Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά”. Το γερασμένο πλέον 2023 πνέει τα λοίσθια και μια καινούργια χρονιά, γεμάτη με νέες περιπέτειες περιμένει στη… γωνία να μας καλωσορίσει.
Ένα γεμάτο μπάσκετ έτος με αρκετές επιμέρους πολυσυζητημένες στιγμές λέει “αντίο”, αφήνοντας πίσω του πάμπολλες συζητήσεις, αναλύσεις επί αναλύσεων και θύμησες.
To Eurohoops έκανε διαλογή και ξεχώρισε τις 12+2 στιγμές που… ταρακούνησαν τα ελληνικά και όχι μόνο “λιμνάζοντα νερά”, με μία κάποια ευαισθησία στα του οίκου μας φυσικά. Η σειρά κατάταξης είναι τυχαία, φτιάξτε εσείς τη δική σας, συμφωνήστε ή διαφωνήστε ελεύθερα.
Ο Βεζένκοφ της κοινής αποδοχής
Μετά το βραβείο “Αλφόνσο Φορντ” για τον πρώτο σκόρερ της κανονικής διάρκειας της Ευρωλίγκας τη σεζόν 2022-23 και τη θέση του στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ο Σάσα Βεζένκοφ αναδείχθηκε δικαιότατα και MVP της χρονιάς, για πρώτη του φορά, λίγο πριν πάρει τα ταλέντα του και μετακομίσει στην άλλη πλευρά του ωκεανού.
Ο Βούλγαρος φόργουορντ που πιάνει και “εκτοξεύει” τη μπάλα σε μηδενικό χρόνο, έγινε ο τρίτος παίκτης στην ιστορία των Πειραιωτών που κέρδισε το βραβείο του MVP μετά τους Τεόντοσιτς (2009-10) και Σπανούλη (2012-13).
Ο Σάσα από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν επιβλητικός, οδηγώντας τους “ερυθρόλευκους” στην κορυφή της regural season και τον δραματικό τελικό του Κάουνας. Με 17,2 πόντους, 6,8 ριμπ. και 21,2 στο σύστημα αξιολόγησης, η Ευρώπη δεν χωρούσε το… άστρο του Βεζένκοφ.
Πλέον αυτό (αρχίζει να) φεγγοβολά στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού με τον Βούλγαρο φόργουορντ να ψάχνει το χώρο και το χρόνο του στους Κινγκς σε ένα αναγνωριστικό πρώτο διάστημα που μαθαίνει και τον μαθαίνουν.
Ο ιστορικός Γιώργος Μπαρτζώκας το έκανε… ΞΑΝΑ
Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Ο Ολυμπιακός (της διετίας 2021-23) του Γιώργου Μπαρτζώκα μπορεί να μην κατόρθωσε να κάτσει στο θρόνο της Ευρώπης, παρόλα αυτά διέπρεψε, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και κερδίζοντας τα διθυραμβικά σχόλια όλων στη “γηραιά ήπειρο” με το… σπαθί του.
Ο Αμαρουσιώτης τεχνικός αναδείχθηκε back-to-back κορυφαίος προπονητής της Ευρώπης (πρώτη φορά στα χρονικά εδώ και μια 20ετία που δίνεται το βραβείο) και έγινε ο δεύτερος στην ιστορία με τρία ”Alexander Gomelsky Euroleague Coach of the Year” (2013 η πρώτη φορά).
Η συνεισφορά του Γιώργου Μπαρτζώκα στο «ερυθρόλευκο” οικοδόμημα που έφερε και πάλι τον κόσμο στο γήπεδο και επανακάλεσε συναισθήματα προσμονής και συλλογικότητας, αποτελεί ανυπολόγιστης αξίας για τον οργανισμό του Ολυμπιακού έστω κι αν αυτό δεν μεταφράστηκε – μέχρι τώρα – σε ευρωπαϊκές κατακτήσεις τροπαίων.
𝐂𝐨𝐚𝐜𝐡 𝐨𝐟 𝐭𝐡𝐞 𝐘𝐞𝐚𝐫: Georgios Bartzokas🏆
For the second year in a row, Bartzokas has been honored for leading @Olympiacos_BC to the Final Four by being voted the 2022-23 Alexander Gomelskiy Coach of the Year by his fellow EuroLeague head coaches. pic.twitter.com/9A5JqChuew
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) May 14, 2023
Η “Βασίλισσα” στο θρόνο της
“Αν υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να… σπάσει την κατάρα της πρωτιάς στην κανονική διάρκεια και να κόψει πρώτη το νήμα στο τέλος της διαδρομής, αυτή είναι η Ρεάλ” είπε προσφάτως και απερίφραστα ο Βενσάν Πουαριέ στο Eurohoops και λαμβάνοντας υπόψιν το πρώτο μισό της περιόδου αλλά και τα όσα συνέβησαν την περασμένη σεζόν από τα playoffs και μετά, ποιος μπορεί να το αρνηθεί;
Οι “μερένγκες” που τερμάτισαν τρίτοι στην κανονική διάρκεια της περιόδου 2022-23, λίγο έλειψε να μείνουν εκτός Final Four από τη φοβερή και τρομερή αλλά και αυτοκαταστροφική Παρτιζάν στα προημιτελικά.
Η “κλωτσοπατινάδα” της Μαδρίτης όμως έκανε καλό στη “Βασίλισσα”, η οποία με τον επανακάμψαντα Ταβάρες σε μεγάλα κέφια και τον Γκος καθοριστικό, γύρισε τούμπα την εις βάρος της κατάσταση δραπετεύοντας δις από την Stark Arena που… κόχλαζε.
Το μικρό της… θαύμα ολοκληρώθηκε στο Κάουνας (χωρίς τον τιμωρημένο Γιαμπουσέλε), πετώντας εκτός τελικού αρχικώς τη Μπαρτσελόνα και αφήνοντας άναυδη στο iconic παιχνίδι που έκρινε τίτλο – τη “ροκ μπαλάντα” του Γιώργου Μπαρτζώκα με εκείνο το αλησμόνητο “μανταρίνι” του άποντου μέχρι τότε Σέρχιο Γιουλ. Μονάχα η Ρέαλ θα μπορούσε να το κάνει.
Με…σπασμένα τα φρένα από την περσινή κατάκτηση και τον Μαδριλένο και πάλι Καμπάτσο σε στιγμές μαγικές, η “Βασίλισσα” έμοιαζε άτρωτη στον πρώτο γύρο της τρέχουσας σεζόν με το 16-1 να “μιλάει” από μόνο του.
Το φαινόμενο Ουεμπανιάμα
Ένα “τέρας της φύσης” με διαστάσεις εξωπραγματικές, ασύλληπτες. Ο superman Βίκτορ Ουεμπανιάμα, η φήμη του οποίου έκανε πάταγο πριν καν περάσει τον Ατλαντικό, επιλέχθηκε φυσικά στο Νο1 του draft του NBA, κάνοντας τον Γκρεγκ Πόποβιτς να ξανανιώσει στη νέα πρόκληση που εμφανιζόταν μπροστά του και το Σαν Αντόνιο να… κινείται στους ρυθμούς του.
Το ταλέντο του αδιαμφισβήτητο όπως και οι σωματικές του αναλογίες με ύψος 2,23μέτρα (τόσο μπήκε στο θαυμαστό κόσμο του NBA) αλλά και άνοιγμα χεριών 2.43 μέτρα. Εξωπραγματικό το νέο next big thing της υφηλίου που αποτελεί μία ξεχωριστή κατηγορία μόνος του, διανύοντας μόλις τους πρώτους του μήνες στην αμερικανική λίγκα.
Μια ολόκληρη εποχή περιμένει τον Γάλλο “δεινόσαυρο” με τις στιγμές λατρείας και τη “Wemba-mania” να μην λείπουν. Κάθε αρχή και δύσκολη βέβαια, με τα “σπιρούνια” να έχουν αρχίσει τραγικά τη σεζόν (5-25) και τον Wemby να δείχνει ψήγματα των όσων θα ακολουθήσουν.
Λίαν πρόσφατο και τρανταχτό παράδειγμα οι 30 πόντοι του με 7 μπλοκ απέναντι στους Μπλέιζερς. It’s his time to shine.
Τα εγχώρια επιτεύγματα του Ολυμπιακού
Μπορεί στην Ευρώπη να εμφανίστηκε η Ρεάλ και να του έφραξε το δρόμο προς τη δόξα, παρόλα αυτά το 2023 ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα δεν είχε αντίπαλο.
Οι Πειραιώτες έκαναν δικό τους ό,τι εγχώριο τίτλο λαχταρούσαν κατά το ημερολογιακό έτος που μας… αφήνει (Κύπελλο (11ο), πρωτάθλημα (14ο) και Super Cup), διευρύνοντας μάλιστα το σερί στις 6 συναπτές κούπες.
Olympiacos fans waiting for the team to return to SEF from OAKA and celebrating the championship title pic.twitter.com/4RHvkTEeOM
— Eurohoops (@Eurohoopsnet) June 15, 2023
Η σεζόν 2022-23 μάλιστα “γράφτηκε” με χρυσά γράμματα στην ιστορία της ομάδας του Λιμανιού μιας και η αρμάδα του Μπαρτζώκα με το 3-1 στη σειρά των τελικών επί του “αιώνιου αντιπάλου” έκανε για πρώτη φορά ever back-to-back double.
Οι “ερυθρόλευκοι” μάλιστα που έφτασαν ως αήττητοι μέχρι τους τελικούς, λίγο έλειψε να γίνουν η πρώτη ομάδα από αρχής καταβολής του επαγγελαμτικού πρωταθλήματος που θα “έκλειναν” δίχως ήττα μια ολόκληρη σεζόν (το 67-65 του ΟΑΚΑ στο δεύτερο τελικό τους… χάλασε το επίτευγμα).
Οι “γιγάντιες” μάχες των “αιωνίων” βέβαια βρίσκονται στα… προσεχώς με το διπλό του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ για τον πρώτο γύρο της Stoiximan Basket League να βάζει “φρένο” στην ερυθρόλευκη κυριαρχία της τελευταίας διετίας.
Ο φανταστικός Νίκολα Γιόκιτς
Άνω τελεία στα τεκτενόμενα της “γηραιάς ηπείρου” για χάρη ενός Σέρβου που πήγε στην Αμερική για να την κατακτήσει και όσων εκθαμβωτικών έκανε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού μέσα στο 2023.
Μετά από μία απίστευτη κανονική διάρκεια και μία ”τρελή” κούρσα για το βραβείο του MVP, ο Νίκολα Γιόκιτς ήταν εκείνος που τελικά χαμογέλασε στο τέλος για το back-to-back (13ος στην ιστορία του NBA).
Ο υπερπολίτιμος για τον οργανισμό των πρωταθλητών Νάγκετς, Νίκολα Γιόκιτς ήταν πρώτος στο Ντένβερ σε πόντους (27,1) , ριμπάουντ (13,8), ασίστ (7,9), κλεψίματα (1,5) και μπλοκ! Η αδιανόητη σεζόν που διένυσε μέχρι το δαχτυλίδι στη γλώσσα των αριθμών μεταφράζεται ως τον πρώτο παίκτη στην ιστορία της λίγκας που σημείωσε σε μια σεζόν +2.000 πόντους, +1.000 ριμπάουντ και +500 ασίστ! Όλα αυτά σε μια κανονική περίοδο που οι Νάγκετς είχαν αρκετά ζητήματα τραυματισμών και όταν βρέθηκαν όλοι μαζί, έφτασαν μέχρι τον τίτλο.
MVP των τελικών ποιος άλλος; Το βραβείο “Μπιλ Ράσελ” έφτασε στα χέρια του από τον Άνταμ Σίλβερ, αν και εκείνος σκεφτόταν ήδη τα… άλογά του στην πατρίδα, για να γίνει ο ο παίκτης που επιλέχθηκε χαμηλότερα από όλους (Νο41) σε ντραφτ ως MVP των τελικών. Τι χρονιά και αυτή για τον Γιόκιτς που παραμονές των Χριστουγέννων (23/12) έσπασε και το “στοιχειωμένο” ρεκόρ του Όσκαρ Ρόμπερτσον με τα περισσότερα triple-double (επτά σερί σεζόν με +10 τριπλές επιδόσεις, έναντι έξι του θρυλικού γκαρντ!)
Η Βόννη που “σόκαρε” την Ευρώπη
Στον αθλητισμό τα θαύματα, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για μαραθώνιο, σπανίζουν και χωρίς αμφιβολία τα μεγαλύτερα της “πορτοκαλί θεάς” μέσα στο 2023 ήρθαν από… γερμανικό χέρι.
Λίγες μήνες πριν η “Μάνσαφτ” ανέβει στην κορυφή του κόσμου, η Βόννη όχι μόνο κατόρθωσε να φτάσει στις 4 καλύτερες ομάδες του BCL αλλά και κατέκτησε το τρόπαιο, λυγίζοντας στον ημιτελικό την οικοδέσποινα και φαβορί της διοργάνωσης, Μάλαγα.
Για να φτάσουν μέχρι εκεί οι Γερμανοί του φοβερού και τρομερού Τι Τζέι Σορτς που μετακόμισε το καλοκαίρι στο Παρίσι, έπρεπε να ξεπεράσουν τη σθεναρή αντίσταση του Στρασβούργου, απαντώντας στο break του πρώτου αγώνα των προημιτελικών.
Στην Ανδαλουσία, το σύνολο του Τουόμας Λίσαλο αφού απέκλεισε την παρέα του Κέντρικ Πέρι, τα κατάφερε και κόντρα στο αουτσάιντερ του έτερου ημιτελικού που έκανε την έκπληξη (Χάποελ Ιερουσαλήμ) για τη σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία της Βόννης (πρώτος τίτλος του συλλόγου διαχρονικά σε επίπεδο ανδρών).
Η απίστευτη Ουλμ βεβαια της έκοψε τη… φόρα στη Γερμανία ενώ το ίδιο έπραξε και ο Ντίας στον τελικό του Διηπειρωτικού με τη Φράνκα για μια αλλαγμένη βέβαια πρωταθλήτρια που ζήλεψαν τη χάρη της στην “Πόλη του Φωτός”.
Αταμάν, ο… σουλτάνος του νέου Παναθηναϊκού
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε αποφασίσει από το τελευταίο κομμάτι της σεζόν 2022-23 να διορθώσει τα κακώς κείμενα στον Παναθηναϊκό και κύριο μέλημά του ήταν να δώσει τα κλειδιά σε έναν μετρ του είδους. Στο πρόσωπο του Εργκίν Αταμάν ο ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ είδε τον άνθρωπο που θα… αφυπνίσει τον κοιμώμενο γίγαντα και το πρώτο εξάμηνο τετράμηνο τον δικαιώνει.
Ο back-to-back πρωταθλητής Ευρώπης (2021, 2022) με την Εφές “διψούσε” για μία νέα πρόκληση στην καριέρα του και το “τριφύλλι” έμοιαζε ιδανική επιλογή για να αποπειραθεί να δημιουργήσει μία νέα Αυτοκρατορία.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το όνομα και μόνο του Εργκίν Αταμάν που έχει καταφέρει τα πάντα στην πολυετή του καριέρα ως πρώτος προπονητής αποτέλεσε ένα σημαντικό λόγο για να πειστούν κάποια από τα… αστέρια του υπάρχοντος ρόστερ να πουν το “ναι” στον Παναθηναϊκό.
Ο Αταμάν λοιπόν ήρθε στην Ελλάδα για να ξεκινήσει από την ίδια (σχεδόν) βάση που το είχε κάνει και με την Εφές το 2017 και στο “τριφύλλι” ελπίζουν πως θα έχουν την ίδια κατάληξη.
Στους πρώτους αυτούς μήνες συμβίωσης, αν και το ξεκίνημα έφερε φουρτούνες (Super Cup, πρώτα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα), η συνέχεια έχει κάνει τους φίλους του Παναθηναϊκού να “τρίβουν” τα χέρια τους από ικανοποίηση και κυρίως έχει δώσει ελπίδα και προσμονή για τα επόμενα.
Πρώτος και αήττητος στην Ελλάδα, τέταρτος με 10-7 στην Ευρωλίγκα, δεν το λες και άσχημα για μια ολοκαίνουργια ομάδα, κάθε άλλο.
Λίγους μήνες μετά τον ακολούθησε και ο συμπατριώτης του Φατίχ Τερίμ στο ποδόσφαιρο για να γίνει ο Παναθηναϊκός ο πρώτος σύλλογος, εκτός Τουρκίας φυσικά, που τοποθετεί ταυτοχρόνως στα δύο κορυφαία τμήματά του, προπονητές από τη γειτονική χώρα.
Κώστας Σλούκας, η μεταγραφή της δεκαετίας
Και ενώ ο Παναθηναϊκός γέμιζε τα κομμάτια του παζλ έχοντας σπείρει έναν αρχικό ενθουσιασμό με τις προσθήκες των Βιλντόζα και Λεσόρ, ήρθε το… κόλπο γκρόσο με τον Κώστα Σλούκα για να ταράξει τα “λιμνάζοντα νερά” του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ο πολύπειρος Θεσσαλονικιός γκαρντ δεν τα βρήκε με τον Ολυμπιακό για την ανανέωση του συμβολαίου του και εκεί που όλα έδειχναν πως θα επιστρέψει στην αγαπημένη του Πόλη, έγινε ο 16ος που διέβη τον “Ρουβίκωνα”.
H “βόμβα” της δεκαετία έσκασε στις 8 Ιουλίου με τον νυν αρχηγό του Παναθηναϊκού να αφήνει την υφήλιο… παγωτό. Μία τεράστια κίνηση-μήνυμα με πολλαπλές αναγνώσεις από το “τριφύλλι” που “χρύσωσε” τον Κώστα Σλούκα με συμβόλαιο τριετίας και συνολικές αποδοχές 10 εκατομμυρίων ευρώ για να ακολουθήσει το δρομολόγιο του Βασίλη Σπανούλη μία δεκαετία και βάλε μετά αλλά από την ανάποδη.
Ο άνθρωπος που έστειλε εν πολλοίς με την τρίποντη εκείνη βόμβα του απέναντι στη Φενέρ σε νεκρό χρόνο τον Ολυμπιακό στο Final Four και είχε επιστρέψει στο Λιμάνι για να αναλάβει τα ηνία της “ερυθρόλευκης” περιφέρειας, άλλαξε στρατόπεδο στην πιο πολυσυζητημένη κίνηση των τελευταίων ετών στην Ευρώπη.
Μετά το “μουδιασμένο” ξεκίνημά του, η συνολική άνοδος του Παναθηναϊκού όσο περνάει ο καιρός και βρίσκονται οι παίκτες οφείλεται και στην αγωνιστική του βελτίωση, με τον Κώστα Σλούκα να απελευθερώνεται σιγά σιγά από τα… δεσμά της απόφασής του και το ντόρο που αυτή ξεσήκωσε.
Στην τελευταία του σεζόν με τη φανέλα του Ολυμπιακού μέτρησε 10.7 πόντους, 2.2 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ και 0.3 κλεψίματα, σε συνολικά 29 παιχνίδια με 22μιση λεπτά κατά μέσο όρο ενώ στις πρώτες του 15 εμφανίσεις ως αρχηγός του Παναθηναϊκού, ο για δεύτερη φορά μπαμπάς σε λίγους μήνες, έχει 11,5 πόντους, 2,8 ριμπ., 5,7 ασίστ και 0,9 κλεψίματα σε 27:18.
Η φανέλα του “θεού” Γκάλη στον… ουρανό του ΟΑΚΑ
Το απόγευμα της 4ης Αυγούστου λύγισαν και οι πιο σκληροί, βούρκωσαν οι “θεοί”. Ο σπουδαιότερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής έζησε μπροστά σε 13 χιλιάδες κόσμο τη μεγαλύτερη τιμή ίσως που μπορεί να βιώσει ένας μπασκετμπολίστας στην καριέρα του. Και αυτό γιατί οι σύλλογοι συνηθίζουν να αποσύρουν σε λαμπρές τελετές τις φανέλες και τα νούμερα παικτών που συνέδεσαν το όνομά τους με τον οργανισμό. Οι Εθνικές ομάδες όμως και η Ομοσπονδίες;
Η ΕΟΚ έκανε πράξη κάτι που θα πρεπε να είχε συμβεί εδώ και χρόνια. Στο πλαίσιο της φιλικής αναμέτρησης κόντρα στη Σλοβενία του “μάγου” Ντόντσιτς, η λιτή ομολογουμένως τελετή ήταν αφιερωμένη στον άνθρωπο που όρισε το μπάσκετ στην Ευρώπη όχι μόνο στην Ελλάδα.
Το ιστορικό Νο4 αποσύρθηκε μια για πάντα και η φανέλα του Νικ θα στέκει εσαεί αγέρωχη εις τους… ουρανούς του ΟΑΚΑ. Ο “γκάνστερ” σιωπηλός ως συνήθως μα περήφανος, λύγισε στη δική του στιγμή στην αιωνιότητα.
Η πρωταθλήτρια κόσμου Γερμανία
“Και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί”. Τάδε έφη ωμά και απερίφραστα ο Γκάρι Λίνεκερ πίσω στο 1990 μετά την ήττα των “Τριών Λιονταριών” από τη “Νασιονάλμάνσαφτ”. Μία φράση με διαχρονική αξία και αρκετές αποδείξεις.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο στα βάθη της Ασίας μπορεί να μην είχε την αίγλη που του αναλογούσε ελέω των αρκετών απουσιών πρωτοκλασάτων αθλητών για τη μερίδα του λέοντος των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων, παρόλα αυτά αντάμειψε κόσμο και κοσμάκη με την εξέλιξή του και δη την κατάληξή του.
Η Εθνική ομάδα της Γερμανίας στέφθηκε στη Μανίλα τη 10η του Σεπτέμβρη πρωταθλήτρια κόσμου, λυγίζοντας σε έναν ευρωπαϊκό τελικό τη Σερβία που κανείς δεν περίμενε.
Κάπως έτσι το σύνολο του Χέρμπερτ έγινε η έβδομη διαφορετική πρωταθλήτρια, κατακτώντας μεταξύ άλλων το δεύτερο μετάλλιό της σε Παγκόσμιο Κύπελλο μετά το 2002 και το χάλκινο στην Ιντιανάπολις.
Η παρέα του Σρέντερ, του Ομπστ και των αδερφών Βάγκνερ ανέβηκε στο… πάνθεον του κόσμου ούσα μάλιστα αήττητη και έχοντας πετάξει εκτός τόσο τους Αμερικάνους, που ναι μεν ήταν γεμάτοι φρέσκα πρόσωπα αλλά δεν παύουν να είναι NBAers όσο και τους Λετονούς, ομάδα έκπληξη σε ματς θρίλερ.