Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Το Final 4 είναι προ των πυλών για να κλείσει ιδανικά μία ακόμα March Madness που επιφύλαξε πολύ δράμα, αγωνία και εκπλήξεις στους θιασώτες της.
Όπως λένε και οι Αμερικανοί, οι ομάδες πλέον έφτασαν στο τέλος του δρόμου και αυτό που μένει, είναι να δούμε ποιος θα επιβιώσει και θα βγει νικητής, στο δεύτερο μεγαλύτερο, μετά το Superbowl, αθλητικό γεγονός στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα μάτια όλου του μπασκετικού πλανήτη θα είναι στραμμένα στο Glendale της Αριζόνα και πιο συγκεκριμένα στο γήπεδο του πανεπιστημίου του Φοίνιξ, γήπεδο που θα λάβει η χώρα η φετινή μυσταγωγία του Κολεγιακού μπάσκετ.
Το βράδυ του Σαββάτου λίγο μετά τη μία τα ξημερώματα προς Κυριακή, στον πρώτο ημιτελικό οι Gonzaga Bulldogs θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους South Carolina Gamecocks, που αποτελούν και την σταχτοπούτα του φετινού τουρνουά. Λίγο πριν τις 4 τα ξημερώματα της Κυριακής θα λάβει χώρα ο δεύτερος ημιτελικός, με τους Oregon Ducks, του εκπληκτικού στην March Madness, Τάιλερ Ντόρσεϊ να αντιμετωπίζουν το μεγάλο φαβορί North Carolina Tar heels. Ο Τελικός θα γίνει την Τρίτη (4/4) τα ξημερώματα στις 4.
Η τελική φάση για μία ακόμα φορά προσέφερε μεγάλες συγκινήσεις και εκπλήξεις όπως γίνεται παραδοσιακά πλέον κάθε χρόνο. Πολλά σπουδαία πανεπιστήμια έπεσαν θύματα εκπλήξεων, ενώ πολλά παιχνίδια κρίθηκαν στο τελευταίο σουτ. Συνολικά ήταν ένα τουρνουά με αρκετά καλή ποιότητα μπάσκετ, μεγάλα ντέρμπι, ενώ σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, οι εκπλήξεις ήταν λιγότερες.
Ιδιαιτερότητες
Η αλήθεια είναι ότι το φετινό Final 4 έχει αρκετές ιδιαιτερότητες με πρώτη και καλύτερη την σύνθεση του, καθώς σε αυτό συμμετέχουν ομάδες που δεν έχουν την παράδοση άλλων μεγάλων πανεπιστημιακών προγραμμάτων.
Το Πανεπιστήμιο της South Carolina είχε μόλις οχτώ παρουσίες σε τελική φάση πριν την εκπληκτική φετινή του πορεία. Είναι η πρώτη φορά που κατάφερε να φτάσει μέχρι το Final 4, καθώς η πιο επιτυχημένη πορεία του, μέχρι την φετινή, ήταν η πρόκριση στο Sweet sixteen τρεις φορές, με την τελευταία να έρχεται πίσω στο μακρινό 1973.
Εκτός του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας πρωτάρηδες σε Final 4 είναι και οι Gonzaga Bulldogs. Το Πανεπιστήμιο από το Spokane βέβαια έχει μεγάλη παράδοση στο Κολεγιακό μπάσκετ, και είναι συνεχώς στην τελική φάση, ενώ έχουν κάνει και σημαντικές πορείες, που πάντα όμως σταματούσαν λίγο πριν από το Final 4.
Επιπροσθέτως, αξίζει να αναφερθεί ότι και για το Όρεγκον είναι η πρώτη παρουσία του, μετά από το 1939, που ήταν και η πρώτη March Madness με τις πάπιες τότε να κατακτούν τον τίτλο.
Δεν θυμάμαι τουλάχιστον στην πρόσφατη ιστορία της διοργάνωσης να συμμετέχουν στο Final 4 δύο πρωτάρες ομάδες και μία ακόμα ομάδα που έχει σχεδόν 80 χρόνια να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου.
Ουσιαστικά μόνο οι Tar Heels του North Carolina, έχουν μεγάλη εμπειρία. Η ομάδα του Ρόι Γουίλιαμς ήταν και την χρονιά που μας πέρασε φιναλίστ, αλλά έχασε σε έναν δραματικό τελικό από τις αγριόγατες του Villanova, με ένα σουτ του Κρις Τζένκινς στο τελευταίο δευτερόλεπτο.
Το δικό μας παιδί!
Φέτος για πρώτη φορά θα δούμε και ένα δικό μας παιδί, όχι απλά να παίρνει μέρος στο Final 4, αλλά να κρατάει την μπαγκέτα του πρωταγωνιστή για το Όρεγκον. Ο Τάιλερ Ντόρσει στη δεύτερη χρονιά του με τις πάπιες κάνει εκπληκτική τελική φάση και είναι ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του. Έχει μέσο όρο 25 περίπου πόντους στην «τρέλα του Μάρτη», και έχει πετύχει πολύ μεγάλα σουτ σε όλες τις νίκες της ομάδας του.
Οι ημιτελικοί
Gonzaga Bulldogs – South Carolina Gamecocks
Ο ημιτελικός των δύο πρωτάρηδων! Ο πρώτος ημιτελικός είναι ένα κλασσικό παιχνίδι που υπάρχει φαβορί και αουτσάιντερ. Οι Gonzaga Bulldogs δικαίωσαν το νούμερο ένα που είχαν στο bracket τους και κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την Αριζόνα. Σε κάποια από τα παιχνίδια τους δυσκολεύτηκαν αρκετά, ενώ κάποια άλλα τα κέρδισαν με μεγαλύτερη ευκολία.
Μεγάλη μορφή για την ομάδα είναι ο προπονητής Μαρκ Φιου, ο οποίος μόλις πριν λίγες μέρες έγινε ο τρίτος κόουτς που κατάφερε να φτάσει γρηγορότερα τις 500 νίκες στο Κολεγιακό μπάσκετ. Πάνω από αυτόν είναι δύο ιστορικές μορφές του αθλήματος, ο Άντολφ Ραπ και ο Τζέρι Ταρκένιαν.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, ηγέτης της ομάδας είναι ο Nigel Williams- Goss, ένας γκαρντ με αρκετά Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού, που όμως έχει πολύ καλή μπασκετική αντίληψη και είναι εξαιρετικός σουτέρ. Εκτός του τριτοετή γκαρντ πολύ καλή δουλειά κάνουν οι ψηλοί της ομάδα που έχουν ποιότητα και εξαιρετικές κινήσεις στο ποστ. Ο πρώτος είναι ο τεταρτοετής Καρνόφσκι, που ήδη έχει πάρει μέρος με την Εθνική Πολωνίας στις διοργανώσεις της Fiba και ο δεύτερος είναι ο εξαιρετικός πρωτοετής Ζακ Κόλινς, ο οποίος ήταν καθοριστικός στο παιχνίδι απέναντι στο Northwestern για τον γύρο των 32.
Στον αντίποδα η ομάδα από την Νότια Καρολίνα είναι πολύ περισσότερο μια… ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Σε καμία περίπτωση δεν έχει την εμπειρία και το μέγεθος του Gonzaga, αλλά έχει παίκτες που μπορεί να κρίνουν μεγάλα ματς. Και αν μη τι άλλο φέτος στην τελική φάση έχει παίξει αρκετά τέτοια και έχει καταφέρει να βγει στον αφρό. Το απόλυτο κατόρθωμα τους ήταν η νίκη στη φάση των 32 απέναντι στο Duke, όταν και έκαναν ένα εκπληκτικό δεύτερο ημίχρονο, σκοράροντας 65 πόντους για να γυρίσουν το ματς και να πάρουν τη νίκη.
Άλλη μία ανατροπή κατάφεραν να κάνουν στο elite 8, όταν και απέκλεισαν τους Florida Gators, ενώ στο ημίχρονο βρίσκονταν πίσω με διψήφια διαφορά, Ηγέτης της ομάδας είναι ο εκπληκτικός γκαρντ, Sindarious Thornwell που έχει 26 πόντους μέσο όρο στην τελική φάση.
Που θα κριθεί
Κατά τη γνώμη μου, δύο είναι οι άξονες που θα κρίνουν το παιχνίδι. O πρώτος είναι η επίδραση και η επιρροή του Goss στο παιχνίδι, που είναι κομβικός παίκτης για το Gonzaga, και ο δεύτερος, κατά πόσο θα μπορέσει το πανεπιστήμιου της Νότιας Καρολίνα να ανταποκριθεί απέναντι στην υπεροπλία που έχει στην γραμμή ψηλών το Gonzaga. Αν το καταφέρει, σίγουρα θα έχει κάνει πάνω από τη μισή δουλειά που χρειάζεται για να βρεθεί στον τελικό της Δευτέρας.
Oregon Ducks – North Carolina Tar Heels
Ο δεύτερος ημιτελικός είναι σαφέστατα ένα πολύ μεγάλο ντέρμπι. Στα χαρτιά είναι φαβορί οι Tar Heels, αλλά στο κολεγιακό μπάσκετ τα φαβορί δεν κερδίζουν πάντα. Το παιχνίδι αναμένεται να είναι αρκετά κλειστό, με τις δύο ομάδες να επιβιώνουν σε πολύ μεγάλα παιχνίδι στην Elite 8.
