Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Λαμβάνοντας ως αφετηρία τη σεζόν 1987–88 όταν και καθιερώθηκε το Final 4 ως αποκλειστικός τρόπος ανάδειξης του πρωταθλητή, η “ρώσικη αρκούδα” έχει φτάσει στις κορυφαίες τέσσερις ομάδες συνολικά 16 (!) φορές, δηλαδή τις περισσότερες σε σχέση με κάθε άλλη ομάδα.
Η κατάσταση μάλιστα θα μπορούσε να είναι ακόμα καλύτερη για την ΤΣΣΚΑ αν είχε εκμεταλλευτεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις παραπάνω συμμετοχές της. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως οι Ρώσοι μετρούν μόλις 3 κατακτήσεις στο διάστημα αυτό, ποσοστό μόλις 20%, και πλέον μένει να φανεί αν θα καταφέρουν να γίνουν η τέταρτη ομάδα μετά τις Γιουγκοπλάστικα, Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ολυμπιακό με δύο διαδοχικές επιτυχίες.
Το Eurohoops παρουσιάζει την πορεία της ΤΣΣΚΑ όλα αυτά τα χρόνια από την συμμετοχή του 1996 στο Παρίσι μέχρι τη δραματική περσινή κατάκτηση στο Βερολίνο.
Παρίσι 1996: 3η θέση
Η ΤΣΣΚΑ ταξίδεψε στην πρωτεύουσα της Γαλλίας με στόχο να επιστρέψει στην κορυφή για πρώτη φορά μετά το 1971 αλλά ο Παναθηναϊκός του Ντομινίκ Ουίλκινς είχε διαφορετική άποψη. Στον πρώτο ημιτελικό ο σπουδαίος NBAer σταμάτησε στους 35 πόντους και οδήγησε τους “πράσινους” στην πρόκριση, την ώρα που οι Ρώσοι αρκέστηκαν στην τρίτη θέση παρά τους 23 πόντους του Βασίλη Καράσεφ.
Στον τελικό της… παρηγοριάς το σύνολο του Στανισλάβ Εριόμιν βρέθηκε αντιμέτωπο με την Ρεάλ Μαδρίτης η οποία με τη σειρά της είχε αποκλειστεί από την Μπαρτσελόνα. Η οριακή νίκη με 74-73 χάρη στους 22 πόντους του Γκούνταρς Βέτρα έφερε κάποια χαμόγελα όμως η γεύση που έμεινε από τη συγκεκριμένη διοργάνωση ήταν πικρή.
Παρίσι 2001: 4η θέση
Ίδια πόλη, ίδιο αποτέλεσμα. Το Παρίσι είναι ένας προορισμός που δεν ταιριάζει στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας η οποία επέστρεψε στην γαλλική πρωτεύουσα λίγα χρόνια μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του 1996 αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε.
Αυτή τη φορά εμπόδιο προς τον μεγάλο τελικό στάθηκε η Μακάμπι Τελ Αβίβ, με τους Ρώσους να γνωρίζουν τον αποκλεισμό (86-80) παρά την εκπληκτική εμφάνιση του νεαρού τότε Αντρέι Κιριλένκο με 23 πόντους, 11 ριμπάουντ και 3 ασίστ.
Στον μικρό τελικό η απογοήτευση και η έλλειψη κινήτρου ήταν εμφανής με την Εφές Πίλσεον να επικρατεί με 91-85 χάρη στον MVP Πρέντραγκ Ντόμπνιακ (25π) και να αναγκάζει την ΤΣΣΚΑ να τερματίσει τελικά στην τέταρτη θέση.
Βαρκελώνη 2003: 4η θέση
Το Final 4 του 2003 μπορεί να μην είχε ελληνική εκπροσώπηση σε συλλογικό επίπεδο όμως στο ρόστερ της ΤΣΣΚΑ βρισκόντουσαν δύο Έλληνες, οι Θοδωρής Παπαλουκάς και Νίκος Χατζηβρέττας.
Η “ρωσική αρκούδα” υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς αντιμετώπισε στον ημιτελικό την οικοδέσποινα Μπαρτσελόνα των Γιασικεβίτσιους, Ναβάρο και Μποντίρογκα γνωρίζοντας την ήττα με 76-71 παρά τις προσπάθειες του Τζέι Αρ Χόλντεν (21π).
Οι Ρώσοι ολοκλήρωσαν ακόμα μία σεζόν χωρίς να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου τερματίζοντας τελικά στην τέταρτη θέση. Στον μικρό τελικό η Σιένα του απολαυστικού Αλφόνσο Φορντ (19π) επικράτησε με 79-78 σε έναν αγώνα που ο Νίκος Χατζηβρέττας σταμάτησε στους 14 πόντους και ο Θοδωρής Παπαλουκάς πρόσθεσε 4 πόντους και 3 ασίστ.
Τελ Αβίβ 2004: 3η θέση
Η προϊστορία των τελευταίων χρόνων που ήθελε την ΤΣΣΚΑ να φτάνει μέχρι το Final 4 αλλά να αποκλείεται στον ημιτελικό επιβεβαιώθηκε για ακόμα μία φορά.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και οι παίκτες του είχαν την ατυχία να αντιμετωπίσουν ξανά στον ημιτελικό την οικοδέσποινα ομάδα και μετέπειτα πρωταθλήτρια Μακάμπι Τελ Αβίβ, όπως δηλαδή είχε γίνει ένα χρόνο πριν με την Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη.
Η μοναδική διαφορά στο Final 4 του 2004 σε σχέση με αυτό του 2003 ήταν η τελική κατάταξη της ΤΣΣΚΑ. Οι Ρώσοι επικράτησαν στον αγώνα της τρίτης θέσης απέναντι στην Σιένα αλλά αυτό το αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση δεν ήταν αρκετό για να αλλάξει το κλίμα έπειτα από τις διαδοχικές αποτυχίες.