Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Την καρδιά του πρωταθλητή Ευρώπης δεν την ξεγράφεις έτσι απλά ακόμα κι αν έχει στριμωχτεί στα σχοινιά.
Οι “πράσινοι παρότι βρέθηκαν με την… πλάτη στον τοίχο βλέποντας τον Ολυμπιακό με 2-0 μπροστά στη σειρά των Τελικών, έβγαλαν αντίδραση και έδειξαν πως είχαν τα ψυχικά αποθέματα – παρά το θρίαμβό τους στο Βερολίνο που συνήθως φέρνει κάποιο άδειασμα – να φέρουν… τούμπα την κατάσταση.
Κάπως έτσι επανέλαβαν ένα κατόρθωμα που μέχρι πρότινος ήταν μοναδικό. Να πάρει δηλαδή το πρωτάθλημα μία ομάδα μολονότι ο αντίπαλος είχε championship point.
Όπως ακριβώς είχε συμβεί το μακρινό 2002 με την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό ξανά. Οι Πειραιώτες όπως τώρα έτσι και τότε είχαν φτάσει μία ανάσα – με τρεις ευκαιρίες – να κόψουν πρώτοι το νήμα. Η κατάληξη όμως ήταν η ίδια.
Οι δύο περιπτώσεις μάλιστα έχουν την εξής ομοιότητα. Τόσο οι “κιτρινόμαυροι” του Ντράγκαν Σάκοτα όσο και το “τριφύλλι” του Εργκίν Αταμάν, είχαν τερματίσει πρώτοι στην κανονική διάρκεια, έχοντας το απόλυτο πλεονέκτημα της έδρας. Και παρότι αυτό έμοιαζε πως θα πήγαινε στράφι μετά το πέρας του Game 1 (ερυθρόλευκο break), εξελίχθηκε σε “βάλσαμο” στο τελευταίο παιχνίδι παίζοντας οι πρωτοπόροι της regular season μπροστά στον κόσμο τους.
Στο ίδιο γήπεδο 22 ολόκληρα χρόνια μετά η ιστορία επαναλήφθηκε. Ο Παναθηναϊκός παρότι έχασε τους δύο πρώτους τελικούς στο Κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και το ΣΕΦ, επικράτησε στους τρεις επόμενους και στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος έπειτα από μία τριετία “ξηρασίας”.
Ο Ολυμπιακός του 2002 είχε φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής αποκλείοντας τον “αιώνιο” στην 4άδα μετά το θρίαμβο στη Μπολόνια, έχοντας μάλιστα ντισαβαντάζ της έδρας. Το κουβάρι 22 χρόνια μετά ξετυλίχτηκε με ομοιότητες αλλά και μία βασική διαφορά. Εκείνον που χαμογέλασε στο φινάλε.
Διαβάστε επίσης: