Γκάουντλοκ στο Eurohoops: “Οι φωνές του Κόμπι μού έμαθαν να είμαι αφοσιωμένος στον στόχο”

26/Jan/24 16:09 January 27, 2024

gadamopoulos

26/Jan/24 16:09

Eurohoops.net
Goudelock-Kobe-Bryant
142947032

Ο Άντριου Γκάουντλοκ θυμάται τη σεζόν που έπαιξε στο πλάι του Μπράιαντ στους Λέικερς. Το παρωνύμιο “Mini Mamba”, η αύρα και οι συμβουλές του αείμνηστου σταρ και ο “άλλος” Κόμπι που συνάντησε προς το τέλος της καριέρας του.

Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net

Στην αρχή άκουσε ακόμη και μερικούς συμπαίκτες του να προφέρουν λάθος το επώνυμό του. Ήταν πίσω στο 2011, όταν οι Λέικερς επέλεξαν τον απόφοιτο (Κοινωνιολογίας) του πανεπιστήμιου Τσάρλστον στο Νο46 του ντραφτ.

Ο Άντριου Γκάουντλοκ έφτασε στο Λ.Α. με όνειρα και γνώση του μόχθου για να βρει χρόνο σε μία ομάδα που έναν χρόνο πριν είχε κατακτήσει τον τίτλο. Ο Φιλ Τζάκσον μόλις είχε αποχωρήσει, ο Μάικ Μπράουν τον είχε αντικαταστήσει, όμως στο «Στέιπλς Σέντερ» δέσποζε ακόμη η φιγούρα του Κόμπι Μπράιαντ.

Ο Κόμπι ήξερε καλά πώς τον λένε, ωστόσο τον φώναζε αρχικά απλώς «Goo». Η σύνδεσή τους, βεβαίως, έγινε μεγαλύτερη όταν ο μεγάλος σταρ των Λέικερς τού χάρισε το παρατσούκλι «Mini Mamba»! Όπως εξηγεί ο ίδιος ο Γκάουντλοκ στο Eurohoops, πάντως, αυτό ήταν περισσότερο ιδέα δύο άλλων συμπαικτών του.

Η 26η Ιανουαρίου είναι διπλά σημαδιακή για τον Αμερικανό γκαρντ του Κολοσσού. Εκείνη τη μέρα, το 2012, έκανε «θόρυβο» στο ΝΒΑ, όταν παίζοντας και ως πόιντ γκαρντ, σκόραρε 14π. με 5/8 σουτ κόντρα στους Κλίπερς. Ο 35χρονος ίσως και να το έχει λησμονήσει. Δεν ξεχνά, βεβαίως, την 26η Ιανουαρίου 2020.

Ήταν η μέρα που ο Κόμπι σκοτώθηκε μαζί με την 13χρονη κόρη του, Τζίτζι, και άλλους επτά ανθρώπους, σε αεροπορικό δυστύχημα με ελικόπτερο… Τέσσερα χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό του, ο Γκάουντλοκ θυμάται τη σεζόν που έπαιξε στο πλάι του Μπράιαντ στους Λέικερς.

Μιλά για την αύρα και τις συμβουλές του αείμνηστου σταρ και αναφέρεται στον «άλλο» Κόμπι που συνάντησε προς το τέλος της καριέρας του, αλλά και τον άνθρωπο και αθλητή «Black Mamba», εντός κι εκτός παρκέ, τον οποίο κάποια στιγμή, έστω και για λίγο, θεώρησε και… μ#@κ&!

Ο «άφρο Κόμπι» και ο κλειστός Μπράιαντ

– Η 26η Ιανουαρίου είναι μία μέρα λύπης, προφανώς περισσότερο για τους παίκτες που έπαιξαν μαζί του ή όσους είχαν τη ευκαιρία να τον γνωρίσουν. Θυμάσαι πού ήσουν όταν έμαθες τα τραγικά νέα για τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ, στις 26/1/2020;

«Βρισκόμουν στη Βενετία. Αγωνιζόμουν τότε στη Βενέτσια. Είχαμε τελειώσει την προπόνηση και ήμουν στο σπίτι. Ένας από τους συμπαίκτες μού τηλεφώνησε και μου είπε τα νέα. Νόμιζα ότι αστειεύεται. Κατάλαβα από τα social media ότι δεν ήταν αστείο…».

– Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό, στο όνομα Κόμπι Μπράιαντ;

«Για μένα, αυτό που πάντα σκέφτομαι ήταν τα παιδικά μου χρόνια. Τότε, ο αγαπημένος μου Κόμπι ήταν ο Κόμπι με το άφρο μαλλί!».

– Αγωνίστηκες μαζί του στους Λέικερς, το 2011-12. Πώς ήταν να μοιράζεσαι μαζί του το παρκέ και τα αποδυτήρια;

«Στο γήπεδο ήταν αποφασισμένος, απόλυτα συγκεντρωμένος, πάντα σοβαρός. Δεν μπορούσες να κάνεις πλάκα. Στο παιχνίδι ήταν ένα μοχθηρό ζώο! Στα αποδυτήρια ήταν πιο ήσυχος, δεν έλεγε πολλά και ήταν κλειστός. Όταν χρειαζόταν, βεβαίως, να είναι ηγέτης και να πει κάτι στα αποδυτήρια, δεν δίσταζε. Όλοι ήταν λίγο νευρικοί γύρω του, θέλοντας να δουν τι θα κάνει».

Το παρατσούκλι «Mini Mamba» και η συμβουλή

– Φάνηκε να είχατε έναν δεσμό πέρα από τα συνηθισμένα, ειδικά μετά το παρατσούκλι «Mini Mamba», για σένα. Πώς προέκυψε αυτό, μετά το ματς με τη Σάρλοτ;

«Με παρατηρούσε στην προπόνηση ή σε κάποια ματς και ίσως να είχε διαπιστώσει ότι είχα λίγη από τη νοοτροπία του, τη Mamba Mentality. Νομίζω ότι παίζαμε με τους Μπόμπκατς και, για την ακρίβεια, ο Λουκ Ουόλτον και ο Ματ Μπαρνς ήταν εκείνοι που θεώρησαν ότι είναι καλό παρατσούκλι και μου ταιριάζει. Το εκτίμησα, πολλοί ακόμη με αποκαλούν έτσι και είναι κάτι που δεν περίμενα ότι θα έχω κερδίσει».

– Είναι αλήθεια ότι ήθελε να σε διαλύσει στην προπόνηση, όταν διαπίστωσε πως τον μαρκάρεις χωρίς βοήθεια;

«Είχαμε αρχίσει το trash-talking, σε μία προπόνηση. Μάλλον δεν ήταν καλή ιδέα. Εγώ έκανα πλάκα όμως εκείνος εκνευρίστηκε και είπε στον κόουτς Μάικ Μπράουν ότι δεν θα τον σταματήσει κανένας. Συχνά τον μαρκάραμε με νταμπλ τιμ, γιατί όλες οι ομάδες έτσι τον αντιμετώπιζαν. Σε αυτή την προπόνηση ήμασταν ένας εναντίον ενός, μου έβγαλε τον καλύτερο εαυτό μου και πάλεψα».

– Υπήρχε και μία προπόνηση που σας αντιμετώπισε όλους παίζοντας με το αριστερό χέρι;

«Δεν το έκανε σε μένα, αλλά σε όλους τους υπόλοιπους! Είχε χτυπήσει τον δεξιό καρπό του. Οι γιατροί και οι κόουτς τού έλεγαν να το ξεκουράσει, να πάρει ρεπό, όμως ο Κόμπι ήρθε με το δεξί χέρι του δεμένο και έκανε όλες τις κινήσεις του με το αριστερό! Από σουτ εκτός ισορροπίας μέχρι τρίποντα και καρφώματα και ήταν κάτι εκπληκτικό!»

– Θυμάσαι κάποια συγκεκριμένη συμβουλή του;

«Μου έλεγε να είμαι πάντα συγκεντρωμένος. Όταν έβλεπε πως δεν ήμουν, σε αγώνα ή προπόνηση, θύμωνε, μου φώναζε και αυτό που μου έμαθε ήταν πως όταν είσαι αφοσιωμένος, θα πετύχεις τον στόχο σου. Αυτό ήταν μέρος της νοοτροπίας του».

– Κάποιο άλλο μάθημα που κράτησες από την ηγετική φυσιογνωμία του;

«Είχαμε ένα αρνητικό σερί ηττών και είπε στην ομάδα πως όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι, πως δουλειά όλων ήταν να γίνει η ομάδα καλύτερη. Τότε σκέφτηκα πως ίσως γίνεται λίγο μ…..ς. Όμως, όταν άρχισα να το σκέφτομαι, η κουβέντα του ήταν απλή αλλά ήταν και η αλήθεια για το πώς πρέπει να προσεγγίζεις το παιχνίδι. Να μην ανησυχείς για τίποτε άλλο, για τους προπονητές, για ό,τι δεν μπορείς να ελέγξεις, αλλά να το κάνεις για τον εαυτό σου και όταν βελτιωθείς εσύ, θα γίνει το ίδιο και με την ομάδα».

NBAHoops Podcast S03E14: Στη μνήμη του Κόμπι, με τις αναμνήσεις του Άντριου Γκάουντλοκ

Η «Mamba Mentality» και οι εξωπραγματικές ιστορίες της!

– Υπάρχουν θρύλοι για την εργατικότητά του και την αυτοπεποίθησή του. Πώς ήταν  περίφημη Mamba Mentality από κοντά;

«Όταν υπέγραψα στους Λέικερς, ήταν λίγο μεγαλύτερος σε ηλικία και δεν μπορώ να πω πολλά για τις περίφημες ιστορίες τις οποίες είχαν δει και πολλοί μιλούσαν για αυτές. Όταν πίστευα ότι κάτι είναι αξιοσημείωτο, οι προπονητές μού έλεγαν πως δεν έχω δει τίποτα! Όλα ήταν έξω από τα συνηθισμένα με τον Κόμπι».

– Ακούστηκαν ιστορίες για την πίεση του σε όλους, ώστε να εκπληρώσουν τα δικά του στάνταρ. Αγκωνιές σε συμπαίκτες, trash-talking. Το ανταγωνιστικό πνεύμα του ξεπέρασε ποτέ τα όρια;

«Με μένα, ποτέ. Όταν έφτασα εκεί, μου έλεγε ιστορίες για εκείνον και τον Σακίλ, για τον Κουόμε Μπράουν, τον Σμους Πάρκερ. Ήταν ανταγωνιστικός με πολλούς. Εγώ τον συνάντησα όταν ήταν λίγο μεγαλύτερος και ενδεχομένως να ήταν λίγο πιο συμπονετικός. Δεν τρελαινόταν τόσο με τους άλλους. Είχα ακούσει όλες τις τρελές ιστορίες από το παρελθόν».

– Ο Κόμπι είναι ο clutch παίκτης, ο εργασιομανής, ο τύπος που πέτυχε δύο βολές με κομμένο αχίλλειο ή εκείνος που δεν αντέδρασε όταν ο Ματ Μπαρνς προσποιήθηκε ότι του πετά τη μπάλα στο πρόσωπο;

«Είναι όλα αυτά! Όλα αυτά δημιούργησαν τη Mamba Mentality, τον έκαναν αυτό που ήταν και για αυτό τόσοι άνθρωποι τον βλέπουν ως σούπερ ήρωα».

– Κάποιες ιστορίες έμοιαζαν εξωπραγματικές. Θα μοιραστείς σε παρακαλώ εκείνη με το ταξίδι στο Λας Βέγκας; Αν είχα διαβάσει καλά, είχε πάει όλη την ομάδα εκεί, ως δώρο, ή κάτι τέτοιο;

«Ήταν εκεί όλη η ομάδα για την προετοιμασία και ο Κόμπι νοίκιασε όλο τον όροφο του MGM για τους υπόλοιπους. Απλώς περάσαμε εκεί ένα βράδυ, με πολύ ποτό. Αυτό ήταν όλο».

Το… «τέρας» που έγινε χαμογελαστός μπαμπάς

– Πώς ήταν εκτός γηπέδου;

«Ήταν κουλ τύπος. Ήταν θέμα του αν κερδίζαμε ή όχι. Ήταν θέμα της διάθεσης του. Αν ήταν ευδιάθετος, αν νικούσαμε, ήταν γενναιόδωρος και θα σου έδινε ό,τι είχε. Ήταν όμως πολύ ήσυχος, επέλεγε να είναι πιο εσωστρεφής και αν δεν είχε πολλά να πει, οι προσωπικές σχέσεις δεν ήταν το αγαπημένο του πράγμα».

– Ο Τζάρεντ Ντάντλεϊ είχε πει πριν από χρόνια ότι κανένας δεν ήθελε να παίζει μαζί του. Οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό;

«Αυτή είναι η άποψή του. Ξέρω πως όταν ήμουν παιδί πολλοί έλεγαν τέτοια πράγματα, γιατί πίστευαν ότι ο Κόμπι σούταρε πολύ, αλλά ο ίδιος τα ξεπέρασε όλα αυτά με δυναμισμό και πολλοί ήθελαν να αγωνιστούν πλάι του. Σαφώς και υπήρχε πίεση δίπλα του, όμως αν ήσουν πρόθυμος να γίνεις μέρος αυτού, έπρεπε να το γνωρίζεις».

– Όταν αποσύρθηκε, εκείνο το «τέρας» του γηπέδου έγινε πιο ομιλητικός, πιο εξωστρεφής. Συμφωνείς; Είχες την ευκαιρία να τον συναντήσεις μετά το τέλος της καριέρας του;

«Τον είδα προς το φινάλε της τελευταίας σεζόν του, δύο ματς πριν από τον τελευταίο αγώνα του. Ακόμη και τότε, όταν του μίλησα και συζητήσαμε πριν από το παιχνίδι, κατάλαβα ότι το πνεύμα του είχε ελευθερωθεί. Ακόμη και, τότε, όταν έπαιζε, ήταν πιο ελεύθερος, πιο ευτυχισμένος, δεν έβαζε πίεση στον εαυτό του. Χαμογελούσε διαρκώς και δεν τον είχα δει πιο ευτυχισμένο! Έβλεπα όλες τις φωτογραφίες με την κόρη του και πώς την προετοίμαζε να παίξει και ήταν σαν να είχε πατήσει σε έναν νέο κόσμο, σε κάτι που πραγματικά απολάμβανε. Θυμάμαι πως έλεγα σε φίλους ότι μοιάζει πια με διαφορετικό άνθρωπο, λίγο πριν φύγει από τη ζωή… Είναι στενάχωρο που έφυγε και δεν ανέπτυξε κι άλλο εκείνον τον διαφορετικό εαυτό».

– Έλεγαν πως ήταν ό,τι πιο κοντινό στον Μάικλ Τζόρνταν. Υπάρχει στο ΝΒΑ «νέος Κόμπι»;

«Με τίποτα! Κανένας από τους νέους παίκτες δεν έχει τη νοοτροπία του Κόμπι ή του Τζόρνταν. Ο ΛεΜπρον είναι ο ΛεΜπρον, όμως όσο ταλέντο κι αν υπάρχει στη Λίγκα, κανένας δεν τους πλησιάζει».

– Υπάρχει κάποια λεγόμενη σκληρή αλήθεια για τον Κόμπι Μπράιαντ, για τη νοοτροπία, την καριέρα και την κληρονομιά του;

«Η σκληρή αλήθεια είναι η σκληρή δουλειά του. Η δουλειά αποτυπώθηκε σε ό,τι έκανε. Ήταν ένας φανταστικός παίκτης, ένας απίστευτος μαχητής και ενέπνευσε πολλούς. Θυσίασε πολλά για να φτάσει ψηλά, από τον χρόνο στην οικογένειά του για να είναι διαρκώς στο γήπεδο. Ήταν ένας πολεμιστής».

Photo credit: Getty Images

Διαβάστε ακόμη:

Δείτε ΕΔΩ τα τελευταία νέα

×