Νικ Καλάθης: Απέδειξε γιατί είναι ο κορυφαίος ευρωπαίος πασέρ με ρεσιτάλ στο Προολυμπιακό

10/Jul/24 11:11 July 10, 2024

admin69

10/Jul/24 11:11

Eurohoops.net
Calathes Hellas

Ο Νικ Καλάθης είναι ακόμα εκεί κι αυτό το καλοκαίρι, να δείχνει την αγάπη του για την Εθνική, με τη “μπαγκέτα” του μαέστρου στο χέρι.

Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net

Με μαλλί, χωρίς μαλλί. Με νεανικό μπασκετικό θράσος αλλά και ώριμο μαγευτικό ακόρντο. Ένας Έλληνας που γεννήθηκε Αμερικανός, στα ξένα. Ένας Αμερικανός που έγινε Έλληνας μέχρι το κόκαλο, έμπρακτα και συνειδητά, να υπηρετεί την Εθνική ομάδα και να την αλλάζει επίπεδο.

Μιάμιση γεμάτη δεκαετία, δεκαέξι χρόνια μαζί με το καλοκαίρι του 2008 όταν πρωτοσυστήθηκε στο ελληνικό γίγνεσθαι μέσω της Νέων. Νικ Καλάθης, ποιος είναι τούτος;” Το τοπίο γύρω του ομιχλώδες, ξεκαθάρισε περισσότερο μέσω του Παναθηναϊκού το επόμενο καλοκαίρι (2009) όταν και έγινε μέλος των πανίσχυρων “πρασίνων” αλλά και της συνέπειάς του στη γαλανόλευκη φανέλα.

Το Eurohoops γράφει για τον σαγηνευτικό Νικ Καλάθη που έδωσε ένα ακόμα “γαλανόλευκο” ρεσιτάλ στο Προολυμπιακό ολοκληρώνοντάς το με double-double στατιστικά (πόντοι, ασίστ). Οκ δεν συνάντησε τους ομόγλωσσούς του Αμερικανούς ούτε τους Παγκόσμιους πρωταθλητές Γερμανούς αλλά όσο κι αν η αξία του υποτιμάται από πολλούς, ο “Bald Eagle” όπως τον φώναζαν οι συμπαίκτες του στη Φενέρ και του αρέσει, είχε 10 πόντους και 10.5 ασίστ κατά μέσο όρο. Δεν συμβαίνει και κάθε μέρα.

Ο Βασιλιάς της σκόνης

Το “μαζί” της Εθνικής ομάδας ανδρών και του Νικ Καλάθη άρχισε να μετρά στην Πολωνία το 2009. Η παρθενική παρουσία του νεοφερμένου ομογενή γκαρντ συνδυάστηκε με την τελευταία μακρά, μέχρι το βάθρο, πορεία της Ελλάδας σε μεγάλη διοργάνωση.

Ο 20χρονος από τη Φλόριντα βαφτίστηκε “γαλανόλευκος” με δάφνες. Έζησε στο πετσί του τι εστί εθνική διάκριση, έστω κι αν τότε οι δεσμοί ήταν ακόμα σαφώς πιο χαλαροί με την χώρα καταγωγής του. Ο μόνος συνδετικός κρίκος εντός των τεσσάρων γραμμών του τότε και του “τώρα” (παρόντες στο Ευρωμπάσκετ του 2009 και οι Σπανούλης, Ζήσης φυσικά).

Ήταν εκεί, πάντα ήταν εκεί μέχρι αίμα να βγει. Με εξαίρεση το περασμένο καλοκαίρι στη Μανίλα όπου πήρε μία ανάσα για το καλό του, όπως και άλλοι διεθνείς. Ένα break που τόσο πολύ χρειαζόταν και έδειξε το γιατί – εν καιρώ αμφισβήτησης – φέτος από το χειμώνα και μετά στην Τουρκία και ολόκληρη την Ευρώπη για λογαριασμό της Φενέρ.

