δεν υπήρχε επιλογή, παρά μόνο η χώρα των Βάσκων.
Μακριά από οικείο περιβάλλον και διαμένοντας με άλλους νεαρούς (ισπανικό παιδομάζωμα ανά την Ευρώπη), ο 23χρονος βελτίωσε τα αγγλικά του, όσο χρήσιμο ήταν κάτι τέτοιο στη βαθιά σοβινιστική Χώρα των Βάσκων βέβαια.
“Τους πρώτους 2-3 μήνες, ένιωθα συνεχώς σαν να… σπάω. Δεν υπήρχε επιστροφή όμως για μένα. Έσκυβα και συνέχιζα” έχει πει, ενθυμούμενος το διάστημα εκείνο και φανερώνοντας περίτρανα τον τρόπο σκέψης του.
Όταν δυσκόλευαν πολύ τα πράγματα, στρεφόταν σε ένα άτομο που ήξερε ότι μπορούσε πάντοτε να απευθυνθεί, ακόμα και νοερά. Φίλιπ και Ντέιβιντ (ο μικρότερος αδερφός του) περνούσαν ατέλειωτες ώρες παίζοντας μπάσκετ σε μία στεφάνι μόνο στο πατρικό τους στο Βελιγράδι, με τον νυν “ερυθρόλευκο” να παριστάνει το είδωλό του, Ντιρκ Νοβίτσκι και τον τζούνιορ Πετρούσεφ τον ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Όταν έφτανε η βραδιά του Draft στο NBA, τα δύο αδέρφια κάθονταν μπροστά από την τηλεόραση και παρακολουθούσαν καθηλωμένοι. Κάθε που ακουγόταν μια επιλογή, ο νους τους ταξίδευε βάζοντας τους εαυτούς τους στη θέση κάθε ενός που άκουγε το όνομά του.
“Στο ταξίδι μου ανταγωνίζομαι όλους τους ανθρώπους που θέλουν το ίδιο με εμένα, και αυτό από μόνο του είναι ένας ανταγωνισμός”. Αυτό έμαθε να κάνει από μικρός ο Φίλιπ.
Ο δευτεραθλητής κόσμου το καλοκαίρι στα γήπεδα της Ασίας έκανε τα πάντα για να βελτιώσει το παιχνίδι του. Το πρωί σχολείο, το απόγευμα προπονήσεις με τη Μπασκόνια αλλά δεν αρκούταν σε αυτά. Δούλευε ατομικά με τον Ινάνι Ιριάρτε, μέντορα των Σκόλα και Ιμπάκα μεταξύ άλλων. Έναν μάστερ του παιχνιδιού στο ποστ, ο οποίος μπορεί να μην είχε παίξει στη frontline και να ήταν… μικρός στο δέμας, παρόλα αυτά είχε την ταμπέλα του εξπέρ του είδους.
Μαζί περνούσαν πολλές ώρες. Βίντεο, hook, σωστή τεχνική, προπόνηση και πάλι το ίδιο, τούμπαλιν. Ο Πετρούσεφ εξέλιξε πολύ τις κινήσεις του στο post με τον Ιριάρτε όμως όσο περισσότερο προσπαθούσε, τόσο άνοιγε η… όρεξή του για να φτάσει στο NBA. Οι διαβουλεύσεις με τους δικούς του ήταν συνεχείς και άρχισε να διερωτάται αν αυτός ήταν ο καταλληλότερος και πιο σύντομος δρόμος.
Η Μπασκόνια ήθελε στα 16 του να τον κάνει επαγγελματία και να τον “δανείσει” για να ψηθεί, όμως ο ίδιος ο Σέρβος προτιμούσε να κρατά την μοίρα του στα δικά του χέρια. Και βλέποντας πόσο παίρνει στους υπολοίπους να πετύχουν το στόχο του Draft μέσω του ευρωπαϊκού συστήματος και πόσο μικρό ποσοστό ελέγχου έχουν κατά τη διαδικασία της διαδικασίας, πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Συνέχιση των σπουδών και συγκερασμός με το μπάσκετ σε high school στην Αμερική. Αυτό ήταν το πόρισμα.
Η λάθος πρώτη εντύπωση και το… σχολείο στη Φλόριντα
Ο ενθουσιασμός του Πετρούσεφ πριν πάει στην Αμερική γι’ αυτό που περίμενε να αντικρύσει, κατέρρευσε βλέποντας το Avon Old Farms στο Κονέκτικατ. Αυτή η αίσθηση του ανοργάνωτου τον… σκότωνε. Ένας τραυματισμός στο πόδι τον έκανε να ανησυχεί ακόμα περισσότερο στο διάστημα αποχής του, όμως όταν επέστρεψε στο παρκέ όλα άλλαξαν.
Ο Φίλιπ ερωτεύτηκε τον αμερικάνικο τρόπο παιχνιδιού, το γρήγορο ρυθμό. Ένωσε πως τα χαρακτηριστικά του και η δυνατότητα του αν και ψηλός να σουτάρει καλά, ταίριαζαν… γάντι. Ο μπαμπάς Πετρούσεφ είχε διαλέξει το εν λόγω σχολείο για μεγαλύτερη ασφάλεια σε αυτό το άλμα όμως ήταν εμφανές πως το μονοπάτι του NBA έπρεπε να περάσει από μπασκετικό πρόγραμμα υψηλότερου επιπέδου. Έτσι μετά από δύο χρόνια στην Ισπανία και ένα στο Κονέκτικατ, το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού βρέθηκε στη Φλόριντα και την ακαδημία Montverde για να παίξει υπό τον Κέβιν Μπόιλ. Έναν προπονητή με τη φήμη πολλών καρδιναλίων στην εξέλιξη τοπ νεανίων.
Στον Μπόιλ άρεσε το στυλ και οι δυνατότητες του Πετρούσεφ ωστόσο έπρεπε να δουλέψει με το σώμα του. “Πρέπει να βάλεις βάρος, να είσαι έτοιμος για το κολλέγιο. Δεν μπορείς να παίξεις έτσι σε κολλέγιο” του είχε πει. Και αυτό έκανε. Η συνύπαρξη με κάποια από τα μεγαλύτερα ταλέντα της χώρας (Μάικ Ντέβο, Άντριου Νέμχαρντ) τον άγχωνε, με τον Μπόιλ να του τονίζει διαρκώς πως “Πρέπει να πιστεύεις στις δυνατότητές σου, ταβάνι σου ο ουρανός”.
Το σχέδιό του είχε αρχίσει να μπαίνει σε εφαρμογή. Ταυτόχρονα διέπρεπε και με το εθνόσημο. Τα καλοκαίρια του 2017 και του 2018 βοήθησε τα μέγιστα ώστε οι “Πλάβι” U-18 να φτάσουν στην κορυφή της Ευρώπης στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μάλιστα, στη Ρίγα της Λετονίας ο Πετρούσεφ μέτρησε 21 πόντους με 8.7 ριμπάουντ και 3.1 ασίστ σε επτά παιχνίδια, αριθμοί που τον έκαναν μέλος της κορυφαίας πεντάδας του τουρνουά και τρίτο σκόρερ της διοργάνωσης. Αντίστοιχα εντυπωσιακά τα νούμερά του και το ερχόμενο καλοκαίρι με την U-19 στο Ηράκλειο της Κρήτης για μια Σερβία που τερμάτισε 7η.
Το τσίγκλισμα του Μαρκ Φιου που τον πείσμωσε
Η ζωή του στο Πανεπιστήμιο τον βρήκε στο Γκονζάγκα. Τον πρώτο καιρό σε μια προπόνηση, ο Μαρκ Φιου του έδειξε την ενόχλησή του για την έλλειψη σκληράδας. “Αυτό δεν είναι καλό Φίλιπ. Πήγαινε να κάτσεις και έλα όταν είσαι έτοιμος” του είχε πει. “Εδώ δεν είναι Σερβία”.
Ο Πετρούσεφ πείσμωσε. Από εκείνη την ημέρα ο διεθνής φόργουορντ/σέντερ ήταν αποφασισμένος να παίζει με όλη του τη δύναμη σε κάθε προπόνηση, σε κάθε αγώνα. Τις δυνατότητές του τις είχε προβλέψει και ο Τράβις Νάιτ, ένας από τους πολλούς προπονητές του στο Γκονζάγκα. “Δεν νομίζω ότι έχασε σουτ επί 10 λεπτά. Ήταν εμφανές πως θα έπαιζε στο NBA” ήταν τα λόγια του.
Το σταφ όμως ήθελε να του αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού, να γίνει κάπως πιο παραδοσιακός, γεγονός που άγχωνε τον Πετρούσεφ. Δεν το είχε πάρει με καλό μάτι. “Μου άλλαξαν όλο τον τρόπο παιχνιδιού” ισχυριζόταν. Ακόμα κι έτσι αναδείχθηκε στους καλύτερους freshmen της δυτικής περιφέρειας με 6.5 πόντους και 2.7 ριμπάουντ σε 11.4 λεπτά συμμετοχής (2018-19).
