Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Αιώνια πιστός πάντα σε σένα…” ζητοκραυγάζουν οι φίλοι του Παναθηναϊκού στα σκαλοπάτια του ΟΑΚΑ και ο Μάριους Γκριγκόνις θα συνεχίσει να τους ακούει για τρία τουλάχιστον χρόνια ακόμα.
Η είδηση της ανανέωσης του συμβολαίου του Λιθουανού μέσα στο καλοκαίρι προέκυψε μάλλον κάπως φυσιολογικά δεδομένης της επιρροής του στο παιχνίδι του φετινού Παναθηναϊκού και των εν γένει πεπραγμένων του μέσα στο παρκέ.
Ο Μάριους Γκριγκόνις θα συνεχίσει να φορτώνει τα αντίπαλα καλάθια και στο ολοκαίνουργιο glass floor του ΟΑΚΑ μέχρι το 2027. Η είδηση της παραμονής του στον Παναθηναϊκό είχε γίνει γνωστή ήδη από τον περασμένο Απρίλη, σπέρνοντας τον ενθουσιασμό στις τάξεις των φίλων των “πρασίνων”. Όλα αυτά πριν το “τριφύλλι” ανέλθει στις κορυφές της Ευρώπης.
Ο φευγάτος που έγινε… πουλέν τους. Με το “σπαθί” και τη δουλειά του, την πίστη στις δυνατότητές του αλλά και την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο Εργκίν Αταμάν. Μια ιστορία απρόσμενης αγάπης – βάσει της θυελλώδους εκκίνησης της σχέσης τους – και τρανό παράδειγμα πως “ο επιμένων νικά”. Ο Λιθουανός swingman μεταμορφώθηκε σε ένα πολύτιμο “εργαλείο” στα χέρια του Τούρκου τεχνικού.
Το Eurohoops γράφει για το βελούδινο άγγιγμα της Βαλτικής που από “σε διάσταση” με τον Παναθηναϊκό, κατέληξε παντρεμένος μαζί του για τρία τουλάχιστον χρόνια.
Η αμφισβήτηση
Η μια πλευρά “βούλιαζε” την άλλη ή αν προτιμάτε, βούλιαζαν μαζί. Ο “Γκριγκό” είναι παίκτης ομάδας, δεν χωρά αμφιβολία περί τούτου. Συνεπώς δεν ήταν δυνατό να λειτουργήσει ικανοποιητικά εκείνος ατομικά όταν όλος ο οργανισμός, “έμπαζε” νερά.
Μέσα σε όλα αυτά, προέκυψε και η έλλειψη εμπιστοσύνης του Ράντονιτς προς το πρόσωπό του (αλησμόνητη η ατάκα του προς τον πρώην προπονητή του εν μέσω μέθης όπως παραδέχθηκε) και τα σύννεφα, πύκνωναν. Τα… φίδια τον έζωναν. Μέχρι να έρθει Φλεβάρης μήνας και να παρθεί η απόφαση πως ο “κόμπος είχε φτάσει στο χτένι” με τον Μαυροβούνιο τεχνικό, ο Μάριους Γκριγκόνις που είχε έρθει στο “τριφύλλι” από την ΤΣΣΚΑ για να αποτελέσει τον ηγέτη της ομάδας, βολόδερνε.
Μετά βίας έφτανε τα 13 λεπτά (!) κατά μέσο όρο παρουσίας εντός των τεσσάρων γραμμών στην Ευρωλίγκα (φέτος έπαιζε 24’42”) ενώ όπως ήταν φυσικό επακόλουθο, τα νούμερά του είχαν και εκείνα φθίνουσα πορεία. Μετά την έλευση του Ντουέιν Μπέικον μάλιστα η κατάσταση γινόταν όλο και πιο ζόρικη για τον ίδιο που διαρκώς παραγκωνιζόταν.
Με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από το Χρήστο Σερέλη, το πράγμα άλλαξε. Ο Γκριγκόνις βρήκε ενεργό ρόλο στο ροτέισον όμως η ψυχολογία του – που βρισκόταν στα τάρταρα για μήνες – δεν μπορούσε να φτιάξει με τη χρήση ενός κουμπιού. Άρχισε να δείχνει ψήγματα του παίκτη της Ζαλγκίρις όμως το αγωνιστικό του “μητρώο” ήταν βεβαρυμμένο και δεν γινόταν να γλιτώσει την κριτική και τους ψιθύρους απομάκρυνσης. O “αποδιοπομπαίος τράγος”, εξαιτίας και των υψηλών προσδοκιών και απαιτήσεων για όλες τις “πράσινες Πληγές του Φαραώ”. Και κάπου εκεί υψώθηκε ασπίδα.