EuroBasket 2009, Παγκόσμιο Κύπελλο 2010, EuroBasket 2011, Παγκόσμιο Κύπελλο 2014, EuroBasket 2015, EuroBasket 2017, Παγκόσμιο Κύπελλο 2019, EuroBasket 2022

Απουσία πήρε και από το Ευρωμπάσκετ του 2013. “Είχε γεννηθεί ο γιος μου, δεν είχα καταφέρει να τον δω καλά-καλά, όντας στη Ρωσία, κι ήθελα να ‘μαι για λίγο κοντά του. Ήθελα να μείνω δίπλα του, να τον δω. Η οικογένεια πρέπει να ‘χει προτεραιότητα και πιστεύω ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, το καταλαβαίνουν αυτό. Είναι μεγάλη τιμή για μένα να παίζω για την Ελλάδα”, είχε πει ένα χρόνο αργότερα όταν μαζεύτηκε η Εθνική Ομάδα για το Παγκόσμιο της Ισπανίας. Και το έδειξε έμπρακτα, δεν έμεινε στα λόγια.

Παρών στο Προολυμπιακό του Καράκας, στις επάλξεις και στο Τορίνο και στον Καναδά. Ποιος να του προσάψει τι. Το… προσδόκιμο ζωής με τη φανέλα της Εθνικής το έχει περάσει και με το παραπάνω. Κλεισμένα 35 χρόνια και ο Νικ συνεχίζει να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Ακόμα και τα τελευταία χρόνια όπου ο επαγγελματικός του βίος ήταν γεμάτος αγκάθια, γούβες και εμπόδια.

Αποπομπή από τη Μπαρτσελόνα, φευγάτος στη Φενέρ το προηγούμενο καλοκαίρι και λίγους μήνες αργότερα ήρωας. Πρωταγωνιστής στα playoffs κόντρα στην νυν ομάδα του Μονακό, ο κύριος υπεύθυνος της πρόκρισης της Φενέρ στο Final Four του Βερολίνου ανεξαρτήτως τι συνέβη εκεί. Οι φοβερές του εμφανίσεις συνεχίστηκαν και στο τουρκικό πρωτάθλημα.

Το “I’ll be there” μόνιμα στο στόμα του, όπως είπε και ο… Διόσκουρος του την τελευταία διετία (πιο πριν και στον Παναθηναϊκό) που θα συνεχίσει να είναι και στο Πριγκιπάτο, Γιώργος Παπαγιάννης.

Ένας οξυδερκής μαέστρος

Είναι απόλαυση να τον βλέπεις να αγωνίζεται. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται το παιχνίδι μακριά από την μπάλα, διακρίνει τις κινήσεις και τα κοψίματα των συμπαικτών του. Αποκρυπτογραφεί την αντίπαλη άμυνα με μία διαύγεια, τρέχει σενάρια στον αναμφισβήτητη διαφορετικά πλασμένο νου του. Είναι ξεχωριστός.

Ο Νικ Καλάθης ξέρει να κάνει τους συμπαίκτες του χαρούμενους καλύτερα από τον καθένα στην Ευρώπη, όντας ένας εκ των κορυφαίων του κόσμου στο εν λόγω κομμάτι. Πρώτος σε ασίστ στην ιστορία της Ευρωλίγκας είναι δα με 2.085 ξεμακρύνοντας διαρκώς από τους διώκτες του (1700 ο Σλούκας, επόμενος εν ενεργεία).

Το χάρισμα αυτό του δόθηκε απλόχερα και εκείνος το εξέλιξε. Δεν είναι όμως μονάχα η δημιουργική του φύση που σαγηνεύει τα πλήθη ακόμα και στα 35 του με τόσα (ανταγωνιστικά) παιχνίδια στα πόδια του την τρέχουσα περίοδο.

Ο Νικ Καλάθης γνωρίζει άριστα πως να κρατά το τέμπο, να το “τσιτώνει” ή να το κατεβάζει. Ενίοτε όταν η ομάδα του χρειάζεται σκορ, μετατρέπεται σε χαμαιλέοντας ακόμα κι αν έχει χτυπητές αδυναμίες στον τομέα του σουτ από απόσταση.

