Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Επίσημη Αγαπημένη όνομα και πράγμα!
Όχι πως έχασε ποτέ την θέση της στην καρδιά των Ελλήνων φιλάθλων, αλλά κάπως… το ενδιαφέρον είχε αρχίσει να ατονίζει. H χρήση του δεν γινόταν με την ίδια συχνότητα σε σχέση με παλαιότερα, δεν γέμιζε το στόμα. Υπήρχε ένας δισταγμός πριν συλλαβιστεί. Όχι πια, τα μάγια ξορκίστηκαν.
Καθαρά και ξάστερα, η Εθνική Ομάδα που κυριάρχησε στο προολυμπιακό του ΣΕΦ στο οποίο ήταν οικοδέσποινα, έβαλε στη βαλίτσα για Γαλλία το εισιτήριο συμμετοχής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ένα boarding pass που είχε να βρεθεί σε “γαλανόλευκα” χέρια από το Πεκίνο το 2008. Ήταν πολλά τα χρόνια, 16 στον αριθμό. Πάνε πέρασαν.
Το μεγάλο βάρος από τις πλάτες έφυγε, η λύτρωση για τους κόπους αυτής της γενιάς, όπου ο αρχηγός της αγέλης, Κώστας Παπανικολάου, θα ζήσει το όνειρό του, επήλθε.
Η πρόκριση στο μεγαλύτερο τουρνουά της τετραετίας – αδιαμφισβήτητα αυτό είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες – όπου όλοι θέλουν να αγωνιστούν εκεί και να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους, είναι επιτυχία από μόνη της. Μιλημένα, ξηγημένα.
Δεν είναι άθλος για ένα αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που έχει πανηγυρίσει δύο Ευρωμπάσκετ (1987, 2005), έχει φτάσει μέχρι την δεύτερη θέση στον κόσμο κερδίζοντας τη Dream Team το 2006 και διαθέτει στις τάξεις του έναν back-to-back ΜVP του ΝΒΑ. Ούτε πρέπει να θεωρηθεί ως τέτοιος.
Δεν είναι το μεγαλύτερο παράσημο αυτής της ομάδας διαχρονικά. Αποτελεί όμως επίτευγμα σημαντικό, πολλώ δε μάλλον αν αναλογιστεί κανείς τον εφιάλτη των προολυμπιακών που στριφογυρνούσαν σαν τρομακτικές φιγούρες πάνω από την ελληνική ομάδα ανά τα χρόνια.
Τα φαντάσματα του παρελθόντος καραδοκούσαν, έστεκαν σε μία γωνία και παρακολουθούσαν με σκοπό να επαναφέρουν τα βάσανα. Η “στρατιά” όμως του Βασίλη Σπανούλη δεν άφησε την έκβαση της παρτίδας στην τύχη της, προτίμησε να την καθορίσει εκείνη.
Η Εθνική ομάδα μπάσκετ ξεσκονίζει τα γαλλικά της γιατί θα βρεθεί εκεί. Αρχικά στην πόλη Λιλ και στη συνέχεια – ελπίζει – στο Παρίσι. Δεν θα είναι εύκολο επ’ ουδενί, όμως το οφείλει στην ίδια της την ανταγωνιστική φύση, σε αυτό που χτίζει, στο DNA που “πλάθει”, να μην μεταβεί εκεί ως απλή παρατηρήτρια. Η συμμετοχή δεν της αρκεί. Άλλωστε το επισήμαναν και οι συντελεστές της πρόκρισης αυτής αμέσως μετά το φινάλε του Τελικού με την Κροατία.
“Δεν πάμε για διακοπές στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πάμε για να νικήσουμε και όσο νικάς πιστεύεις περισσότερο σε αυτό που κάνεις”. Λόγια του ομοσπονδιακού τεχνικού λίγα λεπτά αφότου “πνίγηκε” και “έπνιξε” στις αγκαλιές τους παίκτες του. “Επόμενος στόχος, τα μετάλλια” για τον Ντίνο Μήτογλου.