Για την ομάδα του Όρεγκον υπάρχει η πολύ μεγάλη απουσία του Chris Boucher, που είναι ένας πολύ ταλαντούχος και πλαστικός φόργουορντ, αλλά την ιστορία την γράφουν οι παρόντες. Και μπορεί στα χαρτιά ο ηγέτης της ομάδας να είναι ο σπουδαίος τεταρτοετής φόργουορντ Dillon Brooks, αλλά για να φτάσει εδώ που έφτασε η ομάδα, τεράστια συνεισφορά έχουν τρεις άλλοι παίκτες. Ο πρώτος είναι ο Τάιλερ Ντόρσει, του οποίου τα κατορθώματα αναφέραμε νωρίτερα στο κείμενο. Οι άλλοι δύο είναι ο εκπληκτικός σέντερ Jordan Bell που απέναντι στο Κάνσας είχε 11 πόντους και 8 τάπες και κυριολεκτικά σκέπασε τα καλάθια.
Πολύ σημαντική είναι και η παρουσία του πρωτοετή γκαρντ Peyton Prichard, που είναι ο παίκτης που κουμαντάρει τον ρυθμό και το παιχνίδι για την ομάδα του Dana Altman, ενώ είναι και από τους καλύτερους αμυντικούς που έχουν οι «πάπιες» στο ρόστερ τους. Όλοι αυτοί μαζί έχουν καλύψει το κενό του Boucher που προσέφερε στην ομάδα σχεδόν 12 πόντους και 6 ριμπάουντ μέσο όρο.
Από την άλλη μεριά είναι η ομάδα του Roy Williams, που είναι μία ομάδα έμπειρη, με πολύ μεγάλο μέγεθος αλλά και βάθος στο ρόστερ της. Οι Tar Heels είναι η καλύτερη ομάδα στα ριμπάουντ στο Κολεγιακό πρωτάθλημα, ενώ έχει παίκτες πραγματικούς σταρ, που μπορούν να κάνουν καριέρα στο ΝΒΑ. Πρώτος και καλύτερο φυσικά ο Justin Jackson, ο ηγέτης της ομάδας που μπορεί να κάνει τα πάντα στο παρκέ. Ένα παιδί κοντά στα 2.05 που μπορεί να απειλήσει από όλα τα σημεία του γηπέδου και με διαφορετικούς τρόπους.
Σημαντικότατοι παίκτες για την ομάδα είναι ο κουμανταδόρος Joel Berry, που και τη χρονιά που μας πέρασε ήταν εκπληκτικός στο Final 4, και ο Kennedy Meeks, που είναι τρίτος σκόρερ και πρώτος ριμπάουντερ των Tar Heels. Μια μεγάλη διαφορά είναι το βάθος των δύο ομάδων με την ομάδα της Βόρειας Καρολίνα να υπερέχει σε αυτόν τον τομέα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο θρίλερ απέναντι στο Kentucky την Κυριακή που μας πέρασε, MVP αλλά και παίκτης που πέτυχε το νικητήριο σουτ ήταν ο Luke Maye που σκόραρε 17 πόντους, όταν μέσα στη χρονιά ο μέσος όρος του ήταν μετά βίας 5.
Που θα κριθεί
Ο έλεγχος των ριμπάουντ είναι πολύ σημαντικός. Οι Ducks υστερούν σε αυτό το κομμάτι, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δώσουν πολλούς πόντους δεύτερης ευκαιρίας στους αντιπάλους τους.
Μεγάλης σημασίας θα είναι και επίδοση στα περιφερειακά σουτ του Όρεγκον. Οι Ducks σουτάρουν στην March Madness με ένα ποσοστό που αγγίζει το 43% από το τρίποντο. Σχεδόν όλοι οι παίκτες μπορούν να δημιουργήσουν περιφερειακή απειλή και το πόσο καλά θα σουτάρουν θα είναι κομβικό για την έκβαση του ματς.
Οι προβλέψεις μου
Η αλήθεια είναι ότι ο μόνος λόγος για να γίνονται προβλέψεις στην March Madness είναι για να διαψεύδονται πανηγυρικά. Φέτος δεν τα πήγα και τόσο άσχημα στο δικό μου bracket, καθώς πέτυχα τις δύο από τις τέσσερις ομάδες του Final 4. Αλλά επειδή χωρίς προβλέψεις δεν έχει πλάκα, θα διαλέξω το Gonzaga και το North Carolina για νικητές των δύο ημιτελικών. Η πορεία που έχει το Gonzaga στο κολεγιακό μπάσκετ είναι άξια ενός τελικού, ενώ το Oregon δύσκολα θα αντέξει απέναντι στο πληρέστερο North Carolina. Όπως και να έχει απολαύστε το, είναι μαγικό το κολεγιακό!