Στα 17 τρίποντα που επιχείρησε στο Προολυμπιακό του ΣΕΦ, έβαλε τα έξι (35.3%), μεταξύ των οποίων δύο κρίσιμα με τους Κροάτες που είχαν κλείσει στο καλάθι για να εμποδίσουν τις “μπούκες” του Γιάννη. Όχι και άσχημα.

Το ποσοστό μάλιστα το χάλασε η δυστοκία του την πρώτη μέρα στην άνετη και πανηγυρική επικράτηση κόντρα στην Δομινικανή Δημοκρατία (0/5). Αν εξαιρέσει κανείς εκείνο το παιχνίδι, είχε 6/12 τρίποντα. Και να φανταστεί κανείς πως το μακρινό σουτ είναι η “αχίλλειος πτέρνα” του MVP του Τελικού.

Συμπαγής στην άμυνα, καθοδηγητής στην επίθεση. Κάπου κάπου, όπου διέκρινε την “χαραμάδα” που μόνο εκείνος έβλεπε, έπαιρνε το ρίσκο. Άλλες φορές όταν το απαιτούσε η κατάσταση, “κρατούσε τα μπόσικα”. Μαέστρος σωστός.

Όλα τα παραπάνω τα έκανε συχνά δίπλα ή μαζί με τον Τόμας Ουόκαπ. Δύο παίκτες με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά σε μεγάλο βαθμό, η συνύπαρξη των οποίων αποτελούσε ερωτηματικό για τους περισσότερους. O Καλάθης όμως με τον τρόπο παιχνιδιού του και την πολυσχιδή του φύση, ελευθέρωσε τον Τόμας Ουόκαπ από τα «δεσμά» της δημιουργίας, εξού και ήταν τρίτος σκόρερ της Εθνικής (11.5 πόντους).

Στα 35 του χρόνια και με τον Σπανούλη να προσπαθεί να τους βάλει όλους στην εξίσωση, ο Καλάθης ήταν εκείνος που πέρασε τον περισσότερο χρόνο από όλους τους άλλους στο παρκέ. Τυχαίο; Σε καμία περίπτωση. Ο ιθύνων νους, το μυαλό, τα χέρια και τα “γαλανόλευκα” πόδια. Όλα σε ένα κορμί κοντά στα δύο μέτρα.

Η ηλικία για τον Νικ Καλάθη μπρος στην αγάπη του για την “Επίσημη Αγαπημένη” είναι απλά ένας αριθμός. Το δέλεαρ της συμμετοχής στο σπουδαίο καλοκαιρινό ραντεβού ήταν τεράστιο και το ξεδίπλωσε με όλη του την φινέτσα αυτό το πενθήμερο. Το απόσταγμα 4 αγώνων, 4 κρίσιμων αγώνων, έγραψε double-double (10π. και 10.5 ασίστ). Πάνω από δέκα τελικές πάσες ανά παιχνίδι!!

Η ευχέρειά του να κόβει και να ράβει για τους συμπαίκτες του προσαρμόζοντας εκείνος τον τρόπο παιχνιδιού του βάσει των χαρακτηριστικών όσων περιτριγυρίζεται, είναι αξιοθαύμαστη, περίτεχνη.

Ένα υποτιμημένο “κομπιούτερ” που επιλέγει πάντοτε την Εθνική Ομάδα. Αυτή η πρόκριση που βοήθησε τα μέγιστα για να έρθει αβίαστα, είναι η ανταμοιβή της προσφοράς του λίγο πριν το last dance του που δεν θα αργήσει να έρθει νομοτελειακά.

Υ.Γ Στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τον Καναδά στη Λιλ αναμένεται να πιάσει τον προπονητή του σε σύνολο συμμετοχών με το εθνόσημο στο στήθος (146).

Διαβάστε επίσης:

Διαβάστε εδώ τα τελευταία νέα

×