Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Μία στιγμή πόνου… Ήταν 17 Μαρτίου 1992 στη Ναντ. Τελικός Κυπέλλου Κυπελλούχων κόντρα στη Ρεάλ. Στο φόντο ένα ακόμη τρόπαιο. Στο βάθος, δίχως ίχνος αλαζονείας, αλλά απλή επιβεβαίωση φιλοδοξίας, η υστεροφημία.
«Σκηνικό» που λατρεύουν οι σπουδαίοι παίκτες. Συνθήκες που ιντριγκάρουν τους μεγάλους σουτέρ. Εκείνος το είχε αποδείξει. Οι 29 πόντοι και τα έξι τρίποντα δεν άφηναν αμφιβολία. Ένα τεράστιο σουτ από τα 8μ. ισοφαρίζει το ματς στους 63 πόντους. Μονάχα που ο ΠΑΟΚ έφυγε στη συνέχεια ηττημένος από το καλάθι του Ρίκι Μπράουν στο 1΄΄.
«Η ιστορία γράφεται από τους νικητές», επέμενε ο Ναπολέων. Μάλλον όχι, τελικά. Κανένας δεν ξέχασε τη ματσάρα του Μπάνε Πρέλεβιτς. Κανένας, επίσης, δε λησμονεί τον ίδιο πεσμένο στα γόνατα, με τα χέρια το πρόσωπο. Οι άνδρες κλαίνε και αυτό δεν αποτυπώνει μία στιγμή αδυναμίας…
«Κάθε ήττα είναι μία νέα αρχή»
Ο παλαίμαχος σταρ του ΠΑΟΚ δεν θα επιχειρήσει ποτέ να σε πείσει ότι αυτή ήταν μία φωτογραφία δύναμης. Αυτό που θέλει να σου πει, ωστόσο, αυτό που θέλει να αποτυπώσει μέσω του βιβλίου του είναι πως «κάθε ήττα είναι μία νέα αρχή». Για την ακρίβεια, «πρέπει» να είναι μία νέα αρχή.
Ο Μπάνε Πρέλεβιτς εκμυστηρεύεται στο Eurohoops ότι «η ήττα από τη Ρεάλ στη Ναντ άλλαξε τη ζωή και την καριέρα μου». Ο μετέπειτα τζένεραλ μάνατζερ, προπονητής αλλά και πρόεδρος του «Δικέφαλου» μιλά για την πρώτη συγγραφική προσπάθειά του, με τίτλο «Η Δύναμη Της Ήττας», από την MVPublications και «το μήνυμα που ήθελα να αφήσει ένα βιβλίο που δεν θα είναι απλή αυτοβιογραφία και θα βοηθά στην αυτοβελτίωση».
Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι εκείνη η στιγμή στη Ναντ και ο Μπάνε εξηγεί «πόση δύναμη κρύβει μία ήττα» και πώς από την «τέχνη» του τριπόντου πέρασε «στην τέχνη του life coaching, παίρνοντας το αντίστοιχο πτυχίο». Παραδέχθηκε πως η συγγραφή «ήταν το πιο δημιουργικό που έχω κάνει» και ότι τού έφερε αυτή την πολυπόθητη «εσωτερική γαλήνη».