Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Το «σκηνικό» στο Φάληρο ήταν ήδη «παγωμένο», από την ήττα του ΠΑΟΚ στον ημιτελικό του Final Four του 1993 από τη Μπενετόν Τρεβίζο. Δύο μέρες μετά, όμως, οι τοίχοι του ΣΕΦ θαρρεί κανείς ότι αντηχούν ακόμη κατηγορίες… φόνου.
Οι ουδέτεροι περίμεναν τον τελικό των Ιταλών με τη Λιμόζ, που είχε απρόσμενα θριαμβεύσει επί της Ρεάλ του Σαμπόνις, ως μία νίκη της χάρης, του ταλέντου, επί της σκληράδας. Δεν είναι λίγοι που, κατά το κοινώς λεγόμενο, επέμεναν ότι πλην των Μάικλ Γιανγκ και Γιούρι Ζντοβτς, η γαλλική ομάδα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς ήταν γεμάτοι από… «ξυλοκόπους».
Οι «Λιμουζό» του «Μπόζα» ολοκλήρωσαν την έκπληξη και στον τελικό επικράτησαν της Μπενετόν του Τόνι Κούκοτς με 59-55. Όχι, οι δύο φιναλίστ δεν έπαιξαν ένα μόνο ημίχρονο…
Η… καταγγελία του Σκάνσι
Τη στιγμή που ο Μάλκοβιτς άδειαζε μπουκάλια σαμπάνιας πάνω στα κεφάλια των παικτών του, ο ομόλογός του δεν… έξυνε και πολύ το κεφάλι του για να διαπιστώσει πώς έχασε. Ο μακαρίτης, πια, Πέταρ Σκάνσι είχε έτοιμη την ετυμηγορία του. Ή, μάλλον, την κατηγορία του:
«Απόψε πέθανε το μπάσκετ. Αν αυτό είναι το μπάσκετ του μέλλοντος, τότε καλύτερα θα είναι να πάω μία και καλή να ασχοληθώ με την πιτσαρία μου!», ήταν το σχόλιο του κόουτς των Ιταλών, ο οποίος κατηγόρησε τον «Μπόζα» ότι «δολοφονεί» το μπάσκετ.
ΦΑΛΗΡΟ 15/4/1993: Ο θάνατος του μπάσκετ
Τα επόμενα χρόνια, αν και οι επίδοξοι διάδοχοί του στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν ακολούθησαν ακριβώς την αντι-μπασκετική συνταγή του, μάλλον έγιναν… «συνένοχοι» εκείνου του «φόνου» τον οποίο ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει στο Τρεβίζο. Οι μετέπειτα (ημι)φιναλίστ μπολιάστηκαν με το άγχος και την πίεση και συχνά, ακόμη και στα μεγάλα ματς, το ταλέντο πήγαινε περίπατο.
Κι αν το βρίσκετε ελαφρώς (ή… βαρέως) υπερβολικό, αυτά που έγραψε η ιστορία μάλλον το δικαιολογούν.
Οι… «συνένοχοι»
Έναν χρόνο μετά, η Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς νίκησε στον τελικό του Τελ Αβίβ τον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη με… 59-57.Το 1995, στη Σαραγόσα, ο «αιώνιος εμφύλιος» στα ημιτελικά έληξε με νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού με 58-52! Οι «ερυθρόλευκοι» σκόραραν 61π. στον τελικό με τη Ρεάλ (του Ομπράντοβιτς) και ηττήθηκαν.
Γιάννης Ιωαννίδης: Προσωπικότητα εκτός ορίων, με δόγμα τη νίκη και ένα τσιγάρο στο χέρι!
Το παρθενικό Κύπελλο Πρωταθλητριών της Ελλάδας, το 1996 στο Παρίσι, δεν διεκδικεί και «μετάλλιο» θεάματος, με τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα με 67-66 στον τελικό. Ενώ και στο ελληνικό repeat με τον Ολυμπιακό το 1997 στη Ρώμη, η Μπαρτσελόνα σκόραρε μόλις 58π. στην άμυνα των Πειραιωτών.
Το 1998 στη Βαρκελώνη δεν άλλαξε τα δεδομένα. Η ΑΕΚ νίκησε στον ημιτελικό τη Μπενετόν με 69-66, με τον Ιωαννίδη να παίρνει μία ρεβάνς από τον Ομπράντοβιτς. Στον τελικό με την Κίντερ, όμως, ο «Δικέφαλος» δέχθηκε μόλις 58π. αλλά… ηττήθηκε, καθώς σκόραρε μόλις 44!