Το Γκονζάγκα έχασε τους Κλαρκ και Χατσιμούρα (draft) οπότε άνοιξε ο δρόμος για τον Σέρβο στην sophamore σεζόν του. Τότε ήταν που εκτοξέυτηκε. 17.5 πόντους, 7.9 ριμπάουντ και 1.5 ασίστ σε 33 παιχνίδια πριν η σεζόν διακοπεί λόγω του Covid-19. Ο καλύτερος παίκτης της περιφέρειας και τρίτος κορυφαίος σε όλη τη Αμερική.
Η χαμένη οικογενειακή θαλπωρή και η κυριαρχία στην Αδριατική λίγκα
Με την πανδημία να… θερίζει, ο Πετρούσεφ γύρισε στην πατρίδα για να παίξει μπάσκετ στην Μέγκα του Βελιγραδίου. Μία ομάδα που ήξερε να τροφοδοτεί αθλητές στο NBA (Γιόκιτς, Μπιτάτζε και πολλά άλλα παραδείγματα).
Το αεροδρόμιο του Βελιγραδίου γέμισε με δικούς του ανθρώπους. Έπειτα από 7 χρόνια μακριά από την οικογένειά του, ο 20χρονος πλέον Φίλιπ επέστρεφε σπίτι. Κάθε Σαββατοκύριακο πήγαινε στο πατρικό του για να αναπληρώσει το χαμένο διάστημα ενώ συχνά πυκνά οι γονείς του τον επισκέπτονταν στο διαμέρισμά του και έτρωγαν όλοι μαζί. Οι γιορτές αποκτούσαν και πάλι νόημα. Επέστεψε εκεί που ξεκίνησαν όλα, εκεί που αισθανόταν πραγματικά άνετα.
Ο σκοπός του ήταν να δουλέψει το παιχνίδι του στην περίμετρο σε επαγγελματικό επίπεδο, να πάρει όγκο και να βελτιωθεί στο χειρισμό της μπάλας. Ο 21χρονος πρωτοεμφανιζόμενος στην Αδριατική λίγκα έλαμψε. Με 23.7 πόντους κατά μέσο όρο, 7.6 ριμπάουντ, 1.6 ασίστ και 1.1 μπλοκ αναδείχθηκε MVP της λίγκας, βάζοντας στο παλμαρέ του μεταξύ άλλων το βραβείο του πρώτου σκόρερ και εκείνο του καλύτερου νέου.
Στο ντεμπούτο του με την ομάδα αντρών της Σερβίας έβαλε 27 στη Γεωργία του Ζούρου ενώ ήταν καταλυτικός – παρότι έπαιζε κάτω από 20 λεπτά – στην προσπάθεια της Σερβίας να πάρει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο μέσω του Προολυμπιακού. Ο στόχος δεν επετεύχθη όμως ο Πετρούσεφ φώναξε παρών με 15.5 πόντους κατά μέσο όρο σε 4 παιχνίδια και 76.9% ποσοστό στα σουτ παίζοντας τόσο ως 4άρι όσο και ως 5άρι.
Ο Αταμάν που δεν τον πίστεψε και το… καταφύγιο του Ερυθρού
Τα όσα απίθανα έκανε την τελευταία διετία, “υποχρέωσαν” την κάτοχο της Ευρωλίγκας, Εφές Αναντολού και τον Εργκίν Αταμάν να τον κάνουν δικό τους. Ένας γάμος ωστόσο που δεν πέτυχε παρότι στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο τέλος. Στα κρίσιμα άλλωστε δεν είχε μερίδιο επιτυχίας με τον νυν προπονητή του Παναθηναϊκού να τον… παρκάρει από τη σειρά των playoffs και μετά.
“Πήραμε ένα ρίσκο με τον Πετρούσεφ. Ο νεαρός αναδείχθηκε MVP στην Αδριατική Λίγκα. Το γεγονός ότι ήρθε σε μια ομάδα τόσο υψηλού επιπέδου για πρώτη φορά και ότι δεν μπορούσε να φτάσει σε αυτό το επίπεδο σωματικά, αποδείχθηκε λάθος για εμάς” είχε πει ο Τούρκος προπονητής με τον νυν παίκτη του Ολυμπιακού να περνά στην αντεπίθεση.
“Περίμενα να παίζω περισσότερο, έτσι ξεκίνησε η χρονιά. Δεν ξέρω για ποιο λόγο μειώθηκαν τα λεπτά μου. Υπήρχαν φήμες ότι δεν προσφέρω στην ομάδα αλλά δεν ξέρω πώς μπορώ να συνεισφέρω όταν δεν παίζω” είχε απαντήσει ο 23χρονος.
Με 5.2 πόντους και 1.6 ριμπάουντ στην Εφές σε 9:18 λεπτά συμμετοχής, ουδείς ήταν ευχαριστημένος. Στη “ζεστασιά” της πατρίδας βρήκε παρηγοριά και ανέκτησε τη χαμένο του εαυτό.
Με τα “ερυθρόλευκα” του Βελιγραδίου εντυπωσίασε ξανά. Χωρίς να χάσει παιχνίδι στην Ευρωλίγκα και με 22:39 στο παρκέ, είχε 10.7 πόντους και 5.2 ριμπάουντ. Μάλιστα, τον περασμένο χειμώνα και αρχής γενομένης από ένα παιχνίδι κόντρα στην Αρμάνι, διένυσε ένα μαγικό διάστημα 1μιση μήνα (7 σερί παιχνιδιών μεταξύ των οποίων το διπλό στο ΣΕΦ) με μέσο όρο 20 πόντους ανά παιχνίδι.
Η ώρα της κρίσης… έφτασε
Τα δικαιώματά του στην αντίπερα όχθη του ωκεανού άνηκαν στους Σίξερς από το 2021 και την επιλογή στο Νο50 του ντραφτ. Αυτό για το οποίο πάλευε απ΄ όταν θυμόταν τον εαυτό του να μπιστάει τη “σπυριάρα” είχε έρθει. Ο Φίλιπ Πετρούσεφ άνηκε στο μαγικό κόσμο του NBA.
Αφού πέρασε μεγάλη περιπέτεια στις διακοπές του στην Ελλάδα με τη σύντροφό του στη Ρόδο (πυρκαγιές) και φόρεσε το ασημένιο μετάλλιο στο στήθος στα βάθη της Ασίας ως συμπαραστάτης του Μιλουτίνοφ στη σερβική ρακέτα (8. πόντους και 3.5 ριμπάουντ σε 13.8 λεπτά συμμετοχής), ο ύψους 2 μέτρα και 11 εκατοστά άσος, πέρασε τον Ατλαντικό για να ζήσει το παιδικό του όνειρο. Ένα όνειρο που είχε κοπιάσει για να υλοποιήσει, δυστυχώς για εκείνον όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν επουδενί όπως τα περίμενε.
Σε έναν οργανισμό που παλλόταν στους ρυθμούς του Χάρντεν effect και της επιθυμίας του για ανταλλαγή, πήρε και τον Πετρούσεφ η μπάλα με μόλις μια συμμετοχή με την ομάδα της Φιλαντέλφια στο ενεργητικό του.
Την πρώτη του τρέχοντος μήνα τα δικαιώματά του μεταφέρθηκαν στους Κλίπερς ως μέρος του trade του “μούσια” και δυο μέρες αργότερα στους πολυπληθείς στη θέση του Κινγκς. Χώρο στο Σακραμέντο του Βεζένκοφ, δεν βρήκε ποτέ. Παρά μόνο σκάρτα 7 λεπτά συνολικά. Ως εκ τούτου και αφού ωρίμασε η σκέψη πως δεν υπήρχε μέλλον για εκείνον, γύρισε στην Ευρώπη για τα “ερυθρόλευκα” του Πειραιά αυτή τη φορά.
Ο Φιλίπ Πετρούσεφ σαν άλλος Οδυσσέας, περιπλανιόταν σε θάλασσες και ωκεανούς επί μία δεκαετία σχεδόν μέχρι να βρει την Ιθάκη που είχε πλάσει στο μυαλό του. Μόχθησε, πόνεσε, έχασε πολλά για να τη συναντήσει. Κι όταν έσμιξαν, συνειδητοποίησαν ότι δεν ταίριαζαν, τουλάχιστον προς ώρας, με τις υπάρχουσες συνθήκες.
Και κάπου εκεί αχνοφάνηκε ο Ολυμπιακός, ο οποίος μπόρεσε να του εξασφαλίσει την ηρεμία και το ασφαλές περιβάλλον που ζητούσε την ίδια ώρα που ο Σέρβος φόργουορντ του υποσχέθηκε βάθος και μπόλικο επιθετικό ταλέντο.
Photo credit: Getty Images
Διαβάστε επίσης: