Του Νίκου Μαστρογιαννόπουλου/ info@eurohoops.net
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ετών 48 και συνεχίζει το έργο του στον πάγκο της Φενέρ.
Ο προπονητής της τουρκικής ομάδας έκλεισε τα 48 του χρόνια και το Eurohoops γυρίζει το χρόνο πίσω εμβαθύνοντας στα πρώτα του βήματα, το πρώτο αγαπημένο του άθλημα, τον κόουτς Σάγκατιν αλλά και τα πεπραγμένα του από τη Ρίτας μέχρι τη Ζαλγκίρις που κρέμασε τη φανέλα του κι έραψε το κοστούμι του προπονητή.
Πάμε να ξεκινήσουμε…
Ο ομφάλιος λώρος που κόπηκε γρήγορα, το τένις και ο Σάγκατιν
Ο Σαρούνας γεννήθηκε στο Κάουνας στις 5 Μαρτίου 1976.
Απ’ τα πρώτα του κιόλας χρόνια ήθελε να είναι… ελεύθερο πουλί. Ήθελε όμως κατά βάθος ή αναγκάστηκε; Μάλλον το δεύτερο.
Η κατάσταση στη χώρα του ήταν τέτοια που ανεξαρτητοποιήθηκε γρήγορα. Έφυγε από τη Λιθουανία για την Αμερική σε μικρή ηλικία για να σπουδάσει. Πήγε στο Solanco High School της Pennsylvania, όπου ασχολήθηκε (και) με το τένις. Του άρεσε πολύ στην αρχή (και συνεχίζει να του αρέσει αλλά και να παρακολουθεί), όμως δεν ήταν μάλλον αυτό που είχε ονειρευθεί για τον εαυτό του.
“Είχα ερωτευτεί αυτό το άθλημα, αλλά… δεν υπήρχε μεγάλη παράδοση στη Λιθουανία“.
Το άφησε γρήγορα κι αυτό γιατί αποφάσισε ν’ αφοσιωθεί σε κάτι που ήταν εξίσου καλός αλλά πίστευε ή καλύτερα έβλεπε πως στο μέλλον θα ήταν Νο.1.
Συνέχισε κανονικά τις σπουδές του στην άλλη ακτή του Ατλαντικού και στο Meryland, όπου έκανε καριέρα ως σούτινγκ γκαρντ. Αυτή ήταν η αρχική του θέση. Μπορεί να μην βρήκε τον ρόλο και τον χρόνο που θα ήθελε για πάνω από δύο χρόνια, όμως σιγά-σιγά βελτιώνοντας τις δεξιότητές του, άρχισε να δίνει έμφαση περισσότερο στο οργανωτικό κομμάτι (την πάσα) και στην άμυνα. Ναι στην άμυνα, γιατί πολύ απλά εκεί ήταν η αδυναμία του. “Ήμουν αδύναμος σ’ αυτό το κομμάτι μικρός και κάτι έπρεπε να κάνω γι’ αυτό“. Μπορεί να ήταν νευρικός από παιδί, όμως ήξερε πού θέλει να φτάσει και ήθελε να το πετύχει.
Ωστόσο, παρά την σκληρή δουλειά που έριξε, τα νούμερά του δεν ήταν ικανά για να τον φέρουν σ’ ένα νούμερο στο ΝΒΑ Ντραφτ του 1998. Αποφάσισε λοιπόν να αφήσει το ΝΒΑ και να έρθει πίσω στην Ευρώπη και μάλιστα στη χώρα του, για ν’ αγωνιστεί στη Ρίτας.
Το καλοκαίρι του 1999 είπε το “ναι” στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας, όπου συνεργάστηκε με έναν προπονητή που έμελλε να αλλάξει την κατεύθυνση της καριέρας του. Το όνομα αυτού, Σμάγκο Σάγκατιν.
“Ήταν δικτάτορας, αλλά αυτό χρειάζονται οι νέοι παίκτες. Μαζί του βελτιώθηκα στο βαθμό που θα βελτιωνόμουν σε μια τριετία, με άλλον. Ήταν αυτός που μου έδωσε τη θέση βασικού πόιντ γκαρντ, σε ομάδα της Ευρωλίγκας, ενώ η ομάδα της πόλης μου, η Ζαλγκίρις μου την είχε αρνηθεί. Ήμουν πολύ τυχερός που πήγα σε αυτό το πρόγραμμα“. Εκείνη τη χρονιά κατάφερε να έχει 18 πόντους κατά μέσο όρο αλλά και 5.4 ασίστ.