H «σωτηρία της ψυχής» και του μπάσκετ
Δώδεκα μήνες αργότερα, στην τελείως ρετρό «Olympiahalle» του Μονάχου, όμως, το μπάσκετ επέστρεψε στις επιθετικές δόξες του. Η Ζαλγκίρις Κάουνας παρουσίασε στο παρκέ τη δική της εκδοχή του ολοκληρωτικού μπάσκετ, νίκησε τον Ολυμπιακό του Ίβκοβιτς και των Γκόλντουαϊρ, Κόμαζετς, Τάρλατς, Φασούλα και Ρότζερς στον ημιτελικό με 87-71 και στον τελικό ολοκλήρωσε την απόλυτη παράστασή της.
Ζαλγκίρις: Θυμήθηκε τον ημιτελικό του 1999 κόντρα στον Ολυμπιακό!
Οι Λιθουανοί, με προπονητή τον μετέπειτα κόουτς του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδας, Γιόνας Καζλάουσκας, έφτασαν στη Βαυαρία για να παίξουν μπάσκετ και κατέκτησαν το τρόπαιο, επικρατώντας στον τελικό της Κίντερ Μπολόνια με 82-74!
Ο Πέταρ Σκάνσι «ακούστηκε» και εκεί, αφού ως προπονητής της Τιμσίστεμ Μπολόνια, είχε δηλώσει πριν από τον «εμφύλιο» του ημιτελικού ότι «στην Κίντερ δεν αποδέχονται τον χαρακτηρισμό του φαβορί γιατί είναι… χεσμένοι από τον φόβο τους!». Η ομάδα του σκόραρε… 57π., δέχθηκε 62, ηττήθηκε και η ατάκα ξεχάστηκε γιατί τίποτε δεν μπορούσε να επισκιάσει το σόου της Ζαλγκίρις.
Η διοίκηση της λιθουανικής ομάδας τίμησε την προ 25ετίας πρωταθλήτρια Ευρώπης το βράδυ της Τρίτης (19/3), στο περιθώριο της νίκης 96-81 επί της Βίρτους, αντιπάλου και στον τελικό του 1999 στη γερμανική πόλη.
Οι παίκτες του Αντρέα Τρινκιέρι φόρεσαν ρετρό φανέλες, όμοιες με εκείνες του τελικού του Μονάχου και στο παρκέ τιμήθηκε ο Γιόνας Καζλάουσκας και λίγα μέλη από την ομάδα που έπαιξε ίσως το πιο ελκυστικό μπάσκετ της γενιάς της.
The 1999 EuroLeague Champions were honored today in the middle of the arena! 🏆⭐️ pic.twitter.com/aV4ruoYT9p
— BC Zalgiris Kaunas (@bczalgiris) March 19, 2024
Οι μετέπειτα… «Έλληνες»
Δεν έδωσαν το παρών ο μεγάλος σταρ της ομάδας και MVP του Final Four, Τάιους Έντνι, ο οποίος στον τελικό είχε 14π. και έξι ασίστ. Ο μικρόσωμος (1,78μ.) Αμερικανός γκαρντ φόρεσε λίγα χρόνια μετά τη φανέλα του Ολυμπιακού, ενώ στην Ελλάδα βρέθηκε και ο πρώτος σκόρερ (17π.) της Ζαλγκίρις, Άντονι Μπούι, που έπαιξε σε Άρη και ΑΕΚ και με την Ένωση κατέκτησε και το Κύπελλο Σαπόρτα του 2000!
Για τους θριαμβευτές από τη Βαλτική, ο Τσέχος σέντερ, Γίρι Ζίντεκ, είχε 12π., όσους και ο Σαούλιους Στομπέργκας, ενώ και ο Μιντάουγκας Ζουκάουσκας πρόσθεσε 11π.. Η Ζαλγκίρις προηγήθηκε 45-30 στο ημίχρονο και θα κέρδιζε πιο εύκολα από το τελικό +8 αν δεν αστοχούσε σε δέκα βολές (16/26 και 61,5%), καθώς ήταν πιο αποδοτικοί στα τρίποντα, με 8/11 και 72,7% και είχε και 55,8% στα δίποντα (29/52)!
Η τακτική του Καζλάουσκας δεν περιόρισε μεν τον Αντουάν Ριγκοντό, που είχε μεν 27π., όμως κράτησε τον μεγάλο σταρ της Κίντερ, Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς σε 7π. με 3/11 σουτ και τέσσερα λάθη και στους Ιταλούς δεν έφταναν και οι 15π. του πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού, Ούγκο Σκονοκίνι ή οι 12π. του μετέπειτα σέντερ του Ολυμπιακού, Ράσο Νεστέροβιτς…
Αν πολλοί επιμένουν ότι η Λιμόζ του 1993 «σκότωσε» το μπάσκετ, η «διαστημική» Ζαλγκίρις του 1999 το έσωσε.
Photo credit: Zalgiris Kaunas / Twitter
Διαβάστε ακόμη: