Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
“Χωρίς το περιττό, στιγμή δεν ζει το απαραίτητο”.
Όλα έδειχναν και διά στόματος προέδρων είχε ειπωθεί κατά την παρουσίαση του Σάσα Βεζένκοφ, πως το ρόστερ του Ολυμπιακού για την αγωνιστική περίοδο 2024-25 είχε κλείσει οριστικά και αμετάκλητα. Ουδείς δεν επρόκειτο να διαβεί την “πόρτα” ούτε για την είσοδό του αλλά και μήτε για την έξοδό του.
Οι κινήσεις είχαν γίνει στοχευμένα, ο διακαής πόθος είχε επιστρέψει (σ.σ Βεζένκοφ), οι “ερυθρόλευκοι” έμοιαζαν ενισχυμένοι και σαφώς βελτιωμένοι εκεί που πονούσαν χωρίς να αποδυναμωθούν παράλληλα στην δύναμη πυρός τους (frontline). Παρόλα αυτά οι ευκαιρίες δεν προσφέρονται ασταμάτητα, τέτοιες once in a lifetime, και η ικανότητα ανάγνωσης και εκμετάλλευσης τους, όπως έκανε ο Παναθηναϊκός πέρυσι με τον Ναν, είναι προσόν.
Η ιδέα της Ευρώπης στριφογυρνούσε για τα καλά στο μυαλό του Φουρνιέ μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων και μετά την απαραίτητη ζύμωση για να αφήσει το NBA έπειτα από 12 χρόνια, η απόφαση πάρθηκε. Οι Πειραιώτες παρακολουθούσαν τις εξελίξεις παρότι αισθάνονταν κάτι παραπάνω από ικανοποιημένοι με το διαθέσιμο υλικό και τάχιστα ολοκλήρωσαν μία από τις κορυφαίες μεταγραφές στην ιστορία τους (Top-5).
Δεν βρίσκονται τυχαία στη σκακιέρα οι αξιωματικοί δίπλα από τον Βασιλιά και τη Βασίλισσα. Απειλούν δίχως τους… φραγμούς που έχει ο χρήσιμος ίππος. Βρίσκονται πάντα εκεί αγκυροβολημένοι, έτοιμοι να κάνουν τη ζημιά και να πλήξουν ανεπανόρθωτα το απέναντι στρατόπεδο. Όπως κάνει και ο chic Εβάν Φουρνιέ στο δικό του πεδίο δράσης. Η ορθή χρήση τους μπορεί δυνητικά να αποφέρει πολλαπλά κέρδη.
Το Eurohoops παρουσιάζει γνωστές και άγνωστες πτυχές του Γάλλου σταρ για χάρη του οποίου έχει… βουίξει από το βράδυ της Κυριακής η μπασκετική “γηραιά ήπειρος” και όχι μόνο.
Η απόρριψη, το τζούντο και η… παλαιοντολογία
Γεννημένος τον Οκτώβρη του 1992 στα προάστια του Παρισιού, μια χρονιά που η διάσημη Disneyland άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες της στο κοινό ως “EuroDisney”.
O Εβάν Φουρνιέ δεν διάλεξε αμέσως το μπάσκετ ούτε οι αθλητικές προσλαμβάνουσες του από το σπίτι του είχαν να κάνουν με την “πορτοκαλί θεά” την οποία αγάπησε σταδιακά. Οι γονείς του Μάριαμ και Φρανσουά ασχολούνταν με το τζούντο, με την μητέρα του μάλιστα να είναι δασκάλα του αθλήματος.
Το μαχητικό στοιχείο λοιπόν που τον διακατέχει δεν… ξεφύτρωσε αλλά γαλουχήθηκε, πέρασε από γενιά σε γενιά. Ο πατέρας του από την άλλη εργαζόταν στο Εθνικό Ινστιτούτο Αθλητισμού, Εξειδίκευσης και Επιδόσεων, όπου ο νέος παίκτης του Ολυμπιακού έμαθε τα μυστικά του μπάσκετ πριν το… κουβάρι της επαγγελματικής του καριέρας αρχίσει να ξετυλίγεται. Με μαλλί (αραιό) και μουσάκι αρχικά στην Ναντέρ στη Β΄ Γαλλίας και στη συνέχεια στην PRO A με την Πουατιέ (2010-12). Εκεί συνυπήρξε και με τον Μουστάφα Φαλ με τον οποίο διατηρεί πλέον εξαιρετική σχέση και έβαλε το… χεράκι του για την περάτωση του ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ deal.
Σε ηλικία 8 ετών βέβαια οι γονείς του προσπάθησαν να τον γράψουν σε μία τοπική ομάδα ποδοσφαίρου ωστόσο λόγω του μεγάλου αριθμού παιδιών τον απέρριψαν. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο τελικά.
Λάτρης του Ντένζελ Ουάσινγκτον εξού και η πόρωσή του με την ταινία “Σύγκρουση των Τιτάνων” (Clash of the Titans). Ο Εβάν Φουρνιέ λατρεύει το παρελθόν, την ιστορία πίσω από τον άνθρωπο και όπως έχει δηλώσει άλλωστε, αν δεν του έκλεβε το μπάσκετ την καρδιά, θα ήθελε να γίνει παλαιοντολόγος. Ευτυχώς για το άθλημα κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Εν αρχή… Σακραμέντο Κινγκς και 145 εκατ. $ κέρδη από συμβόλαια
Η ενασχόλησή του με το μπάσκετ έγινε εντονότερη όνταν “ερωτέυτηκε” τους Σακραμέντο Κινγκς της περιόδου 2001-02. Η φοβερή και τρομερή εκείνη παρέα του Τούρκογλου, του Ουέμπερ, του Ντίβατς και του Πέτζα Στογιάκοβιτς φυσικά, άναψε τη… σπίθα του Εβάν Φουρνιέ για τη “σπυριάρα”.
Πρότυπό του βέβαια αποτέλεσε ο Μάικ Μπίμπι, για χάρη του οποίου το Νο10 έγινε ο αγαπημένος αριθμός του και αυτός με τον οποίο “φορτώνει” με συνέπεια τα αντίπαλα καλάθια. Εκείνη τη χρονιά οι “Βασιλιάδες” έβγαλαν το… λάδι στους Λέικερς του Κόμπι στους Τελικούς της Δύσης με τον Μπίμπι να πραγματοποιεί φανταστικές εμφανίσεις με 22.7 πόντους και 4.4 ασίστ κατά μέσο όρο.
Δέκα χρόνια μετά, όλα πήραν το δρόμο τους αφού αναδείχθηκε καλύτερος νέος παίκτης και πιο βελτιωμένος επίσης στην Γαλλία (14π., 3.2 ριμπ. και 2.2 ασίστ την περίοδο 2011-12) πριν πάρει τα ταλέντα του για την άλλη πλευρά του Ωκεανού.
Οι Νάγκετς τον επέλεξαν στο Νο20 του Draft αν και… κάθε αρχή και δύσκολη ως συνήθως. Τη ρούκι σεζόν του δεν του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες, με τον γενειοφόρο Φουρνιέ να πατά παρκέ σε μόλις 27 ματς, όσο ήταν και το ρεκόρ καριέρας του μέχρι να γίνει κάτοικος Ορλάντο το καλοκαίρι του 2014, σε ένα παιχνίδι κόντρα στους Κινγκς που προκάλεσαν τη ζέση μέσα του για το μπάσκετ.
Με τους Μάτζικ πέρασε μισή σχεδόν επαγγελματική ζωή αφού φόρεσε τη φανέλα τους μέχρι το 2021. Δέκα φορές κατά τη διάρκεια αυτών των επτά χρόνων ο Εβάν Φουρνιέ σημείωσε 30+ πόντους. Κάτι δείχνει αυτό για την έφεσή του στο σκοράρισμα.
Ο Φουρνιέ κέρδιζε διαρκώς πόντους και χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό, υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας πενταετούς διάρκειας το 2016 με απολαβές συνολικές 85 εκατ. δολαρίων. Συνολικά σε αυτήν την 12ετή θητεία του στο NBA, ο Εβάν Φουρνιέ ούτε λίγο ούτε πολύ έγινε πλουσιότερος κατά 145 εκατομμύρια δολάρια (μεικτά). Όχι και άσχημα.
Από την πρώτη του χρονιά στο Ορλάντο μέχρι και την τελευταία του, ο Γάλλος σούπερ σταρ αποτελούσε ακρογωνιαία λίθο της ομάδας του με πάνω από 30′ χρόνο συμμετοχής (στην παρθενική του μόνο είχε 28.6”) και διψήφια επίδοση στο σκοράρισμα (16 πόντους κατά μέσο όρο σε 409 παιχνίδια κανονικής διάρκειας).
Όλα έμοιαζαν να κυλούν κατ’ ευχήν για τον Εβάν Φουρνιέ μέχρι που οι άφαντοι μέχρι το σημείο εκείνο σοβαροί τραυματισμοί, του χτύπησαν την πόρτα. Ήταν Μάρτιος του 2018 σε ένα παιχνίδι με τους Λέικερς.
Επέστρεψε υγιής στο ίδιο επίπεδο με πριν και το 2021 έγινε ανταλλαγή στους Σέλτικς. Εκεί δεν μακροημέρευσε και μετά από μόλις 16 παιχνίδια και συμμετοχή στα playoffs (αποκλεισμός από Νετς), τα μάζεψε για τη Νέα Υόρκη.
Με την φανέλα των Νικς όλα πήγαιναν πρίμα. Έγραφε τρομερά νούμερα με αποκορύφωμα το career high του σε μια βραδιά που αισθανόταν ότι πετούσε βότσαλα στον ωκεανό. Ο Γάλλος παικταράς υπέγραψε μία νίκη των Νικς κόντρα στην παλιά του ομάδα τη Βοστώνη με 108-105.
Απίθανη παράσταση από το νέο μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού που έβλεπε το αντίπαλο καλάθι σαν… βαρέλι με 41 πόντους σε 42 λεπτά (10/14 τρίποντα, 5/11 δίποντα), μαζί με 8 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 μπλοκ και 2 μόλις λάθη.
Δύο μήνες αργότερα (23/3/22) έσπασε το ρεκόρ τριπόντων των Νικς σε μια σεζόν, ξεπερνώντας τον Τζον Σταρκς με 217 εύστοχες “εκτελέσεις”.
Από “φονιάς” όμως ο Φουρνιέ έγινε ακριβός και ανεπιθύμητος στη Νέα Υόρκη. Ο Γκομπέρ δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο συμπατριώτης του δεν έπαιζε βασικός την ίδια ώρα που πριν από ένα χρόνο, ο ίδιος ο πρωταγωνιστής δήλωνε… “καταστροφή για την καριέρα μου αν μείνω στους Νικς”.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2024 και μετά από τρεις μόλις εμφανίσεις ακόμα με τους Νικς, ο Φουρνιέ του 37.4 % ποσοστό εκτέλεσης στο τρίποντο που “κρύωσε” βέβαια το 2023-24 για να πέσει στο 25% το δυνατό του χαρτί, έγινε ένας από τους παίκτες που έδωσε η ομάδα της Νέας Υόρκης ως αντάλλαγμα για να πάρουν από τους Πίστονς τον Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς και τον Άλεκ Μπερκς.
Στο Ντιτρόιτ δεν άλλαξε ιδιαίτερα η κατάσταση, και μετά από 29 αγώνες με 7.2 πόντους και 1.9 ριμπάουντ κατά μέσο όρο σε 18′, η ομάδα του Τζέι Μπι Μπίκερσταφ τον άφησε ελεύθερο.
Ένα ολοκληρωμένο επιθετικά ταλέντο
Το βιογραφικό του πλούσιο και οι συστάσεις περιττές για έναν παίκτη του βεληνεκούς του Εβάν Φουρνιέ που έπαιξε 724 παιχνίδια συνολικά στο NBA.
Ο Γάλλος σούπερ σταρ έρχεται, δύο χρόνια μετά την υπόσχεση-προφητεία του, για να απογειώσει την περιφερειακή γραμμή των “ερυθρόλευκων”, με το σουτ από αδυναμία του Ολυμπιακού πέρυσι, να γίνεται – θεωρητικά πάντα γιατί καθρέφτης είναι το γήπεδο – όπλο του φέτος.
Αν και υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση πως ο Φουρνιέ έρχεται για να μοιραστεί τη θέση “3” με τον Παπανικολάου, η αλήθεια είναι πως στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού αγωνιζόταν περισσότερο ως shooting guard.
Ένας άρτιος χειριστής της μπάλας που μπορεί βέβαια να παίξει και ο SF σε “κοντά” σχήματα με τρία γκαρντ χάρις τη σωματική του διάπλαση (1.98μ) και το μεγάλο άνοιγμα χεριών του κοντά στα 2 μέτρα. Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Εβάν Φουρνιέ τα μακριά του άκρα.
Δυνατό του στοιχείο φυσικά το μακρινό σουτ. Το αίμα που κυλά στις φλέβες του “chic” αξιωματικού του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι κρύο, παγωμένο. Ικανός και στο να κατεβάσει τη μπάλα αν χρειαστεί, όντας ένας εξαιρετικός ball handler που μπορεί αν δυνάμει να γίνει και δημιουργός (2.5 ασίστ κατά μέσο όρο στο NBA και 2.2 με τη Γαλλία στις διοργανώσεις της FIBA, όσες είχε και στους Ολυμπιακούς της πατρίδας του.
Εκτελεστικά βέβαια, ο Εβάν Φουρνιέ είναι σκέτος… φονιάς, κίνδυνος-θάνατος. Δεν αποτελεί day shooter αλλά ένας διαπιστευμένος sniper killer που έχει την ικανότητα να σουτάρει με κάθε τρόπο. Σε καταστάσεις hand off βγαίνοντας από το σκριν, μετά από ντρίμπλα, με step up από όπου και όπως θέλει. Δεδεμένη η εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του και το χέρι του, το οποίο πιστεύει συχνά πυκνά ακόμα και σε τρανζίσιον. Στα σουτ αυτά που τα βάζεις και δεν σταματούν οι επευφημίες ή τα χάνεις και προκαλείς την τύχη σου με τον Μπαρτζώκα στην άκρη του πάγκου.
Ο Φουρνιέ βέβαια δεν είναι προικισμένος μονάχα στο σουτ μακρινής απόστασης, όντας γενικότερα ένας χαρισματικός σκόρερ ολκής. Ο υψηλού επιπέδου χειρισμός της μπάλας και ο ευέλικτος και συνάμα “γλυκός” καρπός του που εκτελεί κατά γράμμα την εντολή που παίρνει από τον εγκέφαλο, του δίνουν τη δυνατότητα να βρίσκει σκορ και με mid range αλλά και με floater ή διεισδύσεις. Γενικότερα ο Εβάν Φουρνιέ έχει πλέον την εμπειρία να προσαρμόζεται στις ανάγκες του παιχνιδιού και τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει η αντίπαλη άμυνα, διαθέτοντας πολύ αξιόπιστα τελειώματα.
Αμυντικά βέβαια “χωλαίνει”. Δεν αποτελεί μαύρη τρύπα σίγουρα δεν είναι όμως το δυνατό του στοιχείο. Η ομαδική άμυνα βέβαια του Ολυμπιακού, χάρις την οποία κέρδισε την πρόκριση για το Final Four του Βερολίνου πριν από μερικούς μήνες, ίσως καλύψει την αδυναμία του αυτή.
Άλλωστε τακτικά και στον τρόπο αντίληψης του παιχνιδιού ο Εβάν Φουρνιέ παίρνει πολύ υψηλό βαθμό. Αυτό το οποίο έφθινε με τα χρόνια και επηρέασε και το χρόνο συμμετοχής και επιρροής του στο NBA, ήταν η μειωμένη έκρηξη και οι ανάσες του.
Με αμυντικούς βέβαια όπως ο Ουόκαπ ή ο Παπανικολάου, αυτή μπορεί κάλλιστα να καμουφλαριστεί. Μπορεί και όχι, θα φανεί.