Η Εθνική Ομάδα πενταρίζει* τις συμμετοχές της σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν είναι πολλές, ούτε δα και καθημερινότητα. Η δυσκολία πρόκρισης στο μεγάλο γεγονός, δίνει ακόμα μεγαλύτερη σημασία στο επίτευγμα. Τι συνέβη όμως τις προηγούμενες τέσσερις*; Το Eurohoops κάνει rewind…
Ατλάντα 1996 – 5η θέση
Η Ελλάδα διεκδίκησε την 26η έκδοση των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων της σύγχρονης ιστορίας στην επέτειο των 100 χρόνων από την αναβίωση τους όμως τελικά εκείνοι έλαβαν χώρα στην Ατλάντα.
Στο last dance του ρέκορντμαν συμμετοχών (351) με την Εθνική Ομάδα, Παναγιώτη Γιαννάκη, η “γαλανόλευκη” τερμάτισε στην 5η θέση με συνολικό ρεκόρ 5 νίκες και 3 ήττες.
Η ελληνική ομάδα νίκησε στον όμιλο τη Βραζιλία, το Πουέρτο Ρίκο και την Νότια Κορέα ενώ γνώρισε την ήττα από τη Γιουγκοσλαβία (ενωμένη ακόμα τότε) και την Αυστραλία.
Το εμπόδιο της Λιθουανίας στον προημιτελικό κρίθηκε δυσθεώρητο ενώ με το 2/2 στους αγώνες κατάταξης (Κίνα και Βραζιλία ξανά) κατέκτησε την 5η θέση, στο “αντίο” του “Δράκου” από την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών, και με 24 συναπτά χρόνια στις Εθνικές! Ζωντανός θρύλος.
Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 63-71
Βραζιλία-Ελλάδα 87-89
Ελλάδα-Πουέρτο Ρίκο 80-69
Νότια Κορέα-Ελλάδα 86-108
Αυστραλία-Ελλάδα 103-62
Προημιτελικά
Λιθουανία-Ελλάδα 99-66
Θέσεις 5-8
Κίνα-Ελλάδα 75-115
Ελλάδα-Βραζιλία 91-72
Αθήνα 2004 – 5η θέση
Με το ίδιο ρεκόρ ομίλων (3-2) προκρίθηκε η “Επίσημη Αγαπημένη” στα νοκ-άουτ και των Αγώνων που διοργάνωσε, τερματίζοντας πίσω από την άτρωτη του γκρουπ Λιθουανία (5-0).
Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη, του τότε συνδετικού κρίκου, λίγους μήνες πριν στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, είχε λυγίσει Αυστραλία, Ανγκόλα και Πουέρτο Ρίκο, με τις ήττες της να προέρχονται από την Λιθουανία και την Team USA του Άλεν Άιβερσον και του Τιμ Ντάνκαν.
Στα προημιτελικά η Ελλάδα έφτασε στην… πηγή αλλά δεν ήπιε νερό καθώς οι μετέπειτα χρυσοί Ολυμπιονίκες Αργεντίνοι, επέστρεψαν από διψήφια διαφορά (-11) και έκοψαν πρώτοι το νήμα.
Η παρέα του Τζινόμπιλι έφραξε το δρόμο προς το μετάλλιο (69-64) και άφησε 15 χιλιάδες σχεδόν κόσμου στο ΟΑΚΑ, με την πίκρα. Τελικά η Εθνική τερμάτισε στην πέμπτη θέση, επικρατώντας σε αγώνα κατάταξης του Πουέρτο Ρίκο (85-75).
Α’ φάση
Ελλάδα-Αυστραλία 76-54
ΗΠΑ-Ελλάδα 77-71
Ελλάδα-Λιθουανία 76-98
Ανγκόλα-Ελλάδα 56–88
Ελλάδα-Πουέρτο Ρίκο 78–58
Προημιτελικά
Αργεντινή-Ελλάδα 69-64
Αγώνες κατάταξης
Πουέρτο Ρίκο-Ελλάδα 75-85