Ο Σάγκατιν ήταν πολύ κομβικός για την καριέρα του, γιατί πολύ απλά ήταν αυτός που τον έκανε να αποδεχθεί λίγο αργότερα την πρόταση της Μπαρτσελόνα και να περάσει εκεί τα υπόλοιπα τρία χρόνια. Το 2003 αναδείχθηκε MVP της ισπανικής λίγκας, Mr. Europa Player of the year και… πολλά άλλα. Κάπου εκεί ξεκίνησε τ’ όνειρο για τον νεαρό ακόμη Σαρούνας, μιας που ήταν 27 ετών.
Πρωταθλητής Ισπανίας: 2001, 2003, Κυπελλούχος Ισπανίας: 2001, 2003, Πρωταθλητής Ευρώπης: 2003, MVP Final Four, Mr. Europa, MVP ισπανικής λίγκας, MVP Eurobasket Σουηδίας. Και όχι μόνο. Τις τρεις σεζόν με τους “Μπλαουγκράνα” κατάφερε να έχει κατά μέσο όρο 13.4 πόντους και 3.2 ασίστ.
Η συνέχεια λίγο πολύ γνωστή. Αποφάσισε να πάει στην Μακάμπι (έμεινε από το 2003-05 και είχε 15.7 πόντους, με 5 ασίστ ανά αγώνα) με την οποία έγινε Πρωταθλητής Ισραήλ: 2004, 2005, Κυπελλούχος Ισραήλ: 2004, 2005, Πρωταθλητής Ευρώπης: 2004, 2005, Ο πρώτος παίκτης στη σύγχρονη ιστορία, με back to back to back (ή αλλιώς three peat), MVP Final Four 2004, MVP Final Four 2005.
Θα αναρωτιέται κανείς όμως γιατί μετά από τόσες επιτυχίες στο Ισραήλ, παράτησε τα πάντα για το ΝΒΑ…
“Γιατί σκέφτηκα ότι αν δεν πήγαινα τότε, δεν θα πήγαινα ποτέ. Ένιωσα πως έπρεπε να το κάνω. Η εμπειρία ήταν τέλεια, αν και ο κόσμος δεν έχει την ίδια άποψη. Θεωρώ ότι ήμουν αξιοπρεπής. ΟΚ, δεν είχα τους αριθμούς που είχα στην Ευρώπη, αλλά “έβγαλα” ό,τι περισσότερο μπορούσα. Το λάθος ήταν ότι δεν απήλαυσα το παιχνίδι. Εκεί οι κόουτς δεν ελέγχουν την ομάδα”.
Στο ΝΒΑ έμεινε από το 2005-07 στους Πέισερς, ενώ πέρασε για λίγο και από το Γκόλντεν Στέιτ (2007) ως αντάλλαγμα. Το μετά είναι γνωστό σχεδόν σ’ όλους…
Παναθηναϊκός αντί Ολυμπιακού, ο “Μήτσος” του και μία εφημερίδα
Παναθηναϊκός: 2007-2010 (8.5π., 2.7 ασίστ, ανά αγώνα)
Πρωταθλητής Ελλάδας: 2008, 2009, 2010, Κυπελλούχος Ελλάδας: 2008, 2009, Πρωταθλητής Ευρώπης: 2009. Ο πρώτος παίκτης στην ιστορία, που πήρε τη Euroleague με τρεις διαφορετικές ομάδες, ενώ συνολικά πανηγύρισε 4 triple crown.
Στις 25 του Σεπτέμβρη, η “βόμβα” έσκασε… κι ήταν πράσινη!
Οι φυλλάδες εκείνης της εποχής έλεγαν Ολυμπιακός, έλα όμως που ο Γιασικεβίτσιους είχε αποφασίσει.
“Έλεγα να μην πιστεύουν τίποτα, έως ότου δουν φωτογραφία, με τον παίκτη να υπογράφει”, είχε πει στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας λίγο καιρό πριν. “Σκεφτόμουν να παραμείνω στο ΝΒΑ, μόλις είδα τί γινόταν στους Ουόριορς, αποφάσισα κι άμεσα αποφάσισα να υπογράψω στον Παναθηναϊκό“.
Μέχρι εκείνη την περίοδο δεν είχε γνωρίσει παθιασμένους (σε αυτόν τον βαθμό) οπαδούς. Μόνο 10 λεπτά έξω από το Ελευθέριος Βενιζέλος χρειάστηκαν για να καταλάβει πού ήρθε.
