Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Ήταν μία ομάδα για ενάμιση μήνα. Ήταν, ωστόσο, μία θαρρεί κανείς μπάντα «φωνακλάδων» ροκ σταρ που δεν χρειάστηκε περισσότερο χρόνο για να προσφέρει την παράστασή της και να αφήσει το στίγμα της, διαχρονικά.
Στην ουσία, πάντως, όπως αποδείχθηκε και «ομάδα-όνειρο» στο παρκέ, ήταν και μία «ονείρωξη» πολλών ετών για τους Αμερικανούς.
Η πρώτη, αυθεντική όπως λένε και μάλλον μοναδική «Dream Team» Εθνική μπάσκετ των Η.Π.Α. στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992, η ομάδα με το μεγαλύτερο hype στην ιστορία, εξυπηρέτησε όλους τους σκοπούς της.
Επανάφερε την αμερικανική κυριαρχία στο άθλημα που οι ίδιοι θεωρούν «δικό τους». Ενίσχυσε την παγκοσμιοποίηση του ΝΒΑ που είχε οραματιστεί και πέτυχε ο τότε κομισάριος της Λίγκας, Ντέιβιντ Στερν, προκάλεσε εμπορικό πανικό και άφησε πίσω της μπασκετικά «ερείπια», αλλά και μύθους που επιβεβαιώνουν τη σπουδαιότητά της.
Η «αναγκαία» δημιουργία
Οι Η.Π.Α., αν και με παίκτες κολεγίων, μονοπώλησαν τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια με επτά συνεχείς κατακτήσεις, ως το 1972 και το αμφιλεγόμενο καλάθι του Σοβιετικού Αλεκσάντρ Μπέλοφ στον τελικό του Μονάχου… Το 1988, στη Σεούλ, περιορίστηκαν στο χάλκινο και αυτό ουσιαστικά εδραίωσε την κοινή ιδέα του Στερν και του Γ.Γ. της FIBA, Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, για άδεια συμμετοχής στους επαγγελματίες του ΝΒΑ. Στις 18/2/91, το εξώφυλλο του περιοδικού Sports Illustrated αποκαλεί «Dream Team» την προ εβδομάδων ανακοίνωση των δέκα πρώτων, «λαμπερών» ονομάτων!
Οι μεγάλοι… απόντες
Χωρίς πολλά λόγια… Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Καρλ Μαλόουν, Σκότι Πίπεν, Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Πάτρικ Γιούινγκ, Τζον Στόκτον, Κρις Μάλιν. Προπονητής ο πρωταθλητής με τους Πίστονς, Τσακ Ντέιλι και ο Μπάρκλεϊ είπε γλαφυρά πως «αν ο κόουτς των “Bad Boys” δεν μπορεί να κοουτσάρει δέκα μ…..ς, δεν μπορεί να προπονήσει κανέναν!».
Ο Ντομινίκ Ουίλκινς είχε διαλύσει τον αχίλλειό τον Ιανουάριο του 1991 και ουσιαστικά έχασε τη θέση του.
Η σπέκουλα που ακολούθησε, όμως, είχε να κάνει με τη φήμη ότι ο σταρ του Ντιτρόιτ, Αϊζάια Τόμας έμεινε εκτός λόγω της βεντέτας του με τον Τζόρνταν. Αν και λίγοι από τους υπόλοιπους είχαν όρεξη να τον δουν μαζί τους… Μάλιστα, ακόμη και όταν υπήρχαν σκέψεις αντικατάστασης του Στόκτον λόγω τραυματισμού, ο επιλαχών δεν θα ήταν ο Αϊζάια, αλλά ο συμπαίκτης του στο Ντιτρόιτ, Τζο Ντούμαρς. Η απόφαση για 11 επαγγελματίες – ο Κλάιντ Ντρέξλερ ήταν ο τελευταίος – κι έναν παίκτη NCAA έδωσε τη 12η θέση στον Κρίστιαν Λέτνερ του Ντουκ και όχι στον Σακίλ Ο’Νιλ από το LSU.
