Του Νίκου Μαστρογιαννόπουλου/ info@eurohoops.net
11/4/2024. Η τελευταία αγωνιστική της regular season στην Ευρωλίγκα κι ο Παναθηναϊκός θέλει τη νίκη στο κατάμεστο ΟΑΚΑ κόντρα στην ουραγό Άλμπα (21:15) για να τερματίσει δεύτερος στην κατάταξη και να έχει το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα ενόψει Playoffs.
11/4/1996. Ημερομηνία σταθμός για τον οργανισμό που λέγεται Παναθηναϊκός. Η ημέρα που άλλαξαν όλα κι έγινε η αρχή για να έρθουν ακόμη μεγαλύτερες μέρες στην Ευρώπη για το ελληνικό μπάσκετ.
Όχι μία, όχι δύο, αλλά επτά προσπάθειες έπρεπε να γίνουν έτσι ώστε ελληνική ομάδα να καταφέρει να φτάσει στο Πάνθεον.
Το βράδυ της 11ης Απριλίου του 1996, ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κατάφερε να σηκώσει την κούπα της Ευρωλίγκας κι όλα αυτά στον τελικό απέναντι στην Μπαρτσελόνα, με 10.000 περίπου φίλους των “πρασίνων” να κατακλύζουν τότε το γήπεδο.
Το τελικό 67-66 ήρθε για να στέψει το “τριφύλλι” πρωταθλητή Ευρώπης, με τον Στόγιαν Βράνκοβιτς τότε να είναι ο… σωτήρας της ελληνικής ομάδας, αφού με το σπριντ του στα τελευταία δευτερόλεπτα του ματς, κατάφερε να κόψει τον Χοσέ Μοντέρο, σ’ ένα highlight που έμεινε στην ιστορία.
Ο τότε κόουτς των νικητών, Μπόζινταρ Μάλκοβιτς έγραψε ιστορία, αφού πανηγύρισε την τέταρτη κούπα με τρίτη διαφορετική ομάδα στην καριέρα του, ισοφαρίζοντας την επίδοση του Ομπράντοβιτς*.
Τζανής Σταυρακόπουλος στο Eurohoops: «Το ευρωπαϊκό στο Παρίσι ήταν το πεπρωμένο του Παναθηναϊκού»!
*Πάντως η 11η Απριλίου 1996 είναι μια ημερομηνία την οποία ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς ακόμη ίσως θυμάται, αφού η ήττα της Ρεάλ από την ΤΣΣΚΑ στον μικρό τελικό (74-73) σήμαινε πως ο Σέρβος κόουτς έχασε και τα δυο ματς ενός Final Four.
Εν μέσω Μεγάλης βδομάδας, ο Ντομινίκ Ουίλκινς επέστρεψε στη γενέτειρά του, και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε πρόωρη ανάσταση.
Με 35 πόντους και 8 ριμπάουντ στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ και 19 πόντους με 10 ριμπάουντ στον μεγάλο τελικό κόντρα στην Μπαρτσελόνα, έφερε τα χαμογέλα στην ελληνική ομάδα, γράφοντας ιστορία.
“Σταθήκαμε τυχεροί. Στο τελευταίο λεπτό πανικοβληθήκαμε. Δε γίνεται να χάνουμε έτσι την μπάλα!”, ήταν τα λόγια του μετά το τέλος του αγώνα.
Η ομάδα του Μάλκοβιτς φυσικά δεν αντιμετώπισε εκείνο το βράδυ πρώτη φορά τους “Μπλαουγκράνα”, μιας που ήταν η τρίτη για εκείνη τη χρονιά μεταξύ τους μονομαχία.
Συγκεκριμένα, στα δύο προηγούμενα ραντεβού τους, η Μπαρτσελόνα είχε κυριαρχήσει και στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1995 είχαν επικρατήσει 63-57 στη Βαρκελώνη και στις 10 Ιανουαρίου είχαν συντρίψει τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ με 95-74. Η τρίτη όμως ήταν και φαρμακερή για τους Καταλανούς.
Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Ουίλκινς 16 (7/14δ., 0/1τρ., 2/3β., 10ρ.), Αλβέρτης 17 (6/8δ., 1/2τρ., 2/2β., 3ρ., 2ασ.), Βράνκοβιτς (0/1δ., 9ρ., 3τ.), Γιαννάκης 9 (4ασ.), Οικονόμου 10 (2/6δ., 1/2τρ., 3/4β., 6ρ., 5ασ., 5λ.), Κόρφας 4, Βουρτζούμης 2, Σταυρακόπουλος 9 (3ρ.)
Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Καρνισόβας 23 (4/10δ., 2/6τρ., 9/9β., 8ρ., 6ασ.), Γκαλιλέα 10 (3/4δ., 1/3τρ., 1/1β., 5ασ., 3κλ.), Χιμένεθ 9, Φερνάντεθ 15 (2/4δ., 3/4τρ., 2/3β.), Γκόντφριντ 9 (5ρ.), Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Φ. Μαρτίνεθ
Αδιαμφισβήτητα λοιπόν, ο θρίαμβος του 1996 έχει ονοματεπώνυμο, Στόγιαν Βράνκοβιτς. Δύο φάσεις και μια κούρσα 25 μέτρων που δεν ξεχάστηκε κι ούτε πρόκειται να ξεχαστεί στη σύγχρονη ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ που όμως είχε μικρή αλλά πολύ ιδιαίτερη ιστορία.
Συγκεκριμένα, ένα περίπου μήνα πριν το Final Four του 1996, ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε την Τρεβίζο στον… τελικό πρόκρισης με τη σειρά να είναι στο 1-1.
Ενώ το σκορ ήταν στο 64-65 και το χρονόμετρο έγραφε 5.7″ η Μπενετόν έχει την κατοχή με την επαναφορά να γίνεται από την πλάγια γραμμή κι η μπάλα να πηγαίνει στον -όχι ακόμη παίκτη του “τριφυλλιού”, Ζέλικο Ρέμπρατσα. Ο Ρέμπρατσα σηκώθηκε για το σουτ, αλλά ο Στόγιαν Βράνκοβιτς τον έκοψε εντυπωσιακά, με τον Τζον Κόρφα να παίρνει τη μπάλα και το παιχνίδι να ολοκληρώνεται. Κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός προκρίθηκε στο Final Four του Παρισιού.
Ποιος όμως περίμενε πως εκείνο το μπλοκ, θα ήταν προφητικό;