“Εκείνη τη μέρα γνώρισα την ελληνική τρέλα. Ήταν απίστευτη στιγμή, αλλά.. σκεφτόμουν “τι θα γίνει αν κάνω κάτι κακό; Αν είναι έτσι χαρούμενοι, φαντάσου πώς θα είναι λυπημένοι;”.
Το 2009 ένα πρόβλημα που είχε στο γόνατο (έκανε την επέμβαση κι ο παίκτης χρειάστηκε τουλάχιστον έξι μήνες αποθεραπείας, για να επιστρέψει), με το χρόνο του και τους αριθμούς του να μειώνονται κατακόρυφα, τη σεζόν 2009-2010. Ωστόσο, με τους “πράσινους” θα κατακτήσει ακόμα μια Ευρωλίγκα, ενώ έγινε ο μόνος παίκτης στην ιστορία που είχε φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης με τρεις διαφορετικές ομάδες. Το καλοκαίρι του 2010 περίμενε, όμως εν τέλει επέστρεψε στη γνωστή του Λιέτουβος Ρίτας και λίγο αργότερα στη Φενέρ, μέχρι να συναντηθεί ξανά με την ομάδα που τον στιγμάτισε…
“Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει. Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου. Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!“, είχε πει πολύ σοφά ο Χαλίλ Γκιμπράν (σ.σ. φιλόσοφος-ποιητής). Αυτό έγινε και με την περίπτωση του “Σάρας”.
Επέστρεψε σε γνώριμα γι’ αυτόν λημέρια, καθώς ο Παναθηναϊκός τον έφερε πίσω τον Σεπτέμβριο του 2011. Στα 36 του αναδείχθηκε MVP του ελληνικού Κυπέλλου και είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με τους αγαπημένους αλλά να κάνει και κάτι που χρωστούσε στον εαυτό του χρόνια. Οικογένεια.
Έτσι κι έγινε.
Στο ίδιο μπαρ που είχε γνωρίσει την πρώην του, Λινόρ, ο “Σάρας” γνώρισε και τη γυναίκα που έμελλε να είναι μαζί της μέχρι και σήμερα. Η μεταξύ τους σχέση μάλιστα δεν άρχισε με καλούς οιωνούς, μιας που η Άννα ήθελε να προχωρήσουν αργά μετά από μία σχέση που βγήκε και δεν πήγε καλά.
Τη χρονιά που ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το 5ο του αστέρι, παίκτες και προπονητές το γιόρτασαν με την ψυχή τους παρέα με τις οικογένειές τους και φιλικά πρόσωπα, ωστόσο εκείνη ήταν η πρώτη φορά που ο Λιθουανός κατάλαβε πόσο του λείπει η Άννα. Παρόλα αυτά, και πάλι δεν θέλησε να βιαστεί, με αποτέλεσμα η Άννα να το λήξει.
Όταν έχεις τύχη όμως… διάβαινε.
Για καλή του τύχη την ξαναείδε μέσω κοινών γνωστών κι από το καλοκαίρι του 2007 μέχρι και σήμερα είναι αχώριστοι, ενώ μαζί απέκτησαν και οι δύο παιδιά, ενώ παντρεύτηκαν το 2017 στην Ελλάδα σε έναν γάμο που άφησε ιστορία, μιας και όλη η μπασκετική αφρόκρεμα ήταν εκεί.
“Η πρώτη προσπάθεια (είχε παντρευτεί στο Ισραήλ) δεν δούλεψε, όμως προσπαθείς ξανά προσπαθείς και κάποιες φορές πετυχαίνεις“, είχε πει πριν χρόνια σε συνέντευξή του.
Το 2012 είχε έρθει η ώρα της μεγάλης επιστροφής στην Μπαρτσελόνα, με την οποία έφτασε και στο Final Four της Ευρωλίγκας, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2013 υπέγραψε στη Ζαλγκίρις, με την οποία ολοκλήρωσε μια καριέρα γεμάτη επιτεύγματα και τρόπαια.
Κρέμασε τη φανέλα για να φορέσει το κοστούμι του κόουτς
Το 2014 εντάχθηκε στο τεχνικό επιτελείο της Ζαλγκίρις και τη σεζόν 2015-2016 του δίνεται η ευκαιρία να μπει στα… βαθιά, αναλαμβάνοντας χρέη πρώτου προπονητή στην ομάδα του Κάουνας.
“Ονειρευόμουν μεγάλα πράγματα, όχι όμως αυτά που έζησα. ήταν απίστευτα και νιώθω ευγνώμων. Ποτέ δεν περίμενα τόση επιτυχία. Νιώθω τυχερός. Η ζωή ξεπέρασε τη φαντασία”. Επρόκειτο για crazy ride; ” Με εμένα όλα είναι τρελά. Δεν υπάρχει μέση κατάσταση, για εμένα. Ό,τι κάνω, το κάνω έντονα. Από τις διακοπές, έως τις προπονήσεις“, είχε δηλώσει πριν μερικά χρόνια ο Λιθουανός.
Η πρώτη μεγάλη νίκη κόντρα στον άλλοτε “αιώνιο” αντίπαλό του, Ολυμπιακό, ήρθε το 2016, ενώ με τη λιθουανική ομάδα έφτασε στο ζενίθ τη σεζόν 2017-18. Εκεί με εξαιρετικό μπάσκετ, μικρό μπάτζετ αλλά με σημαντική συνεισφορά του ίδιου στην ομάδα, κατάφερε να κερδίσει με 3-1 τον Ολυμπιακό και να προκριθεί για πρώτη φορά σε Final Four Ευρωλίγκας. Αντιμετώπισε τη Φενέρ εκεί όπου η τουρκική ομάδα έκανε το καθήκον της (κέρδισε με 76-67) κι έτσι η Ζαλγκίρις αγωνίστηκε στον μικρό τελικό, τερματίζοντας τρίτη (κερδίζοντας με 79-77 την ΤΣΣΚΑ).
Μετά τη Ζαλγκίρις ήρθε η πρόκληση. Μία πρόκληση που φυσικά δεν θα έλεγε “όχι”.
Ο “Σάρας” αποδέχθηκε την πρόταση της αγαπημένης του Μπαρτσελόνα το 2020 κι έγινε προπονητής της. Με τους “Μπλαουγκράνα” μέσα σε μία τριετία που έμεινε (2020-23) κατέκτησε δυο πρωταθλήματα Ισπανίας και δυο κύπελλα Ισπανίας. Κι όλα αυτά, ενώ είχε μείνει εκτός #1 στην ACB από το 2014, έχοντας μόλις δυο παρουσίες σε Τελικούς!
Όπως είχε γράψει πριν καιρό και ο Βαγγέλης Παπαδημητρίου, αυτή η τριετία, έκανε καλό στη Μπαρτσελόνα γιατί σίγουρα μεγάλωσε. Καθιερώθηκε ξανά. Και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο βήμα για την κορυφή.
Το τέλος ήρθε ωστόσο στις 26 Ιουνίου 2023, όταν οι Καταλανοί ανακοίνωσαν πως δεν θα συνεχίσουν με τον Σάρας στο τιμόνι και τη θέση του θα πάρει ο Ρότζερ Γκριμάου, για τα επόμενα δύο χρόνια (μέχρι το 2025).
Η απόφαση αυτή οδήγησε στο διαζύγιο τις δύο πλευρές, έπειτα από τρία χρόνια κοινής πορείας, με τον Σάρας να οδηγεί τους Μπλαουγκράνα σε κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων Ισπανίας και δύο Κυπέλλων. Όσο για την Ευρωλίγκα, μάλλον εκεί το γλυκό δεν έδεσε…
Ο Σαρούνας έμεινε για λίγους μήνες στο ντουλάπι μέχρι που τον έβγαλε απ’ την αναμονή η Φενέρ.
Ο Δημήτρης Ιτούδης αποτέλεσε κι επισήμως παρελθόν από τη Φενέρ τον περασμένο Δεκέμβριο, με την τουρκική ομάδα ν’ ανακοινώνει λίγα 24ωρα αργότερα τη συμφωνία με τον Λιθουανό τεχνικό.
Μάλιστα, το συμβόλαιό του θα έχει πολυετή διάρκεια, (μέχρι το καλοκαίρι του 2026) με τον Πρόεδρο της Φενέρ, Αλί Κοτς να παίζει καταλυτικό ρόλο στην απόφασή του.
Μάλιστα, από εκεί που η Φενέρ βρέθηκε να είναι με 6-7 ρεκόρ και 12η στην κατάταξη της φετινής Ευρωλίγκας, πλέον βρίσκεται στην 7η θέση (με ρεκόρ 16-11) και θέλει να τελειώσει τη regular season με νίκες για να είναι στην εξάδα.
Διαβάστε ακόμη
Άχαστη η Φενέρ του “Σάρας” με season-highs από Παπαγιάννη & Καλάθη
Σαρούνας Γιασικεβίτσιους: Ο “φωνακλάς” επέστρεψε
Καλάθης για Σάρας: “Στην αρχή στον Παναθηναϊκό δεν ήμουν κι ο μεγαλύτερος θαυμαστής του”