Η μοναδική… ήττα της «Ομάδας-Ονείρου»!
Οι σταρ του ΝΒΑ μαζεύτηκαν στην Καλιφόρνια λίγο μετά τους Τελικούς Μπουλς–Μπλέιζερς και αυτό που δεν πίστευε κανένας συνέβη στις 24 Ιουνίου. Μία ομάδα παικτών NCAA – Κρις Ουέμπερ, Πένι Χάρνταγουεϊ, Γκραντ Χιλ, Μπόμπι Χέρλι κ.α. – βρέθηκε εκεί ως… σάκος του μποξ, όμως στο πρώτο (ανεπίσημο) φιλικό νίκησε τους «μεγάλους» με 62-54!!! Ο αστικός μύθος θέλει τον κόουτς Ντέιλι να… «στήνει» το ματς, με λάθος μαρκαρίσματα, ώστε να ταρακουνήσει τους παίκτες του, οι οποίοι την επόμενη μέρα διέλυσαν τους πιτσιρικάδες με… άγνωστη (μεγάλη) διαφορά!
Η Dream Team κέρδισε τους πάντες εκτός από οκτώ κολεγιόπαιδα
Η όρεξη… άνοιξε από νωρίς
Η Dream Team αγωνίστηκε στους Παναμερικανικούς αγώνες, στην πρεμιέρα της νίκησε με +79 (136-57) την Κούβα και πέτυχε το 6-0 στο τουρνουά με μέσο όρο διαφοράς 51,5 πόντων! Ο Κουβανός κόουτς δήλωσε χαρακτηριστικά, για το… αδύνατο να αντιμετωπίσεις εκείνη την ομάδα, πως «δεν γίνεται να κρύψεις τον ήλιο με το δάχτυλό σου!». Αυτή η διαφορά παρέμεινε η κορυφαία στην ιστορία των Αμερικανών ως το 2012 και το +83 επί της Νιγηρίας στο Λονδίνο.
Τσακ Ντέιλι: Χωρίς τάιμ άουτ, αλλά με «υπερωρία» στο γκολφ
Το σκηνικό δεν άλλαξε και στη Βαρκελώνη, όπου η Dream Team κατέκτησε το χρυσό οκτώ νίκες σε ισάριθμα ματς, με μ.ό. διαφοράς 43,8 πόντων! Μετά το +68 της πρεμιέρας επί της Ανγκόλας, οι ηττημένοι ζητούσαν φωτογραφίες και αυτόγραφα, αν και στο ματς ο Μπάρκλεϊ είχε χτυπήσει τον Κοΐμπρα και πριν το παιχνίδι είχε τονίσει ότι «δεν ξέρω πολλά για τη χώρα τους, αλλά γνωρίζω πως έχουν πρόβλημα…».
Ο Μάτζικ, σε ρόλο αρχηγού, είχε επιχειρήσει να ρίξει τους τόνους, λέγοντας ότι αυτές οι συμπεριφορές χαλούν την εικόνα της ομάδας. Ο κόουτς Τσακ Ντέιλι δεν χρειάστηκε να πάρει ούτε ένα τάιμ άουτ σε όλο το Ολυμπιακό τουρνουά και επικεντρώθηκε στο πώς θα νικήσει τον Τζόρνταν στο… γκολφ. Οι παρτίδες τους λεγόταν ότι είναι επικές και έχει αποκαλυφθεί πως όταν ο Ντέιλι κέρδισε τον «MJ» σε μία αναμέτρηση, ο ανταγωνιστικός σταρ των Μπουλς τον ξύπνησε στις 2 τα ξημερώματα, ζητώντας του ρεβάνς!
Πίπεν / Τζόρνταν εναντίον Κούκοτς / Κράουζε
Η μόνη ομάδα που κοίταξε – για λίγο – στα μάτια τους Αμερικανούς ήταν η Κροατία, η οποία ηττήθηκε «μόνο» με 33π. στην 1η φάση (103-70) και με 32π. στον τελικό (117-85). Για τους Τζόρνταν και Σκότι Πίπεν, όμως, αυτά τα ματς είχαν κι άλλο «λάφυρο»… Ο GM των Μπουλς, Τζέρι Κράουζε, είχε ερωτευτεί μπασκετικά εκείνο το ψηλόλιγνο παιδί που γύριζε το κεφάλι στην προσφώνηση «Τόνι Κούκοτς» και τον είχε επιλέξει στο ντραφτ.
Ο Πίπεν θεώρησε ότι τον προόριζαν για αντικαταστάτη του και στους αγώνες με την Κροατία είχε ξεκαθαρίσει στον Ντέιλι ότι μόνο εκείνος και ο «Air» θα μάρκαραν τον πιτσιρικά της Μπενετόν Τρεβίζο!
Οι δύο σταρ δεν άφηναν ήσυχο τον Κούκοτς… ούτε στα τάιμ άουτ και ο Τζόρνταν είχε παραδεχθεί το κίνητρό τους, δηλώνοντας χρόνια αργότερα πως «ο Τζέρι έκανε σα να έφερνε ένα παιδί στο παιδί στο σπίτι και το αγαπούσε πιο πολύ από τα παιδιά του… Στ’ αλήθεια, δεν παίζαμε τότε εναντίον της Κροατίας ή του Τόνι, αλλά φανταζόμασταν πως ήταν ο Κράουζε με… κροατική φανέλα!!!».
Οι… κομπάρσοι της ροκ «μπάντας»
Ήταν οι απόλυτοι σταρ και δεν το έκρυβαν. Αντί για το Ολυμπιακό Χωριό, οι διεθνείς μπάσκετ των Η.Π.Α. διέμειναν σε… κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι της Βαρκελώνης, όπως έκαναν και το 2004 στην Αθήνα, μένοντας στο «Queen Mary». Ο Τζόρνταν δεν μπορούσε να κάνει βήμα στην πόλη δίχως συνοδεία, όμως οι λιγότερο σταρ είχαν και τα προνόμιά τους. Στο ντοκιμαντέρ του 2012 για τα 20 χρόνια της Dream Team, ο Τζον Στόκτον είχε αποκαλύψει ότι μπορούσε να κυκλοφορήσει στους καταλανικούς δρόμους χωρίς να τον αναγνωρίσουν.
Ο γκαρντ της Γιούτα είχε εξιστορήσει πως σε μία βόλτα με τη σύζυγό και τα παιδιά τους, συνάντησαν στον δρόμο Αμερικανούς επισκέπτες στην πόλη για τους Ολυμπιακούς. Άρχισε να μιλά σε μία κυρία, αναγνωρίζοντας τα κοινά διακριτικά και ο σεμνός (εκτός παρκέ) αθλητής τη ρώτησε αν παρακολουθεί μπάσκετ. Μέχρι που ο γιος του γκαρντ των Τζαζ φωνάξει: «Μπαμπά, αυτός εδώ στη στη μπλούζα είσαι εσύ!», καθώς εκείνη η κυρία φορούσε t-shirt με τις καρικατούρες των 12 παικτών της Dream Team!
Τα… 240 μπέργκερ!
Ωραία η βόλτα στην Καταλονία, υπέροχη και κολακευτική η αποθέωση εντός κι εκτός παρκέ, όμως οι παίκτες του κόουτς Ντέιλι ήθελαν να νιώσουν και λίγο σαν την πατρίδα τους. Γι’ αυτό και μία επίσκεψη στα φημισμένα McDonald’s έγραψε τη δική της ιστορία. Τα ντοκουμέντα, οι αποδείξεις και τα… ανύπαρκτα αποφάγια κρύφθηκαν επιμελώς, όμως ο θρύλος λέει ότι οι 12 παίκτες παρήγγειλαν… 240 μπέργκερ! Κοινώς, μέσο όρο 20 για τον καθένα, αν και ένας-δύο παίκτες μαρτύρησαν στο μέλλον πως ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ έφαγε πολλά περισσότερα.