Της Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Η εξέλιξη έμοιαζε με επιβεβαίωση της λογικής. Το φαβορί, άλλωστε, ήταν λογικό να είναι ο ημιφιναλίστ που αγωνιζόταν στο γήπεδό του. Μονάχα που τα στοιχεία ήταν κατά κάποιο τρόπο αντιφατικά. Όπως το μπάσκετ, όπως ζωή…
Το Final Four της Ευρωλίγκα, το 2007 είχε ανατεθεί στο ΟΑΚΑ, και αυτή ήταν και η τελευταία φορά που φιλοξενήθηκε το μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού στην χώρα μας.
Οι άνθρωποι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ήταν εύλογα ανυπόμονοι, με μία ομάδα που παρότι το περασμένο καλοκαίρι είχε χάσει δύο σημαντικά «γρανάζια» της περιφέρειάς της, με την αποχώρηση των Βασίλη Σπανούλη και Γιάκα Λάκοβιτς, για Χιούστον Ρόκετς και Μπαρτσελόνα αντίστοιχα, που έδειχνε ακόμη πανίσχυρη.
Ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε εξαρχής έναν στόχο και στις 6 Μαΐου, ανήμερα των 27ων γενεθλίων του Δημήτρη Διαμαντίδη, τον ολοκλήρωσε, με τον Νίκο Γκάλη στο λευκό του κοστούμι στις εξέδρες, ως τιμώμενο πρόσωπο για τη συμπλήρωση 50 ετών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε πανηγυρικά τον στόχο του και με διαφορετικό «μονοπάτι», σε ένα φάιναλ φορ που απαίτησε κάθε αγωνιστική προσαρμογή. Για ένα τουρνουά τριών ημερών το οποίο χρειάστηκε αμυντικές «δαγκάνες» την πρώτη μέρα και επιθετικό πλουραλισμό τη δεύτερη.
Αντίφαση Νο1: Οι δύο τρόποι του «Ζοτς»
Ο Παναθηναϊκός επαλήθευσε κάθε προγνωστικό καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, με ρεκόρ 11-3 στην πρώτη φάση των ομίλων (κόντρα σε Μπανταλόνα, Τσιμπόνα, Ολίμπια Λιουμπλιάνα, Ρόμα. Μάλαγα, Παρτιζάν, Μακάμπι, χάνοντας από μία φορά από τις τρεις τελευταίες) και 5-1 στο γκρουπ του Top-16 με Εφές, Προκόμ και Μπαρτσελόνα – και ήττα μόνο από τη Μπάρτσα. Τα προημιτελικά των playoffs αποδείχθηκαν εύκολη υπόθεση για τους παίκτες του «Ζοτς» απέναντι στη Ντινάμο Μόσχας (2-0) και η αποστολή έγινε δυσκολότερη για το «πράσινο» κοινό, για την εξασφάλιση ενός εισιτηρίου για το φάιναλ φορ.
Απών ήταν ο Ολυμπιακός, παρότι ο τότε προπονητής του, Πίνι Γκέρσον, είχε δηλώσει στην αρχή της σεζόν ότι «είμαι χαρούμενος που θα πάω στο φετινό φάιναλ φορ με… λεωφορείο!». Οι «ερυθρόλευκοι» αποκλείστηκαν στους «8» με 2-0 από την Ταουγκρές, η οποία ήταν και το πρώτο εμπόδιο του «τριφυλλιού», στις 4 Μαΐου. Οι «πράσινοι» εκμεταλλεύτηκαν τα γρήγορα τρία φάουλ του Λουίς Σκόλα και «στραγγάλισαν» την ισπανική ομάδα, περιορίζοντας τους Βάσκους των μέσο όρο 83,8 πόντων στη σεζόν στους 53… Το τελικό 67-53 (ημίχρ. 35-21) είχε την επιθετική υπογραφή των Μπατίστ και Μπετσίροβιτς (από 15π.), την πολυσύνθετη προσφορά του Σισκάουσκας (11π.) και την ώθηση από τους Βούγιανιτς (8π.) και Ντικούδη (7π.), ενώ από την «Ταού» των Σκόλα, Ρακότσεβιτς, Πριτζιόνι, Τελέτοβιτς, μόνο ο Ερντογάν (11π.) είχε διψήφιο αριθμό στο σκοράρισμα.
Η αμυντική προσήλωση του ημιτελικού έγινε επιθετικό «ξέσπασμα» δύο μέρες αργότερα, στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία σε μία ακόμη αμυντική μονομαχία είχε νικήσει με 62-50 τη Μάλαγα του Κώστα Βασιλειάδη. Οι Ρώσοι του κόουτς Ετόρε Μεσίνα, πρωταθλητές Ευρώπης το 2006, πέτυχαν 91 πόντους αλλά… ηττήθηκαν! Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 93-91 και στέφθηκε για έκτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης, παρά το σπουδαίο ματς του Θοδωρή Παπαλουκά, που υπό διαρκείς αποδοκιμασίες σκόραρε 23 πόντους, που όμως δεν ήταν αρκετοί για την «ομάδα του στρατού».