Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα, η αποστολή των Πρασίνων στο Κράσνονταρ για την αναμέτρηση με την Λοκομοτίβ Κουμπάν, έμοιαζε σαν μια μάχη επιβίωσης στο κυνήγι των 2 πρώτων θέσεων.
Το πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού ήταν ένα σοκ για τους παίκτες του Σάσα Τζόρτζεβιτς. Με την ομάδα επιθετικά να παίρνει καλές αποφάσεις, να διαβάζει τα μις ματς, με άξονα τον Τζέιμς Γκιστ μετά τις αλλαγές στη Ρωσική άμυνα, αλλά τα τελειώματα να είναι άσχημα. Εκτός αυτού, στην άλλη πλευρά του παρκέ οι Ρώσοι έκαναν ότι ήθελαν. Με τον Αντονι Ράντολφ να ανοίγει τις αποστάσεις και να παίρνει αρκετά σουτ από μέση και μακρινή απόσταση, είτε σε φάσεις απομόνωσης, είτε μέσα από κυκλοφορία μπάλας.
Το ταμπλό μετά από 4 λεπτά έλεγε 12-0 με την άμυνα της Λοκομοτίβ να πνίγει τον Παναθηναϊκό και την επίθεση της να βγάζει φωτιές, απέναντι σε μια μέχρι εκείνη τη στιγμή ράθυμη άμυνα.
Η πράσινη αντεπίθεση
Η είσοδος του Νικ Καλάθη και του Βλαδίμηρου Γιάνκοβιτς, άλλαξαν αμέσως τα δεδομένα. Η πίεση στην μπάλα έγινε μεγαλύτερη και οι πράσινοι σκόραραν 6 σερί πόντους από κλεψίματα. Ο Νίκ βοήθησε με την άμυνα και την δημιουργία του, ενώ ο Γιάνκοβιτς σκόραρε σουτ στο τρανζίσιον αλλά και σουτ που προήλθαν από τα μις ματς μέσα στο καλάθι, που κατέληξαν σε ελεύθερα σουτ, όταν η άμυνα έκλεινε μέσα για να τον αντιμετωπίσει. Σκόραρε 12 πόντους με 5/5 σουτ και γενικά έδωσε σπουδαίες βοήθειες και στις 2 πλευρές του παρκέ.
Γκιστ, Ραντούλιτσα, Κούζμιτς και Φώτσης προσπαθούσαν να χτυπήσουν σε όλα τα μις ματς και τα ρίσκα που αναγκαστικά πήρε η άμυνα της Λοκομοτίβ, με τον τρόπο που αμύνεται ήταν αρκετά. Σκόραραν σε αρκετές περιπτώσεις, ενώ έφθειραν και τους αντιπάλους τους με φάουλ. Ταυτόχρονα βελτιώθηκε και πολύ η άμυνα, με τον Διαμαντίδη να παίζει σε αρκετές φάσεις ακόμα και over play τον Μάλκολμ Ντιλέινι για να μην παίρνει εύκολα την μπάλα, ενώ και η πίεση είχε ανέβει αρκετά επίπεδα. Τρομερή δουλειά αμυντικά πάνω στον ηγέτη της Λοκομοτίβ έκανε και ο Καλάθης, που ήταν, όμως, κατώτερος των περιστάσεων και δημιουργικά και εκτελεστικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Το μόνο κομμάτι του παιχνιδιού που ο Παναθηναϊκός δεν είχε απάντηση, ήταν τα σουτ του Ράντολφ, με τους Ρανττούλιτσα και Κούζμιτς να μη μπορούν να τον ακολουθήσουν μακριά από το καλάθι. Μετά το αρχικό 12-0, ήρθε η απάντηση με ένα επιμέρους 12-36 και έδωσε στους φιλοξενούμενους ακόμα και προβάδισμα με διψήφιες διαφορές (24-36).
Το κακό ήταν ότι το ημίχρονο έκλεισε με κάποια «φτηνά» λάθη, που έδωσαν εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο και ρυθμό στη Ρωσική ομάδα. Επίσης έκαναν ξανά την εμφάνισή τους κάποια αμυντικά κενά διαστήματα που επέτρεψαν ένα επιθετικό ξέσπασμα και έφεραν την Λοκομοτίβ κοντά με το τέλος του ημιχρόνου.
Μάχη μέχρι τέλους
Στο δεύτερο ημίχρονο εμφανίστηκε στο γήπεδο η άμυνα της Λοκομοτίβ, όπως την είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα στην διοργάνωση. Οι παίκτες της έγιναν πολύ πιο πιεστικοί στον τρόπο που αμύνονταν πάνω στην μπάλα, δυσκόλεψαν τις πάσες στα μις ματς που δημιουργήθηκαν μέσα στη ρακέτα, ενώ όποτε η μπάλα τελικά έφτανε εκεί, οι βοήθειες ήταν άμεσες και γρήγορες.
Ταυτόχρονα βελτίωσαν πάρα πολύ και τις περιστροφές, και συνολικά έκοψαν εντελώς τον επιθετικό ρυθμό του Παναθηναϊκού που σκόραρε μόλις 12 πόντους στην 3η περίοδο με 3 σουτ και 4 εύστοχες βολές. Συνολικά οι πράσινοι εμφανίστηκαν σχετικά αργοί και προβλέψιμοι στο κομμάτι της επίθεσης.
Την ίδια στιγμή εκμεταλλεύτηκαν κάποια λάθη και σκόραραν με σχετικά καλύτερο ρυθμό στην επίθεση, που τους έδωσε τη δυνατότητα να μπουν μπροστά στο σκορ στο ξεκίνημα της 4ης περιόδου.
Καθάρισαν Ντιλέινι – Ντρέιπερ
Στο τελευταίο δεκάλεπτο είδαμε μια εντελώς διαφορετική επιθετική προσέγγιση από τις 2 ομάδες. Οι γηπεδούχοι προσπάθησαν να πάνε στο αγαπημένο παιχνίδι των 2 γκαρντ τους. Με πολλά σκριν στην μπάλα, με σκοπό να αναγκάσουν την άμυνα σε αλλαγές και μετά παίζοντας ανοιχτά να πάνε σε καθαρό 1 εναντίων 1 παιχνίδι. Οι παίκτες του Τζόρτζεβιτς είχαν καθαρή στόχευση να πιέσουν την άμυνα με παιχνίδι στο ποστ, είτε με τον Ραντόυλιτσα είτε με τον Διαμαντίδη και να κυνηγήσουν σκορ και δημιουργία από μέσα προς τα έξω.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τα ελεύθερα σουτ του Αντώνη Φώτση, μέσα από εξαιρετική κυκλοφορία. Διαδοχικά εύστοχα σουτ που κράτησαν τον Παναθηναϊκό μέσα στο παιχνίδι μέχρι το τελευταίο τρίλεπτο. Το κακό ήταν ότι δεν μπορούσαν να πάρουν τα σταματήματα που απαιτούνταν στην άλλη πλευρά του παρκέ. Πράγμα που δεν ήταν εύκολο, ειδικά απέναντι σε αυτό τον τρόπο επίθεσης που έχει ρίξει στο καναβάτσο πέρα από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, την Μπαρτσελόνα και την Έφες.
Είναι αρκετά δύσκολο να αμυνθεί μια ομάδα σε τέτοιες συνθήκες επίθεσης, όταν υπάρχουν 2 παίκτες όπως ο Ντρέιπερ και ο Ντιλέινι που θα χρησιμοποιήσουν το σκριν και μετά θα παίξουν ανοιχτά σε απομόνωση για να πάρουν το σουτ, είτε έχοντας καταφέρει να υποχρεώσουν την άμυνα σε αλλαγές (που σημαίνει και μις ματς στην περιφέρεια), είτε όχι. Οι 2 γκαρντ της Λοκομοτίβ πήραν αυτά τα σουτ και στις 2 συνθήκες που περιγράψαμε και για μια ακόμα φορά ήταν πολύ εύστοχοι σκοτώνοντας τον Παναθηναϊκό.
Ντρέιπερ και Ντιλείνι σκόραραν 6 από τα 7 τρίποντα της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα στη τελευταία περίοδο (σκόραρε και ένα αρκετά τυχερό βάσει συνθηκών επίθεσης ο Ζούμπκοφ). Έτσι καθάρισαν ακόμα ένα παιχνίδι με τον αγαπημένο τους τρόπο, που μόνο η Φενέρμπαχτσε κατάφερε να αντιμετωπίσει την προηγούμενη εβδομάδα, στην φετινή Ευρωλίγκα.
Ο Σίνγλετον με κάποιες καλές άμυνες άρνησης της πάσας προς τον Ραντούλιτσα, έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον κουρασμένο μετά από κάποιο σημείο σέντερ και συνολικά χάθηκε και ο επιθετικός προσανατολισμός για τον Παναθηναϊκό, με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα. Μια ήττα που φέρνει σε δύσκολη θέση την Ελληνική ομάδα, η οποία ακόμα δεν έχει κάνει κάποια νίκη υπέρβασης, έχασε ένα ματς από τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ κέρδισε μόνο την Μάλαγα σε ένα παιχνίδι που έμοιαζε με ρουλέτα που κανείς δεν ήξερε που θα κάτσει η μπίλια.
Οι Πράσινοι δεν έπαιξαν άσχημα, αλλά πλήρωσαν το κακό ξεκίνημα και φινάλε στο πρώτο ημίχρονο και το απίστευτο κρεσέντο των Ντιλέινι και Ντρέιπερ στα… κρίσιμα.
Πλέον χρειάζεται αγωνιστική βελτίωση, καθαρό μυαλό και συγκέντρωση 40 λεπτών για να μπορέσει η ομάδα να πάρει κάποιες νίκες που θα ανεβάσουν την ψυχολογία της και θα της δώσουν και αγωνιστική ώθηση.
Αυτό που προβληματίζει περισσότερο; Ο παλιός καλός και πανίσχυρος Παναθηναϊκός στην Ευρωλίγκα “καθάριζε” τα πιο πολλά κλειστά ματς που κρινόταν στο τέλος. Αυτό το στοιχείο, σεζόν με τη σεζόν, μοιάζει να έχει ατονίσει. Το πιο σημαντικό είναι να επιστρέψει αυτό το μέταλλο που χαρακτήριζε τον Παναθηναϊκό και επηρέαζε πέρα από την ιδια την ομάδα και την… ψυχολογία των αντιπάλων της στα κρίσιμα.