Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Έχει διανύσει έναν ιδιαιτέρως μακρύ δρόμο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο πρώτος στόχος του ήταν να φύγει από την – ποδοσφαιρική – χώρα του. Στο Πράσινο Ακρωτήριο, στα 17 του, δεν φανταζόταν ούτε ότι ο αναπληρωτής κομισάριος του ΝΒΑ θα φώναζε κάποτε το όνομά του στο ντραφτ ούτε πως μερικά χρόνια αργότερα θα ήταν πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ!
Ο Έντι Ταβάρες εξιστορεί στο Eurohoops την ξεχωριστή πορεία της ζωής του και την καριέρα του, η οποία άρχισε όταν έπιασε μπάλα μπάσκετ για πρώτη φορά λίγο πριν… ενηλικιωθεί!
Το “φόβητρο” της Ρεάλ Μαδρίτης μιλά για το… σωτήριο μπάσκετ που συνάντησε αργά στην πατρίδα του και θυμάται πώς από ταμίας στο κατάστημα της μητέρας του φόρεσε το “στέμμα” της Ευρωλίγκας.
Ο θηριώδης σέντερ εξηγεί τι (δεν) συνέβη πέρσι με τον Παναθηναϊκό, πριν υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του με τη “βασίλισσα” και απαντά σε μία ερώτηση για τους σπουδαίους Σέρχιο Γιουλ, Φακούντο Καμπάτσο και Λούκα Ντόντσιτς, με τους οποίους έχει παίξει στη Μαδρίτη.
Γιατί θεωρεί τον εαυτό του και τους ψηλούς… ριγμένους σε σχέση με τους σύγχρονους γκαρντ, γιατί το Final Four της Ευρωλίγκας είναι άδικο και γιατί – ενώ δεν ξεχνά τη μέρα που έγινε επιλογή στο ντραφτ – δεν θέλει να αναπολεί τη θητεία του σε Χοκς και Καβς στο ΝΒΑ.
Ο Ταβάρες θυμάται με… λίγη ζήλεια τη “μανταρίνα” του Γιουλ στον τελικό με τον Ολυμπιακό, θέλοντας και μία δική του προσωπική μεγάλη στιγμή για να κερδίσει ένα ματς ή έναν τίτλο και αφηγείται τη διπλή αγαπημένη στιγμή του.
Διαβάστε ακόμη: