Της Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Η εξέλιξη έμοιαζε με επιβεβαίωση της λογικής. Το φαβορί, άλλωστε, ήταν λογικό να είναι ο ημιφιναλίστ που αγωνιζόταν στο γήπεδό του. Μονάχα που τα στοιχεία ήταν κατά κάποιο τρόπο αντιφατικά. Όπως το μπάσκετ, όπως ζωή…
Το Final Four της Ευρωλίγκα, το 2007 είχε ανατεθεί στο ΟΑΚΑ, και αυτή ήταν και η τελευταία φορά που φιλοξενήθηκε το μεγάλο ευρωπαϊκό ραντεβού στην χώρα μας.
Οι άνθρωποι και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ήταν εύλογα ανυπόμονοι, με μία ομάδα που παρότι το περασμένο καλοκαίρι είχε χάσει δύο σημαντικά «γρανάζια» της περιφέρειάς της, με την αποχώρηση των Βασίλη Σπανούλη και Γιάκα Λάκοβιτς, για Χιούστον Ρόκετς και Μπαρτσελόνα αντίστοιχα, που έδειχνε ακόμη πανίσχυρη.
Ο Παναθηναϊκός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε εξαρχής έναν στόχο και στις 6 Μαΐου, ανήμερα των 27ων γενεθλίων του Δημήτρη Διαμαντίδη, τον ολοκλήρωσε, με τον Νίκο Γκάλη στο λευκό του κοστούμι στις εξέδρες, ως τιμώμενο πρόσωπο για τη συμπλήρωση 50 ετών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε πανηγυρικά τον στόχο του και με διαφορετικό «μονοπάτι», σε ένα φάιναλ φορ που απαίτησε κάθε αγωνιστική προσαρμογή. Για ένα τουρνουά τριών ημερών το οποίο χρειάστηκε αμυντικές «δαγκάνες» την πρώτη μέρα και επιθετικό πλουραλισμό τη δεύτερη.
Αντίφαση Νο1: Οι δύο τρόποι του «Ζοτς»
Ο Παναθηναϊκός επαλήθευσε κάθε προγνωστικό καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, με ρεκόρ 11-3 στην πρώτη φάση των ομίλων (κόντρα σε Μπανταλόνα, Τσιμπόνα, Ολίμπια Λιουμπλιάνα, Ρόμα. Μάλαγα, Παρτιζάν, Μακάμπι, χάνοντας από μία φορά από τις τρεις τελευταίες) και 5-1 στο γκρουπ του Top-16 με Εφές, Προκόμ και Μπαρτσελόνα – και ήττα μόνο από τη Μπάρτσα. Τα προημιτελικά των playoffs αποδείχθηκαν εύκολη υπόθεση για τους παίκτες του «Ζοτς» απέναντι στη Ντινάμο Μόσχας (2-0) και η αποστολή έγινε δυσκολότερη για το «πράσινο» κοινό, για την εξασφάλιση ενός εισιτηρίου για το φάιναλ φορ.
Απών ήταν ο Ολυμπιακός, παρότι ο τότε προπονητής του, Πίνι Γκέρσον, είχε δηλώσει στην αρχή της σεζόν ότι «είμαι χαρούμενος που θα πάω στο φετινό φάιναλ φορ με… λεωφορείο!». Οι «ερυθρόλευκοι» αποκλείστηκαν στους «8» με 2-0 από την Ταουγκρές, η οποία ήταν και το πρώτο εμπόδιο του «τριφυλλιού», στις 4 Μαΐου. Οι «πράσινοι» εκμεταλλεύτηκαν τα γρήγορα τρία φάουλ του Λουίς Σκόλα και «στραγγάλισαν» την ισπανική ομάδα, περιορίζοντας τους Βάσκους των μέσο όρο 83,8 πόντων στη σεζόν στους 53… Το τελικό 67-53 (ημίχρ. 35-21) είχε την επιθετική υπογραφή των Μπατίστ και Μπετσίροβιτς (από 15π.), την πολυσύνθετη προσφορά του Σισκάουσκας (11π.) και την ώθηση από τους Βούγιανιτς (8π.) και Ντικούδη (7π.), ενώ από την «Ταού» των Σκόλα, Ρακότσεβιτς, Πριτζιόνι, Τελέτοβιτς, μόνο ο Ερντογάν (11π.) είχε διψήφιο αριθμό στο σκοράρισμα.
Η αμυντική προσήλωση του ημιτελικού έγινε επιθετικό «ξέσπασμα» δύο μέρες αργότερα, στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία σε μία ακόμη αμυντική μονομαχία είχε νικήσει με 62-50 τη Μάλαγα του Κώστα Βασιλειάδη. Οι Ρώσοι του κόουτς Ετόρε Μεσίνα, πρωταθλητές Ευρώπης το 2006, πέτυχαν 91 πόντους αλλά… ηττήθηκαν! Ο Παναθηναϊκός επικράτησε με 93-91 και στέφθηκε για έκτη φορά πρωταθλητής Ευρώπης, παρά το σπουδαίο ματς του Θοδωρή Παπαλουκά, που υπό διαρκείς αποδοκιμασίες σκόραρε 23 πόντους, που όμως δεν ήταν αρκετοί για την «ομάδα του στρατού».
Αντίφαση Νο2: Ο αμυντικός «3D», MVP σε ένα επιθετικό κρεσέντο!
Έναν χρόνο νωρίτερα, ο Δημήτρης Διαμαντίδης είχε ακούσει τον ασίσταντ κόουτς του Μάικ Σιζέφσκι στην Εθνική Η.Π.Α., (και δις πρωταθλητή ΝΒΑ με τους Χιούστον Ρόκετς) Ρούντι Τομζάνοβιτς, να λέει πριν από τον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ της Σαϊτάμα, ότι «πρέπει να προσέξουμε τον καλύτερο σουτέρ της Ελλάδας, το Νο13». Η απόκριση του «3D» ήταν… «κρίμα, και τους είχα σε υπόληψη τους Αμερικανούς!!!». Στο φάιναλ φορ του ΟΑΚΑ, σε έναν τελικό με 184 πόντους, λίγη περίμεναν πως ένας παίκτης ταγμένος στην άμυνα να αναδεικνυόταν πολυτιμότερος παίκτης.
Αν και ο πιο σταθερός «πράσινος» όλη τη σεζόν, Ραμούνας Σισκάουσκας, ήταν πρώτος σκόρερ του Παναθηναϊκού στον τελικό, έχοντας 20π., οι 15π. του «Μήτσου» (2/2διπ., 2/2τριπ., 5/6βολ.) «πλήγωσαν» περισσότερο τους Ρώσους. Ο Τομάσεβιτς πρόσθεσε 16, ο Μπατίστ με τον Βούγιανιτς από 12 και ο Νίκος Χατζηβρέττας πέτυχε 10, βοηθώντας την ομάδα τους να κατακτήσει το τρόπαιο. «Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος μου και γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικός, μπροστά στους οπαδούς μας», σχολίασε αργότερα ο Διαμαντίδης.
Αντίφαση Νο3: Ποιος είναι (τελικά) ο «Ζοτς»;
Το κοινό και ο Τύπος επιμένουν πως κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς των εννέα τίτλων Ευρωλίγκα και των 18 συμμετοχών σε τελική τετράδα μπαίνει σε… «Final Four mode». Παίκτες και συνεργάτες του, ωστόσο, τονίζουν πως ο Σέρβος είναι τόσο πετυχημένος επειδή αντιμετωπίζει κάθε συνθήκη και κατάσταση με τον ίδιο τρόπο. Ο «Ζοτς» θυμήθηκε σε διάφορα αφιερώματα (όπως στο παρακάτω βίντεο της Ευρωλίγκα, από το 5:57) ότι «όπως και να θέλεις να χειριστείς αυτή την κατάσταση, με το φάιναλ φορ στην έδρα μας, υπήρχε πίεση. Έλεγα όλη τη χρονιά στους παίκτες μου πως είμαστε μακριά από το φάιναλ φορ και οφείλουμε να σκεφτόμαστε ότι το τουρνουά θα μπορούσε να διεξαχθεί σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πόλη».
Η ομάδα του έφτασε στο φάιναλ φορ ως το μεγάλο φαβορί, λόγω έδρας και μετά τη νίκη επί της Ταουγκρές στον ημιτελικό, ο κόουτς Ομπράντοβιτς ρωτήθηκε για τον ρυθμό και το τι μπορεί να κρίνει τον τελικό. Η απάντησή του ήταν πως «κανένας δεν ξέρει… Μπορεί στο επόμενο ματς τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Μόνο το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά θα σου δείξει τι πρέπει να κάνεις και τι πρέπει να αποφύγεις». Η δικαίωσή του ήρθε 48 ώρες αργότερα, όταν από το 67-53 με τους Βάσκους, ο πίνακας έγραψε 93-91 με την ΤΣΣΚΑ.
Αντίφαση Νο4: Το «πρέπει» που δεν «λύγισε» τους «πράσινους»
Πέντε χρόνια νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός ήταν εκείνος που χάλασε το «πάρτι» στη Μπολόνια και νίκησε στον τελικό του φάιναλ φορ τη γηπεδούχο Βίρτους! To 2003 (Βαρκελώνη) και 2004 (Τελ Αβίβ), πάντως, Μπαρτσελόνα και Μακάμπι αντίστοιχα εκμεταλλεύτηκαν τις έδρες τους, σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ το 2005, που αν και έφτασε αήττητη στο φάιναλ φορ της Μόσχας, ηττήθηκε στον ημιτελικό από την Ταουγκρές… Οι «πράσινοι» δεν ήθελαν να πάθουν το ίδιο. Ο αρχηγός, Φραγκίσκος Αλβέρτης, που είχε μείνει άποντος στον τελικό, είχε εξηγήσει πως «όλοι μας έλεγαν πως “πρέπει” να νικήσουμε, όμως δεν το αφήσαμε να μπει μέσα μας και να μας επηρεάσει. Το ακούγαμε, δεν το νιώθαμε και όλοι μας ήμασταν έμπειροι και επικεντρωμένοι στον στόχο. Δεν είχαμε, από την άλλη, αμφιβολία ότι θα νικήσουμε. Υπάρχουν φορές που αισθάνεσαι ότι θα κερδίσεις έστω και με μισό πόντο, ό,τι κι αν γίνει. Αυτό ήταν κάτι που θα κουβαλούσαμε για πολλά χρόνια μέσα μας».
Photo credit: Eurokinissi
Διαβάστε ακόμη:
- Αλβέρτης στο Eurohoops για το “μάγκικο” τρίτο αστέρι του Παναθηναϊκού στη Μπολόνια
- Παναθηναϊκός: Η (υπερ)ομάδα πέντε αστέρων του Βερολίνου και τα… πεταμένα χαρτονομίσματα
- Παναθηναϊκός: Το δεύτερο Ευρωπαϊκό στη Θεσσαλονίκη & το πρώτο της δυναστείας Ομπράντοβιτς!
- Rivalry Stories: Το mind game του Διαμαντίδη και τα πόδια του Πνίνι που (δεν) έτρεμαν!
- Ευρωλίγκα: Οι 18 σειρές που κρίθηκαν σε Game 5, με το απόλυτο των γηπεδούχων!