Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
To 2016 ετοιμάζεται να μας αποχαιρετίσει και μαζί του ολοκληρώνεται και ο πρώτος γύρος της, ανανεωμένης φέτος, Ευρωλίγκας. Ένας γύρος που μας χάρισε πλούσιο θέαμα, σπουδαίες αναμετρήσεις και φυσικά είχε τους δικούς του πρωταγωνιστές οι οποίοι “έλαμψαν” πάνω στα παρκέ.
To Eurohoops με τη βοήθεια τριών συγκεκριμένων κριτηρίων παρουσιάζει τους τρεις καλύτερους σούτινγκ γκαρντ που ξεχώρισαν στο πρώτο μισό της σεζόν και βοήθησαν τις ομάδες τους να αναρριχηθούν όσο ψηλότερα γίνεται στον βαθμολογικό πίνακα.
Τα κριτήρια τα οποία επιλέχθηκαν είναι τα εξής:
- Ατομική απόδοση: Πρόκειται επί της ουσίας για το πρώτο και βασικότερο κριτήριο και αφορά την απόδοση που είχε ο παίκτης στο πρώτο μισό της αγωνιστικής περιόδου. Η βαθμολογία στο σύστημα αξιολόγησης είναι κατά μεγάλο ποσοστό αντιπροσωπευτική αλλά δεν αποτελεί το μοναδικό στατιστικό στοιχείο το οποίο επηρέασε την τελική επιλογή.
- Συνεισφορά στο παιχνίδι της ομάδας: Υπάρχουν κάποιοι παίκτες που αποτελούν την αρχή και το τέλος της ομάδας τους. Παίκτες αν λείψουν τότε η ομάδα τους δεν έχει τις ίδιες πιθανότητες να πανηγυρίσει στο τέλος μίας αναμέτρησης ή όταν κάθονται στον πάγκο η εικόνα του συνόλου επηρεάζεται σε πολύ σημαντικό βαθμό.
- Βαθμολογική θέση ομάδας: Ένας παίκτης δεν αρκεί να παίζει εξαιρετικά αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να μπορεί να εξασφαλίσει τη νίκη για την ομάδα του. Αυτό δεν εξαρτάται φυσικά αποκλειστικά από ένα παίκτη αλλά η κατάταξη της ομάδας επηρέασε σε μεγάλο την τελική επιλογή.
Σημείωση 1: Στο σύγχρονο μπάσκετ οι θέσεις “1” και “2” δεν ξεχωρίζουν πολύ εύκολα με αρκετούς παίκτες να αγωνίζονται ως πόιντ γκαρντ και σούτινγκ γκαρντ με την ίδια ευχέρεια και ανάλογα με τα σχήματα που επιλέγει ο προπονητής. Επομένως, η τελική επιλογή ήταν ιδιαίτερα δύσκολη με αρκετά σημαντικά ονόματα με σπουδαία απόδοση τη φετινή σεζόν να μένουν εκτός.
Σημείωση 2: Είναι δεδομένο πως αν ο Νάντο Ντε Κολό είχε παραμείνει υγιής θα δέσποζε στη συγκεκριμένη λίστα. Ο περσινός MVP ξεκίνησε τη χρονιά με την ίδια… ταχύτητα αφού όσο αγωνίστηκε είχε κατά μέσο όρο 21 πόντους, 4.7 ριμπάουντ και 4.1 ασίστ με το ιδιαίτερα υψηλό 23.6 στο σύστημα αξιολόγησης. Με εκείνον στο ρόστερ της η ΤΣΣΚΑ μοιάζει άτρωτη αλλά ο τραυματισμός του του επέτρεψε να αγωνιστεί σε μόλις 7 παιχνίδια με αποτέλεσμα να μείνει εκτός των τελικών επιλογών.
(Θυμηθείτε τις επιλογές για τους top 3 πόιντ γκαρντ)
Κιθ Λάνγκφορντ – 23.9 πόντους, 3.8 ριμπάουντ, 3.8 ασίστ, 24.5 PIR
Ο Κιθ Λάνγκφορντ γεννήθηκε για να σκοράρει! Αυτός είναι ο σχεδόν αποκλειστικός του ρόλος πάνω στο παρκέ και πως να γίνει διαφορετικά αφού κανείς άλλος παίκτης στην Ευρωλίγκα δεν μπορεί να “πληγώσει” τις αντίπαλες άμυνες όπως εκείνος. Παίρνει μακράν του δεύτερου τις περισσότερες προσπάθειες στη διοργάνωση κάτι που είναι απόλυτα λογικό αφού “οργιάζει” με τις εμφανίσεις του και είναι βέβαιο πως θα αναδειχθεί για ακόμα μία φορά ο πρώτος σκόρερ (23.9 πόντοι μ.ο.).
Όταν τα χρονικά περιθώρια στενεύουν οι πιθανότητες να ευστοχήσει αυξάνονται αφού έχουμε να κάνουμε με έναν από τους πιο… clutch παίκτες που έχουν περάσει. Το απέδειξε στην Πόλη και το μεγάλο διπλό απέναντι στη Φενέρμπαχτσε αλλά και στο Κάουνας στην σπουδαία επικράτηση επί της Ζαλγκίρις. Μπορεί να επιτεθεί στην κυριολεξία με κάθε τρόπο και αποδεικνύει πως όσα χρόνια και να περάσουν ένας αμυντικός δεν είναι αρκετός για να τον σταματήσει. Ίσως δύο ή τρεις να μπορούσαν να κάνουν κάτι…
Βασίλης Σπανούλης – 13.7 πόντοι, 6.4 ασίστ, 1.9 ριμπάουντ, 13.6 PIR
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μπορεί να βαδίζει στο 34ο έτος της ηλικίας του όμως συνεχίζει να ηγείται των “ερυθρολεύκων” με το παιχνίδι του και το πνεύμα νικητή που μεταφέρει στους συμπαίκτες του.
Πραγματοποιεί την καλύτερη σεζόν της καριέρας του δημιουργικά με 6.4 τελικές πάσες ανά παιχνίδι ενώ συνεχίζει να αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα πάνω στο παρκέ για τις αντίπαλες άμυνες με μέσο όρο 13.7 πόντους. Όλα αυτά παρά το γεγονός πως βρίσκεται στο παρκέ για κάτι λιγότερο από 27 λεπτά για να αλλάξει επίπεδο τον Ολυμπιακού με την παρουσία του.
Τέλος, είναι κοινό μυστικό πως όταν θα έρθει η ώρα για τα πλέον καθοριστικά παιχνίδια η απόδοση του θα ανέβει ακόμα περισσότερο ενώ σπάνια θα αστοχήσει στο σουτ της νίκης. Εν ολίγοις, ο Βασίλης Σπανούλης είναι ο παίκτης που θα ήθελε ο κάθε προπονητής στην ομάδα του για να χτίσει γύρω του.
Μπράντλεϊ Ουόναμεϊκερ – 14.1 πόντοι, 4.1 ασίστ, 2.7 ριμπάουντ, 13.9 PIR
Είναι ο Ουόναμεϊκερ ένας καθαρός σούτινγκ γκαρντ; Σε καμία περίπτωση! Ωστόσο ο Αμερικάνος της Νταρουσάφακα θα βρεθεί για αρκετή ώρα σε αυτό τον ρόλο, κυρίως όταν βρίσκεται μαζί με τον Σκότι Ουίλμπεκιν στο παρκέ, με τις εμφανίσεις του να είναι εξαιρετικές.
Σκοράρει (14.1 πόντοι), πασάρει (4.1 ασίστ) και παίζει πολύ καλή άμυνα (1.5 κλεψίματα) με αποτέλεσμα να συγκαταλέγεται δικαίως στα κορυφαία γκαρντ της διοργάνωσης. Ένα επιπλέον παράσημο στην ήδη εξαιρετική του παρουσία είναι ο ελάχιστος χρόνος που χρειάστηκε για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες του Ντέιβιντ Μπλατ.
Τέλος, η Νταρουσάφακα βρίσκεται πολύ ψηλά στον βαθμολογικό πίνακα με τον Ουόναμεϊκερ να αγωνίζεται για 31.35′ λεπτά σε κάθε αγώνα (3ος στη λίστα) και να επηρεάζει όσο κανείς άλλος την εικόνα της ομάδας του.