Η πίστη του Αταμάν
“Ο Σερέλης ήταν ο μοναδικός που πίστεψε σε εμένα, όταν όλοι ήθελαν να με διώξουν” είπε έξω από τα δόντια πριν από λίγους μήνες ο “Super Marius”. Απελευθερωμένος πια από τα αγωνιστικά δεσμά και έχοντας πατήσει εκ νέου γερά τα πόδια του, ο Λιθουανός που δεν έχει μάθει να “μασάει” τα λόγια του, απασφάλισε.
Οι καλοκαιρινές αλλαγές στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού με την έλευση του Εργκίν Αταμάν ήταν σαρωτικές και το σενάριο η “μπάλα” να έπαιρνε και τον Γκριγκόνις, έδειχνε κάτι περισσότερο από πιθανό. Η διετής ωστόσο δέσμευσή του με το “τριφύλλι” (λήξη συμβολαίου το καλοκαίρι του 2024), ο υψηλός του μισθός αλλά και το ένστικτο/πλάνο/όραμα του Τούρκου τεχνικού, τον κράτησαν στο ΟΑΚΑ.
Με μία σαφώς πιο ενισχυμένη σύνθεση σε όλες τις θέσεις και έχοντας αποταθεί το ρόλο του “μοναχικού καβαλάρη” που φταίει για όλα και καλείται να βγάλει σε κάθε περίπτωση εκείνος το… φίδι από την τρύπα, ο Μάριους Γκριγκόνις γύρισε το διακόπτη.
Υπόδειγμα επαγγελματία, τίποτα δεν του χαρίστηκε. “Αποφάσισα να μην αγωνιστώ με την εθνική ομάδα (σ.σ της Λιθουανίας) για να βελτιωθώ ατομικά και να είμαι όπως πρέπει φέτος”. Κάπου είδε και τη δική του προσωπική ευθύνη μέσα στο γενικότερο χάος της περσινής περιόδου. Εμφανίστηκε στην προετοιμασία νωρίτερα από όλους, απόλυτα αποφασισμένος να αποδείξει αρχικά στο δικό του εαυτό και έπειτα σε εκείνους που τον πίστεψαν, πως η “μπογιά” του περνάει ακόμα στο ελίτ επίπεδο. Και δεν υπάρχει αμφιβολία πως έπραξαν ορθά, κρίνοντας ως “μετά Χριστόν Προφήτες”.
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ όπως ο Αταμάν στην Ευρωλίγκα έβλεπαν μπροστά, καταλάβαιναν. Οι εμφανίσεις του “Γκριγκό” όταν κλήθηκε να καλύψει εκ των έσω το κενό του Παπαπέτρου για μεγάλο διάστημα, ήρθαν προς επίρρωση της πεποίθησης έστω κι αν δικαιολογημένα ήρθε μία φυσιολογική – με το κουπί που είχε τραβήξει – πτώση το τελευταίο δίμηνο.
“Διέκρινα παρακολουθώντας περσινά παιχνίδια του πως αν του αλλάξω θέση και τον χρησιμοποιήσω περισσότερο στο ‘3’ όπως τον Σιμόν στην Εφές, προσαρμόζεται καλύτερα. Είναι ένας από τους παίκτες-κλειδιά σε αυτήν την επιτυχημένη σεζόν που έχουμε. Έχει ποιότητα, μπορεί να σουτάρει, να κάνει pick n’ roll. Είναι έξυπνος παίκτης και στην άμυνα.”
Τάδε έφη ο Εργκίν Αταμάν από την αίθουσα Τύπου της “Zalgirio Arena” αρχές Φλεβάρη, απαντώντας σε ερωτήσεις συμπατριωτών του Μάριους Γκριγκόνις για εκείνον. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην πατρίδα του.
Για να φτάσει σε σημείο να τον συγκρίνει με τον Κρούνοσλαβ Σιμόν της δικής του Εφές (πολύ κομβικός κρίκος στις back-to-back κατακτήσεις της Ευρωλίγκας), φαίνεται περίτρανα πως του έχει ‘κλέψει’ την καρδιά. Εξού και η τρίχρονη ανανέωση.
Όχι μόνο σε εκείνον αλλά και στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού που πέταξαν τη “σκούφια” τους όταν η είδηση της παραμονής του Λιθουανού στο “πράσινο στρατόπεδο” μέχρι το 2027, είδε το φως της δημοσιότητας.
Το Turning point
Αλλεργικό στην άμυνα δεν τον λες επ’ ουδενί αλλά δεν είναι και το φόρτε του. Κομβικό από την άλλη σε σημεία κλειδιά μέσα στη σεζόν για τον Παναθηναϊκό, τον λες και με το παραπάνω.
Μέχρι να επισκεφθεί ο Παναθηναϊκός το Πριγκιπάτο στις 20 του περασμένου Δεκέμβρη στο πλαίσιο της 15ης στροφής, η ομάδα ήταν ασταθής ως προς τα αποτελέσματά της. Λογικό για ένα νεοσύστατο σύνολο. Μπορεί όμως μια στιγμή να αλλάξει τον ρου μια για πάντα; Μπορεί όπως φάνηκε σε αυτό το ταξίδι με τερματικό σταθμό το Βερολίνο.
Το τρίποντο-βόμβα του αμφίβολου πριν από το παιχνίδι με τη Μονακό, Μάριους Γκριγκόνις, αποτέλεσε το turning point της περιόδου. Σε αυτό συμφώνησαν και οι συμπαίκτες του όταν ρωτήθηκαν από το Eurohoops.
Η διαίσθησή του επίσης ήταν εκείνη που έδωσε στον Κέντρικ Ναν την δυνατότητα να φορέσει για μία ακόμα φορά μέσα στη σεζόν τη “μπέρτα” του ήρωα στην Μπολόνια, στο ματς που ο Παναθηναϊκός έκανε τεράστιο βήμα κατάληψης της 2ης θέσης και συνεπώς του πλεονεκτήματος της έδρας για τα playoffs. Και τελικώς αυτό απεδείχθη πολύ σημαντικό.
Δίχως το φόλοου γκολ-φάουλ του “Γκριγκό” που “μυρίστηκε” την κατάσταση και όρμησε στα 33” για το φινάλε και με τους “πράσινους” να υπολείπονται τρεις πόντους, ο Παναθηναϊκός δεν θα τα είχε καταφέρει πιθανότατα στην “Basket City”.
“Είμαι ευλογημένος, περάσαμε πολλά κάποιοι εδώ, σημαίνει κάτι παραπάνω για εμάς” είπε μετά την πρόκριση στο Final Four.
Μάριους Γκριγκόνις ο… πέμπτος του γκρουπ “50-40-90%”
“Αυτός ήμουν ανέκαθεν […] έχω πάντα εμπιστοσύνη στις δυνατότητές μου, είμαι τύπος με αυτοπεποίθηση. Δε με μειώνει μία κακή χρονιά”, έχει δηλώσει. Και αυτοεπιβεβαιώνεται. Ο “Γκριγκό” δεν έφτιαξε φέτος αυτό το υποδειγματικό footwork, ούτε προέκυψε χέρι-αλφάδι ως διά μαγείας.
Είναι ένας παίκτης που δεν εκβιάζει προσπάθειες, “οικονομικός” στις εκτελέσεις του και ιδιαίτερα εύστοχος. Τα φετινά του νούμερα (59.6% στο δίποντο, 41.7% στο τρίποντο και 90% στις βολές) είναι ικανά για να τον τοποθετήσουν στο ελίτ κλαμπ “50-40-90” της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της “γηραιάς” ηπείρου στην 6η του σεζόν σε αυτή. Επίτευγμα καριέρας και όχι σεζόν, κάτι που κάνει τη διάκρισή του ακόμα πιο εντυπωσιακή στην ευρωπαϊκή κλίμακα (50% εντός πεδιάς – 40% στα τρίποντα – 90% στις βολές στο NBA).
Με τη φόρα που έχει πάρει φέτος, θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα. Σε 162 αγώνες στην Ευρωλίγκα, ο Μάριους Γκριγκόνις μετρά 50.5% στα δίποντα (249/493), 43.2% στα τρίποντα (255/590) και 90.5% στις βολές (334/369).
Τα υπόλοιπα μέλη του ξεχωριστού αυτού γκρουπ είναι οι:
Τζίτζι Ντατόμε / 50,3%-43,9%-90,8% σε 300 αγώνες
Νάντο Ντε Κολό / 54,1%-41,3%-93% σε 295 παιχνίδια
Τζέισι Κάρολ / 54,4%-42,1%-91,2% σε 279 ματς
Κάιλ Κούριτς / 51,6%-44,8%-91,2% σε 159 ματς
Στο… όριο βρίσκονται οι Άλεκ Πίτερς του Ολυμπιακού (55,3%-45.7-89.3% σε 185 ματς) και Τζέιμς Νάναλι της Παρτιζάν (53.1%-43.9%-89.3% σε 183 ματς).
Διαβάστε επίσης: